Bloggang.com : Scooterella : ถึงหมาน้อยที่รัก

ถึงหมาน้อยที่รัก

วันนี้ขอพูดถึงหมาอันเป็นที่รักหน่อย พอดีเมื่อวานคุยกับสาวๆ ในแก๊งค์เรื่อง หมาๆ แมวๆ ทำให้เรานึกถึงน้องหมาอันเป็นที่รักตัวนี้ขึ้นมาทันที น้องหมาเราชื่อว่า Nutty สาเหตุที่ชื่อนี้เพราะขนมันสีเหมือนเปลือกถั่ว มีรูปติดตัวมารูปเดียวก็คือรูปนี้แหละคะ

นัตตี้ หรือ ตีตี้ เป็นหมาพูดเดิ้ลขนาดเล็ก ตอนที่เราไปเจอนัตตี้หนแรกเนี่ย ถ้าจำไม่ผิดเราน่าจะอยู่ประมาณ ป3-ป4 ได้ ตอนนั้นเป็นช่วงตรุษจีนพอดี เพิ่งจะได้เงินอั่งเปาจากปาป๊า แล้วก็พี่ๆ ในใจอยากได้หมาน่ารักๆ มาเล่นสักตัว ก็เลยบอกพี่ชายคนโตกับแม่ว่า เค้าอยากได้ลูกหมา ด้วยความที่พี่ชายและแม่ ชอบเลี้ยงหมาเป็นทุน ก็ส่งเสริมขับรถพาไปจตุจักร เดินๆ ก็ไม่เห็นที่ชอบสักกะตัว เลยข้ามถนนมาอีกฝั่งที่เป็น อตก. ข้างๆ อตก จะมีส่วนที่ขายต้นไม้ แล้วก็มีร้านสัตวแพทย์อยู่ร้านนึง เค้าขายหมาด้วยบางที ก็เดินเข้าไปดูกัน

พอเดินเข้าไป เค้าบอกมีลูกหมาพี่น้องสองตัว ตัวพี่มีคนจองแล้ว เหลืออีกตัวเดียว แล้วเราก็เห็นเจ้าหมาตัวน้อยๆ หน้าตาน่ารักมากๆ ค่อยๆ เดินลงกระไดจากชั้นบนร้านหมอ มาตะกุยขาเราแง๊กๆ เด็กน้อยกับหมาน้อยถูกชะตาปิ๊งปั้ง เลยบอกแม่ๆ อยากได้ตัวเนี้ย น่ารักจังเลย แม่กับพี่ก็คุยกับหมอเจ้าของหมา ต่อราคาไปมา จบลงที่เจ้าหมาน้อยกลอยใจ ราคา 5000 บาทถ้วน สมัยนั้นก็แพงเอาการอยู่เหมือนกัน

เอากลับมาบ้านต้องหลบๆ เพราะปาป๊าไม่ค่อยชอบหมาเท่าไหร่ แถมถ้ารู้ว่าเจ้าหมาน้อยนี่ราคา 5000 บาท ข้าเจ้าคงหัวแบะแน่ๆ หลบได้อยู่ไม่ถึงสามวัน ปาป๊าก็จับได้ว่าแอบไปซื้อลูกหมากันมา แล้วถามว่าซื้อมาเท่าไหร่ โกหกตอบไปว่า 500 หรือ 1000 นึงไม่รู้จำไม่ได้ นานมาก ปาป๊าบอกอย่ามาโกหกเลย หมาแบบนี้ ไม่มีทางหรอกที่จะขายถูกๆ แน๊ รู้อีก ก็โอเค เลี้ยงมาตั้งกะนั้น เอาเข้านอนด้วยกันทุกวัน สอนให้ขับถ่ายเป็นที่เป็นทาง นัตตี้จะนอนบนเตียงกับเรา กอดเป็นตุ๊กตาเลยทุกคืน พอเข้านอนก็จะห่มผ้าด้วยกัน ตื่นมาบางวัน มันก็นอนอยู่บนหัวนี่แหละ หนุนหมอนใบเดียวกันหมากับคน

