ไม่ว่าจะเสียใจแค่ไหน แล้วทุกอย่างก็จะผ่านไปคล้ายดังความฝัน เมื่อวานไปโยนโบว์ลิ่งกับเพื่อน เห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งมาโยนโบว์กับครอบครัว น่าจะเป็นการมาครั้งแรกของเธอ ดูเธอเป็นคนสดใสร่าเริง หัวเราะและมีรอยยิ้มได้กับทุกเรื่อง ประหลาดใจว่าเคยมีสักช่วงในชีวิตบ้างไหม ที่ข้าพเจ้าเคยเป็นคนร่าเริงแบบนี้ คิดว่าคงไม่มี น่าประหลาดที่เวลาเห็นคนร่าเริงมีความสุด ข้าพเจ้ากลับนึกถึงความตายทุกที เด็กผู้หญิงคนนั้น น่าจะอายุสัก 14-15 ปี โมงยามขณะนี้โลกคงสวยงามน่าค้นหา ไม่มีทาง และคงไม่มีสักวินาทีที่เธอจะนึกถึงความตาย แต่จำได้ว่าข้าพเจ้านึกถึงความตายตั้งแต่อยู่ชั้นประถม ตอนแรกข้าพเจ้าคิดถึงความตายของคนที่ข้าพเจ้ารัก นั่นคือบุพการี ข้าพเจ้าคิดว่าหากไม่มีพวกท่าน ข้าพเจ้าจะอยู่ได้ยังไง ข้าพเจ้าอยากจากไปด้วย เพราะไม่คิดว่าโลกนี้น่าอยู่แต่อย่างใด เมื่อโตขึ้น ถึงได้คิดถึงความตายของตัวเองมากขึ้น คิดว่าจะเป็นด้วยวิธีไหน หรือเมื่อไร จนถึงทุกวันนี้ก็ยังคิดถึงอยู่เสมอ ว่าเมื่อไร ข้าพเจ้าไม่เคยเป็นคนร่าเริงและมองโลกในแง่ดีเลย หากจะเคยมีความสุขบ้าง มันก็เป็นเพียงชั่วครู่ยาม อย่างเช่นตอนที่ฟังเพลงที่ชอบ ได้ร้องตามเพลงโปรด ตอนดูหนังหรืออ่านหนังสือที่ประทับใจ แต่เมื่อทุกอย่างจบลง ข้าพเจ้าก็มองเห็นแต่ความทุกข์ทั้งหลายบนโลก ร่ำไป สำหรับข้าพเจ้า ความทุกข์เป็นเรื่องจริงกว่าความสุขเสมอ ดังเช่นคำพูดของปราบดาที่ว่า “คนเราไม่เคยหยุดร้องไห้ เราเพียงมีโอกาสพักได้บางครั้งบางครา เท่านั้น” ข้าพเจ้าเชื่อเช่นนั้นจริงๆ อ่านแฮรี่เล่มสุดท้ายจบเมื่อวานนี้ เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ต้องทำในชีวิต ซึ่งก็ได้ทำไปแล้ว สิ่งที่อยากทำในชีวิต เหลือน้อยลง น้อยลงทุกที ถึงวันหนึ่งที่ไม่มีสิ่งที่อยากทำในชีวิตแล้ว ข้าพเจ้าคงพร้อมที่จะจากไป เสียที Sebastian 5/8/50 7.50 น.   Create Date : 05 สิงหาคม 2550 10 comments Last Update : 5 สิงหาคม 2550 10:42:28 น. Counter : 537 Pageviews. Share Tweet

โดย: 10 IP: 58.64.106.128 5 สิงหาคม 2550 13:12:54 น.

โลกมีสองด้านเสมอ ไม่สุขก็ทุกข์ การรู้จักทุกข์เป็นสิ่งที่ดี เพราะทำให้เราไม่ประมาทในชีวิต สุขทำให้เราเพลิดเพลินจนโงหัวไม่ขึ้น ทุกข์ถึงจะเจ็บปวด แต่ก็ทำให้เรามีสติคิดได้ อยู่กับปัจจุบันดีกว่า อยู่กับใจนิ่งๆ รับรู้ถึงความสุขที่ผ่านปลายจมูก และรับรู้ว่า ความสุขยิ่งกว่าความสุขที่เคยรู้จักมีอยู่ ขอให้มีความสุขทุกเวลาค่ะ   โดย: vistapa 5 สิงหาคม 2550 13:33:12 น.

อย่าเพิ่งไปเลยนะ อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน   โดย: หมาขี้เหงา 6 สิงหาคม 2550 23:02:31 น.

เป็นอีกคนนึงคะ ที่คิดเช่นนี้ ก่อนนี้คิดว่าตัวเองเป็นโรคอะไรซักอย่างหรือมองโลกในแง่ร้ายเกินไปหรือเปล่า ทำไมถึงได้ขลาดกลัวมากมายเสียเพียงนี้ ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นที่อย่างน้อยยังมีคนอีกคนบนโลกที่นับถอยหลังเหมือนกันกับเรา...   โดย: น้ำตา IP: 203.150.202.226 9 สิงหาคม 2550 0:58:22 น.

สันทนาการ โย่ววววๆๆ พี่โยสบายดีนะคะ?   โดย: N'Dew IP: 202.28.47.11 17 สิงหาคม 2550 21:28:13 น.

ชอบคำ และภาพจังครับ : )   โดย: ชรันจ์ 18 สิงหาคม 2550 0:30:39 น.

ตอนนี้ทุกครั้งที่คิดถึงความมตายของคนที่เรารักมากที่สุด ก็ยังมีน้ำตา พอเริ่มคิด ก็ต้องห้ามตัวเองทุกที อย่าคิดต่อเลย เกลียดความรู้สึก หนัก ๆ หวิว ๆแต่แน่นตรงหน้าอก ปวดร้าว ไม่อยากร้องไห้ ไม่อยากยอมรับความอ่อนแอของตัวเอง ทั้ง ๆ ที่รู้ และบอกตัวเองเสมอว่าไม่มีใครสักคนในโลกนี้ แม้แต่ตัวเราเอง ที่จะไม่ตาย และทุกครั้งที่คิด ก็มีแต่ความเจ็บปวด แต่ทำไมไม่เคยห้ามน้ำตาได้สักที   โดย: น้องบี IP: 222.151.138.2 22 กันยายน 2550 6:09:19 น.

ฉันก็เป็นเหมือนกันแต่ดีกว่านั้นฉันยังมีทุกคนรอบข้างอยู่เหมือนเดิม ฉันถูกสอนเสมอให้มองโลกด้วยใจแล้วจะเห็นความสุขด้วยใจ แต่เมื่อความทุกข์เข้ามาในใจมันจึงไม่เคยหายไปจากใจได้เลย อย่างที่ว่า เรือไม่สร้างมาเพื่อจอดอยู่ในท่า ถ้าไม่เดินไปข้างหน้าแล้วจะพบหนทางได้อย่างไร ยิ้มเข้าไว้แม้ใจจะแห้งเหี่ยวไม่เพื่อใครก็เพื่อใจเรา   โดย: kartoon IP: 202.149.25.241 25 กุมภาพันธ์ 2551 20:45:57 น.

ความตายที่ เรานึกถึง อยู่ตลอย คือตายอย่างไรให้คนที่เรารักเสียใจน้อยที่สุด   โดย: innojoke IP: 58.9.44.4 12 มีนาคม 2551 13:45:10 น.

ชอบคับ..ๆ   โดย: ดด IP: 61.90.66.205 26 กรกฎาคม 2552 14:12:07 น.