|
คนดีไม่ (ค่อย) มีที่ยืน ในสังคมไทย ขออนุญาตแบ่งปันให้เพื่อนๆชาวบล๊อกแก็งค์ ได้อ่านกันนะคะ ขอสงวนนาม กราบนมัสการพระคุณเจ้า ครับ กระผมขออนุญาตเรียนถาม ได้เห็นบุคคลแห่งปีนี้แล้ว (รางวัลคนค้นคน) ก็ให้นึกถึง ความเก่งกับความดีขอรับ สังคมเรามักยกย่องคนเก่ง มีความสามารถ แต่เบื้องหลังความสำเร็จอาจได้มาจากการทุจริตในรูปแบบใด ๆ ก้ตาม สังคมก็ยังยกย่องบุคคลประเทนี้ เราจะมีวิธีใด ที่ให้สังคมและเยาวชนหันมามอง ว่าความดีต้องมาก่อนความเก่ง ขอบพระคุณครับ
พระไพศาล วิสาโล สังคมไทยเป็นสังคมที่เน้นผลสัมฤทธิ์หรือความสำเร็จมากกว่าวิธีการที่ใช้ในการบรรลุผลนั้น (บางคนเรียกว่า pragmatism) และผลสำเร็จที่ยกย่องมาก คือ ความร่ำรวย ฐานะตำแหน่ง อำนาจ เมื่อไม่สนใจวิธีการ ผู้คนจึงใช้วิธีการอะไรก็ได้เพื่อบรรลุผลนั้น ซึ่งมักหนีไม่พ้น ๓ อย่างคือ ใช้เงิน ใช้เส้น หรือคดโกง ซึ่งล้วนเป็นวิธีที่ให้ผลเร็วและไม่เหนื่อย (แต่ไม่ดี ไม่ถูกต้อง) ใครที่บรรลุผลดังกล่าวได้ก็ถือว่าเก่ง เราจึงมีคนเก่งแต่หาคนดีได้ยาก ทางแก้ก็คือ กระตุ้นให้คนพึ่งความเพียรของตน ไม่นิยมทางลัด (ซึ่งมักไม่ถูกต้อง) รวมทั้งสร้างระบบที่ส่งเสริมความเพียร เป็นระบบที่ใช้ความสามารถ (meritocracy) มากกว่าใช้เงิน ใช้เส้น ใช้ชาติวุฒิ เป็นต้น ทั้งหมดนี้ต้องเริ่มต้นจากครอบครัว ครู ผู้บริหารและผู้ใหญ่ทั้งหลายโดยประพฤติให้เป็นแบบอย่างแก่เยาวชน อ้างอิง //goo.gl/y0PsMJ 26 ธันวาคม 2010 |
กระต่ายน้อยแสนกล
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ขุนเขาแม้จะสูงเพียงใด เมื่อปีนถึงยอดเขาแล้ว ในที่สุดก็ต้องลงมา พระไพศาล วิสาโล |