คุณ "กำ"อะไรอยู่ ?? ครอบครัวที่น่ารักอยู่ครอบครัวหนึ่ง ในครอบครัวนี้มี พ่อ แม่ และบุตรสาววัย 5 ขวบ กำลังน่ารักเลยทีเดียว เจ้าหนูเป็นเด็กที่ซนอย่างร้ายกาจ และขี้สงสัยอย่างมาก อยู่มาวันหนึ่งเจ้าหนูก้อนึกครึ้มอกครึ้มใจอย่างไรบอกไม่ถูก ไปคว้าเอาแจกันหยกแกะสลักต้นราชวงศ์หมิง ซึ่งนั่นก้อหมายความว่ามันราคาแพงมากกก นำมาเล่นพลิกคว่ำพลิกหงาย สักพักก้อล้วงมือเข้าไปในแจกัน ทันใดนั้นเจ้าหนูก้อทำตาโตเท่าไข่ห่าน ดูเหมือนจะดีใจที่ล้วงเข้าไปเจออะไรสักอย่าง แต่ปัญหาหาอยู่ที่ว่าเจ้าหนูจะดึงมือออกมาได้อย่างไร? เจ้าหนูเริ่มกระสับกระส่ายพยายามดึงมือออกมา แต่ก้อไม่สำเร็จ จนต้องใช้ไม้ตายคือ "ทำไม่ได้ร้องไห้ไว้ก่อน" > เสียงเอ็ดอึงเป็นผลให้พ่อ และแม่ต้องวิ่งมาดู เมื่อมาพบเข้าต่างก้อพยายามช่วยกันดึงมือของเจ้าหนู ออกจากแจกันด้วยวิธีต่าง ๆ น้ำมันก้อแล้ว น้ำสบู่ก้อแล้ว ทำอีท่าไหนก้อไม่ออก จนสุดท้ายผู้เป็นพ่อต้องตัดใจทุบแจกันหยกราชวงศ์หมิงทิ้ง เพื่อรักษามือของลูกชายเอาไว้ เมื่อมือของเจ้าหนูหลุดจากแจกันแล้วพ่อ และแม่ ก็พบว่ามือเจ้าหนูกำอะไรบางอย่างจนแน่น ผู้เป็นแม่จึงถามลูกชายว่า "หนูกำอะไรอยู่จ้ะลูก ?" เจ้าหนูตอบพร้อมทำสีหน้าขึงขัง "ผมปล่อยมันไม่ได้หรอกครับ" "แล้วมันคืออะไรจ้ะลูก?" ผู้เป็นพ่อเริ่มสงสัย "มันเป็นสตางค์ครับ" เจ้าหนูตอบพร้อมกับค่อย ๆ แบมือออกอย่างทนุถนอม จึงปรากฏว่า ในมือของเจ้าหนูมีเพียงเหรียญบาทอยู่หนึ่งเหรียญ เจ้าหนูหารู้ไม่ว่าการที่เขาพยายามกำเหรียญเอาไว้ ทำให้ครอบครัวต้องสูญเสียของมี ค่ากว่าเป็นพัน ๆ เท่า > แล้วเพื่อน ๆ ล่ะ ? ขณะที่คุณกำลังใช้ชีวิตอยู่นี้ คุณกำลัง"กำ"อะไรไว้ในชีวิตบ้าง เงิน? บ้าน? งาน? รถ? ทิฎฐิ? ... แล้วสิ่งที่คุณกำอยู่ ... ทำให้คุณสูญเสียอะไรที่มีค่ามหาศาลไปบ้าง เวลา .... ครอบครัว .... พ่อแม่ ..... คนที่รักเรา..... สวรรค์ คุณ "กำ"อะไรอยู่??   Create Date : 23 กันยายน 2551 49 comments Last Update : 25 กันยายน 2551 16:13:31 น. Counter : 1010 Pageviews. Share Tweet

มาทักทายเป็นคนแรก อึมม... สว. "กำ อัตตา ตัวกู ของกู" ไว้เยอะ พยายามรู้เท่าทัน และ ปล่อยวาง จ้ะ พร่งนี้ 24 กันยายน 2551 เป็น "วันมหิดล" ตอนเช้ามีพิธีวางพวงมาลาถวายบังคมพระบรมรูป สมเด็จพระราชบิดา ที่กระทรวงสาธารณสุข หลังจากเสร็จพิธีวางพวงมาลาเสร็จแล้ว ท่านปลัดกระทรวงสาธารณสุข จะมาร่วมใส่บาตร หลวงพ่อพระอาจารย์อารยะวังโส คณะพระสงฆ์ และ สามเณร ณ หน้า โพธิสถาน นับเป็นบุญของข้าราชการและเจ้าหน้าที่กระทรวงสาธารณสุข นนทบุรี ที่ได้ปฏิบัติงาน ในสถานที่ที่มีสิ่งอันเป็นมงคลยิ่ง ได้แก่ หอพระพุทธนิรันตราย โพธิสถานพระศรีมหาโพธิ์ และ พระราชานุสาวรีย์สมเด็จพระราชบิดา และ สมเด็จย่า เมื่อขับรถผ่านครั้งใด ได้ยกมือไหว้ ระลึกถึง พระปัญญาคุณ พระวิสุทธิคุณ และ พระเมตตาธิคุณ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และ พระมหากรุณาธิคุณ และ พระราชกรณียกิจ ที่ พระราชบิดาและสมเด็จย่า ทรงมีต่อประชาชนชาวไทย ดีจัง...พรุ่งนี้จะได้ทำบุญใส่บาตร ถวายสังฆทาน ฟังธรรม และ ปฏิบัติกัมมัฏฐาน ถวายเป็นพระราชกุศล แด่ สมเด็จพระราชบิดา และ สมเด็จย่า นู๋กา... เพื่อน สว. คนนึง หลังจากรู้ว่าเป็นมะเร็ง เขาโยนภาชนะพลาสติคทั้งหมดทิ้ง เด๋วนี้ เวลาไปซื้ออาหาร เขาหิ้วปิ่นโตสเตนเลสไปใส่แทนถุงพลาสติค จ้ะ เอ...ว่าแต่สเตนเลส มันก็มีหลายเกรดเหมือนกันเนอะ โดยเฉพาะที่มาจากประเทศจีน ราคาถูกมาก ๆ แต่คุณภาพน่าเป็นห่วง สินค้าจากจีนมักมีสารพิษปนเปื้อนเยอะ   โดย: โอรัช IP: 125.24.105.60 23 กันยายน 2551 21:18:59 น.

ถูกต้อง แต่ ถ้าเราบอกเขาว่า “จงวางให้หมด” เขารับคำ แล้วย้อนถามเราว่า ”เอ้า วางหมดแล้ว ต่อจากนี้ไปจะยึดอะไรอิกเล่า ?” เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้น จ๊ะ   โดย: บ้าได้ถ้วย 23 กันยายน 2551 21:31:02 น.

เออ นั่นดิ กำอะไรเนี้ยะ   โดย: patra_vet 23 กันยายน 2551 23:03:28 น.

