|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
O มหาภารตะยุทธ .. บทที่ ๙.๒ .. O
เพลง .. มหาภารตะยุทธ
อรชุน .. วิงวอนต่อกฤษณะไม่ให้ลงมือต่อท้าวภีษมะ .. เพราะจะเป็นการเสียสัตย์ต่อคำมั่นสัญญาว่าจะไม่ร่วมรบ .. แต่จะเป็นเพียงสารถีให้อรชุน .. จักรสุทัศน์ในมือคืออาวุธพระนารายณ์เป็นอาวุธที่ภีษมะเองไม่อาจต่อต้านได้.
= บทที่๙ .. สงครามที่ทุ่งกุรุเกษตร ๑๘ วัน = วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ 00101110 - - - 110102 00101112 - - - 110103 1 = ลหุ 0,2,3 = ครุ
O เข้าเจ็ดอรุณสุริยะคาบ รุจิภาพะกลบกลืน สองทัพกระหยับพละจะขืน- รณยุทธะล้างผลาญ
O อันโทสะภีษมะกระนั้น ระอุอั้นเพราะคำพาล หยามหมิ่นบ่สิ้น-พจนะหลาน ทรมานและอดสู
O จอมทัพสำหรับพยุหพล ปะทะรณกะศัตรู ขอเปลี่ยนแวะเวียนพิริยะ .. ดู- เถอะนะหลู่ บ่ เห็นหัว
O ยกกรรณลุชั้นมุขะพหล จะผจญะเต็มตัว อย่าหวังจะดังพจนะยั่ว- เยาะและเย้ย .. จะยอมใจ
O ตราบม้วยเพราะด้วยรณะประยุทธ ชิวะหลุดและบรรลัย ค่อยหวังจะดั่งพจนะไข ระบุไว้เถอะหลานเอ๋ย
O บ่ายหน้าพระพร่าชิวะอริน- ทระสิ้นและล่วงเลย แสงขรรคะบั่นชิพิตะ .. เสย- ทะลุแทงทะลวงคม
O แกล้วพลผจญรณะพระภี- ษมะชีวะตรอมตรม กรรมเวระเบนประทุษะ .. ถม- ชิวะล่มสลายสูญ
O ตามติดพระภิษมะก็โท- รณะโผประหัตพูน- เพิ่มศพะทบ .. บทะอดูร สหะกูณฑะพลุ่งผลาญ
O อกใจกระไรพระอรชุน ขณะหมุนประหัตมาร เหนี่ยวศระว่อนจระประหาร อริลาญบ่เหลือหวัง
O ผ่านเคลื่อนเขยื้อนจระประชิด ระอุฤทธิกำลัง รำบาญจะผ่านประลุ"พระศัง- ขะ"จะบังจะป้องภัย
O ศรพราหมณะยามปะทะทะลวง ทะลุล่วงก็บรรลัย จึงอรชุน .. รณะสมัย- กุธะแสนยะเผาทรวง
O จึงเมื่อประจบ"สุศรมัณ" ก็กระนั้นฤดีดวง โพลงผายกระหายปะทะทะลวง พระก็หน่วงธนู-ศร
O เหนี่ยวสายพระหมายศิระอริน- ทระดิ้นและดับมรณ์ ล่องลิ่วปะปลิวสุตะสะท้อน ขณะศระเสียบเศียร
O ผ่าแยกและแทรกพละกระบวน ศิระส่วนก็ว่อนเวียน ลิ่มเลือดเพราะเชือดระกะเฉวียน ระดะแหล่ง ณ บัดนั้น
O เการพะครบพละพหล ปะทะรณและโรมรัน ปาณฑพะครบพละถลัน- ปะทะบั่นชิวาตม์เขา
กฤษณะกับอรชุนกลางสนามรบ.
