การกลับมานับครั้งไม่ถ้วนของความอยากตาย
23/1/49 ไปเลี้ยงเด็กติดเชื้อ HIV ที่บ้านเมตตา ขอนแก่น
แล้วน้ำตาที่เสียไปเมื่อวานก็กลายเป็นเรื่องเล็กน้อยไปในพริบตา เมื่อได้เห็นชีวิตน้อยๆเหล่านั้นที่บ้านเมตตา ชีวิตที่ไม่รู้ว่าจะได้มีโอกาสได้อยู่ดูโลกได้นานแค่ไหน โลกอาจจะไม่น่าอยู่สำหรับผู้ใหญ่ที่ผ่านเรื่องราวมากมายมาจนเบื่อแล้ว แต่สำหรับเด็ก ข้าพเจ้าไม่เห็นเหตุผลใดที่จะมาพรากเขาไปก่อนวัยอันควร แม้มันอาจจะลำบากที่ไม่มีพ่อแม่ที่แท้จริงคอยดูแล แต่ยังมีคนกลุ่มหนึ่งที่รักและคอยห่วงใยเขา มากกว่านั้น ไม่ว่าโรคภัยจะคุกคามพวกเขามากแค่ไหน เด็กๆก็ไม่เคยสิ้นความฝัน ถ้อยคำเล็กๆนั้นยังก้องอยู่ในหัวข้าพเจ้า "โตขึ้นผมจะเป็นตำรวจ" "หนูอยากเป็นหมอรักษาคนไข้" ความจริงอาจโหดร้ายเมื่อได้รับรู้ แต่ความฝันและรอยยิ้มของเด็กน้อยยังงดงามเสมอ
ลำพังน้ำตาคงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้ แต่ข้าพเจ้าอ่อนใจกับโลกอยุติธรรมใบนี้เหลือเกิน ข้าพเจ้าไม่เห็นเหตุผลใดที่ชีวิตน้อยๆเหล่านั้นจะต้องมาทุกข์ทรมานกับผู้ใหญ่ที่ไม่รับผิดชอบแค่บางคน ข้าพเจ้าสิ้นศรัทธาในโลกและชีวิตนี้นานแล้ว หากข้าพเจ้าสามารถแลกชีวิตกับเด็กน้อยเหล่านี้ได้ ใครสักคน ข้าพเจ้าก็ยินดี
Sebastian 1.15 น. KKU
Create Date : 24 มกราคม 2549 |
|
0 comments |
Last Update : 24 มกราคม 2549 15:36:15 น. |
Counter : 506 Pageviews. |
|
|
|