ซาหวัดดีค่ะ _/|\\_ ..ของเรา กำ.. ฟามลับ จ้า อิอิ คับอก..คับใจเป็นหนักหนา กำ.. ปัจจุบัน.. อยากให้.. เป็นอยู่แบบนี้ไปเรื่อย ๆ คือ พอใจกับชีวิตความเป็นอยู่.. รู้ว่า ความเปลี่ยนแปลง รออยู่ข้างหน้า ที่เห็นชัด ๆ ก็คือ เปลี่ยนสถานที่ทำงาน.. ยังไม่รู้ว่า จะขับรถ..ฝ่ารถติดบนทางด่วนไปดี หรือ นั่งรถไฟฟ้าบนดิน ใต้ดิน..ค่ะ คิดว่า คนเรา ยึดติด กับความสุขสบาย..มากที่สุดค่ะ บางคน อาจจะ ฝันถึงอนาคต บ้านที่ใหญ่กว่า รถที่ใหม่กว่า เงินที่มากกว่า.. ..ไป ๆ มา ๆ จึงจะเรียนรู้ว่า สิ่งที่ดีที่สุด อาจจะผ่านไป เลยป้ายไปแล้ว ไม่อาจจะหวนคืน..กลับไปนะจุดนั้นได้ค่ะ :-)   โดย: ลิง IP: 58.137.0.83 24 กันยายน 2551 9:31:27 น.

แบบทดสอบทางจิตวิทยาที่อาจทายถูกเผง หรือ แบบว่าใช่เหรอเนี่ย ความรู้สึกทั้งหมดนั้น คือ “อะไรบางอย่าง” ที่เกิดขึ้นในใจคุณ และ “อะไรบางอย่าง” นั้น ก็อาจจะเป็นเรื่องที่ คุณยึดติดมากที่สุด หรืออาจจะเป็นเรื่องที่คุณ ไม่อยากยอมรับมากที่สุดก็เป็นได้ ซึ่งตรงจุด นั้นเอง ที่จะมีคำบอกใบ้ถึงสิ่งที่คุณให้ความ สำคัญ และการค้นพบตัวตนใหม่ที่ซุกซ่อนอยู่ ซึ่งคุณไม่เคยรู้ตัวมาก่อน ลองมาทดสอบดูเล่น ๆ หากคุณอยู่ในห้องคนเดียว เจอแมลงสาบหนึ่งตัว วินาทีที่เห็นแมลงสาบคุณจะทำอย่างไร 1) ตีให้ตาย 2) กรี๊ดลั่นห้อง 3) ฉีดยาฆ่าแมลงใส่ 4) นึกรังเกียจและมองผ่านไปเฉย ๆ มาดูคำตอบกันจากคำถามแสดงถึงปฏิกิริยา ตอนเจอแมลงสาบจะทำให้รู้ท่าทีที่คุณมีต่อ คนที่ไม่ชอบขี้หน้า คนเลือกข้อ 1 : โจมตีคนที่ชิงชังอย่างไร้ความปราณี คนเลือกข้อ 2 : เลือดขึ้นหน้าทีไรเป็นต้องมองหาพรรคพวก คนเลือกข้อ 3 : หน้าไหว้หลังหลอก คนเลือกข้อ 4 : คุณเป็นคนเย็นชาสุด ๆ ไม่สนใจอีกฝ่ายเลย เป็นไงบ้างกับคำเฉลย ตรงเผง รึ มั่วนิ่ม มาจากหนังสือ.. ก๊อก ก๊อก.. เปิดประตูใจ เห็นว่า เข้ากับเรื่องที่ยายลิงเคยเล่าเอาไว้ค่ะ อิอิ เดาเอาว่า ทุกท่านในนี้ คงจะเลือกข้อ 4 มั๊งคะ   โดย: ลิง IP: 58.137.0.83 24 กันยายน 2551 9:45:13 น.

สวัสดีค่าคุณยายลิงขา :-) อิอิ..มีไรมาให้เล่นแต่เช้าเรยยนะค๊า **หากคุณอยู่ในห้องคนเดียว เจอแมลงสาบหนึ่งตัว วินาทีที่เห็นแมลงสาบคุณจะทำอย่างไร ** แหม..ตัวเลือกไม่ถูกใจนะคะ หุหุ..เพราะถ้าเจอแบบนี้.. นู๋เวลา..วิ่งออกจากห้องก่อนอ่ะค่ะ ไปตามคนมาช่วยจัดการอ่ะ..555+ แล้วคุณยายลิงล่ะคะ..เลือกข้อสี่เหรอคะ ? _/|\\_ สวัสดีทุกท่านค่ะ :-)   โดย: ..เวลา.. IP: 58.181.136.90 24 กันยายน 2551 10:01:50 น.

หุหุ.. ก็คงจะทำแบบนู๋เวลาน่ะจ้ะ แต่คืนก่อนโน้น ที่เจอ..มันดึกมากแล้ว ก็เลย เดินหนีเข้าห้องนอนซะ แบบว่าต่างคนต่างอยู่จ้ะ เช้าขึ้นมา มันหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้.. หลังจากนั้น ก็ไปโวยวายเอากับผู้จัดการคอนโด.. ก็ไม่เจออีกเลยจ้า เคาะ ๆ ไม้เอาไว้ก่อนน้า อิอิ ก็เลยเลือกข้อ 4 ..เพราะมีตัวเลือกแค่นี้จ้ะ ปล. เช้านี้และตอนนี้เห็นคุณย่าอักฯเข้าลานธรรมด้วยนะคะ ยกเลิกเป็นสมาชิก..แล้วยังล๊อคอินได้อีกเหยอคะ? คิดถึงคุณย่าอักฯนะค้า   โดย: ลิง IP: 58.137.0.83 24 กันยายน 2551 10:45:36 น.

กระแสโลกไหลหลั่งประดังรุก เข้าปรุงสุขยวนยั่วสัตว์ทั่วหล้า ให้หลงใหลติดใจในมายา ให้ฟุ้งเฟ้อแสวงหาน่าวุ่นวาย ไม่หยุดย้อนมองทวนสวนกระแส ว่าที่แท้สิ่งใดที่ใจหมาย มัวหลงสุขเฝ้าเพ้อบำเรอกาย แล้วมั่นหมายลงใจให้ไขว่คว้า ให้ตามหาสุขกว่าสุขที่ซุกซ่อน ต่างเร่าร้อนกระวนกระวายตะกายหา คลื่นอารมณ์ซัดสาดไม่คลาดคลา หลงมายาเกินต้านให้ผ่านไป. ------------ ค่ะ..ก้อคงข้อสี่เหมือนกัน ถ้าต้องเลือกนะคะ:-) ก็จะปล่อยให้เป็นอากาศไปซะ..อิอิ ปล. นึกว่าตาฝาดไปเหมือนกันค่ะ ที่เห็นชื่อ "อักษราภรณ์" :-) _/|\\_   โดย: ..เวลา.. IP: 58.181.136.90 24 กันยายน 2551 11:00:38 น.

