O คิดถึง .. O Giovanni Marradi - Someone Like You O เจ้าพระยา .. หลากเชี่ยวแล่นเกลียวคลื่น ทั่วแผ่นผืนฟาดละอองเป็นฟองขาว ลมอุ่นอ้อนออดรับ, แสงวับวาว- ก็ฉาบหาวทั้งห้วง .. จนช่วงรอ O ปั่นป่วนด้วยลมตื่น .. โลมพื้นผิว- น้ำ, เช่นริ้วเลือดซ่านด้วยหวาน .. ก่อ- ขึ้นจากแววชู้ชาย .. เฝ้าฉายทอ ยั่ว .. หยอกล้อ .. ลดเลี้ยวเข้าเกลียวกลม O ปั่นป่วนด้วยอ่อนหวาน .. ใครผ่านย้ำ แววลึกล้ำนัยชู้ .. ยากรู้ข่ม กำลังแห่งปรารถนาในอารมณ์ ก็สั่งสมนัยอยู่ให้รู้คอย O กรากเชี่ยวแรงคำนึง .. คิดถึงนั้น เมื่อเกินกั้นกีดแล้ว .. จากแผ่วค่อย- ก็ล้อมให้ใจเผลอ .. แต่เหม่อลอย เต็มอยู่ด้วยความละห้อย .. เฝ้าคอยรอ O รอบคำนึงคร่ำครวญ .. ทุกส่วนนั้น ก็คอยผันความพร้องขึ้นร้องขอ- หมายปวงเทพแว่วเสียง .. จนเพียงพอ- สื่อผ่านต่อ-เร้ารัวอีกหัวใจ O สงัดกลางดาวเดือนจะเคลื่อนสู่- เข้ากล่อมชู้โอบขวัญให้สั่นไหว ผ่านระลอกเสน่หา .. ลอยฝ่าไป แทรกอุ่นไอแนบน้อม .. เข้ากล่อมนอน O หวังถ้อยทีแห่งถวิล .. จักยินเสียง- ผ่านร้อยเรียงพร่ำพลอด .. ความออดอ้อน สื่อตอบนัยรุมเร้าคอยเว้าวอน- ว่าทุกห้องใจอร .. รอต้อนรับ O หวังอ่านเงื่อนความนัย .. จากใจเจ้า ตอบรุมเร้าอาวรณ์ .. คืนย้อนกลับ มั่นคงนัยคมคำ .. ลงสำทับ ไว้สำหรับตรึงมั่นลงสัญญา O ใจคนคอย .. กังวลเช้าจนค่ำ อกครวญคร่ำแต่ละห้อยเฝ้าคอยท่า ขวัญเอ๋ยขวัญเรื่อยเร่กลางเวลา หวังก็ลอยเลื่อนล้าพะว้าพะวง O สุริยันคล้อยบ่าย .. รำบายร้อน เติมอาวรณ์เร้ารุม .. ใจลุ่มหลง จนจำรูญแสงระยับใกล้ดับลง ยาก .. แต่ปลงใจรับการลับเลือน O ชะนีโหยเสียงแจ้ว .. ดังแว่วมา เมื่อร่องรอยเหว่ว้า .. ค่อยล้าเลื่อน เสน่หาอาวรณ์ กลับย้อนเตือน- อย่าบิดเบือนความนัย .. หัวใจตน O เจ้าพระยา .. ยังเชี่ยวเป็นเกลียวคลื่น เมื่อรมย์รื่นรุกประดังอีกครั้งหน แรงลมร้อนผ่าวโหม .. เข้าโลมลน พาคำนึงว่าย-วน .. อยู่อลเวง O อย่าคลาดแคล้วอาลัย .. ห้วงใจนุช ลมเอยโปรดฉวยฉุด .. เถิดรุดเร่ง หอบมาฝากเย้ยยั่วใจตัวเอง จะคร่ำเคร่งรอคอย .. ทุกถ้อยความ O โอ แววตารูปละม่อม .. คอย-น้อมรับ เถิดนะเจ้า .. จงระยับให้วับ-หวาม สื่อรูปรอย .. บริบทแสนงดงาม- เพื่อเหนี่ยวใจผูกล่าม .. เอาตามใจ O คิดถึงจนเกินถอน .. เจ้าอ่อนเอย แต่เมื่อเผยช่วงตอนความอ่อนไหว ก็รับรู้อุ่นเอื้อแห่งเยื่อใย- ว่ามีไว้ล้อมรัด .. แต่บัดนั้น !   Create Date : 07 พฤษภาคม 2557 4 comments Last Update : 22 เมษายน 2566 21:25:31 น. Counter : 3369 Pageviews. Share Tweet

สดายุ.. คิดถึงใคร ก็ให้ใครคนนั้น มาโพสเองแล้วกันนะ.. มินตรา ไม่โพสหรอก ! " O ปั่นป่วนด้วยลมตื่น .. โลมพื้นผิว- น้ำ, เช่นริ้วเลือดซ่านด้วยหวาน .. ก่อ- ขึ้นจากแววชู้ชาย .. เฝ้าฉายทอ ยั่ว .. หยอกล้อ .. ลดเลี้ยวเข้าเกลียวกลม" แล้วมา "แววชู้ชาย" ด้วยนี่..แม่บอกให้ห่างห่างไว้ จะปลอดภัย..555   โดย: บุษบามินตรา IP: 192.99.5.126 7 พฤษภาคม 2557 17:20:50 น.

มินตรา .. คิดถึงคนในรูปไง .. O ดูเลือดฝาดปาดแต้ม .. ทั้งแก้มหน้า เหมือนรอให้สายตาลองฝ่า .. หัก ดูเถิด .. แววตาพร้อมละม่อมพักตร์ เหมือนล้อมกักให้ละห้อย .. แต่คอยรอ O ปั่นป่วนด้วยลมตื่น .. โลมพื้นผิว- น้ำ, เมื่อริ้วเลือดซ่านด้วยหวาน .. ก่อ- ขึ้นจากแววตาเฝ้า พะเน้าพะนอ ยั่ว .. หยอกล้อรมยาในตาคน O เจ้าพระยา .. ยังเชี่ยวเป็นเกลียวคลื่น เมื่อคำคืนอบอุ่นไร้ฝุ่นฝน แรงรมย์รื่นแผ่วพลิ้วเป็นริ้ววน กลางอกอลวนอยู่ .. ไม่รู้ยาม O โอ แววตารูปละม่อม .. ไย-น้อมรับ เหตุใดเล่าจึงระยับ .. จนพรับ-ข้าม- มาพิมพ์รูป .. พิมพ์รสแสนงดงาม- แล้วเหนี่ยวใจผูกล่าม .. เอาตามใจ ? อิๆๆ   โดย: สดายุ... 7 พฤษภาคม 2557 21:21:10 น.

สดายุ.. "นิราศร้างห่างเหเสน่หา ปางอิเหนาเศร้าสุดถึงบุษบา พระพายพาพัดน้องเที่ยวล่องลอย.." (นิราศอิเหนา : สุนทรภู่ )   โดย: บุษบามินตรา IP: 192.99.5.126 8 พฤษภาคม 2557 1:23:52 น.

สงสัยสดายุ จะไปหาชมพู่แก้มแหม่ม ที่อักษะ แล้ว..หายเงียบไปเลย   โดย: บุษบามินตรา IP: 192.99.5.126 10 พฤษภาคม 2557 14:57:18 น.