Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2550
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
3 ตุลาคม 2550
 
All Blogs
 

เจ้าปุ้ง กับ คอลัมภ์ ในนิตยสาร รักลูก ฉบับ เดือน ตุลาคม 2550

หลังจากอยู่บนเครื่องบินมา 16 ชั่วโมง เราและเจ้าปุ้งก็มีสภาพไม่ต่างจากซอมบี้เวอร์ชั่นที่แสนน่ารัก หลุดออกมาจากท่าอากาศยาน สุวรรณภูมิ โดยมีคุณยายมารับ โบกไม้โบกมือรออยู่ เราก็มองหาคุณยายว่าจะอยู่ตรงไหน แต่เนื่องจาก ส่วนใหญ่ใส่เสื้อสีเหลืองกันหมด เลยเดายาก เลยต้องเข็นกระเป๋าเดินออกมา ให้คุณยายวิ่งตามเราสองคนแม่ลูกเอาเอง และกลับถึงบ้าน ก็สลบไปประมาณ 2 วัน .. ไม่น่าเชื่อจริงๆ



แต่ตอนที่นั่งรถกลับบ้านนั้น คุณยายก็ส่งนิตยสารรักลูก ฉบับเดือนตุลาคม นี้ให้อ่าน แล้วเปิดหน้าที่มีบทความของเรา ทะด๊า......



























อย่าไปเพ่งอ่านให้ปวดตาเลย พอดีมีก๊อบปี้ต้นฉบับอยู่ค่ะ ....



ปลูกฝังความเป็นไทยให้ลูกในต่างแดน


ฉันถือว่าเป็นคนไทยที่อยู่ต่างแดนมานานพอสมควร จนกระทั่งมีครอบครัวและมีลูกที่มีสายเลือดคนไทยอย่างเต็มตัว เพราะสามีฉันเป็นคนไทยเหมือนกัน การที่เราจะทำกิจกรรมอะไรที่เกี่ยวกับครอบครัว ฉันจะหาความเป็นไทยใส่ให้ลูกแทรกไปด้วย เพราะหากเด็กที่อาศัยและโตในต่างประเทศ ความเป็นไปได้ในการรับความเป็นไทยจะยากขึ้น ฉันเริ่มจากการที่เราพูดภาษาไทยกับลูกที่บ้านก่อน สอนให้ลูกรู้จักการยกมือไหว้ และสอนให้รู้จักกาละเทศะ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่ง่ายนะคะ เพราะการที่อยู่ในสังคมที่รายล้อมด้วยฝรั่งมังค่า บางทีฉันก็กลัวว่าลูกจะได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมบางอย่างที่ไม่ถูกไม่ควรมาเหมือนกัน



ถ้าหากวันอาทิตย์ไหนที่ฉันไม่ติดธุระอะไร ฉันจะพาลูกไปวัดไทยชื่อ วัดพุทธานุสรณ์ ในเมือง Fremont รัฐ California เป็นประจำ เพราะบ้านใกล้วัดนี้ที่สุด เป็นที่รู้กันว่า วัดไทยจะเป็นศูนย์รวมคนไทยส่วนใหญ่ ส่วนคนลาวและชาติอื่นๆ จะเห็นมีอยู่บ้าง ฉันเริ่มจากพาเจ้าปุ้งไปวัดครั้งแรกเมื่ออายุ 3 เดือน เพื่อให้พระท่านให้พร และพรมน้ำมนต์ เห็นบางคนที่มีลูกอายุน้อยกว่าเจ้าปุ้ง ยังพาไปวัดกันเลย ไม่แปลกอะไรหรอกที่พาลูกเล็กเด็กแดงออกนอกบ้านแบบนี้ เพราะการพาลูกเล็กๆ ออกไปไหนต่อไหน คือชีวิตประจำวันของคนที่นี่ บริเวณวัดไทยเลยกลายเป็นสถานที่วิ่งเล่นของเด็กๆ ทุกวัย โดยเฉพาะช่วงบ่ายจะคึกคักเป็นพิเศษ เพราะเป็นเวลาที่เด็กๆ เลิกเรียนภาษาไทยในวัดแล้ว