..เอ้อ ก่อนนี้ เคย กำ คิวไว้อะค่ะ เขาไปไหน ก็ตามไปทั่ว.. เป็นเพราะคิดว่า เขาเคยปลอบเรา โอ๋เรา.. ต่อมา ก็คิดได้ว่า เราคงจะบ้า..ข้างเดียวอีกแล้ว เขามีเพื่อนเยอะแยะ ใคร ๆ ก็ไม่ส่ายหน้า..เหมือนพัดลม เวลา มาบอกลา..ในนี้ ก็แทบจะทำให้ แผ่นดินไหวสะเทือน.. อิอิ ครั้น พอไปลา หรือ หายหน้าไปจากห้องแชท ก็มีน้อง ๆ ไปตามดู ตามหา.. รวมทั้งเราด้วย นิ๊ดดดโหน่ยค่ะ ตอนนี้ สละ..ออกหมด ไม่กำ..อาไร กำ ใคร ๆอีกแล้ว นอกจาก กำ ธรรมะ หลักธรรมไว้เหนียวแน่น จะได้ทุกข์น้อย ๆ ลงหน่อยค่ะ ฟามจริง หากละ..อาหารเย็น ได้นี่.. น่าจะละ ฟามรัก ฟามคิดถึง.. และพวกพูชายได้..ทั้งหมดเลยนะคะ เพราะ ยายลิงรัก..อาหารม๊ากมากกก คิดถึงอยู่ทุกคืนเลยค่า อิอิ ยิ่งไม่มีคอมฯที่บ้าน.. แค่นั่งถอดไพ่ เหลือเวลาดูลมหายใจนิ๊ดดหน่อย ทบทวน.. การดำเนินชีวิตจิตใจ..ในแต่ละวัน ก็ถึงเวลาไปเฝ้าพระอินทร์ของนู๋กาแล้วววอะค่ะ อิอิ :-)   โดย: ลิง IP: 58.137.0.83 24 กันยายน 2551 17:06:09 น.

..หุหุ เด๋วจะเข้าใจผิดกันค่ะ ความจริง เราเป็นคนอยู่กับ อดีต ซะมากกว่าค่ะ กำ.. อดีตไง แต่.. ทุกอย่าง ทุกคนเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว อย่างน่าใจหาย.. ตอนเข้าลานธรรมใหม่ ๆ น่ะ มีอินเดีย ตัวตุ่น (หมูหยอง..ปุ้ย) สว่าง มาก่อนเลย ตอนนั้น เข้าลธ.ใหม่ ๆ .. มีหลาน ๆ โจ้ กอบ ตันหยง เข้ามาคุยด้วยบ่อย ๆค่ะ ตอนแรก อนุต..ก็เข้ามาโอ๋.. เราก็เคลิ้มไป สไตล์คนแก่.. ตอนหลัง กลายมาเป็น.. อันดับหนึ่งเลย ด่าเราและพี่จนเละ เลยโดนเพ่งเล็งค่ะ แต่ตอนนั้น คุณตุลย์ โจ้เป็นผู้ดูแล.. ไม่เหมือนปัจจุบัน.. มากันเป็นทีม อิอิ ตอนหลัง o ถึงเข้ามา.. เราไม่รู้นะ เห็นเรียก คิว..กัน ห้องแชทคงจะรู้อาไรมากกว่าเรา เขาคงอายุน้อยกระมัง.. เราก็เรียก พี่ ๆ เพราะ ไม่รู้อายุจริงค่ะ โลกไซเบอร์ก็อย่างเงี้ย ไม่ค่อยจะบอกความจริงกัน.. กลับบ้านก่อนนะคะ _/|\\_   โดย: -j IP: 58.137.0.83 24 กันยายน 2551 17:58:38 น.

สวัสดีครับทุกท่าน สาธุทุกบุญกุศลบารมีครับ รู้จักวาง รู้จักคลายกันนะครับ สาธุ *** *** ลองมาทดสอบดูเล่น ๆ หากคุณอยู่ในห้องคนเดียว เจอแมลงสาบหนึ่งตัว วินาทีที่เห็นแมลงสาบคุณจะทำอย่างไร 1) ตีให้ตาย 2) กรี๊ดลั่นห้อง 3) ฉีดยาฆ่าแมลงใส่ 4) นึกรังเกียจและมองผ่านไปเฉย ๆ ที่นี่ไม่มีข้อ5นะครับ ผมเลือกแผ่เมตตา อุทิศบุญให้เขาเป็นมิตรด้วยครับ หาทางให้เขาออกจากสถานที่ของเราโดยดีงามครับ ***คห.ที่ 15 สวัสดีค่ะ ทุกท่าน คุณมุ่งฯ คะ เรื่องซองทำบุญสร้างพระพุทธรูปน่ะค่ะ อยากจะขอเปลี่ยนแปลงสักเล็กน้อย จากเดิม..ที่จะไปฝากไว้ที่โฮมอิงลิชนั้น เนื่องจากช่วงนี้ไม่ค่อยได้ไปภาวนาช่วงเย็นเท่าไรนัก อีกทั้งช่วงนี้หลวงพ่อท่านมีกิจนิมนต์เยอะมาก ครั้นจะฝากไว้กับพี่ๆ ป้าๆ ที่โฮมฯ เกรงจะเป็นการรบกวน จึงอยากจะขอส่งซองทำบุญให้คุณมุ่งฯ ทางไปรษณีย์แทนค่ะ รบกวนขอที่อยู่ด้วยนะคะ ส่วนเงินร่วมทำบุญนั้น..เปิ้ลจะโอนผ่านบัญชีไปให้ค่ะ ต้องขอโทษคุณมุ่งฯ หากทำความไม่สะดวกให้..นะคะ _/|\\\\\\\\_ โดย: times IP: 58.181.136.90 วันที่: 6 สิงหาคม 2551 เวลา:9:17:05 น. *** สวัสดีครับคุณเปิ้ล ***ส่วนเงินร่วมทำบุญนั้น..เปิ้ลจะโอนผ่านบัญชีไปให้ค่ะ*** อยากจะสอบถามคุณเปิ้ลว่ามีการโอนเงินมาไหมครับ ถ้ามีช่วยแจ้งยอดด้วยครับ จะได้จัดการยอดได้ถูกน่ะครับ ช่วยตอบด้วยคร้าบบบ ตอนนี้อบรมเสร็จแล้วครับ คงมาลงเรื่องราวได้เยอะขึ้นครับ ธรรมะสวัสดีครับทุกท่าน   โดย: มุ่งเต๊มใจ IP: 203.113.0.206 24 กันยายน 2551 18:05:48 น.

