O ใจเจ้าเอย .. ! O Giovanni Marradi - Forever Beautiful O ระหว่างความอ่อนไหว .. ของใจนั้น ย่อมยึดเหนี่ยวผูกพันเกินกั้นขวาง ความคิดถึงซึ้งอยู่สุด .. รู้วาง ฤๅ .. รู้ร้างรู้ลา-แม้นาที O ระหว่างความอ่อนไหว .. ดวงใจนั้น- จะไหวสั่นรัวเต้น .. ฤๅ-เร้นหนี ? รอเงียบเหงาเหว่ว้าแห่งราตรี เมื่อคลายคลี่คลุมครอง – สุดป้องกัน O ระหว่างความอาวรณ์ .. แสนอ่อนไหว ฤๅ-ต่างไฟร้อนสุมเร้ารุมขวัญ ถวิลหา, ละห้อยเห็น .. ฤๅ-เว้นวัน หลับก็ฝัน, ตื่นตา - ก็อาลัย O ชั่ว-สายลมผ่านริ้ว .. โลมผิวน้ำ ก็ชั่วคร่ำครวญการณ์ .. หมุนด้านให้- รู้, รับรองอ่อนหวาน .. ที่ด้านใน- ของจิตใจอาวรณ์แสนอ่อนโยน O รับรู้ถึงคุณค่า .. บางอารมณ์- เคย-กดข่มเหนี่ยวรั้ง-ค่อยพังโค่น พร้อมอาวรณ์ในทรวงที่ช่วงโชน- ขึ้นผาดโผนพร่างแล้วที่แววตา O ด้วยศักดิ์และด้วยสิทธิ์ .. ด้วยจิตรู้- รับ .. อ่อนหวานผ่านสู่อย่างรู้ค่า ต่อแต่นี้ใจหนึ่งจะถึงครา- พ้นความว้าเหว่เหงา .. เคยเข้าครอง O งามเอย .. แววระยับเมื่อรับรู้ ผ่านแววสู่ .. สำหรับให้จับจ้อง ขังวิญญาณจองจำ .. ในทำนอง- การพร่ำพร้องร่วมในน้ำใจเดียว O ละครั้งรอบเสน่หา .. เมื่อถาโถม ย่อมลูบโลมเงียบเหงาทอนเปล่าเปลี่ยว ละครั้งความคร่ำครวญเมื่อม้วนเกลียว ย่อมแทรกขวัญรัดเหนี่ยวทุกเสี้ยวใจ O ชั่วที่ความอาลัยคอยให้เสียง ย่อมพอเพียงสำหรับตอบรับให้- เสน่หาแปรปลายเป็นสายใย โอบรัดไว้เยียวยา .. ด้วยอาทร O หมาย-คืนค่ำเย็นเยียบแสนเงียบเหงา จงรุมเร้าแรงชู้ .. อย่ารู้ถอน บทเพลงรักแผ่วเบา .. แทนเว้าวอน จักออดอ้อนคำ, ความ .. เอาตามใจ O สดับเถิดพร้องพร่ำ .. แห่งคำถ้อย แล้วร่วมร้อยรำพัน .. ช่วงหวั่นไหว หมุนรอบเถิดหวั่นวิตก .. ของอกใคร หากทำให้อาวรณ์ได้ย้อนคืน O แว่วยินไหม .. สุ้มเสียงกระซิบสั่ง เมื่อสุดรั้งแววระยิบ .. ที่หยิบยื่น- รอบอารมณ์ปฏิพัทธ์ .. ให้หยัดยืน- อยู่ทั่วผืนใจแล้ว .. ไม่แล้วลา O แว่วยินไหม .. คำพลอดแสนออดอ้อน แฝงอาวรณ์อาลัยผู้ใฝ่หา กลางดวงวันโชนแสง .. ที่แฝงมา- เหมือน-แววตาตอบเต้น .. เกินเร้นแล้ว O งดงามเอย .. แรงถวิลและจินตภาพ หอมกำซาบอารมณ์, หวัง-ลมแผ่ว- จะพรมหอมหวานกลั้วไปทั่วแนว- เนตรวามแวว, เผยเห็น .. ความเป็นใจ O รอรับเถิด .. นิรมิตแห่งพิสวาดิ แทนมวลมาศร้อยประดับ, สำหรับให้- เป็นเส้นสายเสน่หาความอาลัย ร้อยรัดใครอบร่ำ .. รอ - จำนน !   Create Date : 17 กันยายน 2555 5 comments Last Update : 14 เมษายน 2566 9:52:43 น. Counter : 3696 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะ คุณสดายุ ตั้งใจมาอ่านกลอนหวานฉ่ำค่ะ เสียงขิม ปนกับเสียงน้ำฝน เพราะไปอีกแบบ พอดีฝนกำลังตกปรอยๆค่ะ ฝันดีนะคะ   โดย: วลีลักษณา 20 กันยายน 2555 23:10:17 น.

สวัสดีครับคุณวลี บทเก่าครับ .. เอามาวน ช่วงนี้ไม่มีเวลาเขียนใหม่ .. ลำปางฝนมาก .. และไม่เป็นเวลา .. ดูแลสุขภาพครับ   โดย: สดายุ... 21 กันยายน 2555 19:33:41 น.

ละครั้งรอบเสน่หา .. เมื่อถาโถม ย่อมลูบโลมเงียบเหงาทอนเปล่าเปลี่ยว ละครั้งความคร่ำครวญเมื่อม้วนเกลียว ย่อมแทรกขวัญรัดเหนี่ยวทุกเสี้ยวใจ จึงสำทับถ้อยผ่านเดือนย้ำเตือนสู่ อีกสายลมเกรียวกรูที่รู้ไหว ให้พัดพาคิดถึงของหนึ่งใจ ส่งถึงอีกหนึ่งใครในคำนึง วนใหม่ก็ยังไพเราะเหมือนเดิม และบทที่เลื่อนทางด้านขวา ก็เพราะมาก สวัสดีค่ะ   โดย: มาย IP: 171.96.40.24 21 กันยายน 2555 22:37:47 น.

มาย เขียนกลอนดีกว่าที่เห็นเขียนๆกันในหลายกระดานกลอนนะ .. ใช้ชื่ออื่นอยู่ที่ไหนรึเปล่า เขาเรียกว่า มีแววมยุรา 55 บทที่เลื่อนทางขวามือ .. เป็นบริบทที่ชอบมากในความคิดคำนึง แต่หารูปที่ถูกใจไม่ได้เลย .. ต้องสวยสัก ใหม่ดาวิกา ถึงจะเข้ากับกลอน หากมีรูปประมาณนั้น .. ช่วยเอามาฝากหน่อยสินะขอรับ   โดย: สดายุ... 22 กันยายน 2555 22:31:44 น.

เข้ามาหลบฝนค่ะ อ่านกี่ครั้งก็รู้สึกดีมากๆ   โดย: สายน้ำร้องเพลง IP: 58.11.152.35 28 กันยายน 2555 17:18:11 น.