Bloggang.com : Godlike genius of Sebastian : ป. 1

ป. 1

ป.1
- วันนี้ตื่นแต่เช้าเป็นพิเศษ ทำอะไรก็ดูตื่นตาตื่นใจแม้แต่การอาบน้ำ เสื้อสีขาวกางเกงขาสั้นที่เพิ่งซื้อและลองแล้วหลายครั้งแต่ก็ไม่หายตื่นเต้นเมื่อได้ใส่จริง
- เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่พ่อไปส่งที่โรงเรียนแต่ก็ไปส่งแค่หน้าประตู พ่อชี้ให้ดูห้องเรียน โชคดีที่อยู่ชั้นหนึ่ง แต่ก็กลัวหลงอยู่ดี ก็เลยชี้มือตามที่พ่อบอกแล้วเดินตรงไป ไม่กล้าเอามือลงเพราะกลัวจะวกวนไปทางอื่น
- ในตอนเริ่มแรกเรียนเขียนอ่าน มีอยู่ไม่กี่คำที่พวกเราเขียนได้ คุณครูก็จะสั่งให้เขียนชื่อตัวเองบ้าง ชื่อครู แต่ชื่อที่เราชอบให้ครูสั่งให้เขียนที่สุดก็คือ ชื่อ โรงเรียน เพราะเราจะได้มีข้ออ้างขออนุญาตไปนั่งเขียนชื่อที่ป้ายหน้าโรงเรียน การได้ออกนอกห้องเรียนบ้างก็เป็นความสุขเล็กน้อยๆของเด็กซนอย่างเรา
- ความเกียจคร้านไม่รู้ติดตัวเราตั้งแต่เมื่อไร แต่จำได้ว่า ไม่ทุกครั้งหรอกที่เราทำตามทุกอย่างที่ครูบอก เวลาที่ครูบอกให้จดตามบนกระดาน เด็กหลังห้องอย่างเราก็แค่ทำมือขยุกขยิกบนกระดาษว่างเปล่าเท่านั้น แค่นี้ก็ดูเป็นเด็กขยันในพริบตา ถ้ายังไม่พอใจ เราก็จะแกล้งเดินไปหน้าชั้น แล้วชี้ไปที่ตัวอักษรที่ครูเขียนแล้วถามว่าตัวอะไร แค่นี้ครูก็เชื่อว่าเราสนใจใฝ่รู้เนื้อหาที่ครูสอนแน่นอน
- ความเกียจคร้านอีกแหละ ทำให้เราไม่ชอบจดการบ้าน ด้วยความมั่นใจในตัวเองว่าจำการบ้านได้หมด ทั้งที่บางวันครูก็สั่งหลายวิชาเหลือเกิน แล้ววันนั้นก็มาถึงจริงๆ พอเรากลับถึงบ้าน วางกระเป๋า ก็ออกไปเล่นกับเพื่อนอย่างเพลิดเพลินตามปกติ พอตกเย็น ถึงจะจำได้ว่ามีการบ้าน แต่ก็จำไม่ได้แล้วว่าครูให้ทำอะไรบ้าง นี่อาจจะเป็นสาเหตุที่แท้จริงที่ทำให้เกิดการลอกการบ้านขึ้นครั้งแรกในโลกก็ได้
- วันสุดท้ายของเทอมแรก ครูบอกให้ผู้ปกครองมารอรับด้วย เพราะแค่มารับสมุดพกแล้วก็กลับบ้านได้ ในสมัยก่อนจะมีการบอกลำดับด้วยว่าใครสอบได้ที่เท่าไร ใครสอบได้ที่ดีๆก็จะมีเสียงปรบมือชื่นชม เรานั่งรออย่างกระวนกระวายเพราะอีกนานกว่าจะถึงชื่อ ภ เพื่อนสนิทเราเดินออกไป พร้อมเสียงประกาศจากครูว่าสอบได้ที่ 2 เรานึกในใจ “เพื่อนเรามันเรียนเก่งหรือนี่ ไม่เห็นบอกกัน เห็นมีแต่ชวนไปเล่นอย่างเดียวนี่หว่า” แล้วเราก็เดินออกไป เหมือนภาพสโลโมชั่นตอนที่ครูบอกว่า สอบได้ที่ 1 พอมีเสียงปรบมือเราก็มองออกไปหาแม่ที่อยู่หน้าห้อง แม่ยิ้มแก้มปริ เราดีใจที่จะได้ขอให้แม่ซื้อขนมอร่อยๆให้กิน
- ในลิ้นชักยังมีสมุดพกที่มีเลขหนึ่งตัวโตๆซ่อนอยู่ หากไม่หยิบมาดูเราก็อาจลืมเลือนความทรงจำเหล่านั้นไปแล้ว คงเป็นเพราะกาลเวลาที่ทำให้ภาพเหล่านั้นลางเลือน แต่แม้มันจะคล้ายความฝันเต็มที แต่สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นจริง ในปีนั้น ที่ตรงนั้นก็คือ โรงเรียนเทศบาล 6 คุ้มหนองคู

Sebastian
3/11/48

Create Date : 08 พฤศจิกายน 2548

Last Update : 8 พฤศจิกายน 2548 10:56:55 น.

5 comments

Counter : 452 Pageviews.