|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
REST IN PEACE OG269
ตั้งแต่เกิดเหตุวันอาทิตย์ที่ 16 กันยายน 2550จนถึงวันนี้ ยังรู้สึกหดหู่และเศร้าอย่างบอกไม่ถูก
รู้สึกใกล้ชิดกับมันมากๆ เพราะเป็นอาชีพของเรา แถมยังมีเพื่อนเราบินไปด้วยในไฟล์ทนั้น นอกจากนี้วันนั้นตัวเราเองก็ก้าวขึ้นเครื่องไปแล้ว และปลายทางวันนั้นคือ ภูเก็ต แต่ยังไม่ทันได้ไป เพิ่งเช็คอุปกรณ์ฉุกเฉินเสร็จ ก็ลงมา... เพราะเขาบอกว่าสนามบินปิดถึง 6 โมงเช้า ในใจตอนนั้นยังคิดว่าแค่ลื่นไถลไม่รุนแรง
กลับมาถึงอ๊อฟฟิด... ได้รายงายจากทาง OP ว่า ไฟไหม้
ทั้งอ๊อฟฟิดกระโดดไปเปิดทีวีอยู่หน้าจอทันที และข่าวที่ออกมา...
เกินความคาดการณ์จริงๆ
ตัวเราเองรีบโทรเช็คเพื่อนว่ามีใครไปไฟล์ทนั้นไหม เพื่อนที่สนิทต่างรับโทรศัพท์หมด โล่งใจไปเปลาะหนึ่ง ตอนแรกปัทบอกว่าไม่มีรุ่นเราไปในไฟล์ทนั้น แต่ปัทยังห่วงคนอื่นเพราะรู้จัก เราก็ห่วงเพราะเป็นเพื่อนร่วมอาชีพ
ปรากฏว่าอีกครึ่งชั่วโมงต่อมาปัทโทรกลับมาบอกว่า แก... เขา swap ลูกเรือขึ้นทั้งไฟล์ท มีเพื่อนรุ่นเราไปด้วย... ใจสั่นตกไปอยู่ข้างล่าง นั่งจ้องตาไม่กระพริบตอนรายชื่อผู้บาดเจ็บที่ออกมาได้ขึ้น ดีใจมากกกกกกก เพราะเห็นชื่อเพื่อนเป็นชื่อแรก แต่มันยังคงเจ็บหนักอยู่ดี หายไวๆนะเพื่อนนะ
โล่งใจไปเปลาะเดียว ปรากฏว่าข่าวรายงานว่าช่วยได้แค่ประมาณ 30 คน ที่เหลือยังอยู่ในเครื่อง
แค่นั้นเราก็รู้ ที่อยู่ในเครื่องจะเป็นอย่างไร จาก 123 ชีวิต + ลูกเรือ 5 ณ เวลานั้นออกมาได้ประมาณ 30 สุดๆจริงๆ
เราก็ขึ้นไปบินตามปรกติ ปรากฏว่า(อีกแล้ว)พี่นักบินบอกว่าเพื่อนเขาเป็นนักบินไฟล์ทนั้น ที่สำคัญได้การบินไทยแล้วด้วย และลาออกจากวัน ทู โก แล้ว แต่ทางนั้นยังขอให้บิน เขาจึงบินให้ถึงสิ้นเดือน เสียดายและเสียใจจริงๆ หลับให้สบายนะคะพี่มนตรี
บินไปหดหู่กันไปทั้งไฟล์ท แต่ยังต้องทำให้ผู้โดยสารรู้สึกปลอดภัย เราก็บินกันไป กลับมาถึงเปิดเครื่องตอนขับรถ สายแรกที่ได้รับ พี่พิม
พี่พิมบอกว่าเฮ้ย... มีน้องพิทบินด้วยไฟล์ทนั้น เสียแล้ว อึ้งไม่รู้จะบรรยายยังไง เป็นการสูญเสียครั้งใหญ่สำหรับพวกเราเพื่อนร่วมอาชีพเหลือเกิน
ใกล้ตัวมาก เศร้า และเสียใจอย่างสุดซึ้ง กลับมานอนไม่หลับ เปิดเนท เปิดทีวีดู น้ำตาไหล นั่งร้องไห้อยู่คนเดียวตอนตี 2
วันรุ่งขึ้นเรานั่งดูทีวีเห็นข่าว เห็นภาพ เห็นศพ ไม่ไหวเลย สะเทือนใจสะเทือนอารมณ์มาก ร้องไห้อีกแล้ว
ก็นั่งรอไปจนได้เวลาไปบิน ก็เป็นไฟล์ทแรกที่ได้ลงที่ภูเก็ตต่อจากเครื่องที่ท่านนายกนั่งไป เห็นซากที่เขาเอาผ้าสีเขียวผืนใหญ่ๆคลืมไว้ สลดใจมากจริงๆ
ขอแสดงความเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนะคะ ส่วนคนที่บาดเจ็บ ขอให้อาการดีขึ้นในเร็ววันคะ
ขอให้ทุกคนหลับให้สบาย โดยเฉพาะน้องพิทยา พี่เห็นความตั้งใจจริงในการเป็นลูกเรือของน้อง น้องทำหน้าที่จนวาระสุดท้ายแล้ว สุดยอดจริงๆ
REST IN PEACE...
Create Date : 19 กันยายน 2550 |
|
8 comments |
Last Update : 19 กันยายน 2550 23:30:32 น. |
Counter : 860 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: pompier 19 กันยายน 2550 22:57:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: เสี่ย ศักดิ์ดา IP: 125.24.148.135 24 กันยายน 2550 16:04:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: BEER_TG...lazy to log in IP: 61.91.160.77 1 ตุลาคม 2550 21:58:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: **Pimpossible** IP: 58.10.102.75 6 ตุลาคม 2550 11:54:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุรัสยา 22 ตุลาคม 2550 22:03:47 น. |
|
|
|
|
|
|
|
สำหรับผู้เสียชีวิต ขอให้ไปสู่สุขคติ...และขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ได้โปรดคุ้มครองผู้ที่ยังทำหน้าที่อยู่กันต่อไป ด้วยนะครับ..