มีอยู่ครั้งนึง เรานั่งร้องไห้กับหมา เพราะว่ามันไม่สบาย นัตตี้เวลากลางวันจะชอบนอนใต้โซฟา แล้วบางทีแม่จะฉีดไบก้อนฆ่ายุงมองไม่เห็นหมาก็ฉีดๆ ไล่ไปเรื่อย มันคงนอนดมไบก้อนแล้วก็มึนไปตามระเบียบ มันซึม ไม่กินข้าวไม่กินน้ำ อ๊วกเป็นฟองเหลืองๆ พาไปหาสัตวแพทย์แล้วก็ไม่ดีขึ้น มันผอมมาก จนเรากลัวว่ามันจะตาย กลับมาบ้าน นั่งร้องไห้ ถามแม่ว่า หมาจะตายไหม เป็นอยู่หลายวัน จนแม่ไปปรึกษาอาซิ่มข้างบ้าน เค้าบอก ลองเอาตะไคร้มายีๆ ให้มันดมดู แม่ก็เลยจัดการไปหาตะไคร้มายีแล้วผูกคอมันไว้ ประมาณหนึ่งวันได้ มันค่อยๆ ขยับเดินออกมาจากมุมของมัน มายืนกินน้ำ เราดีใจมากๆๆ เพราะรู้ว่ามันคงรอดตายแน่ๆ แล้ว มันค่อยๆ กินน้ำ แล้วก็เดินไปชามข้าวของมันค่อยๆ ละเลียดกิน เราปาดน้ำตาดีใจตะโกนร้องบอกแม่ว่า หมาหายป่วยแล้ว

นัตตี้เป็นที่รักของคนในบ้าน เพราะมันไม่ฉี่เรี่ยราด เราสอนให้หัดขับถ่ายเป็นที่เป็นทาง แรกๆ ก็มีตีกันบ้าง เพราะมันยังไม่เข้าใจ ถ้าถามว่าสอนยังไง ก็จำไม่ได้หรอก รู้แต่ว่าถ้าเกิดฉี่หรืออึ ผิดที่เมื่อไหร่ เจ้ปุ๊ก ตีนัตตี้แน่ๆ แล้วจะให้ไปนั่งตรงสวนหลังบ้าน ให้รู้ว่า ถ้าจะฉี่หรืออึ ต้องออกมาที่สวนนะ ฉะนั้น เวลานัตตี้ปวดฉี่หรืออึ จะมานั่งเกาประตูหลังบ้าน ให้คนเปิดออกไปให้ พอทำธุระกิจเสร็จก็จะมานั่งเฝ้าประตูเกาๆ ขอเข้าบ้านหน่อยค้าบบบบ

บ้านเก่าจะมีศาลเจ้าเล็กๆที่วางกับพื้นที่บ้านที่คนจีนเรียก ตี่จู่เอี้ย เวลาวันไหว้เจ้า ก็จะมีของไหว้เจ้าที่เป็นพวก หมูเห็ดเป็ดไก่ ที่แม่จะเอามาวางไว้ที่พื้น นัตตี้ไม่เคยแม้แต่จะไปดม หรือย่างกรายเข้าไปใกล้ๆ เลยแม้แต่น้อย รู้ดีว่า นั่นไม่ใช่อาหารของมัน แล้วเวลาคนนั่งกินข้าวเย็น นัตตี้ก็ไม่เคยที่จะมานั่งขอ หรือเขย่งขออาหารแบบหมาทั่วไป นอกจากจะเรียกให้มันมากิน มันถึงจะมา อันนี้คงเป็นข้อดีของนัตตี้ ทำให้ปาป๊ารักนัตตี้ เป็นหมาตัวเดียวที่ปาป๊าจะเรียกมานั่งเล่นด้วย

