O หงส์ร่อน .. มังกรรำ .. O Giovanni Marradi - Destiny O คล้ายในค่ำคืนหนึ่ง..รำพึงปวง ค่อยผ่านล่วงเจตจินต์ให้ยินเสียง ด้วยกลกานท์ความถ้อย..กอปร-ร้อยเรียง วาดหวังเพียงเนตรชะม้ายจะชายมา O หอมหวานแห่งอาลัย..รินไหลเซาะ ....ศุภสารเสนาะเสน่หา จำลองใจมาในอักขรา ด้วยจินตนาปรารภนิรันดร ....แสนระทมกรมสวาทระยำยับ ดั่งสุเมรุทุ่มทับทรวงสมร เพราะหมายโลมโฉมอินทร์อรชร จึงรั้งรอนหักจิตเป็นนิจกาล ....คะนึงน้องดั่งปองปทุเมศ ในขอบเขตมุจลินท์สระสนาน แสนลำบากยากที่พ้นทรมาน เพราะไม่หาญที่จะหักมาชมชู ....เชยสร้อยเสาวคนธ์โกมลมาศ เมื่อลมลาดเพราะลอบเลียบอยู่ แต่ไกลไกลก็จะลักแลดู แมลงภู่ร่อนร้องแต่เวียนชาย.... O หวังถึงจะเชยสร้อยสุคนธา ปรารถนามณีสรวงที่ช่วงฉาย ใจเอยเมื่อหาญกล้าขึ้นท้าทาย จะยอมพ่ายแพ้ได้อย่างไรกัน O มณีเดียวช่วงอยู่ไม่รู้ลับ เพื่อรองรับอาลัยผู้ใฝ่ฝัน- และหนึ่งความแหนหวงใต้ดวงวัน ร่วมโอบขวัญรูปเยาว์..ฟังเว้าวอน O เรื่องราวจากเพรงกาลอันนานเนิ่น ผ่าน..เชื้อเชิญพร่ำพลอด..ความออดอ้อน รติรสละเมียดละมุนอันสุนทร ก็แทรกตอนดื่มด่ำลงรำบาย ....ถ้าเหาะได้เหมือนเหรันตยักษ์ เห็นจะหักได้สะดวกโดยง่าย นี่สุดเอื้อมที่จะเอื้อมอาจกลาย ปิ้มจะวายชีพเพราะถวิลมัว ....ถ้าสุมาลย์ร่วงหล่นพ้นสวรรค์ บ้างเล่าเถิดถ้ากระนั้นจะยังชั่ว ถึงมิน้อมก้านให้ก็ไม่กลัว ขอแต่ยั่วแย้มหน่อยพอแนมนวล ....สิอยู่ในมุจลินท์สินธุล้อม เชิญประนอมไมตรีทรามสงวน ซึ่งสุหร่ายภิปรายเปรียบมาทั้งมวล ก็ไม่ควรแต่ว่าร้อนนั้นสุดแรง.... O หวังถึงดวงดอกฟ้า..น้อมมาสู่ รับนัยชู้จากชาย..รำบายแฝง- ความอาวรณ์ใฝ่เฝ้า..ด้วยเจ้าแพง อย่าหน่ายแหนงคมคำ..ที่รำพัน O ฤๅเปรียบได้กับงาม..ของยามที่- เงื่อนไมตรีจากเจ้า..รุมเร้าขวัญ กลางอุสุมร้อนแรงของแสงวัน พารอบฉันทาตื่นด้วยรื่นเย็น O คืองามที่จะงาม..ทุกยามที่- กอปรจริต..ท่วงทีอย่างที่เห็น ทั้งแรงชู้ใฝ่เฝ้า..รุมเร้า-เป็น- ความเอื้อเอ็นดูซึ้ง..รัดรึงทรวง O หวังถึงเหินเหาะฟ้า..เอื้อมคว้าเอา- งามรูปเยาว์, ฝ่าแถนทั้งแสนสรวง ฤๅเปรียบปานอานุภาพอันทาบทวง ด้วยรัก, หวงแหนนับ..ข้ามกัปกัลป์ .....เชิญรักอารมณ์ภิรมย์รัก เชิญสมัครหมายขวัญมาน้อมขวัญ เชิญสมานการโดยกระบวนบรรพ์ วานอย่าฉันทาเคียดรังเกียจกาย .....เชิญเยื้อนเถิดอย่าถือประยูรยศ เชิญประชดมุ่งมาดให้เหมือนหมาย ขอเชิญน้องพร้องเสน่ห์สวาทชาย กว่าจะวายทำลายชีพปลดปลง..... O คำตัดพ้อต่อว่าแต่ครานั้น หมายผูกพันพิสวาทด้วยชาติหงส์ หากครานี้ลึกล้ำด้วยจำนง รอ-เสริมส่งคันธารสลงจดใจ O ด้วยแรงรักปรารมภ์บรรสมสร้าง จะกี่ขวากหลุมพรางฤๅขวางได้ เมื่อถวิลปรารถนา..แรงอาลัย รอพร้อมให้สืบสมร่วมกลมเกลียว O ใจเอย...ฤๅเคยคิด-สักนิดว่า- เมื่อคุณค่าแฝงฝาก..เริ่มกรากเชี่ยว เหลือแต่ต้องเตรียบใจด้วยนัยเดียว รับทุกเสี้ยวส่วนงามที่ลามมา O เห่เอย...เห่กล่อมละม่อมรูป ความจะลูบโลมให้..อาลัยหา กลางสนิทหลับฝัน..พี่สัญญา- จะโอบรูปปรารถนา..ข้ามราตรี O เห่เอย...เห่ช้าพญาหงส์ เจ้าสูงส่งด้วยสง่าและราศี คำถนอมกล่อมชาติ..จักวาดวี ให้ภิรมย์ดวงฤดีอย่ามีคลาย O รอคอยจะพบกัน..ในวันพรุ่ง เมื่อวันฟุ้งฟายดวงขึ้นช่วงฉาย ถนอมเถิดรูปพิไลทั้งใจกาย รอ-สองปลายสายสวาท..เข้า-พาดพัน หมายเหตุ.... กลอนที่มีจุดนำหน้าทั้งหมด....เป็นเพลงยาว ของพระยาตรัง...กวีในรัชสมัยรัชกาลที่ ๒   Create Date : 24 กรกฎาคม 2554 5 comments Last Update : 16 เมษายน 2566 11:46:38 น. Counter : 5036 Pageviews. Share Tweet

