O ขาบเขียวแห่งเรียวขน .. O

Ernesto Cortazar - Y Volvere - El Triste -
La Nave del Olvido - Orfeo Negro ·



O ลำดวนเอ๋ย .. เมื่อพรากไปจากถิ่น
แม้นที่หอมรวยรินอาจสิ้นบท
หากที่ยังหอมอยู่ไม่รู้ลด
จะข่มกดเยี่ยงไรก็ไม่เลือน-
O -คือหอมหวานนัยชู้เมื่อรู้แจ้ง
เจ้ารูปแพงรำบายลงป่ายเปื้อน
อกใครเล่าอาจคิดให้บิดเบือน-
ไปจากเงื่อนนัยคำเจ้านำวาง
O เมื่อรสหวานรอบชู้ .. ผ่านสู่ใจ
แรงสั่นไหวรอบสวาดิหรืออาจขวาง
ความเงียบงันเปล่าเปลี่ยวในเที่ยวทาง-
ย่อมเลือนร้างห่างรอย .. จาก .. ถ้อยคำ
O แต่รอบความอ่อนหวาน .. เผยผ่านสู่
ก็รับรู้อกนวลที่ครวญคร่ำ
เวียนรอบความหอมกรุ่นเจ้าหนุนนำ-
หอมยิ่งล้ำลำดวนเมื่อจวนลม
O เมื่อความหมายแฝงเร้นเผยเห็นรอย
การรอคอย, มุ่งหวัง .. ก็สั่งสม
เงื่อนงำปรารถนาในอารมณ์
ฤๅ-อาจข่มขับล้างให้จางรอย ?
O จึงทุกการเรียงร้อยเป็นถ้อยคำ
เพื่อตอกย้ำกำสรดให้ถดถอย
ทั้งเพื่อความกำสรวลทุกส่วน .. พลอย-
ได้เคลื่อนคล้อยบทบาท .. เคยพาดคา
O หมายว่าเรียวขนยูง .. งาม, สูงส่ง
จะรำแพนคลี่วงอยู่ตรงหน้า
ให้เสพรูปงามสี .. ด้วยลีลา-
ของผู้ท้าทายงามให้คร้ามเกรง
O โอ ผุดผ่องผิวเนื้อ .. ผู้เหลืองาม-
เผยรูปนามเร้ารุมเข้ากุมเหง
จบวงรอบหม่นมัว .. ด้วยตัวเอง
ก่อนรุดเร่งเร้ารัวอีกหัวใจ
O ผ่านรูปบทงดงาม .. เข้าล่ามจิต-
โดยลิขิตขีดชี้ .. เกินลี้ไหว
เคลื่อนรูปเข้าล่ามคา – ความอาลัย-
กำหนดให้สั่นรัว .. ด้วยตัวเอง
O โอ รอบความปรารถนา .. รูปอ่าองค์-
ยังล้อมวงเคี่ยวกรำอย่างคร่ำเคร่ง-
ฉวยฉุดความคลอนแคลน .. ให้แกลนเกรง-
โดยการเพ่งพิศแล้ว .. ทุกแววตา
O ปรุงเปรียบถ้วนความคำแล้วนำร้อย
เพื่อรูปแพงเสพถ้อย .. แล้วคอยว่า-
ความอ่อนโยนอ่อนหวานที่ผ่านมา-
จักเผยแววเสน่หา .. แสนอาลัย
O หวังเพียงคอยถวิลอยู่ .. ไม่รู้แล้ว
ถ้วนทุกแววตานั้น .. คอยสั่นไหว-
เพื่ออบอุ่นอ่อนหวาน .. โลมผ่านใจ-
โอบกล่อมให้ละห้อยเห็นอยู่เช่นนั้น
O หมายว่าความผูกพัน .. ตราบวันนี้
คงยาก-คลี่คลายรัด .. หรือตัดบั่น
เหลือแต่ต้องยินยอม-การล้อมกัน-
ด้วยสายใยรัดพัน .. ตราบวันวาย
O หมายว่าความผูกพันแห่งวันวาน
จักแทรกผ่านอารมณ์ เกินข่มหาย
อารมณ์ชู้ดื่มด่ำ .. ค่อยรำบาย-
อกใจสายสวาดิน้อย .. ทุกรอยใจ
O ให้ถ้วนความคำนึง .. มีถึงอยู่
คล้อยผ่านสู่-แทรกขวัญ .. คอยสั่นไหว-
จนอาวรณ์วาบหวามด้วยความนัย-
เฝ้าล่องไหลผ่านระลอกยั่วหยอกกัน
O รูปแพงเอย .. ลำดับความรับรู้-
ล้วนนัยชู้โอบล้อมเข้ากล่อมขวัญ
รู้เถิดว่า .. แต่นี้ยากมีวัน-
จะหยุดใจไหวสั่น .. แม้-วันเดียว
O แพงเจ้าเอย .. ครันครบ-แล้วภพชาติ
รอคอยโหมรอบสวาดิ .. ขึ้น-กราดเกรี้ยว-
แววตาเฝ้าหวงแหน, สองแขนเรียว-
เจ้าจงเหนี่ยวโอบไว้ .. อย่าได้คลาย !
O แล้วอ้อมแขนอกอุ่น .. จะหมุนหา-
พร้อมแววตาอ่อนโยนที่โชนฉาย
สองแขนเอื้อมเหนี่ยวร่างที่ข้างกาย
โอบกอดความเอียงอาย .. ไม่คลายเลย !

Create Date : 26 พฤศจิกายน 2558		2 comments
Last Update : 19 พฤษภาคม 2566 5:41:32 น.
Counter : 4680 Pageviews.
Share Tweet