เจ้าปุ้งของฉันชอบที่จะเข้าไปไหว้พระมาก เพราะฉันสอนให้รู้จักการสวดมนต์และกราบพระก่อนนอนทุกคืน ตั้งแต่อายุไม่ถึงขวบ โดยการกราบที่หมอนนั่นแหละ เอาง่ายๆ หากคืนไหนอารมณ์ดี ก็จะกราบอย่างสวยงาม แต่ถ้าขี้เกียจ หรือว่า งอแงไม่อยากกราบล่ะก็ มีท่ากราบประหลาดๆ เกิดขึ้นทันที และยังนอนกราบอีกด้วยนะ นึกถึงตอนนั้นพออยู่เข้าไปในโบสถ์ เจ้าปุ้งก็จะวุ่นวาย อยากจุดเทียน อยากเล่นก้านธูป บางครั้งยังเอาเครื่องถวายสังฆทานที่ทางวัดจัดไว้เป็นชุดๆ มารื้อเล่นอีกด้วย แต่หลวงพ่อจะบอกว่าไม่เป็นไร เพราะเด็กจะเป็นแบบนี้หมด แถมบอกฉันอีกด้วยว่า “วันอาทิตย์ถ้าไม่รู้จะไปไหน เอาลูกมาคลานเล่นในโบสถ์นี่สิโยม เพราะกว้าง ล้มไม่เจ็บ และที่วัด เด็กเยอะ จะได้เป็นเพื่อนกัน” หลวงพ่อบอกอย่างนี้ก็เข้าทางฉันเลยสิ ( ถ้าเป็นละครไทย จะเห็นว่า ฉันกำลังกระหยิ่มอย่างมีเลศนัย รู้ใช่ไหมว่าคิดอะไรอยู่ )



จนกระทั่งเจ้าปุ้งโตมา ฉันก็ยังพาไปวัดไทยอยู่เรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นวันอาทิตย์ที่ไม่มีอะไรพิเศษ หรือว่า วันอาทิตย์บุญใหญ่ ก็พากันไปทำบุญใส่บาตรกัน การใส่บาตรก็เป็นกิจกรรมอีกอย่างที่เจ้าปุ้งชอบ โดยที่ไม่รู้ว่าคืออะไร และพอเสร็จก็จะไปที่โรงอาหาร เข้าแถวต่อคิวซื้อข้าวเหนียวไก่ทอดกับพ่อ ส่วนฉันจะต่อแถวก๋วยเตี๋ยว เป็นแบบนี้ประจำ



กิจกรรมในวัดไทยที่เด็กทั้งหลายจะชอบ รวมทั้งเจ้าปุ้งด้วย ก็คือ วันฮาโลวีน อย่าไปคิดอกุศลก่อนล่ะ ว่าวัดจัดงานฮาโลวีนซึ่งเป็นงานรื่นเริงของฝรั่งได้อย่างไร เพราะวัดไทยแห่งนี้นอกจากจะทำกิจกรรมทางพุทธศาสนาแล้ว ยังเป็นโรงเรียนสอนภาษาไทย สอนดนตรีไทย และวัฒนธรรมต่างๆ ของไทยอีกด้วย และเด็กที่ไปเรียน เริ่มจาก 5 ขวบ ก็คือวัยที่เข้าเรียน อนุบาลขึ้นไป สงสัยกันแล้วใช่ไหมว่า ว่าเจ้าปุ้งอายุไม่ถึง แล้วจะไปทำกิจกรรมอะไรกับเด็กโตอื่นๆ ได้



