O ซ่อนเร้น .. O
VIDEO Giovanni Marradi - The Colours of Music O ที่ฝากคำฝากนัยเพื่อให้คิด เพรียกดวงจิตเฝ้าคอยละห้อยเห็น ความคำจึงปรุงเปรียบจนเพียบเพ็ญ- ให้อีกใจตอบเต้นไม่เว้นวาง O ให้เร้นแฝงจดจ่อทั้งรอคอย เฝ้าละห้อยห่วงเห็นไม่เว้นว่าง ตีความในทุกวรรค .. ที่ดักทาง- ไว้รอย่างก้าวลง .. อย่างจงใจ O เร้นแฝงเถิดอย่าเผย .. เดี๋ยวเคยตัว กับหยอกยั่วให้สดับความขับไข เพียงเพื่อปรุงแต่งความให้ลามนัย- เร้าอาลัยอาวรณ์ให้ร้อนรุม O จำเถิดว่ากรองร้อยจักคอยพร่ำ- ความชี้นำออดอ้อนให้ร้อนรุ่ม ผ่านเนตรลอบเหลือบแลทุกแง่มุม- ที่-คอยสุมใส่คะนึงทุกกึ่งยาม O แม้นไม่หวานซึ้งนักในวรรค, ถ้อย เฝ้าเรียงร้อยเพื่อนำสู่คำถาม- ว่า-ถึง"ใคร" .. ปริศนาจักบ่าลาม- เป็นเชือกล่ามรัดให้เฝ้าใฝ่-รอ ! O เร้นแฝงเถิด .. ปรารมภ์กดข่มไว้ อย่าเผลอไผลตามพยางค์ที่วางล่อ แล้วทั้งรูปทั้งนามจักงามพอ- เพียง .. ใช้ต่อต้านความที่ลามทรวง O แค่คอยข่มจิตใจอย่าไหวหวั่น กับรำพันยั่วเย้า .. ให้เฝ้าหวง แค่หวานหอมปรุงเปรียบลงเทียบทวง เหนี่ยวทุกช่วงห่วงหาแนบอารมณ์ O กอปรกรองร้อยเติมแต่ง .. อย่างแฝงเร้น- เพื่อบีบเค้นความศัพท์ลงทับถม ก็เพื่อความอาวรณ์ .. เนตรค้อนคม- เกินกดข่ม .. เผยภาพ .. ลงทาบตา O หากว่าความอาวรณ์พาร้อนรุ่ม กรองจักสุมหวานหอมเข้าล้อมหา กระนั้นแล้วบริบทแห่งพจนา ค่อยแทรกฝ่าอารมณ์ .. เข้าชมเชย O แค่ .. ฝากคำฝากถ้อยให้คอยคิด จักปกปิด, รับรู้แล้วอยู่เฉย หรือพอใจซ่อนเร้นดังเช่นเคย เสพความเอ่ยเอื้อนย้ำ .. แทนจำนรรจ์ ? . O เผยออกมาสักทีจะดีไหม ซ่อนเร้นอยู่ทำไม .. หนอ-ใจนั่น ? เมื่อต่างก็มีใจมอบให้กัน พร้อมใฝ่ฝันเฝ้าอยู่ .. อย่างรู้คอย O คิดถึง .. ละห้อยเห็นเมื่อเร้นหน้า กับแววตาว่างเปล่า-แสนเศร้าสร้อย เพียงภาพเคยจับจอง .. ที่ล่องลอย- สร้างรูปรอยแล่นเลื่อนขึ้นเตือนใจ O ไย-ถึงต้องแฝงเร้นอยู่เช่นนั้น กดข่มความผูกพัน .. ห้าม-สั่นไหว ก็เมื่อแววในตา .. แสนอาลัย นึกหรือว่าความนัย .. ปิดได้พ้น ? O วาบวามความอ่อนหวาน-เมื่อผ่านช่วง ก็รับรู้แหนหวงที่ร่วงหล่น- ลงในการร่ายรำ .. แววจำนน- ที่เอ่อล้นเผยล่วงผ่านดวงตา O กี่ครั้งแล้วแววตา-เกินกว่าซ่อน เผลอ-เผยความอาวรณ์ออดอ้อนหา