1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30 31
O องค์ธรรมแห่งวิสาขะมาส...O
VIDEO ลาวสองคอน - - ชัยภัค ภัทรจินดา สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙ 000110101112 - - - 00102 - - - 13 1=ลหุ นอกนั้นครุ เลขเดียวกัน = สัมผัสสระ O อานนท์ ! จำ-เพาะ-อ-ฐานะกา-ละ-จะ-อุ-บัติ สองพุทธะร่วมวัฏ- - - - ฏะกัน O ย่อมเพียงหนึ่ง-เฉพาะ-ผู้เพราะรู้-วิ-มุ-ติ-ฉัน- ทามรรคตระหนักบรร- - - - ลุผล O รอบแห่งปรา-ก-ฏะ-ภาค-ตถา-ค-ตะ-พิ-มล ยากเกิดประเสริฐสน- - - - ธิกาล O สงฆ์เอย ! เกิด-จ-ตุ-อัศจรร-ยะ-พิ-ส-ดาร เมื่อพุทธะดวงมาน - - - อุบัติ O ไป่เคยปรา-ก-ฏะ-มีพิถี-พฤ-ติ-วิ-วัฒน์ ฟังธรรมะตรองอรรถ - - - ประสาร O ที่มัวเมา-หะ-กะ-กา-มะ-คุณะ-วิ-ต-ถาร เมื่อธรรมะแว่วพาน - - - ก็ฟัง O ที่มัวเมา-ทิ-ฐิ-มานะภา-วะ-คละ-ประ-นัง เมื่อธรรมะแว่วดัง - - - สดับ O ที่วุ่นวาย-อ-ล-เวงบ่เพ่ง-จิ-ตะ-ระ-งับ แว่วธรรมะตรองศัพ- - - - ทะตาม O ที่มืดบอด-เพราะ-อ-วิชชะมิจ(ะ)-ฉะ-ละ-ลาม ฟังธรรมะย้ำความ - - - ก็ตรอง O สงฆ์ทั้งหลาย ! พระ-สุ-คตและบท-วิ-นั-ยะ-ผอง เพื่อจิตประดาปอง - - - ละปรุง O สงฆ์ทั้งหลาย ! พระ-สุ-คตกำหนด-มรร-คะ-ผ-ดุง พร้อมวิชชะบำรุง - - - ประชา O รู้แจ้งโลก-ดุ-จะ-ครูเพราะรู้-พิ-ท-ยะ-พา- ปวงศิษยะศึกษา - - - พระสอน O สงฆ์ทั้งหลาย ! พระ-วิ-ทูเพราะรู้-มรร-คะ-อ-มร ทางไทจะไถ่ถอน - - - ระทม O สำแดงธรรม-พิ-เราะ-ความพิราม-บ-ทะ-ป-ฐม กลาง, ปลาย-พระผายพรหม- - - - ะจรรย์ O สมบูรณ์พร้อม-อรร-ถะ-ปวงและช่วง-วรร-คะ-พ-ยัญชน์ รสธรรมพระนำผัน - - - พะใจ O สงฆ์ทั้งหลาย ! ค-ติ-ธรรมและสัม-มรร-คะ-ประ-ไพ เอื้อชนพิมลใน - - - คะนึง O ย่อมเกื้อกูล-นุ-เคราะห์-โลกละโศก-ทุ-ขะ-ระ-รึง จิตเทพมนุษย์พึง- - - - ภิรมย์ O พราหมณ์เอย ! เมื่อ-รั-ตะ-กาลประสาร-ภ-วะ-ประ-สม กลับว่าทิวากลม- - - - ภะกาล O พราหมณ์เอย ! เมื่อ-ทิ-วะ-ผ้ายผกาย-รุ-จะ-ประ-สาร ว่ารัตติคาบดาล - - - ประดัง O ย่อมว่าพราห-ม-ณะ-นั้นมุหันธ์-จิ-ตะ-ประ-นัง เสพคลุกกะทุกขัง - - - บ คลาย O พราหมณ์เอย ! นา-มะ-ด-นูเพราะรู้-อ-นุ-เคราะห์-กาย โมหันธะบั่นหาย - - - ก็เรา O เกิดขึ้นเพื่อ-ม-หิ-ศาลประการ-คุ-ณะ-เฉลา เอื้อชนะป่นเมา- - - - หะมี O กาลเมื่อเหล่า-กุ-ละ-บุตรตระกูล-คฤ-ห-บ-ดี ฟังธรรมะคัมภี- - - - ระตรอง O ครั้นตรองแล้ว-ธรร-มะ-สัจจ์วิวัฒ(ะ)-นะ-คระ-ลอง ดาลศรัทธ์ระบัดครอง - - - กมล O ย่อมตรึกเห็น-บรร-พ-ชาจะอา-ศั-ยะ-ระ-คน- พรหมจรรยะบันดล - - - ละเรือน O ปลงผม, ภู-ษิ-ตะ-ย้อมประนอม-บ-ทะ-เสมือน- ผู้ยึดประพฤติเลือน - - - ละงาม O ธรรมอันซึ่ง-พระ-สุ-คตกำหนด-พฤ-ติ-พิ-ราม เพื่อดับระงับทราม - - - ประทัง O นั้นคือชา-ติ-ช-ราและภา-วะ-ม-ร-ณัง ต้นเหตุอุบัติยัง - - - สุคต O