O เมื่อลมร่ำ .. O
Piano Cover by 'PPP' - สู่กลางใจเธอ
O งดงามเอย .. ช่อฝนเมื่อหล่นร่วง ท่ามกลางช่วงสายลม .. ห้อมห่มเสียง ฉ่ำชื้นหยาดฝุ่นฝน .. ลิ่วหล่น-เพียง- เพื่อบ่ายเบี่ยงรุ่มร้อนให้ทอนแรง O วูบไหวล้อมรมยา .. แววตาเต้น ด้วยลอบเร้นรูปภาค .. ใครฝากแฝง เมื่อสายตาจบจูบด้วยรูปแพง- ก็เติมแต่งหอมหวานลงซ่านทรวง O อีกครั้งที่พรายเม็ด .. หยาดเพชรแก้ว- พรากผ่องแผ้วฟ้าบน .. ให้หล่นร่วง อีกครั้งที่อ่อนไหว .. แววในดวง- ตานั้น-ช่วงรุมเร้า .. ความ-เว้าวอน O วับวามความอ่อนไหว .. เลศนัยชู้- ตื่น-รับรู้พร่ำพลอด .. แววออดอ้อน รื่นหยาดฝนหล่นร่วง, อีกช่วงตอน- ความอาวรณ์โหมช่วง .. ไม่ล่วงแล้ว O วับวามความหวานหอมที่ล้อมรอ พร้อมช่วงช่อฝนห่ม .. สายลมแผ่ว- นั้น-เมื่อดาวสองดวง .. โชนช่วงแวว- เผยความแผ้วผ่องช่วง .. แห่งดวงใจ O งดงามความอบอุ่น .. กลางฝุ่นฝน ย่อมงามล้นเลอค่า .. ให้อาศัย- เป็นบ่วงบาศก์ล้อมกาย .. เคลื่อนสายใย ล้อมรัดไว้ถ้วนสิ้นจิตวิญญาณ O ดวงใจเอย .. เผยงามลงล่ามตรึง- ห้วงคำนึง .. รายล้อมด้วยหอมหวาน ฝ่าทรวงสอดแทรกขวัญเข้าบันดาล- ความซึ้งซ่านรายล้อมให้ยอมตน O จะกี่รอบน้ำหลั่งล้นฝั่งฟ้า กี่ฉ่ำชื่นผ่านมาของห่าฝน ฤๅ-เท่ารื่นคำนึงของหนึ่งคน- ที่หลั่งหล่นหวานหอม .. โอบล้อมใจ O วางชาติภพ .. รายล้อมละม่อมหน้า หลังดวงตาสบรูปจนวูบไหว แววตื่นตอบลอบเร้น .. ย่อมเป็นไป- จากอาลัยอาวรณ์ .. สุมซ้อนลง O รู้บ้างไหม .. อ่อนหวานเจ้าผ่านสู่ กอปรนัยชู้เร้ารุม .. จนลุ่มหลง รู้ไหมว่า .. ลึกล้ำแห่งจำนง- คือรูปหงส์ทอดร่างอยู่กลางทรวง O ปองเด็ดดวงดอกฟ้าลงมาหอม โดยอุ่นอ้อมอกแขน .. ความแหนหวง- คอยอยู่พร้อมวาดหวัง .. ว่าทั้งดวง- ใจจักช่วงอาวรณ์เกินผ่อนคลาย O งามรูปรอยปฏิพัทธ์ .. ความขัดเขิน- ค่อยก้ำเกินอารมณ์ .. สุดข่มหาย แนบรูปไว้ทวงสิทธิ์, เกินคิดคลาย- การรำบาย-รอยร่าง .. ลงกลางทรวง O ท่ามกลางเสียงหลากหลายที่รายล้อม เป็นอยู่พร้อมฝุ่นฝนที่หล่นร่วง และ-แต่ล้วนพิมพ์ภาพคอยทาบทวง- ความแหนหวง .. ห่วงใยจากใจนั้น O งดงามรูปนวลลออ .. เม็ดช่อฝน- เหมือนหลั่งปรนเปรอให้, ความใฝ่ฝัน- ละห้อยหา, ถวิลเห็นไม่เว้นวัน- ผูกปมเงื่อนสัมพันธ์ .. จนมั่นคง O งดงามรูปนิ่มเนื้อ .. นั้นเหลืออ้าง- เอ่ยช่วงความแตกต่างด้วยร่างหงส์ รูปในฝันหล่นร่างที่กลาง-วง- แขน .. ให้เอื้อมโอบองค์ .. ร่วมวงกรรม O ผ่านพ้นฤๅอกใจ .. ผู้ไขว่คว้า กลางวรรษาห้อมห่มด้วยลมร่ำ ชั่วเพียงเหลือบชม้อยชม้ายแววร่ายรำ- เหมือน-จองจำพี่แล้ว .. ผ่านแววตา O ดูเอาเถิด .. แหนหวงเมื่อช่วงแวว ราวผ่องแผ้วดวงกูณฑ์ .. จักสูญค่า- จากอาวรณ์แฝงฝันเข้าบัญชา- ล่มลาญว้าเหว่ช่วง .. จนล่วงรอย O ดูเอาเถิด .. อกใจผู้ใฝ่หา ปรารถนารอบชู้ .. ฤๅ-รู้ถอย ความออดอ้อน, เคล้าคลอ .. ผู้รอคอย- ย่อมละห้อยระโหยอยู่ .. ไม่รู้วัน O งดงามเอย .. ช่อฝนยังหล่นร่วง เมื่อความหวงแหนชู้โหมสู่ขวัญ แววอาวรณ์อาลัยของใครกัน- เล้าโลมฝัน แฝงอยู่ไม่รู้เลือน O งดงามเอย .. รุ้งลออหล่นล้อตา ล้อมคุณค่าความหมาย .. ลงป่ายเปื้อน พิมพ์รูปรอยรูปจริต .. ลงติดเตือน- เอางามเลื่อนลงล้อมให้ยอมตน O วูบไหวช่วงรมยา .. แววตารู้- รับนัยชู้อบอุ่นกลางฝุ่นฝน รู้เถิดว่าหวานหอม .. เจ้าล้อมลน- นั้น-ล้อมจนเกินการต่อต้านแล้ว !
Create Date : 12 พฤษภาคม 2557 |
|
5 comments |
Last Update : 22 เมษายน 2566 20:36:21 น. |
Counter : 3003 Pageviews. |
|
|
|
"O รู้บ้างไหม .. อ่อนหวานเจ้าผ่านสู่
กอปรนัยชู้เร้ารุม .. จนลุ่มหลง
รู้ไหมว่า .. ลึกล้ำแห่งจำนง-
คือรูปหงส์ทอดร่างอยู่กลางทรวง "
ทราบซิคะ ว่า สดายุมี "รูปหงส์ทอดร่างอยู่กลางทรวง "
ว่าแต่ว่า..เหนือเส้นอีเควเตอร์ หรือ ต่ำกว่า เส้นอีเควเตอร์ ล่ะ555