รับรู้แววอ่อนหวานส่งผ่านมา ย่อมรู้ว่าเกินคิดจะปิดบัง O เพียงแววตาฉายทอจะพอหรือ ว่านั่นคือรูปรอยให้คอยหวัง แล้วหัวใจเต้นแผ่วจะแว่วดัง- ให้รับฟังเสียงสั่น .. เอาวันใด ? O เพียงแววตาฉายทอ .. ไม่พอหรอก จะพูดบอกความถวิล .. จนสิ้นได้ หากต้องมีพจน์พากย์คอยฝากนัย จึงอาจรู้อาลัยที่ในทรวง O ซ่อนเร้นด้วยขัดเขินมาเนิ่นนาน จน-รับรู้อ่อนหวาน .. เมื่อผ่านช่วง โดยพจีงดงาม, ถ้อยความปวง- ย่อมลามล่วงสู่ใจผู้ใฝ่คอย O คล้ายเนิ่นนานหนักหนากับท่าที- แฝงไมตรีปรุงเปรียบ .. อย่างเงียบหงอย จนความหมายสืบสร้าง .. ไม่พรางรอย- แล้ว-จึงค่อยนำวาง .. ลงกลางใจ O เมื่อท่าที, บทบาท-ไม่ขาดช่วง ย่อมยากล่วงเลือนกัน .. จากกันได้ ด้วยต่างคอยรับรู้ .. ว่าผู้ใด- ส่งรับแรงอาลัย .. มีให้กัน O หยุดเถิด-ความอาวรณ์ที่ซ่อนเร้น หยุดบีบเค้นหัวใจ, ความใฝ่ฝัน ด้วยว่าความทรมาน .. จากนานวัน จักค่อยผันผ่านช่วง .. จนล่วงพ้น O หยุดเถิด-รอบดวงใจที่ไหวสั่น ด้วยว่านั่นเป็นช่วงการร่วงหล่น- ของอาวรณ์อาลัยที่ในตน อย่างจำนน, รอพร้อม-อุ่นอ้อมทรวง ! O หรือจะให้คำนึงมีถึงกัน ต้องถูกกั้นกีดชาติจนขาดช่วง หรือจะให้แรงกรรมเคยบำบวง ต้องเลือนล่วงสูญเปล่า .. ไม่เข้าที O ก็แค่เผยความนัย .. ออกให้รู้ เป็นนัยชู้พร้อมสรรพสำหรับที่- จะใช้เป็นสายใยแห่งไมตรี โอบรัดชีวิตสองมาพ้องกัน O คอยเถิด .. วงแขนโลภ .. รอโอบกอด เมื่อร่างทอดลงทับ-การรับขวัญ อกอุ่น, แรงปราโมช คือโทษทัณฑ์- ไว้กักกันอาวรณ์ .. เคย-ซ่อนเร้น ! O หรือจะให้คำนึง .. แม้หนึ่งช่วง- จังหวะดวงใจคอยละห้อยเห็น- ต้องแกว่งไกวรอเฝ้า ทั้งเช้าเย็น เพราะถูกรักซ่อนเร้น .. บีบเค้นเอา ?
Create Date : 16 กันยายน 2560
55 comments
Last Update : 5 พฤษภาคม 2566 10:12:56 น.
Counter : 5623 Pageviews.
ยังแต่งไม่จบ อ่านแล้วใจยังแทบละลายขนาดนี้ ถ้าจบแล้ว สาวๆที่ซ่อนเร้นอยู่
ใจคงไหลเป็นน้ำเสียงดังโจ๊กๆแน่ค่ะ 555
ข้อควรระวัง สำหรับสาวๆคนไหนที่มีอาการแพ้กลอนคุณสดายุ กรุณาทานยามาให้เรียบร้อยก่อนอ่าน และตรวจดูด้วยว่า ยาหมดอายุหรือเปล่าด้วยค่ะ
เพราะบทนี้จะกระแทกกระเทือนความรู้สึกที่แรงมาก อาการที่เป็นอยู่อาจจะกำเริบได้ เตือนด้วยความหวังดีนะคะ 555