O ความเปลี่ยนแปลง .. O -1- O ลับเลือนดวงศศิน .. นกบินว่อน ลมเหนื่อยอ่อนโรยตัวหยอกยั่วสมัย หมอกหม่นคลุมแผ่นน้ำ อยู่รำไร เมื่อแผ่นผืนกว้างไกล .. เริ่มไหวตัว O ลมแรกวันโชยเอื่อยอย่างเหนื่อยอ่อน พร้อมหมอกอ้อนออดบน .. ความหม่นหลัว แสงรุ่งสางทอดตน .. ลบหม่นมัว โลมแผ่นน้ำหยอกยั่วอยู่ในที O ย่อมเป็นริ้วลมรื่นฝ่าคืนค่ำ พาเย็นฉ่ำล้อมแหล่ง .. รับแสงสี ยอปีกนกเหยียดรับ .. กระหยับ-วี- วาดขึ้นฟ้าจรลี .. สืบชีวิน O แว่วเสียงให้รับรู้ .. เพียงครู่เดียว- เสียงกรูเกรียวถ้วนสรรพก็ลับสิ้น หมอกขาวขุ่นชื้นชุ่ม ที่คลุมดิน- ก็ล่มลาญจากถิ่นจนสิ้นรอย O เริ่มดอกมาลย์เชิดช่อ ร่ำรออ้อน- ให้ภู่ผึ้งแทรกซอน .. เกสร-สร้อย อบร่ำหอมเคล้าคลอเพื่อรอคอย- หวานจักย้อยกลิ่นรส .. ให้ทดลอง O พอแผ่นพื้นเรียบกว้างที่ข้างหน้า- ต้องลมถาโถมใส่จนไหลล่อง เลื่อนระลอกโลดเต้นจนเป็นฟอง แดดเรื่อส่องก็ปรากฎเมฆบดบัง ! -2- O จาก-แรกเช้า .. นกร้องฟ้าผ่องใส จน-เมฆไหลเกลื่อนกลุ้ม .. ลมคลุ้มคลั่ง เสียงอึงอื้อเกรียวกรู .. หวิว - วู่ .. ดัง- แข่งคลื่นน้ำฟาดฝั่ง อยู่โครมครืน O พอแรงลมโถมถาเข้ามาเพิ่ม แผ่นน้ำก็กระเหิมกระหึ่มคลื่น กระเพื่อมผิวม้วนตระหลบลงกลบกลืน- แตกฟองฟื้นตื่นฝนอยู่ .. อลเวง O ลมกวนคลื่นน้ำขุ่นเคล้าฝุ่นฝน เมื่อไฟบนฟ้าปลาบแสงวาบเปล่ง- ก่อนเฟื้อยเส้นฟาดพื้น อยู่ครื้นเครง แสงรุดเร่งแห่งวิชชุ .. ก็คุโชน O โลกทั้งโลกก็ตื่นรับคลื่นเสียง- ไม้ลู่เอียงด้วยลมก่อนล้ม .. โค่น สายน้ำเคยออดอ้อนอย่างอ่อนโยน- บัดนี้โตนตบฝั่ง .. เสียงดังนัก O ปลดปล่อยความเกรียมกร้าน .. ชะลานดิน อวลไอกลิ่นเถื่อนหอม .. เข้า-ล้อมกัก ลมคร่ำครวญตระหลบตอนไม่ผ่อนพัก เมื่อไร้รุ้งทอถักบนโค้งฟ้า O ร้อนแดดแม้นแผดผ่านมานานคาบ โลกที่ซาบซับร้อน .. กลับร้อนกว่า เฝ้ารอฝนโซมทรามให้งามตา จวบเบื้องหน้าเมฆฝน .. เห็น – หม่นครึ้ม O เมื่อสองเท้าเหยียบย่ำบนน้ำเจิ่ง ไฟโลดเหลิงก็เริ่มเริ่มกระเหิมหึ่ม เฟื้อยเส้นเข้าฟาดตีเมฆสีทึม ขับความอึมครึมปวงจนล่วงลับ O อีกไม่นาน .. คลื่นน้ำจะลามจบ ร่วมสายลมสมทบตระหลบกลับ เลื่อนเมฆหม่นบังแสง .. จวบแรงระยับ- ยอมล่มลาญดวงดับ .. ไม่กลับย้อน ! O จบสิ้นความเรื่อเรื้องที่เบื้องหน้า ที่แสงฟ้าแผดเผามาเก่าก่อน บัดนี้เมฆทึมทาเหมือนอาทร- บัง-แผดร้อนเผาผลาญ .. ที่ลานดิน O คลื่นน้ำก็ล้อมเทเข้าเห่กล่อม ทุกย่านหย่อมเรียวหญ้าทั่วหน้า - สิ้น ฝุ่นฝนก็ปร่าโปรย .. ลมโรยริน ชุ่มโลกกรรโชกถิ่นให้ยินดี O ร้อนแดดนั้นเผาผลาญมานานนัก ทั้งล้อมกักเร้ารุกไปทุกที่ ตราบลม, น้ำ - เลื่อนลำเข้าย่ำยี แผ่นดินที่แผดร้อนก็ผ่อนแรง O แทน-ร้อนรุ่มเผาผลาญมานานวัน ด้วยครืนครั่นเลื้อยเต้นของเส้นแสง วาบ-วกฉวัดเฉวียน เพื่อเปลี่ยนแปลง- ร้อนที่แฝงฝากดินให้สิ้นรอย ! -3- O เริ่มคาบยาม-รำร่ายของสายน้ำ ที่จะพลิกพื้นคว่ำความต่ำต้อย ผิวจะโตนตอบลมที่พรมคอย เป็นฝุ่นฝอยลอยคว้างอยู่กลางลม O รอ-ลมลูบโลมชะ .. จังหวะคลื่น- เพื่อโตนตื่น-ขึ้นตะล่อมเข้าล้อมห่ม- ทั้งพรรณหญ้าพื้นถิ่น ทั้งดินตม รอ-คลื่นถมแรงโถมเข้าโซมร้อน O บทเพลงปะเลงร่ำผ่านค่ำคืน- ย่อมไร้เสียงโอดอื้นเช่นคืนก่อน แฝงสายลมเย็นฉ่ำ-จากอัมพร- ว่าช่วงตอนร้อนร้ายเริ่มคลายตัว O ชุ่มดินด้วยชื่นฉ่ำแห่งน้ำหลาก- จวบสองฟากฝั่งน้ำ รื่นล้ำทั่ว ทุกอณูฉ่ำเย็น .. นั้น-เต้นรัว รอเกลือกกลั้วโซมสิ้นจิตวิญญาณ O โลกจะพลิกฟื้นด้านสู่ด้านใหม่ ที่ดวงไฟดวงเก่าหยุดเผาผลาญ ลมจะร่ำโรยระลอกโลมดอกมาลย์ ผึ้งภู่จะเบิกบานกับหวานรส O ยอดหญ้าจะริกระรี้อ้อน- ให้ลมซอนแทรกเรียวอันเขียวสด ทั้งรูปก้านกิ่งกระโดงจะโค้งคด- ด้วยคลื่นลดเลี้ยวแล่นบนแผ่นน้ำ O หงิกงอเลื่อนลามไปตามคลื่น ด้วยสุดขืนขัดลมที่พรมต่ำ ริ้วคลื่นและริ้วลมแห่งคมคำ- ล้วนต่างร่ำร้องรับสภาพการณ์ ! -4- O มองเห็นไหม – หมอกควันแห่งวันเก่า ที่แสบร้อนรุมเร้าคอยเผาผลาญ อวลกลิ่นให้เสพรับอยู่นับนาน กดวิญญาณยินยอมให้จ่อมจม O ตราบ-เมฆครึ้มทึมทาที่ฟ้าบน พร้อมไฟวนวาบรับร่วมขับข่ม ลมตระหลบสรรพโลก .. ผู้โศกซม และน้ำถมโถมล้อมมาพร้อมกัน O ร้อนก็ย่อมลาญแรงจากแหล่งโลก เปลี่ยนสร้อยโศกเข็ญขุกเป็นสุขสันต์ จน-เมฆหม่นแผ่ช่วงบังดวงวัน ก็เมื่อนั้นโลกต่ำ..ล้วนฉ่ำเย็น O เมื่อปีกนกว่อนฟ้าเพ-ลาค่ำ สุขจะคร่ำครวญสู่ให้รู้เห็น แผ่นผืนอุทกธารจะซ่านกระเซ็น ร่ำ-ลาความลำเค็ญ .. ที่เร้นรอย ! -5- O เห็นปีกนกคล่ำคลา เพ-ลาค่ำ พร้อมลมร่ำสายโบกลบโศกสร้อย ในแววตาพราวกระพริบ .. ก็ปริบปรอย- คล้ายเฝ้าคอยสางรุ่ง .. ของพรุ่งนี้ !   Create Date : 17 กรกฎาคม 2555 8 comments Last Update : 21 กรกฎาคม 2561 18:49:25 น. Counter : 2923 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะ คุณสดายุ แวะมาติดตามความเปลี่ยนแปลงค่ะ   โดย: วลีลักษณา 18 กรกฎาคม 2555 15:38:53 น.