สวัสดีค่ะ ...พี่อร พี่ลิง นู๋ไทมส์ คุณมุ่งฯ และทุก ๆ ท่านค่ะ ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่แวะมาสนทนาทักทายกันในบ้านนี้นะคะ ... ขออนุโมทนาในทุก ๆ บุญกุศลของพี่อร และทุก ๆ ท่านเช่นกันค่ะ พี่อรจ๋า... เรื่องสารปนเปื้อนในสิ่งของต่าง ๆ ในปัจจุบันนี้ ชักจะหลีกลี้หนียากยิ่งค่ะ โดยเฉพาะอาหารการกินต่าง ๆ ได้ยินเรื่องราวการรักษาคุณภาพของผัก ของอาหารต่าง ๆ ที่แม่ค้าต่างสรรหากรรมวิธีกันมาต่าง ๆ นานา ได้แต่ปลงอ่ะค่ะ ... มลภาวะเป็นพิษทางอาหารมีมากมาย มลภาวะทางอากาศ มลภาวะทางจิตใจ ทุกสิ่งทุกอย่าง เอื้ออำนวยให้ผู้คนเป็นมะเร็งกันทั้งนั้น แต่มะเร็งไหนจะร้ายเท่ามะเร็งอารมณ์เนอะ ... คิคิ ... เห็นพูดถึงเรื่องแมลงสาบกันแล้ว ไม่อยากจะนึกถึงเอาเล้ยยยย เพราะสมัยก่อนที่เจ้าบ้านยังไม่ได้ภาวนา กลเม็ดเคล็ดลับในการกำจัดเจ้าแมลงสาบ ศัตรูตัวร้าย ที่จะให้เห็นอยู่ในสายตาไม่ได้นั้น มีสารพัดวิธี (โหด ๆ) มากมายค่ะ ทั้งยกหนังสือ yellow pages ทุ่มใส่ทั้งเล่มจนแบนแต๊ดแต๋คาตา ทั้งม้วนหนังสือพิมพ์ตีในทันทีที่หาอุปกรณ์ใด ๆ ไม่ได้ ทั้งรองเท้าแตะ ฟาดใส่ไม่ยั้ง ตกดึก ผู้คนขึ้นนอนกันหมด กระหน่ำฉีดยาใส่ท่อน้ำ เช้ามานอนตายเกลื่อน นับศพไม่ถ้วน ...ดุร้ายเหลือแสน เห็นแมลงสาบเป็นไม่ได้ค่ะ สำหรับน้องวิว เห็นแมลงสาบเป็นไม่ได้เช่นกัน ไม่ว่าตัวเล็กกระจิ๊ดริด หรือตัวโตขนาดบินว่อน ...แม่คุณร้องกรี๊ดสนั่นยิ่งกว่าดูคอนเสริตอีกค่ะ ร้องชนิดเหมือนถูกใครเชือดคอไม่มีผิด ปัจจุบัน ... ถ้าเห็นแมลงสาบ เจ้าบ้านจะใช้ถุงพลาสติกตามไล่จับ ผูกปากถุงหลวม ๆ แล้วทิ้งใส่ถังขยะ ... คงไม่ถึงกับตายอ่ะค่ะ   โดย: สาวิกา 24 กันยายน 2551 18:12:09 น.