O แวดล้อมนะพร้อมจิตะกระหาย จะสลายะปวงเกา- รพ..ให้ประลัยฉลุเฉลา ระบุเร้ากระบวนลง
O เร็วรี่พระภีษมะประชิด กระอุฤทธิจำนง ล้างผลาญะปาณฑพะประสง- คะจะบ่งจะถอนหนาม
O สัญญาณสะท้านสุตะระรัว ระยะชั่วสลัวยาม สิ้นวัน .. ถวัลย์บทะละลาม- ก็บุหลันขจายแสง
O เลิกรบ .. พระลบก็คละก็คลุม รพิ .. รุมสลดแรง ลมโบกสุโนกดุจะแถลง นิละแผงจะผ่าน .. ผัน
O เพียงเพื่อจะเอื้อกรุณะจิต กระอุฤทธิเข้าบัญ- ชาการผสานนยะสวรร- คะประจันประจงใจ
O แปดคาบอรุณขณะพระพาย ระดะบ่ายประโลมใบ- พฤกษ์พรรณะสั่น .. อุทัยะไข- รุจิถ่ายระเรื่อทอ
O สองทัพกระหยับพละทะแกล้ว รณะแล้วบ่อาจรอ แววตาและอาวุธะลออ ระกะล้อ ณ คาบรณ
O องค์ภีมะปรี่ .. พละ, กระบอง อริต้องก็แหลกตน ซ้ายขวาถลาปะทะผจญ ทุพพละชีพสูญ
O โอรสะองคะอรชุน ขณะหนุนจะเพื่อพูน- เพิ่มศพะทบภวะอดูร- ะอรินทระโศกศัลย์
O คือองค์"อิราวัต"ะพระหมาย- จะสลายะชีวัน- ถ้วนผู้ .. ก็หมู่สกุละ .."คัน- ธรี"นั้นลุบรรลัย
O ห้าผู้ก็รู้ทุขะระคน ชิวะหล่นและล่วงไป เหลือผู้เพราะรู้รณะคระไล ระยะไหวและน้าวศร-
O เสียบองค์อิราวัตะทะลวง ทะลุทรวงและแทรกซอน หล่นร่าง ณ กลางบทะสมร วตะรอนปลาตร้าง
O จึงอรชุน-กระจะกะตา ขณะวาระวายวาง- ของบุตรเพราะสุดพละจะขวาง หทยางค์พระอ่อนแรง
O ใจพ่อ ฤ รอประทุษะทัณ- ฑะกระทั้นและทิ่มแทง ภาพบุตระทรุด .. พิศะแสยง- และสยอง ณ วิญญาณ
O เร่งรถจะบดชิวะอรินทร์ พระถวิละรำบาญ- ล้างแค้นเพราะแค้นสมะสมาน- กุธะหาญกระหึ่มทรวง
อรชุนกับพระนางสุภัทรามารดาของ อภิมัณยุ ซึ่งพระนางสุภัทราเป็นน้องสาวของพระกฤษณะ.