ในวันฮาโลวีนนี่แหละ คือวันที่ 31 ตุลาคม ของทุกปี เด็กๆ จะแต่งเป็นผีสางนางไม้ และถือถุงหรือกล่องคนละใบ เพื่อเคาะตามบ้านขอขนมในกลางคืน แต่โรงเรียนวัดไทย ให้เด็กนักเรียนทุกคนแต่งตัวในตอนกลางวัน แล้วมีประกวดชุดแฟนซี แล้วจะให้เด็กๆ เข้าแถว โดยครูจะบอกว่า อนุบาล แถวตรงนี้ , ป.1 แถวตรงนี้ ไล่ไปเรื่อยๆ พอหมดแล้วจะบอกให้นักเรียนอื่นๆ หรือว่ายังไม่ได้เป็นนักเรียน ให้เข้าแถวพิเศษ เจ้าปุ้งของฉันก็ได้อยู่แถวพิเศษนี่แหละ ปีก่อนเข้าแถวนี้ ปีนี้ก็แถวนี้อีก ปีหน้าคงต้องเข้าแถวนี้อีก จนกว่าจะอายุเข้าเกณท์โรงเรียนวัดไทยโน่นล่ะ แต่ในแถว มีเพื่อนตัวเล็กๆ จิ๋วๆ วัยประมาณ 1-3 ขวบ ยืนอยู่ด้วยกัน และก็ไม่พ้นให้พ่อแม่คอยจูงมืออยู่ดี



ถึงนาทีระทึกใจ ผู้ปกครองจะยืนแถวแล้วให้เด็กๆ เดินขอขนม ทำให้นึกถึงตอนที่ใส่บาตรเลยค่ะ เด็กๆ ที่เปิด จะเปิดถุง แล้วเราก็เอาขนมหย่อนใส่ถุง เด็กจะพูดว่า trick or treat แล้วเราจะเอาขนมใส่ให้ เด็กบางคน จะพูดแบบไทยๆ ว่า trick or treat ค่ะ / ครับ พอให้ขนมไป ก็จะพูดว่า ขอบคุณค่ะ / ครับ และมียกมือไหว้ด้วย แต่บางคนมีลืมตัวบ้าง จะตอบเป็นภาษาอังกฤษว่า Thank you เด็กคนไหนที่มาหาฉัน ถ้าไม่พูดไทย ก็จะแกล้งดึงขนมกลับ ทีนี้ได้เรื่องเลย เพราะเด็กจะรีบเปลี่ยนจากภาษาอังกฤษ ไปไทย อย่างรวดเร็ว นึกแล้วขำจริงๆ



ช่วงที่ชุลมุนวุ่นวาย ขณะที่ฉันกำลังสนุกกับการแจกขนมเด็กๆ ก็คอยมองหน้าว่า เมื่อไหร่ลูกเราจะเดินมาซะที ฉันแอบเห็นเจ้าปุ้งหยุดกลางแถว แล้วหยิบขนมที่มีอยู่ คืนให้กับคนแจก แล้วพูดว่า “ อันนี้ไม่ชอบ ขอเปลี่ยนๆ ” ด้วยความที่เป็นเด็กตัวเล็กๆ และใส่ชุดแฟนซี เลยดูน่ารักน่าเอ็นดู คนพากันหัวเราะและให้ขนมเพิ่มไปอีก เสร็จจากการล่าขนมของเด็กๆ แล้ว ฉันไม่ลืมที่จูงมือเจ้าปุ้งในชุดแฟนซี ขึ้นไปไหว้พระในโบสถ์ก่อนกลับบ้าน ไหนๆ ก็มาถึงวัดแล้ว ไม่ขึ้นไปไหว้พระได้อย่างไร อย่างน้อยเด็กเชื้อสายคนไทยที่เกิดต่างแดนคนนี้จะได้รู้ว่า พุทธศาสนิกชนอย่างเราก็มีที่พึ่งทางใจที่เป็นหนทางแห่งความสุขสงบ เห็นด้วยไหมคะ

.................................................................................................


ส่งข่าวค่ะ เรื่องโปรเจ็คหนังสือของหม่าม๊า กำหนดการออกแล้วค่ะ

เอาไว้จะเอารายละเอียดมาบอกเพื่อนๆ อีกครั้งนะคะ ...

ตอนนี้คิวที่ได้คือ เวลา 12.00 - 13.00 ค่ะ แล้วเจอกันนะคะ ^^









..............................................................................................



เรื่องย้อนหลังสัพเพเหระทั่วไป




ย้อนหลังอันเก่า ... เกี่ยวกับ Baby Sign Language







 

Create Date : 03 ตุลาคม 2550
35 comments
Last Update : 3 ตุลาคม 2550 22:11:46 น.
Counter : 1001 Pageviews.

