คืนสู่สามัญ

กลับมาแล้วครับ


แบบว่าชีวิตวุ่นวายพอสมควร งานยุ่งและก็ต้องสอบอีก หน้ามืดทีเดียว


ไอ้ที่สอบไปแล้วก็กระอักใช้ได้


ช่วงหยุด 3 วันนี้มีโอกาสได้กลับบ้านซะทีครับ หลังจากที่สถิตอยู่ที่หอเป็นเวลานานมาก


แต่พอได้กลับก็สูดอากาศที่บ้านได้ไม่ถึง 24 ชั่วโมงอยู่ดี สำหรับเหตุผลขอไม่บอกนะครับ เอาเป็นว่ามีเรื่องเรียน + งานมายุ่งอีกแล้ว


กลับไปเที่ยวนี้ได้อ่านบทความจากนิตยสารที่คุณพ่อรับเป็นประจำอยู่บทความนึงครับ เป็นบทความในนิตยสารอาษา เกี่ยวกับเรื่องระบบการบริหารงานในเชิงสถาปัตยกรรม (อาจจะผิดพลาดได้ เนื่องจากไม่ได้ตั้งใจอ่านมากนัก สมองยังมึนๆอยู่ )


ในส่วนที่อยากจะเล่าให้ฟังก็คือประโยคที่ว่า "If there is no solution,...KISS it." โดยอเล็กซานเดอร์มหาราช


ท่านอาจารย์ผู้เขียนบทความได้อธิบายเพิ่มเติมว่า KISS ในที่นี้ไม่ได้แปลว่าจูบ


แต่มาจาก Keep It Stupid & Simple.


หลายๆท่านคงมีความรู้ทางภาษาอังกฤษดีกว่าผม ดังนั้นขออนุญาตไม่แปลนะครับ แต่จะขอยกตัวอย่างจากนิตยสารเพิ่มละกัน


เรื่องแรก หลายท่านคงจะเคยอ่านมาบ้างแล้ว ก็เป็นความทุ่มทุนสร้างของอเมริกา ที่ลงทุนไปกว่า 12 ล้านดอลลาร์ เพื่อคิดค้นวิจัยปากกาที่สามารถเขียนในสถานที่ที่ไร้น้ำหนักได้ และเขียนได้ในทุกพื้นผิว จากการที่นักบินอวกาศไม่สามารถจดข้อมูลได้ขณะอยู่ในยานอวกาศ กว่าจะคิดค้นได้เล่นเอาเหนื่อยกันไปหลายฝ่าย


แต่ปัญหาเดียวกันนี้ ทางรัสเซียเขาแก้ปัญหาโดยการใช้ดินสอครับ


อีก 1 ตัวอย่าง ที่บริษัทขายสบู่แห่งหนึ่งในญี่ปุ่นถูกร้องเรียนจากลูกค้าว่าได้ซื้อสินค้าไป แล้วพบว่าไม่มีสบู่บรรจุอยู่ในกล่อง (พูดง่ายๆว่าได้แต่กล่องเปล่าไป) ทางบริษัทจึงได้แก้ปัญหาโดยการติดตั้งเครื่องเอ็กซเรย์ผลิตภัณฑ์ก่อนออกจำหน่าย โดยจ้างพนักงานเพิ่มในตำแหน่งนั่งเฝ้าหน้าจอเครื่องรับภาพจากเครื่องเอ็กซเรย์ เพื่อตรวจว่ามีกล่องเปล่าหลุดรอดไปหรือไม่ ซึ่งคงจะเป็นงานที่น่าเบื่อมากทีเดียว


แต่ด้วยปัญหาเดียวกัน อีกบริษัทแก้ปัญหาโดยการซื้อพัดลมโรงงานมาติดเพื่อเป่าลมใส่กล่องบรรจุผลิตภัณฑ์ ซึ่งแน่นอนว่า กล่องไหนที่ไม่มีสบู่ ย่อมถูกลมเป่าปลิวกระเด็นไป


ครับที่ยกมาคราวนี้ ก็แค่อยากจะบอกว่าหลายครั้งที่เราเจอปัญหา เรามักจะมองหาทางออกในลักษณะที่มันดูหรูหราอลังการในความรู้สึก หรือแม้แต่การทำงานทั่วๆไป เราก็มักจะสิ้นเปลืองเรี่ยวแรงและทุนทรัพย์มากหลาย แต่ผลตอบแทนคุ้มค่าแค่ไหนกัน


เห็นมาตั้งแต่อยู่มัธยมแล้วครับ หลายงานทุ่มเทกันซะสังขารแทบจะรับไม่ไหว หัวใจอ่อนล้า บ้าล้างผลาญงบประมาณ


สุดท้ายก็เอาผลงานไปเก็บไว้ข้างๆถังขยะ


ผมไม่ได้เสียดายอะไรมากนะครับ อย่างน้อยการทำงานก็ได้ความผูกพัน ฝึกความเสียสละอดทน รู้จักการทำงานกับเพื่อน


แต่ตอนนี้ชักแก่แล้ว รู้สึกว่ายังมีอีกหลายอย่างที่ยังไม่ได้ทำ เก็บทรัพยากรต่างๆไว้ทำเรื่องพวกนั้นดีกว่า


โดยส่วนตัว ถ้าผมได้เป็นผู้บริหาร (หวังว่าสักวันจะได้เป็น) ถ้าต้องเลือกคนทำงาน 2 คน คนแรกทำของเกรดบีให้เป็นของเกรดเอได้ ส่วนอีกคนทำขยะให้เป็นของเกรดบีได้ ผมจะขอเลือกคนที่สองครับ


แต่ประเด้นนี้ก็แล้วแต่สถานการณ์นะครับไม่ใช่ว่าจะยึดหลักนี้ตายตัวไปซะหมด


ก่อนจากกัน ช่วงที่กลับบ้านได้มีโอกาสดูโฆษณาเครื่องดื่มยี่ห้อหนึ่ง เป็นผลิตภัณฑ์ในเครือชาเขียวยี่ห้อ "อร่อย" ครับ


ชอบโฆษณานี้มาก รู้สึกว่า creative ได้จับเอาประเด็นใกล้ตัวของคนทำงานและมนุษย์เงินเดือนทั่วๆไปที่ทุกวันมีเรื่องที่ทำให้ปวดกบาลปานประสาทจะแด็กซ์มากมาย ตั้งแต่เรื่องในบ้าน เรื่องเพื่อน เรื่องที่ทำงาน


แต่สรุปได้ว่า คนเราต้องไม่เครียดครับ ผมจะพยายามไม่เครียดครับ


ปล. ชอบประโยคนี้มากทีว่า "เจ้านายคล้ายจะเป็นลม ช่วยมาเป็นยาดมให้หน่อย"

Create Date : 05 ธันวาคม 2548		4 comments
Last Update : 5 ธันวาคม 2548 19:12:30 น.
Counter : 2820 Pageviews.
Share Tweet