|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ทดไว้ก่อน
เดี๋ยวจะมาแก้ไข มาละ ปีนี้จะเล่าเรื่องอะไรดี โชคดี? บังเอิญ? ไม่น่าจะใช่ มันเป็นความพอดี ปี นี้ 14 กันยายน ตรงกับวันอาทิตย์ ก่อนจะถึงวันอาทิตย์ สายตาเหลือบเห็นใน Facebook มีข้อความประกาศข่าวจากสวนโมกข์ประมาณว่าจะมีกิจกรรมฉายหนังอะไรสักอย่างตอน บ่ายบ่าย อ้าว บ่ายบ่ายวันอาทิย์ว่างพอดี นับเป็นโอกาสดีอีกปี จากหลายปีที่ผ่านมาที่มีโอกาส และไม่มีโอกาส ไปถึงได้ฟังการบรรยาย พอดี มีกิจกรรมเยอะพอสมควร คนก็เยอะพอประมาณ (เป็นร้อย) หาที่นั่งฟังได้สักพัก ด้วยความเพลียเป็นปกติ จากการเล่นกีฬา (บาสฯ) ตอนเช้า บ่ายก็ต้องหลับ แต่วันนี้ออกนอกบ้าน ไม่มีโอกาสนอนเตียงที่บ้าน นั่งฟังบรรยายสักพักก็หลับ หลับสักพักก็ตื่น ตอนมาถึงก็มองหากิจกรรมฉายหนังที่ว่า ก็ไม่มีเขียนประกาศไว้ที่กระดาน เห็นมีกิจกรรมนำชมสถานที่ ที่มีผู้เข้าชมหลายสิบคนอยู่ มีวิทยากรอาสานำชม และอธิบายความเป็นมา ความหมายต่าง ๆ ก็เลยเดินขึ้นไปชั้นบนดูว่าห้องนิพพานจะมีอะไรบอกไหมว่าวันนี้มีกิจกรรมอะไร เพราะที่อ่านมาบอกว่าจะจัดที่ห้องนี้ ถามเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย (ยาม) ก็บอกห้องนี้มีไว้ทำอะไร (อย่างที่เคยรู้มาแล้ว) พอดีข้างข้างห้องวิทยากรกำลังอธิบายเรื่อง ปฏิจจสมุปบาท (จากภาพ) ก็เลยยืนฟัง ฟังเสร็จเขาบอก เดี๋ยวจะมีฉายหนังในห้อง อ้าว !!! ใช่เลยพอดีเลย ตามเวลาประมาณบ่ายสาม เข้าทางอยากเข้าห้องอยู่แล้วแอร์มันเย็นดี ฮิ ฮิ เป็นการฉายเรื่องงานศพ และพินัยกรรมของ พุทธทาส ว่าสั่งไว้ก่อนตายอย่างไรบ้าง ลำดับ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ตอนตาย การจัดการศพ การเผา การนำกระดูกไปเก็บ ขี้เถ้าไปโปรย เรียกการบันทึกภาพเหตุการณ์เหล่านี้ว่า สัจธรรมแห่งชีวิต เคย คิดมาเสมอว่า วันคล้ายวันเกิดมันน่าจะเป็นวันที่ระลึกถึงอะไรบางอย่าง และคงไม่ใช่เรื่องบ้าบอ ดาด ดาด แบบที่คนอื่นทำ หรือที่เราเคยเป็นมาก่อนอีกแล้ว ไอ้ที่จะไปเฉลิมฉลอง กิน เล่น ขวยขวายว่าจะต้องทำอย่างนั้น อย่างนี้ ซึ่งก็เคยทำมา หรือไม่เคยทำมาก่อน แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่อยากจะทำอะไรแบบนั้นอีกแล้ว ต้องมีของขวัญ? มีก็ดี ไม่มีก็ดี ต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้? แบบที่เขาทำกัน? ไม่ค่อยอยากจะทำแล้ว อยากระลึกถึงอะไรบ้างอย่าง