 

สวัสดีคะพี่แอน ขออนุญาติเจิมนะคะ...อิอิ

โธ่...นินั่งเพ่งอ่านอยู่จนเกือบจบ เหลือบสายตามาด้านล่าง ก๊อปไว้ให้แล้วก็ไม่บอกใบ้กันหน่อยนะคะพี่......ตอนนี้ตาลายไปหมดแล้วคะ

นิส่งกำลังใจให้พี่แอนแทนนะคะ.....อยากเจอตัวจริงพี่แอนมากๆ
แต่ช่วงกลางเดือนนี้ ต้องลงใต้ด้วยคะ คงไม่ได้เจอพี่แอน แต่จะติตตามผลงานของพี่แอนจากหนังสือนะคะ


 

โดย: นางฟ้าตาหวาน 3 ตุลาคม 2550 22:45:54 น.  

 

น้องนิเป็นแบบน้องป้อมเลย คราวก่อน เจ้าป้อมเพ่งซะปวดตา เหมือนกันแบบนี้เลย ฮ่าๆๆๆ

 

โดย: Second impact 3 ตุลาคม 2550 22:50:49 น.  

 

เก่งมากๆเลยทั้งน้องปุ้งและคุณพ่อคุณแม่คนเก่ง

ดีมากเลยค่ะพี่แอน มีวัดใกล้บ้านเนี่ยะ ที่บ้านแป๋มไม่มีวัดเลย อยากไปวัด ไม่อยากให้ปัญญ์ลืมศาสนาพุทธ ได้แต่สอนให้เค้าไหว้พระก่อนนอนแค่นั้นเองค่ะ

เดี๋ยวจะฝากที่บ้านซื้อหนังสือเก็บไว้ให้ค่ะ สงสัยได้อ่านก็โน่น สงกรานต์โน่นแน่ะ

เที่ยวเมืองไทยให้สนุกนะคะ พักผ่อนด้วยนะคะพี่แอน

Take care ค่ะ

 

โดย: Imperfect Mom 3 ตุลาคม 2550 22:53:45 น.  

 

ง่า...เพ่งซะปวดตา .. มีให้อ่านด้านล่างง่ายๆก็ไม่บอกตั้งแต่ต้นอะ

 

โดย: โบค่ะ (bodiamond1 ) 3 ตุลาคม 2550 22:56:30 น.  

 

สวัสดีค่ะแม่แอน กลับเมืองไทยคราวนี้ มีงานรออยู่เลย อยากเจอจริงแม่แอนจังเลย แต่เอาเป็นว่าเราเจอกันทางบล๊อกไปก่อน อิอิ เด็ก ๆ เข้าวัดตั้งแต่เด็ก ดีมากๆ ค่ะแม่แอน บ้านจินสิ อยู่เมืองไทยแท้ ๆ แต่ไม่ค่อยได้เข้าวัดกันเลย อายจริง ๆ

ปล รูปครอบครัวน่ารักจัง

 

โดย: แม่น้องสองพี (จิน) IP: 58.9.227.100 3 ตุลาคม 2550 23:01:11 น.  

 

นั่นสิตัวเอง .. ทางนี้นั่งเล็งไอตรงนิตยสารตั้งนาน อ่านจนจบ

เพิ่งมาเฉลย อุอิ ..

 

โดย: between us 3 ตุลาคม 2550 23:09:31 น.  

 

น้องแอนเดี๋ยวเจอกันที่งานนะคะ





พี่จะนั่งทางในไป เหอๆๆๆ

ธ่อ เห็นโปรแกรมงานแล้วก็ไม่บอก ไอ้เราก็ตื่นเต้น กระดี๊กระด๊า นึกว่าไปค้นพบที่เวบเป็นคนแรก ฮิๆ

ว่าจะอัพบล็อกเรื่องบทความที่ลงรักลูกด้วยเหมือนกันล่ะ

 

โดย: ปอมปอมเกิร์ล 4 ตุลาคม 2550 1:17:47 น.  

