มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

โห ... น่ารับประทานจังเลยครับ

ผมชอบกินขนมเบื้องอยู่แล้ว พอเห็นหัวข้อเลยต้องรีบเข้ามาดูทันทีเลยครับ เห็นแล้วอยากกินจังเลย

แถวจรัญฯ ไม่ค่อยได้ผ่านด้วยอ่ะสิ ... ทำไงดีหว่า?

อิอิ

น่ากินจังเลยเน๊อะ
อร่อยแบบโบราณไม่ต้องพอกครีมหนาๆ

คิหิสุข หรือ กามโภคีสุข คือ สุขของคฤหัสถ์, สุขอันชอบธรรมที่ผู้ครองเรือนควรมี ได้แก่

๑. อัตถิสุข – สุขอันเกิดจากความมีทรัพย์ คือความภูมิใจ เอิบอิ่มใจ ว่าตนมีโภคทรัพย์ที่ได้มาด้วยน้ำพักน้ำแรงความขยันหมั่นเพียรของตนและโดยชอบธรรม

๒. โภตสุข – สุขเกิดจากการใช้จ่ายทรัพย์ คือความภูมิใจ เอิบอิ่มใจ ว่าตนได้ใช้ทรัพย์ที่ได้มาโดยชอบนั้น เลี้ยงชีพ เลี้ยงผู้ควรเลี้ยง และบำเพ็ญประโยชน์

๓. อนณสุข สุขเกิดจากความไม่เป็นหนี้ คือความภูมิใจ เอิบอิ่มใจ ว่าตนเป็นไท ไม่มีหนี้สินคิดค้างใคร

๔. อนวัชชสุข – สุขเกิดจากความประพฤติไม่มีโทษ คือความภูมิใจ เอิบอิ่มใจ ว่าตนมีความประพฤติสุจริต ไม่บกพร่องเสียหาย ใคร ๆ ติเตียนไม่ได้ ทั้งทางกาย ทางวาจา และทางใจ

ในบรรดาสุขทั้ง ๔ อย่างนี้ อนวัชชสุข มีค่ามากที่สุด

ขอให้ทุกท่านมีความภูมิใจ เอิบอิ่มใจ ในคิหิสุข สมปรารถนาในสุจริตทรัพย์ทั้งปวง...นะคะ




นู๋เมย์...คะ

อันนี้ของโปรดของป้าเลยล่ะ..อืมมม..เห็นแล้วน้ำลายสอ..อิ อิ..

ความสุข และความทุกข์...เป็นสิ่งที่ต้องเกิดขึ้นกับสัตว์โลกผู้ยังเวียนว่ายตายเกิด

แต่...

ความสุข และความทุกข์....อยู่กับเราไม่นาน
ผ่านมา...แล้วก็...ผ่านไป

เมื่อทุกข์ก้าวเข้ามาในชีวิต..เราต้องตั้งสติให้ดี
พร้อมที่จะเผชิญกับทุกข์นั้น...อย่างกล้าหาญ
เรียนรู้ที่จะอยู่กับทุกข์นั้นได้...อย่างสงบ

หากเราสงบได้ด้วยความเข้าใจในทุกข์นั้น...อย่างแท้จริง
ก็เรียกได้ว่า...เราเป็น....ผู้ชนะ
ชนะ...ที่สามารถอยู่กับทุกข์...อย่างมีความสุขได้นั่นเอง

เมื่อสุขผ่านเข้ามาเยือน...จงน้อมรับด้วยความยินดีอย่างมี...สติ
อย่าคาดหวังว่าสุขนั้น...จะอยู่กับเรา...ตลอดไป
จงทำหน้าที่ รักษาสิ่งดี ๆ นั้นไว้...ให้อยู่กับเรา...นานที่สุด

บอกกับตัวเองเสมอ ๆ ว่า...ไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ที่...ยั่งยืน
หากเราตระหนักได้แล้วถึง...ความไม่จีรังของทุกสรรพสิ่ง
วันหนึ่ง...เมื่อสุขนั้นต้องจากไป เราจะได้ไม่ต้อง...มานั่งเสียใจ
วันหนึ่ง...เมื่อทุกข์ผ่านเข้ามาในชีวิต เราจะได้ตั้งรับ...อย่างมีสติ

ทุกสิ่งล้วน..เกิดขึ้น...ตั้งอยู่...ดับไป
ผ่านมา...แล้วก็...ผ่านไป

ขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ที่กำลังผจญกับความทุกข์
เหนื่อยกาย...เหนื่อยใจ...เหนื่อยได้ แต่อย่าท้อ

ขอแสดงความยินดีกับผู้ที่กำลังมีความสุข
เก็บรักษาความสุขนั้นไว้ในความทรงจำ...ตลอดไป

โชคดี มีความสุข...ค่ะ

สวัสดีครับคุณน้องเมย์

เป็นไงบ้างครับ สบายดีปล่าว....

ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ได้แวะเข้ามาทักทายและห่างหายไป
จาก blog นานพอสมควร เนื่องด้วยติดภาระ "อิด" (ภาษาเหนือ คำว่า "อิด"
แปลว่า เหน็ดเหนื่อย) งานการช่วงนี้กำลังเข้ามาเลยครับ

ทั้งงานที่ปางช้างที่ต้องเตรียมออกแบบสิ่งพิมพ์ต่างๆ ทั้งบัตรเชิญ โปสเตอร์
แผ่นพับ ของวันช้างไทย ที่จะมาถึงในวันที่ 13 มีนาคมนี้ รวมไปถึงการ
พัฒนาการทำงานศิลปะของช้างอีก Step หนึ่งด้วย

อีกทั้งงานที่โรงเรียนที่ตอนนี้ต้องเร่งปรับปรุงหลักสูตร เพื่อพัฒนาการเรียน
การสอนศิลปะให้กับเด็กๆ รวมไปถึงโปรเจ็คต่างๆ ที่เกี่ยวกับศิลปะเด็ก
อีกนิดหน่อยน่ะครับ ช่วงนี้เลยต้องมุ่งมั่นนิดหน่อยครับ....เอิ๊กๆๆๆๆ

แต่ช่วงนี้ก็พอจะมีเวลาที่จะเข้ามาแวะเวียนบ้างนิดหน่อยน่ะครับ ก็เลยนำ
ภาพเก่าๆ สมัยที่ไปทำกิจกรรมในวันเด็กที่เวียงแหงมาให้ชมกันด้วย

คิดถึงนะครับ หวังว่าคงไม่โกรธกันน๊า...ที่หายไปนาน คิดถึงตลอดนะครับ

ขอให้มีความสุขมากๆ นะครับ

ยิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน....ดีจั๊ดนักครับ

น่ากินมากคะ

ตอนนี้มีแฟนเพจแล้วนะครับ กดไลน์ด้วยนะครับ เรามีโปรโมชั่นพิเศษต่างๆ ในแฟนเพต ขอบคุณครับ
//www.facebook.com/KanomBeungThaiboran