อายหมามัน //board.palungjit.com/showthread.php?t=149962 โพสท์ในเวบพันทิป หมวดศาสนา กระทู้ที่ : Y3318300 ที่วัดแห่งหนึ่งในกรุงฯ เรานี่เองมีพระหมอดูที่มีชื่อเสียงเลื่องลือว่าดูหมอแม่นมาก พระหมอดูรูปนี้นี้เป็นผู้ที่มากไปด้วยเมตตา ท่านใช้วิชาโหราศาสตร์ในการปลดเปลื้องความทุกข์ ของชาวบ้านด้วยการปลอบประโลมหรือเตือนสติให้ผู้มาดูหมอกับท่านอยู่ในลู่ทางของพุทธศาสนิกชนที่ดี คือไม่ให้ทุกข์จนทอดอาลัย หรือไม่ให้ลิงโลดคอยแต่โชคลาภที่จะมาถึงจนประมาทไม่ทำมาหากินเลย นอกจากนี้ท่านก็ไม่ห่วงวิชา เวลาท่านดูหมอให้ชาวบ้านก็มักจะมีพวกลูกศิษย์ลูกหาหาทั้งพระทั้งฆราวาสมานั่งเรียนวิชาจากท่าน หลายครั้งท่านจะให้พวกลูกศิษย์ประเภทพอมีความรู้ทางโหราศาสตร์ใช้การได้แล้วทดลองผูกดวงของญาติโยมที่มาดูหมอ โดยท่านจะตรวจความถูกต้องอีกทีหนึ่ง เวลาท่านทำนายทายทักก็อธิบายถึงอิทธิพลของดวงดาวและเรือนของภพของภูมิต่าง ๆ ตลอดจนหลักการพยากรณ์และเกร็ดความรู้ต่าง ๆ ไปด้วย แล้วมาวันหนึ่งมีชายวัยกลางคนแต่งตัวซอมซ่อพาลูกชาย ๒ คนมาหาพระดูหมอดูที่ว่านี้ ชายวัยกลางคนนี้เล่าว่า เขายากจนเหลือเกินไม่มีปัญญาหาเลี้ยงลูกทั้งสองได้ ก็เลยจะยกลูกคนหนึ่งให้กับญาติที่บ้านเดิมที่กาญจนบุรีเป็นบุตรบุญธรรมเขาเสียคนหนึ่ง เพราะหากอยู่ด้วยกัน ๓ คนพ่อลูกก็อาจจะอดตายได้ ที่มาหาพระก็เพื่อให้ช่วยดูดวงว่าควรจะยกลูกคนโตหรือลูกคนเล็กให้ญาติเลี้ยงดี เรียกว่ามาอาศัยบารมีของโหราศาสตร์ให้ช่วยเลือกทีเถิด พระหมอดูท่านนั้นหลังจากผูกดวงเรียบร้อยแล้ว ท่านพูดว่า " ที่สำคัญต้องดูนิสัยใจคอเด็กจากตนุเศษเสียก่อน เจ้าคนพี่ ตนุเศษคือ ศุกร์ในเรือนจันทร์ มันอ่อนหวาน มีอารมณ์แช่มชื่น หัวอ่อน ว่าง่าย และศุกร์ตนุเศษเป็นศรี มักรักดีใฝ่ดี แม้ร่วมอังคารก็ไม่แรง เพราะเป็นนิจไปเสียแล้ว ศุกร์เป็นทั้งตนุลัคน์และตนุเศษ เป็นคนเปิดเผย สุจริต เมื่อตนุเศษมาอยู่ในภพกัมมะ มันรักเอาใจใส่การงานดี "ส่วนเจ้าน้องชายนั้นตนุเศษคืออังคารในเรือนอาทิตย์ ใจมันกล้าหาญร้อนแรง อยู่ข้างจะไม่เรียบร้อย ยิ่งติดเรือนอาทิตย์ ถ้าจะดื้อแล้วมันก็จะรั้นเอาการทีเดียว ยิ่งร่วมมฤตยูมันดึงดันแบบเอาหัวชนฝา ยิ่งกว่านั้นราหู ตัวอารมณ์อยู่เรือนอังคาร ทำให้อังคารตัวนี้วู่วามขาดความยับยั้ง แต่ถ้ายามดี มันขยันหมั่นเพียรอาสาการงานดีเพราะตนุเป็นอุตสาหะ คนที่ตนุลัคน์เป็นอุจจ์นั้น ไม่ค่อยยอมลงใครง่าย ๆ หรอก ดังนั้น ถ้าจะให้ใครไปอยู่กับคนอื่นก็คงต้องตัวพี่ชายนั้นแหละ เนื่องจากการไปอยู่อาศัยอยู่กับคนอื่นนั้นเด็กมันต้องอัธยาศัยดี อ่อนน้อม ขยันขันแข็ง ใช่คล่อง เขาถึงจะเมตตา" เวลาท่านดูหมอแล้วละก็ ท่านจะฟันธงโป๊ะเชะไปเลย ไม่มีอ้อมค้อม อ้ำ ๆ อึ้ง ๆ ทำนายกำกวมแบบกั๊กเหมือนหมอดูหรือพวกใบ้หวยพวกนั้นที่เขานิยมทำ ๆ กัน เมื่อได้ฟังดังนั้น เจ้าคนพี่ก็ปล่อยโฮสะอื้นฮัก ๆ ทำเอาคนทั้งหลายบนกุฏิระส่ำระส่ายด้วยความเวทนา เจ้าเด็กน้อยตัวนี้ก็หันไปสั่งเสียกับพ่อว่า " พ่อขายผมได้เงินมาแล้ว พ่อต้องให้น้องเข้าโรงเรียน แล้วทำบุญให้แม่ด้วย " เท่านั้นแหละ พระหมอดูท่านหันไปตวาดถามอีตาพ่อทันทีว่า " นี่แกจะขายลูกหรือ ? " อีตาพ่อโกหกมาแต่แรกแล้ว จึงต้องสารภาพว่า " คนจีนในตลาดเขาไม่มีลูก เขาขอเด็กไปเลี้ยง จะให้ค่าเลี้ยงดูเก้าร้อยบาท ตั้งใจจะเอาเงินก้อนนี้ไปทำทุนหาเลี้ยงเจ้าคนที่เหลือต่อไป " พูดแล้วก็กระสับกระส่าย ถือโอกาสลากลับเลยทีเดียว พระหมอดูท่านพยายามระงับจิตใจเอาไว้แล้วก็พูดเบา ๆ ว่า " ก่อนที่จะกลับนี่ อยากจะเล่าอะไรให้ฟังไว้สักเรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องพ่อและลูกที่เกิดขึ้นจริง ๆ เมื่อสมัยอาตมายังเป็นเด็ก ไม่ได้สรรค์แต่งมาพูดเทศนา ฟังแล้วจะไม่ยึดถือ เอาทิ้งไว้ชานกุฏินี้ก็ได้ " เมื่อเห็นพ่อเด็กนิ่งเหมือนยอมรับฟังโดยดุษณี ท่านก็เริ่มเรื่องขึ้น " เมื่ออาตมายังเด็ก อายุคราว ๆ เจ้าสองคนนี่แหละ โยมป้าแช่มแกเป็นสาวโสด แกขออาตมาซึ่งเป็นหลานมาเลี้ยงแกจับอาตมาบวชเณรที่วัดตีนเลน เดี๋ยวนี้เขาเรียกวัดบพิตรภิมุข ส่วนตัวแกเองอยู่บ้านถัดวัดเข้าไป เป็นสะพานยาวตามที่ชานเลนลงริมแม่น้ำ อาชีพแกทำขนมฝรั่งขายส่งเจ้าจำนำอยู่ที่สะพานหัน ซึ่งส่งกันเป็นประจำทุกวัน การส่งขนมเจ้านำของแกแปลกประหลาดไม่เหมือนใคร คือใช้สุนัขเป็นผู้ส่งและรับเงินค่าขนมกลับมาเสร็จ เจ้าสุนัขตัวนี้รูปร่างพิกล เป็นสุนัขตัวผู้สีขาวปลอด แต่ตอนบนศีรษะเหมือนใครเอาถุงสีดำมาคลุมไว้ แกเลยตั้งชื่อตามลักษณะของมันว่า " อ้ายโม่ง" วิธีส่งขนมฝรั่งของแก คือ พอทำเสร็จก็ใส่บรรจุลงในตะกร้าหวาย สำหรับถือไปจ่ายกับข้าว เอาผ้าปิดกันฝุ่นไว้ เขียนจดหมายบอกราคาเงินใส่ไปเสร็จส่งให้อ้ายโม่งคาบไปส่งเจ้าจำนำที่เชิงสะพานหัน เมื่อเจ้าจำนำรับขนมฝรั่งครบก็เอาสตางค์ใส่ตะกร้าส่งให้อ้ายโม่งคาบกลับมา ปฏิบัติเช่นนี้มาทุกวัน ที่มันฉลาดรอบรู้ทำได้ดี ก็เพราะตอนมันเล็ก ๆ มันติดสอยห้อยตามโยมป้าไปส่งขนมฝรั่งเจ้าจำนำคนนี้เป็นประจำทุกวัน ร่วมปีจนมันโตเป็นหนุ่มจำได้แม่น ระยะทางจากบ้านปลายสะพานยาวมาร้านจำนำที่สะพานหันนั้นมันไกลพอดู คือจากบ้านต้องผ่านวัดและเลี้ยวอ้อมโบสถ์ มาหลังโรงเรียนบพิตรภิมุข และเลียบตึกแถวริมคลองโอ่งอ่างมาจนถึงสะพานหัน ชาวบ้านสองข้างทางทุกบ้านรู้จักอ้ายโม่งดี เวลามันคาบตะกร้าขนมฝรั่งมา พอเมื่อยพักหน้าบ้านใครเข้า เขาก็แกล้งล้อมันว่าขอขนมฝรั่งกินหน่อย มันทำตาเขียวโกรธรีบคาบหนีไปหน้าบ้านอื่นทันที ถ้าเป็นเด็ก ๆ ทำวอแวเข้ามาคว้าขนมฝรั่ง มันจะฮื่อฮ่าทำท่าจะกัดเอาจริง ๆ ส่วนตัวมันเองสัตย์ซื่อถือขันติไม่เคยแตะต้องขนมฝรั่งในตะกร้าเลย และเวลาขากลับได้สตางค์มามันจะวิ่งแน่วไม่ยอมหยุดที่ไหนกลับถึงบ้านทันที มันส่งมาแรมปี อยู่มาวันหนึ่ง เกิดเหตุประหลาดขึ้น เจ้าจำนำรับขนมเขียนหนังสือมาต่อว่า ว่าขนมขาดไป ๒ อัน คุณโยมป้าแช่มไม่สงสัยอะไร คิดว่าตัวเองอาจเผอเรอนับผิดมากกว่าจึงพยายามนับถี่ถ้วนจนครบ แล้วส่งไปก็ถูกต่อว่ายังขาดเช่นเดิม โยมป้าคิดอะไรไม่ถูก หาเหตุผลอะไรไม่ได้ จะว่าหายระหว่างทางก็ไม่น่าเป็นไปได้ เพราะอ้ายโม่งมันรักษาหน้าที่เคร่งครัดมาตลอดเวลาร่วมปี ไม่เคยบกพร่อง เพื่อตัดปัญหา แกนับเกินไป ๒ อันเผื่อหาย ครั้งนี้ไม่มีการต่อว่า ว่าขาดอีก จนสองสามวันต่อมา ความสงสัยของโยมป้าไม่มีสิ้นสุด ความอยากรู้สาเหตุ วันหนึ่งแกนับขนมมอบให้อ้ายโม่งไปแล้ว แกก็แอบสะกดรอยตามหลังอ้ายโม่งไปด้วย อ้ายโม่งออกจากบ้านตรงแหนวไม่เเวะที่ไหน ผ่านถนนในวัดตรงไปสู่โบสถ์ แต่ตอนจะเลี้ยวหลังโบสถ์ผ่านลานทรายไปทางริมคลอง โยมป้าเห็นอ้ายโม่งเลี้ยวข้างกำแพงโบสถ์เข้าไปหลังเจดีย์ซึ่งเป็นที่ลับตาคน สักพักอ้ายโม่งก็กลับออกมา และมุ่งหน้าไปตามเส้นทางส่งขนมตามเคย โยมป้าแอบเข้าไปดู ปรากฏว่า หมาแม่ลูกอ่อนออกลูกโทน ( มีลูกตัวเดียว ) สีสันเหมือนอ้ายโม่งไม่มีผิด ไม่ต้องมีใครบอก..หรือจะต้องตรวจเลือดตรวจดีเอ็นอี ดีเอ็นเเซด ..( อันนี้พิมพ์เอง ) ก็รู้ว่าเป็นลูกอ้ายโม่งชัด ๆ และมีขนมฝรั่งที่แกทำวางไว้สองก้อน นับแต่นั้นมา โยมป้าก็ต้องนับขนมฝรั่งให้เกินไว้ ๒ อัน เพื่อให้อ้ายโม่งได้ทำหน้าที่พ่อที่ต้องเลี้ยงดูลูกเมียหมา ๆ ของมัน จนกระทั้งลูกหมาได้อายุหย่านมแล้ว โยมป้าจึงติดตามไปเอาสายเลือดของอ้ายโม่งมาเลี้ยงเป็นสมาชิกของครอบครัวเพิ่มขึ้น เรื่องนี้ชาวบ้านแถบนั้นเขารู้เรื่องโจษขานกันอยู่หลายปี คนเก่าแก่แถวนั้นเดี๋ยวนี้ยังคงพูดถึงอยู่เสมอ พอพระหมอดูเล่าเรื่องจบลงคนบนกุฏิ ๖-๗ คนนิ่งเงียบกันหมด ต่างคนต่างคิด อัดอั้นตันใจกันไปหมด มีแต่เสียงเจ้าเด็กน้อยคนพี่ที่ถูกตัดสินให้จากพ่อไปยังคงสะอื้นอยู่เบา ๆ เลยพาเอาเจ้าคนน้องที่พอรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง พลอยร้องไห้ตามพี่ชายไปด้วย สักครู่ใหญ่พ่อเด็กกระเถิบเข้ามาพนมมือบอกลาแล้วก้มลงกราบ เมื่อเงยหน้าขึ้นมาน้ำตาอาบแก้ม พร้อมกับกล่าวว่า " ผมตัดสินใจไม่ขายลูกแล้วขอรับ อายหมามัน " ( เก็บตกจากต่วยตูน) จากคุณ : บัวอธิษฐาน - [ 26 ก.พ. 48 ] //www.dharma-gateway.com/misc/m...index-page.htm ________________________________ "ส่งเสริมเขาไป เดินทางก้าวไม่หยุด ก็ถึงจุดหมายได้" ล.ป.เลี่ยม ฐิตธัมโม วัดหนองป่าพง อุบลราชธานี มอบให้ ณ ชมรมพุทธ ทีโอที ในมหามงคลวโรกาส ครบรอบ79-80พรรษาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ธันวาคม2549 "พุทโธ โพเธยยัง มุตโต โมเจยยัง ติณโณ ตาเรยยัง" "เมื่อรู้แล้ว จักช่วยผู้อื่นรู้ด้วย เมื่อพ้นทุกข์แล้ว จักช่วยผู้อื่นพ้นทุกข์ด้วย เมื่อข้ามโอฆะแล้ว จักช่วยผู้อื่นข้ามโอฆะด้วย" "เมื่อได้พุทธภูมิ อภิเษกพระสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว จักช่วยให้ผู้อื่นได้พุทธภูมิ อภิเษกพระสัมมาสัมโพธิญาณด้วย"   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.206 24 กันยายน 2551 18:20:12 น.