 

เย้ๆๆ พี่แอนดังอีกแล้ว

ชื่นชมพี่แอนมากๆ สอนน้องปุ้งได้ดีจริงๆ น้องปุ้งดูมีความั่นใจแบบเด็กฝรั่ง ขณะเดียวกันก้มีความน่ารักแบบเด็กไทย เป็นเพราะแม่แอนรู้จักปลูกฝังนั่นเอง

อย่าลืมเอารูปที่งานนหนังสือมาฝากกันด้วยนะคะพี่

 

โดย: หมูเหมียว 4 ตุลาคม 2550 1:27:07 น.  

 

ปลื้มใจแทนจริงๆ ค่ะ ที่เรื่องราวน่ารักๆ ดีๆ แบบนี้ได้ตีแผ่
และก็แอบอิจฉาที่มีวัดไทย สามารถไปมาได้ง่าย
ครอบครัวเราอยู่บ้านนอก ลูกยังไม่เคยเห็นวัดไทย หรืออะไรไทยแท้ๆ แบบนี้เลยค่ะ

 

โดย: YGHarding 4 ตุลาคม 2550 2:14:47 น.  

 

น้องปุ้งได้แจ้งเกิดอีกแล้ว เก่งมากครับ ต้องชมน้องแอนเลี้ยงลูกได้เก่งมาก พี่อยากมีวัดอยู่ใกล้บ้านเหมือนกัน แต่ไม่มีเลย ต้องขับไปไกลพอควร ก็ได้แต่สวดมนต์ให้เขาทุกคืนแทนการอ่านหนังสือ ก็หวังให้เขาได้ซึมซับจากตรงนั้น

 

โดย: Mimi Mice 4 ตุลาคม 2550 2:57:48 น.  

 

ปลื้มใจแทนเลยค่ะพี่แอนทั้งเรื่องหนังสือ แล้วก็เรื่องเกี่ยวกับไทยๆ ที่สอนเจ้าปุ้ง
เมื่อก่อนก็เคยอยู่ใกล้วัดไทยค่ะ แต่ร้อยวันพันปีไม่เคยเหยียบย่าง เพราะคนเยอะ
มาก ไปก็กลัวจะหลงกับลูก เพราะครอบครัวจะว่างก็เสาร์อาทิตย์ คนเต็มวัด มา
กินอาหารไทย อยากไว้พระ ก็ต้องหอบสังขารไปโน้นเลยค่ะวัดป่าธรรมชาติ ขับ
รถเกือบสองชั่วโมง เลยนานๆ ไปทีค่ะ ห่างวัดห่างวาค่ะ ครอบครัวหนู...

 

โดย: ฟ้าสวยมาก 4 ตุลาคม 2550 3:20:33 น.  

 

ดิ่งมาอ่านเลยค๊า ตกลงCandyวันแฮโลวีนอ่ะ ถ้าไม่ชอบเปลี่ยนได้ใช่ไหมพี่แอน...สุดยอด อยากไปวัดไทยกะเขามั้งอยู่มา 3 ปีแล้วไม่รู้วัดอยู่ตรงไหนเลยค่ะเช๊ย เชย...น้องปุ้งเก่ง-น่ารัก-ฉลาด มีอีกหลายๆคนเลยพี่...เชื่ออุ้ม

 

โดย: Bigmommy 4 ตุลาคม 2550 4:30:58 น.  

 

เย้ ๆ มาถึงแล้วเหรอ ตกข่าว ๆ

แล้ววันงานจะได้เจอกันไหมเนี่ย ดูแล้วแม่แอนต้องยุ่งแน่ ๆ เลย(เดี๋ยวกริ๊งไปหานะจ๊ะ)

 

โดย: MONROVIA 4 ตุลาคม 2550 4:50:03 น.  

 

พี่แอน อยู่เมืองไทยแล้วเหรอคะ โบว์ตกข่าวนะเนี่ย ขอให้งานพี่แอน สำเร็จ ผ่านไปด้วยดี โบว์ส่งกำลังใจไปช่วยคะ กลับมาอย่าลืมเอารูปมาให้ดูเยอะๆนะคะ

 

โดย: โบว์ภคพร 4 ตุลาคม 2550 7:51:03 น.  

 

สวัสดีแม่แอนคนเก่ง
แล้วจะรออ่านหนังสือนะคะ

 

โดย: หนูป่าน 4 ตุลาคม 2550 8:31:48 น.  