อ่านแล้วอยากปรบมือให้ดัง ๆ ไพเราะมาก ชอบค่ะ งามนักงามหนา งามป๋านเทวา...เปิ้นลงมาปั้น เอวองค์แค๊วดั่งเสี้ยวจั๋นทร์ อ่อนช้อยงามงัน ยามย่างเยื่องย้ายอรชร...   โดย: ฟ้าเวียงพิงค์ 24 กรกฎาคม 2554 21:48:47 น.

อ้าว!!! เหรอคะ... เป็นบทหวานๆเหรอคะ... ทำไมอ่านแล้วเศร้าๆก็ไม่ทราบ... ถึงอย่างไร ก็ขอขอบคุณค่ะ...   โดย: Witch IP: 118.172.97.18 25 กรกฎาคม 2554 12:44:16 น.

เห่ช้า เป็นประเภทหนึ่งของทำนองเพลงเก่าใช่ไหมคะ ต้องต่างจากปี่พาทย์นางหงส์แน่แน่เลย เคยฟังสักสมัยยังไว้จุกมีเพลง..ชะช้า..พญาหงส์ด้วย เหมือนในบทนี้กวีจะไม่ได้สอยดอกฟ้า แต่กำลังคิดจะเอื้อมบัวกลางบึงหรืออย่างไร? คนสมัยก่อนคงไม่เชี่ยวชาญทางน้ำนะคะ อ้อ..พบคำวาดวี กับวาดหวังในหลายบทกลอนเลย วาดหวังคือความปรารถนา วาดวีคือแรงบันดาลใจได้ไหมคะ มีเรือเร็วมาฝากกันค่ะ วาดหวังมาวาดวี.. //i946.photobucket.com/albums/ad307/dream5168/dream2011-2-25-2.swf   โดย: Peakroong 26 กรกฎาคม 2554 8:04:30 น.