สวัสดีค่ะ _/|\\_ สาธุกับคุณมุ่งฯ พี่อร นู๋กา และ ทุกบุญกุศลด้วยค่ะ _/|\\_ ชอบนิทาน..ที่คุณมุ่งฯนำมาแปะค่ะ .. เอ.. แล้วหากมีจันทร์เป็นตนุเศษในเรือนพุธภพลาภะ แปลว่า อาไรละคะ จันทร์เป็นราชาโชค และได้ปทุมเกณฑ์อีกด้วยค่ะ เดี๋ยวนี้ ไม่ค่อยจะสนใจเรื่องโหราศาสตร์สักเท่าไรค่ะ เพื่อนชวนไป ดูหมอ ยังไม่ไปเลย.. หันมาเชื่อเรื่อง บุญ เรื่องกฎแห่งกรรมมากกว่า.. พอจะดูได้เองว่า หากเกิด อกุศลจิต จิตตก ก็ช่วงนั้นแหละต้องทำบุญเพิ่มขึ้น คนในบ้านนี้.. มีแต่คนมีบุญกันนะคะ เพราะสัมผัสได้ถึงความสุข.. ความเบิกบานใจ ยายลิงเอง..ยังสุก ๆ ดิบ ๆอยู่ค่ะ รู้อยู่อย่างหนึ่งก็คือ ตั้งแต่กลับมาเมืองไทย.. มีแต่เจ้าหนี้..เพียบค่ะ เจ้ากรรม..นายเวรเยอะ คนที่เข้ามาในชีวิตล้วนแต่มาทวงคืน.. มากอบโกย ยิ่งเห็นเราใจดี ใจอ่อน และ มีญาติเป็นพี่อีกด้วย คนพวกนี้ เลยไม่คิดจะเป็นห่วง หรือ สงสารเราบ้างเลย.. เขานึกแต่ เป็นห่วงตัวเขาเอง ครอบครัวพี่น้องหลานเขา.. เราเชื่อในเรื่อง กรรมวิบาก จึง..รับได้อย่างหน้าชื่น (อกไม่ตรม)ค่ะ อิอิ ขอมาระบายและบ่นในนี้นะคะ ต้องขอโทษขออภัยด้วยค่ะ _/|\\_ เสียดายที่ลบ..คคห.หรือแก้ไขไม่ได้ ก่อนนี้ เคยโทรหาคุณตุลย์ตอนตีสอง ตีสาม..เพื่อขอให้ลบกระทู้.. คุณตุลย์ก็เมตตาจริง ๆ ช่วยลบให้ เป็นความประทับใจไม่ลืมเลือนเลยค่ะ _/|\\_   โดย: ลิง IP: 58.137.0.83 25 กันยายน 2551 9:11:39 น.