O ครั้งนั้น"ฆโฏตกจะ"พี่- บุตระภีมะทั้งดวง- ใจแค้นจะแทนประลัยะ .. ทวง- ชิวะปวงอรินทร์สูญ
O เดือดดาลทะยานมนะจะบั่น อริบรรลุอาดูร โถมถากะอาวุธะจะพูน- ศพะชน ณ บนดิน
O โรมรณผจญประหัตะเกา- รพะเหล่าลุหิตริน ฟาดฟันประจันก็เพราะถวิล- หัตะสิ้นศัตรูตน
O ห้าวหาญทะยานศัพท์อุโฆษ เพราะพิโรธะลวกลน อาวุธะรุดประหัตะฉล พระตวัดตวาดเสียง
O วกวาบประดาบกะทุรโยธน์ พระอุโฆษะสำเนียง ผงคลีคะคลุ้มสรรพะเผดียง ชิวะเพียงจะเพื่อผลาญ
O ห้าวหาญฆโฏตกจะก็ปลด- มรกตะมีดมาร ปา .. ปลิวละลิ่วจะเหาะประหาร อริ-พาลและพวกพ้อง
O คันโค้งพระโก่งศระและเล็ง ก็เหมาะเหม็งนะเมื่อมอง ศรปรี่พระภีษมะสยอง ขณะล่องทะลวงชนม์
O เร็วรี่ .. พระภีษมะเขยื้อน รถะเคลื่อนขยับตน รากษสะโหมประทุษะ .. ผล- ศระคดบ่เป็นคัน
O ปาณฑพประจบทัพะกระหน่ำ รณะย้ำก็เพื่อยัน- เการพะหลบทัพะถลัน จะตระหลบและทำลาย
O สายัณหะพลัน .. รณะสถาน- สัญญาณะกล้ำกราย หยุดรบ .. พระลบแสยะสยาย บทะคลายคละคลุมลง
O คืนนั้นพระกรรณะก็ยะยั่ว จิตะชั่วก็จำนง คล้อยตามเพราะยาม .. รณะประสง- คะจะปลงศัตรูวาย
O ถ้อยถกพระยก .. รณะกระบวน และประมวละแยบคาย ผู้ใดเพราะใจนิระจะหมาย เสาะสลายอรินทร์เรา
O ควรหรือจะคือมุขะพหล ขณะรณจะเพื่อเกา- รพนี้..พระภีษมะ-เพราะเอา- รสะปาณฑุคือหลาน
O พ้องศัพท์ลำดับผละประโยชน์ ทุระโยธน์ก็เริ่มการณ์ ถึงที่พระภีษมะประสาร พจนารถะผ่านถึง
O ท่านปู่เพราะรู้สมรรถะท่าน รณะกาละจักพึง- ผลาญผู้ศัตรูนิระคะนึง ภวะซึ่งจะสงสาร
O ข้าเห็น .. บ่เช่น-บทะจะควร รณะล้วนจะเพื่อปาณ- ทพ .. ปู่-บ่รู้หัตะประหาร อริลาญเพราะออมมือ
O ควรกรรณจะพลันสถิตะที่ รณะลีละบรรลือ แทนปู่ .. เพราะรู้รณะจะคือ- กิติศัพทะแห่งตน
O หลานเอยเพราะเคยระบุระบิล ก็เพราะจินตะอับจน ปาณฑพะครบทุขะผจญ ธรรมะล้นอุราเขา
O ทิพแถนและแสนยะทิวะนั้น ก็ถวัลยะเอื้อเอา- รสปาณฑุผ่านบทะเฉลา รณะยุทธะสุดขืน
O ปาณฑพจะทบพิริยะจิต ระบุสิทธิหยัดยืน องค์ธรรมจะย้ำพละและฝืน- บทะรุดลุจุดหมาย
O ตัวปู่เพราะรู้สมรรถะตน จะผจญะตราบวาย จากนั้น .. จะกรรณ ฤ จะสหาย ก็จะพ่ายพลังธรรม
O สุดต้านเพราะปาณฑพะผสาน พละผ่านทิพานำ- ใจตั้งและหยั่งสุขุมะคัม- ภิระคิดขจิตตน
