O รอ .. O
Ernesto Cortazar - Y Volvere - El Triste - La Nave Del Olvido - Orfeo Negro
O เหมือนว่าความเงียบงันแห่งวันวาน จะคล้อยผ่านล่วงลับจนดับหาย ลมอ่อยเอื่อย, นกร้อง, วันผ่องพราย แต่งความหมายว่อนวาง .. ลงกลางใจ O จึง-อบอุ่นละมุนอยู่จนรู้สึก ว่าส่วนลึก-อาวรณ์ .. นั้น-อ่อนไหว- จากเผยความผ่านสู่ .. ของผู้ใด- โดยพลั้งเผลอเลศนัย .. ออกให้รู้ O ยิ้มรับภาพงดงาม .. อยู่ท่ามกลาง- การเร้นพรางอาวรณ์ .. แอบซ่อนอยู่ วันแล้วและวันเล่า-ที่เฝ้าดู- ความนัยชู้ .. จากชาย .. ผู้หมายเชย O คล้ายว่าแรงสุมซ่อน .. อาวรณ์นั้น- จะไหวสั่นรูปรอย .. ให้ค่อยเผย- ผ่านแววตาอ่อนละมุน .. แสนคุ้นเคย แทนการเอ่ยถ้อยความออกตามใจ O แววตากอปรคำนึงหวานซึ้งอยู่ ก็ทอดทอนัยสู่ .. จนรู้ได้- ว่า-วงรอบเสน่หาความอาลัย ค่อยเวียนรอบวนไหว .. ที่ใจคน O ร้างรูปดาวบนฟ้า .. กล่อมราตรี เพียงเรื่อยรี้ลมล่วง .. โลมห้วงหน เหลือจันทร์แรมลอยเรียว -โดดเดี่ยวบน- ฟ้า, ใจคน .. กลับช่วงกว่าดวงวัน O เหมือนงดงามเรื่อเรื้อง .. ที่เบื้องหน้า หยัดหยั่งบางคุณค่า .. เบื้องหน้านั่น แล้วยอบทบาทสู่ .. ให้รู้กัน ลบเงียบงันวันวานให้ผ่านพ้น O หลัง-ม่านหมอกบังพราง .. พ้นสางตรู่ ความนัยชู้ทั้งปวง .. ก็-ร่วงหล่น หลัง-วันเลื่อนลอยดวง, ในทรวงคน- ความนัยอบอุ่นล้น .. ก็หล่นรอ O พร้อม-สายลมอุ่นอ้อนแสนอ่อนโยน, ดอกมาลย์โอนหอมยิ่งทุกกิ่งช่อ รูปธรรม .. ใจแนบลงแอบ-ออ ก็อยู่ล้ออาลัย .. คอยไขว่คว้า O เตรียบความหมายนัยคำ .. หวังทำให้- บางอกใจวนวิ่งเสียยิ่งกว่า- เมื่ออกอุ่นอ้อมแขนห้อมแหนมา เนตรพรายพร่าสั่นไหว .. ด้วยนัยนั้น O รื่นรมย์อยู่ดีไหม .. หัวใจเจ้า กับยั่วเย้าอารมณ์ให้ซมสั่น รื่นรมย์ทั้งหัวใจ-ของใครกัน ? กับรำพันเร้ารัว .. หยอกยั่วใจ O เถิด-ให้เป็นเช่นนี้ก็ดีแล้ว เก็บทุกแววหวานซ่อน .. อย่าอ่อนไหว อย่าพลั้งเผยแววตา .. ความอาลัย- เผลอออกให้เขาเห็น .. ความ เป็น มี O ให้รับรู้ความนัย .. แต่ในฝัน ด้วยว่านั่น-คือหลักแห่งศักดิ์ศรี- ของอาวรณ์เชิงชู้ .. กุล-ผู้ดี จากใจที่แฝงเร้น .. ขีดเส้นทาง O โอ ลวดลายชาติภพ .. บนคบสูง จะเหมือนยูงอกแอ่นรำแพนหาง- อยู่กับฝูง .. งดงามอยู่ท่ามกลาง- การลอบเร้นอำพราง .. ได้อย่างไร ? O ยิ้มรับใจวุ่นวาย .. ที่คล้ายว่า- เผลอเผยอาวรณ์นั้น .. ด้วยหวั่นไหว รอการแกว่งสั่นรัว .. บางหัวใจ- จะแว่วให้รับรู้ .. ให้ดูแล O แว่ว .. มาเถิดอกใจผู้ใฝ่ฝัน หากมุ่งมั่นร่วมเคียง .. อย่าเพียงแค่- เก็บซ่อนไว้ปิดกั้น .. ให้ผันแปร- แล้วเฝ้าแต่ซ่อนเร้น .. ความเป็นไป O เพียงเพื่อความเงียบงันแห่งวันวาน จัก-เคลื่อนผ่านหวานหอม .. รายล้อมให้- การเผยรูป, สั่นรัวแห่งหัวใจ- ค่อยสั่นไหวเผยรอบ .. ให้ปลอบโยน ! O กลางสายลมโผแผ่ว .. เหมือน-แว่วดัง- เสียงกดข่ม, เหนี่ยวรั้ง .. ค่อยพัง-โค่น รอบอาวรณ์, แหนหวง .. ใคร-ช่วงโชน- ก่อน-ถ่ายโอนโอบแน่น .. ด้วยแขนเรียว !
Create Date : 23 มิถุนายน 2555 |
|
11 comments |
Last Update : 4 เมษายน 2566 14:01:53 น. |
Counter : 6060 Pageviews. |
|
|
|
"O แว่ว .. มาเถิดอกใจผู้ใฝ่ฝัน
หากมุ่งมั่นร่วมเคียง .. อย่าเพียงแค่-
เก็บซ่อนไว้ปิดกั้น .. ให้ผันแปร-
แล้วเฝ้าแต่ซ่อนเร้น .. ความเป็นไป"
แสนรู้ ! 555
นานเหลือเกิน..กว่านารีจะปราโมช ได้...
สดชื่นในหัวใจเหลือเกินเวลาได้อ่านความฝันอันอ่อนหวาน..
(จะของใครก็ตามเถอะ! 555)