พอย้ายบ้านใหม่ มีสนามวิ่งเล่นได้ เราจะชอบพานัตตี้ไปวิ่งเล่นในสนาม สนุกดี หมาได้ออกกำลังกาย เราไม่ได้ตัดขนนัตตี้แบบพูดเดิ้ลทั่วไป เราชอบให้ขนมันฟูๆ เวลาอาบน้ำแต่ละครั้ง อาบเสร็จก็จะต้องนั่งแปรงขนเอาไดร์เป่าให้แห้ง โรยด้วยแป้งเด็กจะได้หอมๆ บ่อยครั้งที่พอนัตตี้อาบน้ำเสร็จมันจะเดินเล่นในสวนหน้าบ้าน ขนฟูๆ สีนวลๆ ของมันตัดกับสนามหญ้าสีเขียวๆ ดูแล้วจะเหมือนลูกแกะเดินเล่นในสวน เพื่อนบ้านที่เดินเล่นมักจะมาหยุดมอง เรียกมันมาหาที่รั้วเป็นประจำ นัตตี้ไม่เคยกัดใครเลย แต่สิ่งนึงที่นัตตี้ไม่ชอบคือ คนส่งแก๊ส ไม่รู้ทำไม ทุกครั้งที่มันรู้ว่ามีคนมาส่งแก๊ส มันจะต้องเห่าไม่เลิก ถ้ารู้ว่าพี่คนส่งแก๊สมา ต้องเอานัตตี้ไปไว้ที่อื่น ไม่งั้นมันจะไปยืนเห่าแง๊กๆ อยู่ตรงที่คนส่งแก๊สนั่นแหละ

นัตตี้ไม่เคยกินอาหารหมาเลย ที่บ้านจะทำอาหารให้นัตตี้เอง แม่จะคิดเมนูประจำ อาหารหลักแต่ก่อนจะเป็น เกาเหลาลูกชิ้น แม่จะให้คนงานไปซื้อลูกชิ้นทุกวัน วันละ 10 บาท แล้วเอามานั่งหั่น คลุกข้าวให้นัตตี้ บางวันก็จะเปลี่ยนเป็นหมูปิ้งบ้าง หรือไก่ย่างบ้าง หรือไม่ก็แม่จะผัดหมูใส่ซีอิ๋วคลุกกับข้าวให้มันบ้าง แต่บางทีถ้ากับข้าวที่บ้านพอที่จะทำได้ก็จะเอากับข้าวที่เรากินแบ่งให้นัตตี้แล้วคนงานก็จะคลุกใส่กับข้าวให้มันกิน คนงานผู้ชายที่บ้านเคยเห็นแม่ไปซื้อน่องไก่ย่างสองน่องยังบอกว่า หมากินดีกว่าเค้าอีก

พอนัตตี้เริ่มมีอายุ ตาก็เริ่มฟาง มองไม่ค่อยจะเห็น เดินลงกระไดจากชั้นบนมักจะตกกระไดด้วย ก้าวพลาด จะได้ยินเสียงหล่นตามขั้นกระไดดังตุ๊บๆๆๆ เราต้องวิ่งมารับประจำ หรือไม่เวลาเดินออกไปที่โรงรถ ลงบันไดเล็กจะต้องเอาหัวไปโหม่งกับกันชนรถบ่อยมาก