 

ว้าว น้องปุ้งได้ลงหนังสืออีกแล้ว คราวนี้ลงทั้งครอบครัวเลย

 

โดย: YingLek 4 ตุลาคม 2550 8:59:34 น.  

 

พี่ปุ้งได้ลงหนังสืออีกแย้ว อยากตามไปดูที่งานหนังสือด้วยจังเลยค่ะแต่เป็นวันพฤหัสอ่ะลางานม่ะได้

 

โดย: แม่เอ๋กับน้องอะตอม (aehtom ) 4 ตุลาคม 2550 9:55:19 น.  

 

คุณแม่แอน กะคุณลูกปุ้ง ดังใหญ่แล้ว เดี๋ยวเจอกันจะขอลายเซ็นต์

 

โดย: ษิตรา 4 ตุลาคม 2550 15:49:25 น.  

 

ว๊าวๆ ดังข้ามทวีปมาเลยนะเนี่ยหนุ่มปุ้ง ป้าๆ ทางนี้ส่งรูปลูกกันแทบตาย ไม่เคยได้รับการติดต่อให้ไปลง นี่หนูจะลงปีละกี่ฉบับกันล่ะจ๊ะ คิกคิก.... เจ๋งจริงๆ

 

โดย: LuckyMoby 4 ตุลาคม 2550 15:54:48 น.  

 

แวะมาเยี่ยมค่าคุณแอน ตามมาจากบล๊อกน้องป้อม เห็นคุณแอนในบล๊อกน้องป้อมแล้วน่ารักดีเลยเข้ามาเยี่ยมค่า น้องปุ้งก็น่ารักจังเลยจ้า

 

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 4 ตุลาคม 2550 20:20:08 น.  

 

เข้าบล๊อกพี่ป้อมช่วงกลางวันเห็นพี่ป้อมเค้าอัพบล๊อกที่เจอกับแม่แอน (ขอเรียกเป็นพี่แอนดีกว่านะ) น่ารักมาก ๆ ทั้งพี่ป้อมและพี่แอนเลย แต่ขำที่น้องธาร่าเล่นแว่นพี่ปุ้งนี่สิ เห็นท่าแล้วซ่าดีจังเลยค่ะ

 

โดย: แม่น้องสองพี 4 ตุลาคม 2550 20:43:46 น.  

 

เสียดายจัง ไม่มีโอกาสไปเป็นกำลังใจให้แอนวันที่ 18 อ่ะ

 

โดย: BRo0Ke. 5 ตุลาคม 2550 5:23:28 น.  

 

แวะมาเยี่ยมคุณแอนอีกรอบ อยากจะขอแอ๊ดบล๊อกนี้ไว้คะขออนุญาตินะคะ คืออยากเข้ามาอ่านอะไรดี ดี ในนี้คะ

 

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง (หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง ) 5 ตุลาคม 2550 13:34:14 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณแอน

แหม ไอ้เราก็อ่าน & เป็นสมาชิกรักลูก ไม่นึกว่าจะคนใกล้ตัวกันเองนะคะเนี่ย

อ่านแล้วชอบน้องใสชุดมากๆเลย แล้วยังชอบตอนที่บอกว่า ลืมตอบเป็นภาษาไทยอ่ะ 55 น่ารักดี

มาขออนุญาต add ไว้เป็นเพื่อนนะคะ

แม่น้องปิ๊ง

 

โดย: @panzy@ 5 ตุลาคม 2550 15:01:43 น.  

 


ยินดีด้วยจ้ะสำหรับหนังสือที่กำลังจะวางจำหน่าย

 

โดย: p_tham 5 ตุลาคม 2550 17:59:31 น.  

 

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปุ้งน่ารักมากเลยยยยยยยยยยยยย

 

โดย: นุ้ย IP: 68.127.136.64 5 ตุลาคม 2550 18:45:03 น.  

 

สวัสดีคะพี่แอน พี่แอนสมกับเป็นยอดคุณแม่จริงๆ เลยคะ น่าชื่นชมเป็นอย่างยิ่ง.......

 

โดย: tete' my little star 6 ตุลาคม 2550 8:10:33 น.  