กู้เงินมาทำบุญ //board.palungjit.com/showthread.php?t=149775 ดังได้สดับมา มีบุรุษเข็ญใจผู้หนึ่งชื่อว่า ทารุกัณฑกมหาดิส เหตุว่าเลี้ยงชีวิตด้วยขายฟืน อยู่มาวันหนึ่ง บุรุษนั้นคิดถึงความยากของตน แล้วก็มีความสังเวชว่าแก่ภรรยา ว่าชีวิตของเรานี้หามีประโยชน์ไม่ เพราะเหตุว่าเราไม่ได้ขวนขวายบำเพ็ญทาน ทานของคนยากอย่างเรานี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสสรรเสริญว่ามีผลมาก เราเป็นคนยากไม่อาจบำเพ็ญทานได้ทุกวัน เราจะกระทำแต่ปักขิตภัตรถวายพระสงฆ์ข้างขึ้นสักครั้ง ข้างแรมสักครั้ง ถ้ามีของอันใดบังเกิดประหลาดมา เราก็กระทำเป็นสลากภัตร ภรรยาได้ฟังก็เห็นด้วย วันต่อมาเวลาเช้าก็กระทำปักขิกภัตรด้วยของที่ตนได้มา ครั้งนั้นเป็นกาลที่พระภิกษุสงฆ์ทั้งปวงฟุ่มเฟือยด้วยจตุปัจจัย ภิกษุหนุ่ม และสามเณรทั้งปวง ก็เลือกฉันแต่จังหันที่ประณีตบรรจง จังหันที่ภรรยาของบุรุษนั้นถวายเป็นจังหันเศร้าหมองไม่ประณีต ภิกษุหนุ่ม และสามเณรทั้งหลายทิ้ง ๆ เสียมิได้ จำเป็นจำรับไว้ แต่พอรับแล้วก็สาดเทเสียต่อหน้าต่อตา ภรรยาของบุรุษนั้นก็นำความไปบอกแก่สามี แล้วก็เพิกเฉยอยู่ มิได้เดือดร้อนกินแหนง สามีจึงว่าแก่ภรรยาว่าเราจะทำไฉนจึงเอาใจพระภิกษุทั้งปวงให้ฉันได้ ภรรยาจึงมีวาจาว่าผู้ที่มีบุตรเช่นเรานี้หาได้ชื่อว่าเข็ญใจไม่ จงเอาธิดาของเราไปขายฝากไว้ในตระกูลหนึ่ง เอาเงินสักกหาปณะซื้อโคนมมาตัวหนึ่ง เราจะถวายสลากภัตรด้วยนมและเนยก็อาจจะเอาใจภิกษุทั้งปวงได้เป็นแท้ บุรุษนั้นก็รับคำภรรยาแล้วกระทำเหมือนดังนั้น ด้วยเดชบุญญานุภาพของคนทั้งสอง โคนมตัวเดียวรูดน้ำนมได้วันละหกมานิก มานิกหนึ่งนั้นได้ ๑๒ ทนาน ครั้นรุ่งขึ้นเพลาเช้า ก็ช้อนเอานมที่ข้น เข้าเป็นทธินั้นสิ้นแล้ว ยังแต่นวนิตคือนมใสก็นำไปเคี่ยวเป็นน้ำมันเนย เอาน้ำนมไปหุงกับข้าวสารสุกแล้ว เอาน้ำมันเนยรดระดมให้ดี แล้วก็ถวายเป็นสลากภัตรในเรือนของบุรุษนั้น วันหนึ่ง บุรุษนั้นจึงว่าแก่ภรรยาว่าทุกวันนี้เราพ้นจากความละอาย บัดนี้เราจะปลดเปลื้องธิดามาให้พ้นจากทาสี ตนจะไปสู่ประเทศที่เขากระทำน้ำอ้อย จะไปรับจ้างเขาหีบน้ำอ้อย ได้ค่าจ้างครบค่าตัวธิดาแล้วตนจะกลับมา ให้ภรรยาอุตส่าห์กระทำบุญอย่าได้ขาดอย่าได้ประมาทในการกุศล แล้วเขาก็ไปรับจ้างหีบอ้อยได้หกเดือน ได้ค่าจ้างมา ๑๒ กหาปณะ ครบค่าตัวธิดาแล้วก็กลับมา ในกาลครั้งนั้น พระบิณฑปาติยเถระอยู่ในอัมพริยวิหาร ท่านปรารถนาจะไปนมัสการพระเจดีย์ในติสสมหาวิหาร จึงออกเดินทางไปได้พบกับบุรุษนั้น บุรุษนั้นเห็นพระเถระก็ปรารถนาจะใคร่ได้สดับธรรมกถา จึงรีบเดินตามพระเถระไปจนเวลาใกล้ที่จะกระทำภัตตกิจบุรุษนั้นจึงคิดว่าเราไม่มีห่อข้าวอยู่ในมือ มีแต่กหาปณะ เราจะซื้อจังหันถวาย ดำริดังนึ้แล้วก็เห็นบุรุษผู้หนึ่ง ถือห่อข้าวเดินมา บุรุษอุบาสกเห็นดังนั้น จึงอาราธนาพระเถระให้ยับยั้งอยู่ก่อน บุรุษอุบาสกจึงไปหาบุรุษผู้ถือห่อข้าว ขอซื้อด้วยเงินหนึ่งกหาปณะ บุรุษผู้ถือห่อข้าวมาคิดว่าห่อข้าวของเรานี้มีค่าไม่ถึงหนึ่งมาสก ชะรอยจะมีเหตุอะไรในบุรุษนี้เป็นแม่นมั่น จึงตอบบุรุษอุบาสกว่ายังไม่ขายให้ บุรุษอุบาสกก็ทวีราคาขึ้นไปจนถึง ๑๒ กหาปณะ บุรุษผู้ถือห่อข้าวก็ยังไม่ยอมให้ บุรุษอุบาสกก็ว่ากหาปณะของเรามีเท่านั้น ถ้ามีมากกว่านี้ ก็จะให้อีก แต่เราไม่ได้เอาไปกินเอง แต่จะถวายพระเถระ ขอให้เอาบุญด้วยกัน บุรุษผู้ถือห่อข้าวก็รับเอาเงิน ๑๒ กหาปณะ ก็ส่งห่อข้าวให้ บุรุษอุบาสกก็นำจังหันนั้นมาใส่บาตรพระเถระ เมื่อใส่จังหันได้ครึ่งหนึ่ง พระเถระก็ปิดบาตรไว้ บุรุษอุบาสกจึงว่า จังหันนี้พออิ่มผู้เดียว ตนแสวงหาด้วยเจตนาเฉพาะพระเถระ ขอให้พระเถระจงอนุเคราะห์รับให้สิ้นเถิด พระเถระนึกในใจว่าเหตุผลจะมีในบิณฑบาตนี้จึงรับบิณฑบาตจนสิ้น เมื่อพระเถระกระทำภัตตกิจเสร็จแล้ว ก็พากันเดินทางต่อไป พระเถระได้ถามบุรุษอุบาสกว่า เหตุใดเขาจึงไม่บริโภคอาหารนั้น บุรุษนั้นก็บอกความแต่หนหลัง พระเถระได้ฟังก็บังเกิดธรรมสังเวช การกระทำของเขายากที่ผู้อื่นจะกระทำได้ ตัวพระเถระได้ฉันบิณฑบาตทานนี้ สมควรจะมีกตัญญูรู้คุณของอุบาสก ถ้าเราได้เสนาสนะที่สบายแล้ว ถ้าเรามิได้พระอรหัตตราบใด เราจะไม่คลายสมาธิ จะไม่ลุกออกจากที่ตราบนั้น เราจะกระทำเพียรให้ได้พระอรหัต ด้วยอำนาจบิณฑบาตของอุบาสก จะให้อุบาสกเสวยผลเป็นอันมาก พระเถระดำริดังนี้แล้ว ก็ไปสู่ติสสวิหารกระทำอาคันตุกวัตรแล้ว ก็นั่งตั้งกายสมาธิถือเอามูลกรรมฐาน กระทำความเพียรสิ้นเพลาราตรีวันหนึ่ง ก็มิอาจจะยังบาตรว่าโอภาสให้บังเกิดได้ ท่านก็เด็ดภิกขาจารบริโภคเสีย วันรุ่งขึ้นเช้าไม่ไปบิณฑบาต พิจารณามูลกรรมฐานนั้นเป็นอนุโลม เวลารุ่งอรุณในวันคำรบเจ็ด ท่านก็บรรลุพระอรหัต พร้อมด้วยปฎิสัมภิทาญาณ แล้วท่านมาดำริว่ากายของเรานี้ทุพพลภาพยิ่งนัก เมื่อพิจารณาดูก็รู้ว่าอายุสังขารนั้น จะสิ้นเสียแล้ว จึงให้ประชุมสงฆ์ทั้งปวง และแจ้งว่า ถ้าพระภิกษุรูปใดมีความสงสัยในมรรค และผลให้ไต่ถามท่านเถิด ภิกษุทั้งหลายจึงถามท่านถึงสาเหตุที่ทำให้ท่านเกิดธรรมสังเวช ท่านก็ได้แสดงเรื่องราวให้ทราบทุกประการ บริษัททั้งสี่ได้ฟังก็ซ้องสาธุการ พระเถระก็อธิษฐานว่า เมื่อท่านนิพพานแล้ว สังเค็ตเรือนยอดที่ใส่ศพของท่านนั้น ต่อเมื่อใดที่ทารุภัณฑกมหาติสสอุบาสก มายกศพ สังเค็ตจะลอยขึ้นไปในกาลนั้น เมื่อท่าอธิษฐานดังนี้แล้ว ก็เข้าสู่พระปรินิพพาน มีกรรมชรูปและวิบากขันธ์สิ้นสูญ มิได้บังเกิดสืบต่อไป พระยากากวัญณติสสมหาราช ทราบข่าวพระเถระปรินิพพานก็เสด็จออกไปสู่ติสสวิหาร บูชาพระศพพระเถระแล้ว ให้ยกศพพระเถระใส่ในสังเค็ต ชนทั้งปวงมิอาจยกสังเค็ตขึ้นได้ กษัตริย์จึงถามพระภิกษุสงฆ์ถึงสาเหตุ เมื่อทราบความแล้ว จึงให้หาตัวอุบาสกนั้นมา แล้วถามความเมื่อได้ความแล้ว จึงให้อุบาสกนั้นไปดูศพพระเถระ อุบาสกเห็นแล้วก็จำได้ กษัตริย์ก็พระราชทานเครื่องประดับอันมีราคาเป็นอันมากแก่อุบาสกแล้ว ให้ยกสังเค็ตไปสู่เชิงตะกอน สังเค็ตนั้นก็ลอยขึ้นไปในอากาศ ด้วยอำนาจอธิษฐานของพระเถระ ครั้นเผาสรีรของพระเถรพเสร็จแล้ว เหลือแต่อัฐิธาตุ กษัตริย์จึงให้บรรจุอัฐิธาตุไว้ในพระสถูป เป็นที่สักการบูชาของมหาชนทั้งปวง //www.heritage.thaigov.net/reli.../priest51.html (เนื้อความโดยละเอียดสามารถดูได้จาก พระสุตตันตปิฎก เอกนิบาต-ทุกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๒ หน้า 249-255) //www.samyaek.com/tripidok/book33/201_250.htm //www.samyaek.com/tripidok/book33/251_300.htm ติดตามพระกรรมฐาน ปี ๒๕๕๑ เดือนกรกฎาคม-กันยายน รวบรวมกำหนดการงานบุญและแสดงธรรม //larndham.net/index.php?showtopic=32249&st=294   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.206 25 กันยายน 2551 10:24:57 น.