แบบที่ทำมาในหลายปีหลังหลังนี้ อยากเขียนบันทึกแบบนี้ อย่างที่ทำมาสองสามปีที่ผ่านมา (มันหายไปปีหนึ่ง หายไปไหน :-) ) ปีนี้โชคดี ได้นึกถึงความตายในวันคล้ายวันเกิด จากการได้มาฟัง มาชม ปกติก็เคยคิดถึงอยู่บ้าง นึกในใจเหมือนกันว่าถึงเวลานั้นจริงจริง จะเอาตัวเองรอดให้มันตายได้ก่อนตาย และตายอย่างที่ ไม่มีเกิด ไม่มีตาย มีแต่ เกิด ดับไปตามเหตุ ของมันจะได้หรือไม่ ได้แต่คาดเดาว่า อยาก จะทำให้ได้ แต่กระนั้น ก็คิดอีกว่า เหมือนเวลาเราจะเล่นกีฬา ถ้าไม่ฝึกซ้อม ไม่หัดเล่น เวลาลงแข่งจะไปคิดว่า จะทำได้ คงไม่มีหวัง วันคล้ายวันเกิด ได้รับความปรารถนาดีจากหลายคน ยาย แม่ เพื่อน ครอบครัว จนบางทีก็นึกในใจ ไม่ต้องรักกูมากก็ได้นะ ฮ่า ฮ่า แต่รู้สึกดี เพราะมันไม่มีเกลื่อนกลาด หรือมีอย่างดาด ดาด ฮ่า ฮ่า แบบน้อยน้อยมันแนวดีอะไรประมาณนั้น จำเป็นไหม? มีก็ดี มันรู้สึกดี ไม่มีก็ได้ และเช่นเดียวกัน ถ้ากูจะไม่ทำ นั่นก็หมายความว่า ก็กูคิดแบบนี้ ถ้ากูไม่ทำก็คือกูคิดแบบนี้ หมายความว่า ไม่ใช่ว่าเพราะกูไม่ยอมทำ ไม่อยากทำ แต่เป็นเพราะความอยากไม่มีที่สิ้นสุดของพวกคุณนั่นเอง ที่มันอยาก อยาก อยาก แล้วไม่ได้ตามอยาก แก่น กระพี้ ของมันคือ อยาก อยาก อยาก เอาละ เพียงพอสำหรับที่จะนึกได้ในวันที่ผ่านมา ในเสี้ยวเวลาของปี สำหรับปีนี้ ไม่ได้นั่งหลังตรงตรงหลายหลายนาทีมานาน ปวดด้านหลังตรงเอว ตรงไต กล้ามเนื้อคงไม่แข็งแรง หรืออาจจะลงพุงเยอะไป หรือจากอาการปวดเมื่อยเพราะเล่นกีฬา สงสัยต้องฝึกให้มากขึ้น ดีใจนะ มีความภูมิใจ ที่มีโอกาสแบบนี้ แถมให้ว่า บางคน วนเวียน พูด ทำ คิด เขียน ฯลฯ ทุกนาที พูดทุกชั่วโมง พูดทุกวัน พูดทุกสัปดาห์ พูดทุกเดือน พูดทุกปี แต่บอกให้คนอื่นหยุด ฯลฯ ครับผม อยากจะย้อนถามว่า ใครไม่หยุด
ต่าง คน ต่างไม่หยุด ? มันเคลื่อนที่สัมพัทธ์? หรือท่านหยุด? หรือเราหยุด? หรือหยุดแล้วทั้งคู่ ไม่ได้บอกว่าต้องทำอะไร จะหยุด หรือไม่หยุด แต่อยากจะบอกว่า หันมาดู ฟัง มอง พิจารณา ตัวเองให้เห็น ให้ได้ยิน ให้ดี ให้ทัน แล้วมึงจะได้คำตอบ
ท้ายสุด ทดไว้ก่อน เพราะมีโอกาสเขียน ก่อนเที่ยงคืนนิดเดียว เลยทดไว้ก่อน มีโอกาสเหลือเลยได้ทดไว้ สรุปว่า อยากทำอะไรให้รีบทำถ้าไม่มีโอกาสทดไว้ก่อน จะไม่ได้ทำอีกเลย
Create Date : 14 กันยายน 2557 |
Last Update : 15 กันยายน 2557 15:16:12 น. |
|
0 comments
|
Counter : 1034 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|