ไม่รู้ไม่เข้าใจ...เหงาเศร้าหรือเบาใจ...ตอบอะไรตัวเองไม่ได้เลย
ไม่รู้เหตุผล..ที่หัวใจสับสน...คิดเวียนวนในวันนี้ ไม่รู้สาเหตุว่าร้ายหรือดี..ที่เป็นอยู่ ไม่รู้จริงๆ...ยิ่งคิดวกวน...ยิ่งมีแต่ไม่รู้และไม่รู้ สิ่งที่เป็นให้เห็นอยู่...ตกลงว่านี่กูเป็นอะไร ถามตัวเอง...จนใจเอง...เซ็งเลยกู ยิ่งตามหา...ยิ่งไม่รู้...หดหู่ใจ วันนี้เหงา..หรือเศร้า...ไม่รู้คืออะไร ยิ่งคิดไป..ภายในใจยิ่งไร้แวว เฝ้าถามใจว่าเจ็บปวดตรงไหน....จะได้รักษา ยิ่งถามยิ่งคล้ายบ้า....กูอะไรเนี่ยนักหนา...ชักจะแผ่ว ใจสับสน..หรือระคน...จะเจื้อยแจ้ว ยิ่งถามใจ..ยิ่งชักแกร่ว..แล้วไงกู? หมดคำถาม..ตามหน้าที่..วันนี้พ้น สับสนเกินจะฝึกฝน..หัวใจ..ให้รับรู้ อะไรจะไปจะมา...ก็อย่าไปฝืนเลยกู คอยๆๆล่องลอย..ปล่อยมันลองดู จะได้รู้..โดยไม่ต้องต่อสู้..คอยกอบกู้ใจ ไม่มีประโยชน์..ที่จะกล่าวโทษ..อะไรที่ผ่านไปแล้ว ไม่อะไรจะไม่แคล้ว...หากใจเราแผ่ว...แล้วปล่อยไป อย่าฝืนจน...ทนไม่ไหว..เลยหัวใจ เจ็บแค่นี้...ไม่ยักตาย...ร้ายหรือไม่...ค่อยว่ากัน มัวแต่พล่าม..ตามประสา..คนว่ามาก เลยลืมฝาก..ความจากใจ...ปีใหม่นั่น ลืมลื้มลืม...ทักทายอวยพรกัน เพื่อนชาวบล๊อคจงสุขสันต์..ทุกวันคืน แม้นยามหลับขอให้ฝัน...วันสดใส แม้ตื่นไซร้...ขออวยชัยให้ไหลลื่น สายวารีที่ไม่มีวันย้อนคืน ฉันท์ใด?..ให้ความขมขื่น..ร้างห่างไกล..ปีใหม่เอยย
ยิ่งแก้ยิ่งแย่ - Pancake
เมื่อไหร่หนอพอให้ใจได้ไออุ่น ได้เคยคุ้นกรุ่นกลิ่นสิ้นความเหงา ได้สัมผัสความรู้สึกไม่ว่างเปล่า ได้หลบหลีกความเศร้าเพียงชั่วคราว สายลมหนาวพัดพาเงาแห่งความหวัง หากบางครั้งอาจพอหวังแว่วฟังข่าว สายลมแผ่วอาจนำพาความเหน็บหนาว ช่วยผสานรอยร้าว-ร้าวให้หัวใจได้ผ่อนคลาย
หากเพียงคิด...เพียงสะกิดจิตคิดฝัน ฝันกลางวันฝันกลางคืน...พอตื่นหาย ความคาดหวัง...มักจะพังพลันคิดได้ เพราะสุดท้าย...เพียงเพราะใจคิดไกลเกิน
จงอย่ามัวเฝ้ารออย่างท้อแท้ หากใจกลัวความอ่อนแอแค่ก้าวเดิน หากใจเศร้าแลว่างเปล่าก้าวเผชิญ ไม่มีความบังเอิญ...บนทางเดินของคนเหงาใจ
Create Date : 07 มกราคม 2552 |
|
6 comments |
Last Update : 7 มกราคม 2552 17:03:39 น. |
Counter : 563 Pageviews. |
|
|
|
บล็อคน่ารักดีค่ะ ชอบ