O รูปนฤมิต .. O
Dmitry Metlitsky - DreamsO ลมหนาว .. เลื่อนระลอกโลมหมอกเช้าผ่านรุมเร้าเถาวัลย์ .. จนสั่นไหวหยาดน้ำค้างเกลือกกลิ้งที่กิ่งใบ-ค่อยค่อยไหลเป็นหยดลงรดรินO เพียงเพื่อ .. รอบอุทัยพิไลพิลาสผ่านโอภาสเกลือกกลั้วไปทั่วถิ่นฟ้าบนปีกวิหคย่อมผกบินเพชรบนตฤณวาบวามกับยามเช้าO ระริกความอ่อนไหวของใบหญ้าหนาวลมพาย่ำเหยียบ-ความเงียบเหงาแตะตื่นความอ่อนไหวของวัยเยาว์รับรู้เงาร่างหนึ่ง .. ผู้ตรึงใจO แล้วรอบความอ่อนหวาน .. ค่อยผ่านสู่พารับรู้อาวรณ์แสนอ่อนไหวอ้อมอบอุ่นโอบเนื้อด้วยเยื่อใยจากรอบแรงอาลัย .. แห่งใจนี้O รู้หรือไม่คำนึงชั่วหนึ่งคาบก็แต่ภาพตัวน้อยเฝ้าคอยพี่เสน่หาอาลัยและไมตรีราวคลายคลี่คลุมครองทุกห้องใจO ถวิลพรทิพแถนทั้งแดนฟ้าจงผ่านรอบรมยาให้อาศัยสุจริตมั่นคงจำนงนัยพระ-เสกใส่ฤดีน้อย .. เฝ้าคอยวันO โอบอุ้มเนื้อเนียนผิวจากริ้วหนาวข้ามหนหาวรายล้อมเข้ากล่อมขวัญโอนอบอุ่นข้ามช่วงแสงดวงวันลงแฝงฝันปรารถนาทั้งราตรีO บรรจถรณ์หมอนม่านจงผ่านถ้อยให้โสตน้อยจดจำแต่คำพี่ในทุกนึกคิดขวัญ .. กอปรอัญชลีเพียงท่วงทีถวิลชู้อย่ารู้คลายO แพรเพลาะที่ห่มคลุมป้องนุ่มเนื้อแทนอุ่นเอื้อโอบเจ้า .. ดั่งเฝ้าหมายถนอมรูปน้อยไว้ทั้งใจกายก็โดยสายใยกระหวัดเข้ารัดรึงO เมื่อสนิทนิทรา .. ในคราค่ำจงดื่มด่ำด้วยนิมิตแรงคิดถึงทั้งปวงรอบปรารถนา .. จักตราตรึงให้ซาบซึ้งเสน่หาทั้งราตรีO ฟังเถิดผู้ ปากยิ้ม .. ตาพริ้มหลับจะพร้องศัพท์ละเมอถ้อย .. ว่าคอยพี่บรรสารความปรารถนาในวาทีให้โสตที่เฝ้าถวิลพลอยดิ้นรนO ลมหนาว .. ผ่านระลอกยั่วหยอกฟ้าผ่านเพ-ลาล้ำล่วงฝ่าห้วงหนมีใจความอ่อนหวานละลานปน-ความอึงอลสั่นระรัวแห่งหัวใจO ลมหนาว .. ผ่านแล้วอย่างแผ่วโผยราวผ่านโชยชื่นมาให้อาศัยคล้ายอ่อนหวานซาบซึ้งคำนึงใคร-แนบลมไหวผ่านศัพท์ให้รับรู้O ลมหนาวคงเฉื่อยโชยอย่างโผยแผ่วไม่รู้แล้วรู้ร้างแต่สางตรู่ยิ่ง-อารมณ์อาวรณ์ออดอ้อนชู้ที่คุกคามใจอยู่ไม่รู้วายO จนเข้าสายสายหยุดนั้นหยุดหอมหากละม่อมรูปพักตร์สุดหักหายคงพาดผ่านแววตาจนพร่าพรายด้วยชม้ายเหลือบชม้อย .. เฝ้าคอยมองO รู้หรือไม่ใจคนอีกคน .. หนาวร่ำรอดาวสองดวง .. เลื่อนช่วง .. ส่องโน้มดวงลงพริ้มพรับ .. ให้รับรอง-ความผุดผ่องล้ำดาว .. ทุกดาวนั้น !
สวัสดีค่ะ...
ตัวน้อยเอย... งั้นเด๋วจะให้ตาน้อยเข้ามาอ่านนะคะ บอกเค้าว่า ...ท่านสดายุแต่งกลอนให้แน่ะ น้อยคงแปลภาษากลอนไม่ค่อยได้
วันนี้อากาศเย็นกว่าเมื่อวาน เด๋วร้อนเด๋วหนาวแบบนี้ "รักษาสุขภาพนะคะ" คำนี้พูดตามที่เค้าพูดๆกัน...ทราบอยู่แล้วว่าคุณสดายุ ดูแลสุขภาพตัวเองและยังเผื่อมาถึงคนแพ้อากาศด้วยดีอยู่แล้ว ^^
เหงาเหรอคะ...งั้นถูบ้าน ล้างห้องน้ำ ทำอาหาร แค่นี้ก้ไม่มีเวลาเหงาแล้วน๊า ...