สวัสดีครับคุณวลี ฯ เปลี่ยนบรรยากาศจากบทนารีปราโมชเสียสักหน่อย กันเลี่ยน .. อิๆ ยินดีที่แวะมานะครับ   โดย: สดายุ... 18 กรกฎาคม 2555 20:17:52 น.

... กระทบโหมโถมทับกับเกลียวคลื่น กระหึ่มครืนผืนน้ำยามบ้าคลั่ง ตีกระแทกแหลกราญผ่านจีรัง กระทบฝั่งอยู่อย่างนั้นอนันตกาล ชั่วขณะปะทะจะปรากฎ คล้ายงามงดบดละออฟองประสาน คือความงามท่ามกลัวชั่วยืนนาน เสียงขับขานอันกราดเกรี้ยวขับเคี่ยวมา ... คือความเปลี่ยนแปลงที่แฝงความงาม ขอคาระวะ ก้าวแรกฯ...   โดย: ก้าวแรกของหมื่นลี้ 20 กรกฎาคม 2555 9:49:47 น.

สวัสดีค่ะ คุณสดายุ มาดูบทสุดท้ายของการเปลี่ยนแปลง ซึ่งเขียนแบบค้างไว้ เพราะการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นตลอดเวลาและไม่รู้จบ ทุกชีวิตรอวันพรุ่งนี้จนลืมวันนี้ไป ขอบคุณนะคะ ที่แวะไปเยือน และปลื้มกับคำชมของนักกวีมากมายค่ะ แม้รู้ว่ายังไม่คู่ควรกับคำชมนัก   โดย: วลีลักษณา 20 กรกฎาคม 2555 14:38:36 น.

ก้าวแรกฯ .. สวัสดีครับ.. อนิจจัง คือ ความเปลี่ยนแปลง .. เป็น 1 ในไตรลักษณ์ หลัง-ลำแสงห้อมเห่ .. กาลเวลา สรรพบรรดาทั้งปวงย่อมล่วงสิ้น และชั่วปลายปีกนก .. คลี่ .. ผกบิน กี่หมื่นแสนชีวิน .. ที่สิ้นลง ? คุณวลีฯ สวัสดีครับ .. ตอนนี้จบแล้วครับ การเปลี่ยนแปลงจำนวนมากในโลกนี้ .. เป็นไปตามธรรมดาที่เป็นธรรมชาติของสรรพสิ่ง และจำนวนไม่น้อย .. เกิดจากการจัดการของมนุษย์ .. ซึ่งเราก็ได้แต่หวังว่าการจัดการเหล่านั้นจะดำเนินการได้ทันการณ์ .. ทันเวลา คุณวลีฯ ใช้คำได้ดีกว่าคนส่วนใหญ่ที่"ช่างขยันเขียน"มากมายครับ ..   โดย: สดายุ... 20 กรกฎาคม 2555 22:24:56 น.

ล้วนเกิดดับเปลี่ยนแปลงทั่วแหล่งหล้า ตามกระแสกาลเวลาที่ถาโถม โลกนอกในมิมีหยุดล้วนทรุดโทรม สังขารปรุงไล้โลมรอโน้มดิน สวัสดีค่ะ ภาพและคำงามค่ะ   โดย: มาย IP: 124.120.250.154 21 กรกฎาคม 2555 23:16:16 น.

มาย.. ล้วนเกิดดับเปลี่ยนแปลงทั่วแหล่งหล้า - ดี ตามกระแสกาลเวลาที่ถาโถม - ดีมาก โลกนอกในมิมีหยุดล้วนทรุดโทรม - พอใช้ สังขารปรุงไล้โลมรอโน้มดิน - ไม่ดี พออ่านรู้ว่า โน้มดิน คือ ฝังดิน .. แต่การใช้ตรงนี้ทำให้เนื้อความไม่ชัด การโน้มลง ของสิ่งใด เป็นปรากฎการณ์ของสิ่งที่อยู่สูงโน้มลงมาสู่ที่ต่ำ เช่น กิ่งไม้ ช่อดอกไม้ หรือ ร่างกายส่วนบนของคน ซึ่งไม่ได้มีความหมายของการฝังกลบลงในดินแต่อย่างใด การใช้สระที่มีคำให้เลือกน้อยเป็นสิ่งท้าทายฝีมืออย่างหนึ่ง สระโอ-ม เป็นคำหนึ่งที่ใช้น้อย .. โฉม ..โคม..โทรม..โลม..โน้ม..โหม..โทม-นัส..โสม-นัส..โครม-คีกโครม .. โครมครืน..โพยม..โถม..โซมซาบ .. จู่โจม ล้วนเกิดดับเปลี่ยนแปลงทั่วแหล่งหล้า ตามช่วงกาลเวลาที่ถาโถม โลกนอกในล้วนฉุด .. ให้ทรุดโทรม- เข้าซาบโซมเหนี่ยวรั้งลงฝังดิน !   โดย: สดายุ... 23 กรกฎาคม 2555 10:40:54 น.

ขอบคุณค่ะสำหรับคำแนะนำ และคะแนนทรงระฆังคว่ำ   โดย: มาย IP: 124.120.70.168 28 กรกฎาคม 2555 0:19:01 น.