O เก้าวันนะผ่าน .. ระยะประจบ ชิวะทบกะทุกข์ทน เสียงศังขประดัง .. สรรพะพหล- ก็ระคนระคายเสียง
O เร็วรี่พระภีษมะประเลง- รณะเพลงจะเพื่อเพียง- เข่นฆ่าประดา-พหละ .. เคียง- ศพะมวละเบื้องหลัง
O พฤฒา .. พระฝ่าพละประหัต อริรัฐะชีพพัง องอาจพิฆาตกุธะประนัง นิระยั้งและอดออม
O ต้านทานกะปาณฑพะพหล พระผจญะด้วยยอม- พลีกายเพราะหมายจิตะประนอม- สัทะพร้อม .. พระผ่านผัน
O เนื่องแนวก็แกล้วพละพหล ชิวะหล่นเพราะโรมรัน เนื่องแนววะแว่วสมรรถะขรร- คะทะลวงและแยกเนื้อ
O อาดูระพูนอุระเทวษ อนุ-เชษฐะอกเจือ- ด้วยบทสลด .. ขณะระเรื่อ- รุจิเชื้อจะดับฉาย
O ดื่นดารดาษศพะพหล ระกะตนเพราะตัวตาย ชีวาและอาสัญะสลาย ก็ขยายขยับตอน
O สัญญาณก็ผ่านนยะประเดียง ระบุเพียงจะหยุดรอน- ราญผู้ศัตรู .. บทะสมร- ก็สงัดและเงียบงัน
O คืนค่ำพระธรรมะบุตระคิด จะพิชิตะโรมรัน เห็นควระนวล-รณะผจัญ กะพระภีษม์ทรงชัย
O ถ้อยเอ่ย .. พระเคยปฏิญญาณ รณะการณะถ้วนใคร- เว้นนั้น .. กะกัญญะเพราะหทัย- มิประสงค์จะต่อกร
O เพื่อศึกจะส่ง"ศิขัณฑิน" ปะอรินทระราญรอน ท่านปู่จะรู้ .. ขณะสมร- ดละศระเหนี่ยวสาย
O คมศรจะว่อนเพราะอรชุน รณะหนุนและทำลาย พันศรละครั้งก็จะสยาย ประลุกายและปักตรึง
O ที่สิบทิวา .. รพิ-ขยับ รุจิรับกะคำนึง แกล้วพล, พหล .. บทะจะพึง- อุระขึ้งและเคียดแค้น
O สองทัพกระหยับพละกระบวน ตละส่วนประจำแดน คนม้าคชาสมรรถะแสน- ยะจะแม้นจะล่มเมือง
O ปาณฑพะครบพละและอา- วุธะกล้านะหนุนเนือง กองหน้า .. ศิขัณฑินะยะเยื้อง ศระเรื้องผกายรอ
O อีกครั้งพระภีษมะพิโรธ ก็เพราะโฉดนะเคลียคลอ รุมเร้าและเฝ้าพิริยะขอ- มิตระกรรณะนำรบ
O จึงปู่เพราะรู้นิสัยะหลาน นยะพาละเจนจบ ควบพาหะอาวุธะกระทบ รณะภพะจำนง
O ป่วยการจะผ่านนยะประพจน์ ระบุบทะหยั่งบง- การใจ .. เพราะใจนิระประสง- คะจะคงจะขัดขืน
O ครั้นองคะภีษมะพระผู้ ทุขะรู้จะกล้ำกลืน เกริกแสนยะแม้นอุระจะฝืน- เยาะและยั่วพจีหลาน
O บรรจบก็รบกะอรชุน ชุลมุนะรำบาญ แสงขรรคะฟันปะทะผสาน รณะการณะเกริกไกร
O บัดนั้นศิขัณฑินะพระผู้ บทะรู้ขจ่างใจ ผินพักตร์ก็พักตระพิไล ระบุให้พระภีษม์เห็น
O สบรูปก็รูป .. บุพะสมร ระบุซ้อน .. และย้อนเป็น- อัมพา ณ ครา .. ประทุษะเข็ญ- เฉพาะภีษม์บันดล