สามธรรมนั้น-ด-ละ-เหตุพิเศษ-อุ-บั-ติ-บท พรหมจรรย์ถวัลย์รส - - - ดำรู O เพื่อโลกนี้-สั-ทะ-ธรรมจะค้ำ-ม-ฤ-ต-ยู เกื้อกูลวิทูรรู้- - - - ละวาง O เพื่อจิตชำ-นะ-จะ-รู้จะสู่-วิ-มุ-ติ-ทาง ล่มมาระผ่านขวาง - - - ระคาย O สงฆ์ทั้งหลาย ! ม-ร-คาตถา-ค-ตะ-สยาย ภาษชี้พิถีกลาย - - - เคราะห์กรรม- O ย่อมเปิดโล่ง-เฉพาะ-ผู้จะรู้-ประ-พฤ-ติ-สัม- มาวัตรสมรรถทำ- - - - นุใจ O พึงเสพบท(ะ)-เกษมะเขม-ร-สะ-ประ-ไพ ล่วงภาวะอาลัย- - - - ะลาญ O เธอพึงเนา-กะ-ประ-โมทย์และโภ-ช-นะ-ประ-การ จากโยคะโอฬาร - - - เถอะรา ................................................................ ๔ O เบญจางค์ประดิษฐ์น้อม - - - นอบกร นบดิลกชิเนนทร - - - อธิกไท้ คุณพระยิ่งอาภรณ์ - - - พาดห่ม- คลุมทั่วตรีภพไว้ - - - หว่างถ้อยธรรมกถา ฯ O นบธรรมุตม์เทียบพร้อม - - - พากย์สอน สัตว์แฮ คลี่อรรถขัดอาวรณ์ - - - ข่มไว้ โกรธเกลียดลุ่มหลงถอน - - - ถอดจาก จิตนา ตัดเหตุสู่ผลได้ - - - ดับสิ้นสังสาร ฯ O ส่ำสัตว์อันอยู่ด้วย - - - โดยโม หะเอย ยกภาษยิ่งภิญโญ - - - หยัดชี้ เผยทางผ่านทุกข์โท- - - - มนัสจิต แจ้งแฮ ส่องมืดหม่นก่อนกี้ - - - กลับเรื้องจำรูญ ฯ O พระล่วงพระล่องล้น - - - โลกลับ สู่อมฤตกลายกลับ - - - เกลศร้อน เหลือธรรมแผ่รำงับ - - - เงาโศก พจน์ภาษคอยปรุงป้อน - - - ป่นร้ายคลายแสลง ฯ O กอปรประนมนัขน้อม - - - บังคัล คุณพระไตรปิฎกธรร- - - - มุตม์แม้น- สายธารอมฤตบรร- - - - โลมซาบ- ซับจิตชนทั่วแคว้น - - - ผัสสะห้วงนิรวาณ
Create Date : 16 พฤษภาคม 2554
8 comments
Last Update : 26 มิถุนายน 2561 19:41:58 น.
Counter : 1626 Pageviews.
โดย: ศารทูล IP: 182.53.148.73 17 พฤษภาคม 2554 20:17:14 น.
โดย: สดายุ... 17 พฤษภาคม 2554 21:33:10 น.
โดย: ศารทูล IP: 182.53.148.73 17 พฤษภาคม 2554 22:12:19 น.
โดย: สดายุ... 17 พฤษภาคม 2554 23:58:52 น.
โดย: ศารทูล IP: 182.53.145.136 18 พฤษภาคม 2554 11:54:35 น.
โดย: สดายุ... 18 พฤษภาคม 2554 18:30:32 น.
โดย: ศารทูล IP: 182.53.147.62 18 พฤษภาคม 2554 22:56:32 น.
โดย: สดายุ... 19 พฤษภาคม 2554 7:18:02 น.
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [? ]
O ใช่แน่หรือ ? .. O O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ? ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว- แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์ เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์ ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?
ฉันท์ชุดนี้จำได้ว่าท่านเคยเผยแพร่เมื่อนานมาแล้ว
(แต่โคลงนี่ไม่แน่ใจครับ) ผมชอบการเปิดเรื่องมากครับ...
"อานนท์ ! จำเพาะอฐานะกาละจะอุบัติ
สองพุทธะร่วมวัฏ-.............ฏะกัน"