เล่าเรื่องเก่ากันก่อน...

ก่อตั้ง บริษัทฯ มิถุนายน2546 จนก่อนเกิดเหตุ.. บริษัทดำเนินกิจการภายใต้การดูแลของรุ่นพ่อๆ หุ้นส่วนมีทั้งหมด4หุ้น เป็นเพื่อนสนิทกันมาเกินกว่า30ปี กับพนักงานอายุระหว่าง25-30ต้นๆ อีก10คน โดยเป็นลูกหุ้นส่วน2คน 

หุ้นแรก คือ คุณAดูแลการบริหารจัดการ เน้นด้านการเงิน!!!  หุ้นที่2 คือ คุณP ทำอะไรไม่รู้..แต่เราเรียกเค้าว่าMD หุ้นที่3 คือ คุณปู่ เป็นน้าเขยของคุณA ท่านเป็นข้าราชการเกษียณแล้ว ลูกชายท่านดูแลงานขาย ทั้งสองคนโดนลากเข้ามาในเกมนี้โดยไม่รู้ตัว 555  หุ้นที่4 คือ คุณพ่ออิฉันอยู่ส่วนTechnicianและติดต่อต่างประเทศ และก็เป็นกรรมการบริหารที่ต้องเซ็นเช็คด้วย 

ลักษณะการทำงานในองค์กร..ทำงานตามความรับผิดชอบของใครของมัน ไม่ก้าวก่าย แต่มีสัมพันธ์ความเป็นเพื่อน และเครือญาติกัน ความไว้ใจสูง เซ็นเช็คทิ้งไว้ให้เป็นเล่มๆ เอาเงินให้ยืมกันแบบไม่มีหลักฐาน

มีนาคม 2553 (ตอนนี้ท้องลัลลาแล้ว แต่ยังไม่รู้ตัว) เกิดข้อสงสัยมากมาย..หลังจากความไว้วางใจเริ่มหมดไป และหมดไป.. เนื่องจากขายของได้ เงินหายไปไหน มีแต่จะเอาที่ดินเข้าจำนอง ให้ขอวงเงินOD โดยที่ให้เหตุผลว่า บริษัทฯขาดสภาพคล่อง  ปมที่คาใจ เริ่มคลายออก... คุณAเริ่มหายไป

เมษายน 2553 เรา(พ่อ อิฉัน คุณปู่และลูกชาย) เริ่มเจอหลักฐานต่างๆมากมาย ปะติดปะต่อ หลายๆเรื่อง ซึ่งเนื้อหามันมากเกินกว่าจะบรรยาย..เอาเป็นว่า ถ้าเขียนมา่อาจจะยาวกว่าแฮรี่ พอตเตอร์ซะอีก สรุปสั้น...โดนโกง จากเหตุผล2ประการ ผู้หญิง และ การเมือง เรื่องเริ่มมากมาย...รู้แล้วว่าท้องลัลลา แพ้ท้องมากๆๆๆๆอีกตะหาก

พฤษภาคม 2554 เริ่มแบ่งฝ่ายชัดเจน คุณปู่ กับ พ่อ เป็นด้านที่จะทำงานต่อ ชดใช้หนี้สินที่เกิดขึ้น (หนี้ธนาคาร, หนี้ต่างประเทศ, หนี้ในประเทศ ฯลฯ) ส่วนอีกฝ่ายคุณAกับคุณP พยายามทำให้เจ๊ง จะได้หมดหลักฐาน พ้นผิด บร๊ะๆๆๆ

กรกฎาคม 2553 เริ่มงานใหม่ในฐานะ ผู้บริหาร!!! จากเดิมเป็นลูกหุ้นส่วนก็จริง แต่ไม่มีบทบาทอะไรมากมาย เพราะเดิมที ตั้งใจว่ายังไงๆวันหนึ่งเราคงต้องไปทำอะไรที่เราชอบ ไม่ใช่เป็นแค่พนักงานบริษัทไปวันๆแบบนี้ ในฐานะผู้บริหารมันทำให้พลิกผันชีวิตไปมากมาย...ลูกคุณปู่เป็นGM+ขายของ ส่วนอิฉันดูแลงาน สนง. การเงิน ต่างประเทศ (เกือบหมดทุกอย่างอ่ะ) เริ่มแรกหนักมากๆๆๆ แพ้ท้อง หนี้เยอะ ภาษาอังกฤษก็ไม่แข็งแรง มีงานด้านคดีความอีก...สารพัดมาก เลิกงานไม่เคยต่ำกว่า6โมงเย็น บางวันสองทุ่ม...สามทุ่ม

ธันวาคม 2553 งานยังหนักหน่วง...ยิ่งใกล้คลอด ยิ่งเครียด ยิ่งจะบ้า   โทรสั่งงานจนเค้าจะเข็นเข้าห้องคลอด พักจริงๆแค่1สัปดาห์ พอหลังจากสัปดาห์ที่2 ก็เข้าออฟฟิศอาทิตย์ละวัน ทำงานอยู่ที่บ้าน

กุมภาพันธ์ 2554 พอครบเดือน ก็พาลัลลาไปทำงานด้วยทุกวัน เดือนแรกนอนอย่างเดียว ไม่มีปัญหา ส่วนงานผ่านมา6เดือน เริ่มเข้าที่เข้าทาง งานหนักน้อยลง รับผิดชอบมากขึ้น

จนถึงตอนนี้ เข้าเดือนกรกฎาคม 2554 ครบปีแล้ว...หลายสิ่งทำให้เข้มแข็งมากขึ้น 

คุณปู่ คุณย่า..และคนสำคัญ พี่โป้ง เป็นแม่ทัพที่ดีมากๆ กำลังใจเข้มแข็งสุดๆ เราคงรักกันจนวันตาย

เจม ป๊อป ติ๊ก ไผ่ แอ๊ด..และน้องๆ ที่ร่วมทุกข์-สุขกันมา คุณไม่ทิ้งบริษัท บริษัทก็ไม่ทิ้งคุณ 

คู่ค้าหลายๆราย ที่ยังให้โอกาสเรา ทำให้องค์กรยังขับเคลื่อนต่อไปได้

ครอบครัว ยังคงเป็นที่พักใจ และเป็นแรงผลักดันให้ต้องฝ่าฟันไปให้ได้

พ่อม้ง ลาออกจากงานเดิมมาช่วยกันใช้หนี้

ลัลลา เด็กดี เลี้ยงง่าย...มองหนูแล้วแม่มีกำลังใจเสมอ

อีกหลายๆสิ่ง เอาเป็นว่าทุกสิ่งละกันค่ะ ที่เหมือนไฟ ช่วยหล่อหลอมเราให้แกร่งขึ้น ให้รักชีวิต และรู้คุณค่าของเวลา...เอาล่ะ ต่อจากนี้ก็ยังคงจะต้องบอกกับตัวเองว่า..สู้เว้ยยยยย

I Believe I can Fly~* 

Create Date : 08 กรกฎาคม 2554
Last Update : 8 กรกฎาคม 2554 13:32:43 น.		10 comments
Counter : 989 Pageviews.
Share Tweet