ปีท้ายๆ ของนัตตี้ เราไม่ค่อยได้อยู่บ้าน เพราะมาอเมริกา เราไปอเมริกาเยี่ยมพี่ชายอยู่ 6 เดือน แล้วก็กลับมาบ้านเตรียมต่อหาที่เรียนต่อ ระหว่างนั้นนัตตี้ก็แก่พอสมควร ประมาณ 12-13 ปีได้ เรากำลังเตรียมตัวไปเรียนต่อ แล้ววันนึง พี่ชายเราที่อยู่บ้านเดียวกันก็เดินมาบอกว่า ปุ๊ก เฮียว่านัตตี้เอ็งตายแล้วหวะ เราแบบอึ้ง บอกเห้ยไม่จริงมั้ง เมื่อเช้ายังเห็นมันเดินไปกินข้าวอยู่เลย พี่บอกไปดูซิ ตัวแข็งแล้ว เรารีบวิ่งไปดู จริงๆ นัตตี้ตายแล้ว นอนอยู่ตรงประตูบ้าน ตัวแข็งเหมือนหิน นอนตายตาหลับแบบเหมือนหมากำลังพักผ่อน มันชอบนอนตากแดดตรงนั้นประจำ ถ้าจะเอารถออกก็แค่เรียกว่า นัตตี้หนีหน่อยจะเอารถออก มันจะเดินขึ้นสนามหลีกทางให้ แต่วันนี้เรียกแล้วไม่เดินหนีเหมือนเคย เราเลยต้องเรียกคนงานมาช่วยเอานัตตี้ขึ้น แม่บอก ฝังมันใต้ต้นมะม่วงหลังบ้านนี่แหละ มันอยู่กับเรามานานมาก ใครๆ ก็รัก ขนาดหลานลูกพี่ชายยังเรียก ลุงตี้ พอมันตาย หลานชายยังถามถึงว่า โกวปุ๊ก ลุงตี้ไปไหน ได้แต่ตอบว่าลุงตี้ไปสวรรค์แล้วลูก มันไปสบายแล้ว

คิดถึงนัตตี้ ทุกวันนี้บางคืน ยังฝันถึงอยู่บ่อยๆ เจ้าหมาน้อย คอยเป็นเพื่อนกัน ร้องไห้ ดีใจ ก็มีมันเป็นเพื่อนตลอด พูดกับใครไม่ได้ก็ระบายให้หมาฟัง ตอนเด็กๆ กลัวที่จะต้องอาบน้ำคนเดียว ก็มีนัตตี้คอยนั่งรอบนฝาชักโครก จนกว่าจะอาบน้ำเสร็จ ไปกินแมคโดนัล นัตตี้ยังไปด้วยกัน ไปทะเลหัวหิน นัตตี้ก็นั่งรถไปด้วย วิ่งเล่นกันบนชายหาด

ตอนเราฝังนัตตี้ที่ใต้ต้นมะม่วงหลังบ้าน เราบอกว่าขอให้นอนให้สบาย ถ้าชาติหน้าจะเกิดมาเป็นคน เกิดมาเป็นคนในครอบครัวนะ เพราะทุกคนรักนัตตี้เหมือนลูกจริงๆ

Create Date : 12 กรกฎาคม 2551

Last Update : 12 กรกฎาคม 2551 2:21:02 น.

12 comments

Counter : 819 Pageviews.

ขนฟูสวยเชียวแก

โดย: oHLa

วันที่: 12 กรกฎาคม 2551 เวลา:2:26:24 น.

น่า รัก มั่ก ก้าบบบบบบบบบบบบบ

เค้า คง หลับ ฝัน ดี ก้าบบบบบบบบบบบ

มี้ กะ ป๋า ป๋ม เคย มี เหด กาน นี้

ร้อง ห้าย กัน รา งม ก้าบบบบบบบบ

โดย: dogamania

วันที่: 12 กรกฎาคม 2551 เวลา:3:07:27 น.

หมาที่บ้านเมืองไทยของพี่ก็เพิ่งตายเป็นโรคตับ พี่นั่งร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรอยู่ 2 วันเต็มตอนได้ข่าว จริงๆได้อยู่กับเค้าแต่ 2-3 ปีก่อน มาอเมริกา แต่ก็รู้สึกผูกพันมากเหลือเกิน

แต่นัตตี้แก่ตาย เค้าไปสบายแล้วเนอะ

โดย: พี่ทราย IP: 134.134.136.34 วันที่: 12 กรกฎาคม 2551 เวลา:5:57:59 น.

งืออออ เศร้าาาา

โดย: BloodyHell

วันที่: 12 กรกฎาคม 2551 เวลา:7:40:53 น.

