Group Blog
 
<<
มกราคม 2553
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
23 มกราคม 2553
 
All Blogs
 
พญาโศก

พญาโศก




Create Date : 23 มกราคม 2553
Last Update : 13 มีนาคม 2555 6:18:57 น. 7 comments
Counter : 1076 Pageviews.

 


โดย: ผมชอบกินข้าวมันไก่ วันที่: 23 มกราคม 2553 เวลา:22:31:34 น.  

 
ไพเราะจับใจ


โดย: ม่านแก้ว IP: 112.142.10.27 วันที่: 30 มกราคม 2553 เวลา:8:38:04 น.  

 
สวัสดีค่ะ...น้องม่านแก้ว
มาหาพี่แต่เช้าเชียว...น่ารักจริง


โดย: สดายุ... วันที่: 30 มกราคม 2553 เวลา:10:09:08 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณกาย

ทิพย์เข้ามาแอบฟังหลายครั้งแล้ว ไพเราะค่ะ


โดย: ทิพย์ IP: 202.149.25.225 วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:16:11:03 น.  

 
ทิพย์...ชอบเพลงนี้หรือ
พี่ว่ามันค่อนข้างเศร้านะ


โดย: สดายุ... วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:17:01:20 น.  

 
พี่กาย
ทิพย์ว่าไพเราะอ่อนหวานดีคะ ฟังแล้วอารมณ์ละเอียด เพลงไทยเดิมเกือบทั้งหมด ทิพย์ฟังแล้วจะรู้สึกอย่างนี้ค่ะ แต่ไม่น่าตั้งชื่อ พญาโศกเลยนะคะ


โดย: ทิพย์ IP: 202.149.25.225 วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:19:42:28 น.  

 
ทิพย์...
เป็นเพลงที่เปิดในงานศพนะเพลงนี้...
แต่พี่เอามาประกอบเรื่องยาว...ในสองฝั่งฟ้า...
ก็เข้าท่าเข้าที...ดี


โดย: สดายุ... วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:21:28:59 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.