O เงียบงันก็พลันศระพะพรู ทะลุผู้ประมุขพล เสียบร่าง ณ กลางคณะพหล ก็ละหล่นเพราะคมศร
O เช่นเตียงระเรียงระยะจะแซม ธนุแหลม บ่ เว้นตอน ล้มร่างระหว่างวตะสะท้อน ก็ระรอนบ่สิ้นใจ
O รอนรอนตะวันจะละจะลา รุจิภาวะสิ้นไป เหลือร่างระหว่างรณะสมัย จะประลัยก็ยังหมาย
O อ่อยเอื่อยระเรื่อยวตะระลอก ดุจะหยอกจะยั่วชาย หนึ่งร่าง ณ กลางศศินะฉาย ระดะกายกะคมศร
O เงียบงันบุหลันชุติพิลาศ ดละภาสะพ่างพร เอื้ออวยจะช่วยธรรมะขจร- ะสะท้อนกระทบใจ
O โสมสรวงยะยวงภวะรุจี ประลุที่พระทรงชัย แอบออจะยอ .. มรรคะประไพ เฉพาะให้พระย่างเดิน
O หริ่งหรีดวะหวีดศัพท์ประเดียง พิเราะเพียงจะเพลิดเพลิน ในทางระหว่างบทะเผชิญ สรเสริญะสั่งสม
O อึงอละมณฑกะคะนอง ฤจะร้องเพราะปรารมภ์- หมายคีตประณีตรสะจะถม- ทะนุโสตอุโฆษเสียง
O ลองไนคระโหยนยะอดูร- ะจะพูนสะพัดเพียง- ความคำพระธรรมะจะเผดียง สัทะเรียงและทอดรอ
O กลองลั่น .. เพราะบันเฑาะวะกระหน่ำ ดุจะย้ำจะยกยอ- กรรมเหตุและเจตนะลออ- คุณะพอจะนำเผย
O สาณีบ่มีระดะประดับ อัจกลับก็ลับเลย แท่นบรรจถรณะ .. พระเคย- นิทระร่าง ฤ ต่างศร
O ภู่ม่านและกาญจนะขบวร ตละส่วนและถ้วนตอน คือดาริกาและศศิธร- ะขจรขจายแสง
O ไม้ใบ-เลาะไล้วตะกระเวน ดละเอนเพราะต้องแรง เช่นใจเพราะนัยธรรมะแสดง ประจุแฝงและฝากความ
O เงียบเหงาก็เนา .. นิละสมัย ขณะไท้ .. นะต้องทราม นกแสกก็แทรกศัพท์ละลาม ดุจะหยามจะเย้ยหยัน-
O ต่อผู้เพราะรู้มรณะตน จะผจญและสัมพันธ์ อำนาจและอาชญะถวัล- ยะจะพล้นจะลับหาย
O จึงเพรียกพระกรรณและทุรโยธน์ พิเคราะห์โทษะบรรยาย สอนให้หทัยผิวะจะหมาย กุธะถ่ายสลายสูญ
O ฝักใฝ่หทัยสุขุมะศาน- ติสมานะเพิ่มพูน ทอนพิษะริษยะอดูร อนุกูละว่านวงศ์
O บอกกรรณะบั่นอคติคิด ทุจริตะปลิดปลง ร่วมมาตุชาติสกุละหงส์ จะณรงคะเพื่อใด
O ควรที่จะมีจิตะประสง- คะพะวงขจัดภัย รอนทุขะยุค, -ดละสมัย- สุขะศานติในชน
O ตรองดูก็รู้ .. รณะกระบวน ทุขะล้วนจะลวกลน อำนาจและอาชญะจะพ้น และปลาตะทำลาย
ภีษมะบนเตียงลูกศรกับห้าพี่น้องปาณฑพ .. ในคืนแรกของการล้มลงของภีษมะ .. ห้าพี่น้องรวมทั้งพระกฤษณะมาแสดงความเคารพท่านปู่ .. ในค่ำคืนนั้น .. ที่อรชุนถูกขอร้องให้ปักศรสามดอกเพื่อหนุนเศียรภีษมะ.