หมาเป็นเพื่อนที่น่ารักค่ะ เวลาแฟนโบว์ป่วยและบังเอิญหมาโบป่วยด้วย โบว์ดูแลมากกว่าแฟนอีก คนพูดได้ หมาพูดไม่ได้ เราไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไร รู้แต่ว่าเขาต้องการเราค่ะ โบว์พูดกับเขาบ่อยๆมาก เขาได้แต่มองหน้าเหมือนเข้าใจเราเลย เรามีเพื่อน มีงาน มีสังคม หมาไม่มีค่ะ มีเราคนเดียว เวลาเห็นคนตีหรือดุหมา โบว์จะโกรธมากอยากตบบ็องหูมันจริงๆ

โดย: BeauUSA IP: 125.24.201.153 วันที่: 12 กรกฎาคม 2551 เวลา:7:57:09 น.

น้องหมาน่ารักเชียวค่ะ
นึกถึง "สำลี" หมาตัวแรกที่เลี้ยง ขนอูฟูแบบนี้เลย
ตอนมันแก่ใกล้ตายก็เศร้าใจไม่ต่างกัน
ได้ให้น้ำเกลือมาเป็นก็สำลีนี่แหละ

ตอนนี้มีโอดี้เป็นหมาตัวที่สาม
ห่ามและติงต๊อง แต่ก็ทำให้คนในบ้านไม่เหงาและมีเรื่องเล่าได้ทุกวัน

โดย: แบกเป้เที่ยว

วันที่: 12 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:25:08 น.

ตอนนั่งเขียน Memoir ถึงน้องหมา ก็นั่งป้ายน้ำตาไป คิดถึงตีตี้ จังเลย

โดย: Scooterella IP: 24.6.248.134 วันที่: 12 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:25:03 น.

เศร้าจัง

โดย: อ่อนโยน 2006

วันที่: 12 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:23:35 น.

น่ารักง่ะ น้องนัตตี้

โดย: MeLaNie_me'

วันที่: 13 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:58:30 น.

หมาคุณน่ารักดี ตัวขาวขนฟู

ดิฉันเป็นคนรักหมา แต่อยู่ที่เมกานี่เลี้ยงหมาลำบากหน่อย เลยตัดสินใจไม่เลี้ยง ได้แต่เอ็นจอยหมาคนอื่นไปเรื่อยๆ

คิดถึงหมาของน้องที่เมืองไทยทุกวัน ตัวนั้นเป็นพันธุ์ผสมพูเดิ้ลกับเทอร์เรีย (มาได้ไงไม่รู้) สีขาวขนฟู เป็นหมาเจ้าชู้ด้วยชอบโดดจูบปากสาวๆ

โดย: PatPDX IP: 72.201.17.28 วันที่: 15 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:56:51 น.

อ่านแล้วน้ำตาจะร่วงเลย... คิดถึงน้องหมาของเราที่เมืองไทยเหมือนกัน ชื่อน้องเด็กดี... น้องหมาตัวนั้นดีนะที่เราไม่ได้ตายจากกัน แต่แม่เค้าไม่อยากเลี้ยงแล้วเพราะว่าเรามาเรียนต่อที่อเมริกา ไม่มีคนดูแล เพราะตอนเราอยู่เราพามันไปหาหมอ ฉีดยา อาบน้ำทุกอย่างเลย พอเราไม่อยู่แม่เลยเอาให้คนอื่นไป ป่านนี้เป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้ เสียใจด้วยนะคะที่น้องหมาตาย ถึงแม่มันจะเป็นเรื่องนานมาแล้วก็ตาม แต่น้องหมา nutty เค้าจะอยู่ในใจเราตลอดไป... ;'(

โดย: [7th Heaven] IP: 198.199.136.148 วันที่: 15 กรกฎาคม 2551 เวลา:4:09:17 น.

นัตตี้เอ็งน่ารักหว่ะ งี้แหละผูกพันธ์เมือวัยเยาว์จำแม่นดีนัก
ทีแรกนึกว่าตัวเมียซะอีก นัตตี้คงแก่มาก นอนหมดลมไปเอง ถือว่ามีบุญนะไม่ต้องเจ็บไข้

ป่านนี้ไปเกิดนานแล้วนะเอ็ง

โดย: ชฎาแหลม

วันที่: 15 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:04:46 น.