 

พี่แอนเข้าใจสอนลูกจริงๆ จำได้ว่าน้องปุ้งสามารถสวดมนต์ได้จบบทด้วย กราบพระก็สวย ดีนะพี่แถวนั้นมีสอนภาษาไทยให้เด็กๆด้วย แถวบ้านป้อมไม่มีอ้ะ ออกแนวเขมรกับลาวซะเยอะ ไม่ค่อยมีคนไทยเท่าไหร่เลย

น้องปุ้งเป็นผึ้งน้อยเมื่อปีที่แล้วเหรอ น่ารักจัง แล้วปีนี้จะเป็นอะไรหนอ จะกลับมาทันฮาโลวีนมั๊ยเนี่ย ขอให้งานพี่แอนที่เมืองไทยผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ

 

โดย: kanu_memphis 6 ตุลาคม 2550 10:33:25 น.  

 

แวะมาสวัสดีคุณแอนกับน้องปุ้งค่ะ

ยังเป็นแฟน blog นี้เหนียวแน่นเหมือนเดิม

 

โดย: donita 6 ตุลาคม 2550 20:54:13 น.  

 

ตอนนี้พี่แอนอยู่ไทยแล้ว ... เหมือนใกล้กัน แต่ไม่ได้เจอกันเนอะ...
เห็นรูปพี่แอนที่ไปทานข้าวกะพี่ๆ พี่แอนหน้าเด็กมากเลยคะ...
ไม่เห็นน้องปุ้งเลยคะ...ไม่ได้ไปด้วยเหรอคะ...

 

โดย: นางฟ้าตาหวาน 7 ตุลาคม 2550 10:56:20 น.  

 

โห พี่แอน วันพฤ.เหรอ ตูนไปดูไม่ด้ายยยยยยย ทำงานอ่า
พลาดเจอพี่แอนกะเจ้าปุ้งอีกแล้ว


 

โดย: ตูน IP: 58.136.93.241 7 ตุลาคม 2550 20:24:51 น.  

 

แวะมาสวัสดีคะคุณแอนเห็นคุณแอนในกระทู้ที่ไปนั่งทานข้าวกับพวกเจ๊นิด คุณแอนน่ารักจังเลยนะคะ ไม่ได้เอาน้องปุ้งไปด้วยเหรอคะ รู้สึกจะเห็นลิงอยู่สามตัวนะ

 

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 8 ตุลาคม 2550 16:16:10 น.  

 

พี่ครับ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ที่บอกกันไว้ก่อนหน้านี้ ไม่รู้ว่าผมดูปฏิทินประสาอะไร ดูว่าเป็นวันเสาร์ ซึ่งมันเป็นวันพฤหัส และมนุษเงินเดือนอย่างผมต้องทำงาน ครั้นว่าจะไปหลังเลิกงาน ก็คงถึงหลัง 6 โมงเย็นเป็นแน่

คาดว่าอดขอลายเซ็นต์แน่นอน
อย่างไรก็ตาม หนังสือพี่ต้องอยู่ในมือผมแน่ครับ

 

โดย: Untrue 9 ตุลาคม 2550 11:11:07 น.  

 

แหะ แหะ มาทักทายค่า

ตอนนี้น้องพายมา ช่วยจิ้มคีบอร์ดอยู่
ไปก่อนดีกว่า
ค่อยมาทักทายใหม่นะค่ะ

 

โดย: โบว์ (แม่ตุ่น) IP: 124.121.103.42 9 ตุลาคม 2550 20:37:28 น.  

 

จด จด จดก่อน พฤหัสที่ 18 เที่ยงตรง ^^

เที่ยวนี้ไม่พลาดแน่ๆๆ

วันเสาร์เหมียวตะลอนไปถึงปทุมกลับมาไม่ทันเจอแม่ๆชานเรือนเลยค่า

 

โดย: melo 10 ตุลาคม 2550 9:11:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Second impact
Location :
California United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความใน blog แห่งนี้ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่และเพื่อการอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด





เป็นแม่นี้ยากจริงหนอ แต่พอเจอวิชาภาษามือ 101 มันช่างน่าสนใจ และสนุกจนอยากจะบอกต่อ







Friends' blogs
[Add Second impact's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.