O เงียบงันกระนั้นพจนะภี- ษมะที่จะรำบาย- หยุดลง .. จะสงเคราะหะสลาย- ริษยาสงบแรง
O สองชายถวายอัญชลี นิระปรีดิอาจแปลง- เปลี่ยนคิดเพราะมิจฉะตะแบง พละแฝงและฝังทรวง
O สิบเอ็ดอรุณจระผละผ่าน รณะการณะเพื่อทวง- ชอบธรรมและนำปณิธิสรวง- ทะนุหน่วงและนำใจ
O ยกพราหมณะโทรณะจะอวย- พละช่วยมุชิงชัย สองทัพกระหยับพยุหะไพ- บุลยาจะพร่าผลาญ
O ทุ่มโถมและโจมรณะผจัญ อภิมัณยุรำบาญ เการพประสบ .. พระก็ทะยาน เหาะประหาระมอดม้วย
O สบผู้ศัตรู"ชยัทรถ" บริบทะเอื้ออวย โถมฟันจะบั่นศิระและฉวย- จะเยาะเย้ยและหยามหยัน
O โจมตี .. ขยี้-ชยัทะรถ ฉละคดก็หวาด .. พลัน- หลีกหลบประจบพละ .. ถลัน- เสาะแสะร่างและพรางหนี
O ด้านภีมะปรี่ระยะ .. กระบอง พระผยองคะนองตี- ตอบฟันกะ"ศัลยะ"จะพลี- ชิวะบีฑะบรรลัย
O สองร่างระหว่างประยุทธนา มหิมาสิเหนือใคร สืบก้าวละก้าว .. กษณะนัยน์- นิระไหว-ระวังตน
O ถอยถดและจด .. ระยะกระบอง ภวะพ้องก็โถมพล เข้าตีขยี้ .. ขณะกมล- กุธะล้นละหลั่งไหล
O ที่สุดประยุทธ, ศัลยราช- บทะพลาด .. ก็ทันใด- พลองวาดก็ฟาดสริระ-ไท้- พะกระทบพระซบลง
O เการพะทบพละประดัง ปะทะบังและชิงองค์ รอดผ่านประหาระก็ประสง- คะจะย้อนและร่วมผลาญ
O สายัณห์ตะวันจระจะล่อง ขณะก้องกะสัญญาณ หยุดรบสงบจิตะสมาน นิทระเนื่องกะเรื่องรณ
O สิบสองทิวาสุริยะแรก บทะแปลกก็แทรกปน ลมริ้วปะปลิว .. ธวัชะบน จิตะคนก็หม่นหมอง
O รอบบาปะทาบชิพิตะผู้- นิระรู้จรัสรอง รอบบุญะหนุนคุณะสนอง รุจิส่องก็เห็นฉาย
O "อัศวัตถามัน" ะระบัด พจนัตถะท้าทาย เย้ยอรชุน .. ผิวะจะหมาย จะยะย้ายประลองรณ
O หมายล่อพระอรชุนะห่าง ระยะทาง .. จะวางกล- ล้อมกักและหักสมรรถะพล อภิมัณยุบุตรเขา
O อีกด้านสะท้านกะอภิมัณ- ยุถลันทะลวงเกา- รพ .. พร่ากะอาวุธะระเร้า ขณะเข้าประหัตฉล
O ครั้งนั้นผจัญกะทุรโยธน์ ดนุโฉดก็ร่วมรณ เหิมฝ่าก็หายนะผจญ ทุพพละยับเยิน
O หมู่พละด้นพละถลัน ระดะกั้นและอัญเชิญ หลบหายมลายภยะเผชิญ อัปยศะเสียศรี
O จดจ้อง .. กระบองขณะตวาด ทุศศาสนะฟาดตี ทุ่มแรงจะแล่งประหัตะชี- วะอรินทระดับมรณ์
O ปราดหลบตระหลบบทะผจัญ อภิมัณยุวาดกร วกดาบกระหนาบ .. พจนะย้อน- ดัสกระเย้ยหยัน
O นี่หรือ .. นะคือสกุละชาติ อธิราชะสำคัญ แต่ล้วนจะควรสถุละพัน- ธุพะนันคะนึงกล
O ถ่วงบาศก์อนาถ .. ดละประเล่- หะกะเพทุบายบน- จิตชั่วบ่กลัวประพฤติฉล- ประลุชนและอื้อฉาว
O อดสูก็ภูษิตะพระมาตุ ระกะพาดนะยืดยาว อับปรียะคลี่ .. ก-ระก็สาว จะสยาย ณ กลางชน
O เหิมฮึกผนึก .. พละและอา- วุธะกล้ากระหายรณ ฟาดฟันจะบั่นชิพิตะฉล ทุพพลก็เผ่นหนี
O แผนพราหมณะยามปรัต์ยุบัน จะผจัญะต่อตี ด้วยกละ"จักรพยุหะ"มี- ศักยาจะพร่าผลาญ
O มอบหมายจะะให้ชยัทรถ คณะคชะร่วมการณ์ วนล่อจะรอรณะผสาน อุปการะร่วมกล
O วงนอกระลอกพยุหะเคลื่อน ก็เขยื้อนและหมุนวน เกินการณ์จะผ่านพละพหล- ะผจญะฝ่าขวาง
O ครั้งนั้นพระธรรมะบุตระเห็น- บทะเป็นบ่เห็นทาง ใครหนอจะพอปะทะมล้าง ลุระหว่างกระบวนพล