ข้างบนพิมพ์ผิด พิมพ์ใหม่ค่ะวาดวีมาวาดหวังต่างหาก .. ใจเอย...ฤๅเคยคิด-สักนิดว่า- เมื่อคุณค่าแฝงฝาก..เริ่มกรากเชี่ยว เหลือแต่ต้องเตรียบใจด้วยนัยเดียว รับทุกเสี้ยวส่วนงามที่ลามมา.. เตรียบใจ คำนี้แปลกดี คงให้หมายถึงการรวมแบบตะเกียบคู่ มาจากตาบที่แปลว่าดามหรือเฝือก เหมือนเอาสองใจมาใส่เฝือกเข้าด้วยกัน มั่วได้ใจเลย คิคิ สุขกับการทำงานนะคะ ดูถ้าจะงานเย๊อะ..รักษาสุขภาพกันค่ะ   โดย: Peakroong 26 กรกฎาคม 2554 8:28:18 น.

สวัสดีครับคุณฟ้าเวียงพิงค์... ภาษาเหนือนี่ไพเราะนะครับเวลาผู้หญิงพูดกัน...ผมชอบฟัง พอดีว่าไปทำธุระมา 3-4 วันเลยตอบช้าไปหน่อย ต้องขออภัยด้วยครับ แม่มดน้อย... อ่านแล้วเศร้าตรงไหนครับ ? เป็นการเขียนล้อเพลงยาวของพระยาตรังที่ว่ากันว่าถนัดโคลงดั้นมากกว่ากลอนแปด...เท่านั้นเอง บทเพลงยาวของกวีโบราณนั้น...มักดึงเอาปรากฎการณ์แวดล้อมมาเป็นตัวกระทบเปรียบเปรย...ทั้งในแง่ของคำและในแง่ของเนื้อความ...สังเกตุให้ดีจะเห็นถึงลีลาการสัมผัสอักษรในแต่ละบาทได้ชัดเจน หมายถึงว่ามีความเชี่ยวชาญการใช้ภาษาอย่างยิ่ง กวีคนนี้ร่วมสมัยกับ สุนทรภู่ แต่มีชื่อทางโคลงมากกว่ากลอน คุณปีกรุ้ง... สวัสดีครับ ความเป็นหญิงที่ต้องไขว่คว้า ยังคงเหมือนกันทั้งในสมัยรัชกาลที่ 2 ทั้งสมัยรัชกาลที่ 9 เพียงแต่การเปรียบเทียบอาจแตกต่างกันอยู่บ้าง...ซึ่งไม่ว่าดอกฟ้า หรือ บัวกลางบึง ยังคงต้องใช้ความเพียรพยายามเอื้อมสอยไม่ต่างกัน...นั่นเป็นความยากลำบากของชาย... สมัยนั้นอาจนึกได้เพียงอยากเหาะได้เหมือนยักษ์ในรามเกียรติ หรือ นก...แต่สมัยนี้อาจถึงขั้นอยากกลายเป็นผึ้งภู่ภุมรินเที่ยวบินว่อน..เอาเลยทีเดียว...555 วาดหวัง...มาจากวาดความฝัน ความหวังไว้ในความคิด...การวาดคือการสร้างเป็นภาพขึ้นมา วาดวี...เป็นอาการของไม้ต้องลม...ไหว วี..กวาด..ประมาณนั้น เตรียบ คือ เตรียม...ผมใช้เพราะเสียงมันดีกว่าเตรียมในบาทนั้น เตรียบ [เตฺรียบ] (กลอน) ก. เทียบ เช่น เตรียบจันทรสมสูริย์ สถิตย์. (สรรพสิทธิ์); จัดไว้เสร็จ, จัดไว้พร้อม, เช่น เตรียบตั้งต่อฉาน. (ตะเลงพ่าย).   โดย: สดายุ... 28 กรกฎาคม 2554 14:49:08 น.