Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2553
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
11 สิงหาคม 2553
 
All Blogs
 
เขมรไทรโยค-เปียโน

เขมรไทรโยค-เปียโน





Create Date : 11 สิงหาคม 2553
Last Update : 30 สิงหาคม 2553 21:51:46 น. 7 comments
Counter : 2233 Pageviews.

 
ยอดเยี่ยม

ไม่ทราบใครเป็นคนเล่น?


โดย: โส IP: 125.27.95.46 วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:14:45:20 น.  

 
ละมุนละไม ออ่นละมุนใจ มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


โดย: โสภิต IP: 1.46.158.162 วันที่: 18 กันยายน 2553 เวลา:22:01:05 น.  

 
โต๋ ครับ


โดย: ไข่ IP: 180.210.216.131 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:26:18 น.  

 
เครียดๆมาฟังเพลงนี้หายเครียดไปเยอะเลย ขอบคุณมากมาก


โดย: โอ IP: 1.47.223.219 วันที่: 9 เมษายน 2554 เวลา:16:59:14 น.  

 

ไพเราะมากๆค่ะ

ขออนุญาตโหลดเก็บไว้นะคะ...

มีความสุขมากๆมีสุขภาพแข็งแรงค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ


โดย: theory IP: 69.22.172.50 วันที่: 27 พฤษภาคม 2554 เวลา:10:42:10 น.  

 


เข้ามาฟังเพลงค่ะ ชอบมากไม่ได้เข้ามาเพจนี้นานเลย เคยโหลดเก็บไว้ในเครื่อง เอาไปล้างหายหม๊ดดด

ไม่ต้องบอกว่า ขอให้พี่มีความสุข เพราะทราบดีว่า พี่มีความสุขมากอยู่แล้ว...

ขอบคุณพี่กายเจ้าค่ะ :'))



โดย: น้องเล็ก IP: 118.172.118.33 วันที่: 25 กรกฎาคม 2555 เวลา:13:01:03 น.  

 
ฟังแล้วขนลุกเลย
เพราะ มาก
เพลินดี


โดย: โป้งคับ IP: 49.231.96.101 วันที่: 9 กันยายน 2556 เวลา:15:34:39 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.