O ปรึกษาพระหาสมรรถะผู้- ผิวะรู้และแจ้งกล ที่อรชุน .. รณะผจญ ระยะทางก็ห่างไกล
O องอาจประภาษนิระประหวั่น อภิมัณยุทันใด- อาสาจะฝ่าพยุหะไกร ระบุไว้เพราะพ่อสอน
O รู้เข้าจะเข้าปะทะทะลวง ขณะล่วง .. บ่ ขาดตอน ตามติดประชิดพละสมร ดัสกรจะวายวาง
O หลานนี้จะปรี่หัตะทะลวง ทะลุล่วงลุใจกลาง ท่านลุงก็มุ่งทัพะมล้าง อริขวาง .. ก็หักกัน
O ไหนเลยจะเผยจักระกระบวน เฉพาะส่วนนะรู้ทัน ทางออก-จะออก .. พยุหะนั้น อภิมัณยุ .. ไป่รู้ !
Create Date : 31 กรกฎาคม 2552 |
|
23 comments |
Last Update : 9 ธันวาคม 2559 13:19:51 น. |
Counter : 5956 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 31 กรกฎาคม 2552 13:37:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: nart IP: 125.25.4.210 1 สิงหาคม 2552 9:47:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 1 สิงหาคม 2552 11:23:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: ธรรมเทพ IP: 125.24.236.97 1 สิงหาคม 2552 12:58:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: สดายุ... 1 สิงหาคม 2552 22:42:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: nart IP: 125.24.231.165 2 สิงหาคม 2552 8:13:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: พธู 2 สิงหาคม 2552 11:46:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 2 สิงหาคม 2552 20:17:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: สดายุ... 2 สิงหาคม 2552 21:47:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: nart (sirivinit ) 3 สิงหาคม 2552 1:31:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: สดายุ... 3 สิงหาคม 2552 12:39:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: nart IP: 125.24.211.32 4 สิงหาคม 2552 1:53:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดวงใจพ่อ (Nok_Noah ) 4 สิงหาคม 2552 8:00:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: สดายุ... 4 สิงหาคม 2552 14:58:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: ขวัญ (toyor ) 5 สิงหาคม 2552 1:15:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: นิภัทร IP: 203.144.144.164 22 มีนาคม 2553 7:50:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปิตินันท์ IP: 125.25.252.67 26 เมษายน 2553 8:59:17 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|
สบายดี นะคะ...
ขึ้นต้นไว้อย่างนี้ แสดงว่าต้องมีต่อใช่มั้ยคะ
เดี๋ยวพี่ต้องไปอ่านย้อนหลังสักหน่อย
เพราะไม่ได้เข้ามาติดตามหลายวันแล้ว
อ้อ..ได้รับหนังสือหรือยังคะ ??
ไม่รู้จะถูกใจหรือเปล่า ก็เหมาเอาว่าชอบละกัน..อิ อิ
มีความสุขในวันหยุดสุดสัปดาห์นี้..นะคะ