Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2560
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
19 กรกฏาคม 2560
 
All Blogs
 

O อายตนะโง่งม .. O

.
.
.
มันเป็นเรื่องของ "โมฆะบุรุษผู้ลวงโลกที่ชื่อ ธรรมชัยโย" ..
.
ในสังคมเชื่องเชื่อที่ชื่อ สยามประเทศ นี้ จะมีมันสมองระดับที่สอดรับกับ "เรื่องแต่งเพ้อเจ้อ" แบบนี้มากมาย ..
.
บุญ บาป กรรม ที่เป็นนามธรรมและพิสูจน์ไม่ได้ .. ในหลัก"กาลามสูตร" บอกให้ฟังหูไว้หู ..
แต่ พฤติคนไทย ฟังสองหู แต่เชื่อข้ามภพข้ามชาติ ถอนไม่ออก
.
อาสวะ ตัวนี้เป็นโมหะ .. เกิดจากปัญญาทรามในสัตว์สองเท้าลำตัวตรงตั้งฉากกับพื้นโลก - ที่ขาดเหตุผล ..
.
หากลำตัวตั้งขวางหรือขนานกับพื้นโลกเราเรียก สัตว์เดรัจฉาน
.
เป็นจริตแบบ ดอกบัวที่โคนต้น จมโคลน ไม่ได้ผุดได้เกิดเห็นแสงเด็ดขาด
.
เป็นเรื่องที่น่าเวทนาที่สุด !
.
ทำบุญ ตักบาตร หากไม่ใช่เพื่อลดละความรู้สึกว่า
"ดอกไม้ของกู,
ข้าวในบาตรของกู,
เงินในซองถวายพระของกู"
และ "ตัวกูผู้ได้บุญ ได้กุศล" ..

มันก็เป็นมิจฉาทิฏฐิทั้งดุ้น
สมองก้อนไหน เข้าใจเรื่องพื้นฐานนี้ไม่ได้
.
สมองก้อนนั้นก็จะพาเจ้าของไป "นรก" !
.
ไม่มี อายตนะนิพพาน ใดๆทั้งสิ้น




 

Create Date : 19 กรกฎาคม 2560
0 comments
Last Update : 16 ตุลาคม 2560 8:58:38 น.
Counter : 718 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.