โลกแห่งความฝัน ใหม่ เจริญปุระ เมื่อชีวิต ยังรักที่จะฝัน และบอกกับใจ ทุกวันที่ผ่านมา ด้วยปีกแห่งฝัน จะโบยบินไปถึงฟ้า หวังจะไปให้ถึงในซักวัน กว่าชีวิต จะพ้นไปอีกวัน อีกกี่ความฝัน ที่ฉันจะไขว่คว้า อีกกี่คำถาม ที่รอคอย การค้นหา แล้วถึงรู้ว่ามัน ไม่มีจริง โลกแห่งความจริง ฉันเป็นเหมือนคนตาบอด โลกแห่งความฝัน ฉันมองเห็นวันสดใส แต่ในวันนี้ โลกแห่งความฝัน ทอดทิ้งฉัน ไปไหน โลกไม่สดใส เหมือนวันก่อน กว่าจะรู้ ชีวิตคืออะไร กว่าจะรู้ หัวใจคงอ่อนล้า เฝ้ารอความฝัน ให้ตกตะกอนช้า ช้า เพื่อให้ฝันชัดเจน และเป็นจริง :-)   โดย: -j IP: 58.137.0.83 25 กันยายน 2551 10:27:58 น.

สุขสันต์ ...ส่งท้ายวันสุข ทุก ๆ ท่านค่ะ ขอบคุณข้อความทุกตัวอักษรของพี่ลิง และทุก ๆ ท่านนะคะ คิคิ ...มาส่งท้ายก่อนถึงวันสุข เพราะเขียนล่วงหน้านะคะ ...ต้องบอกไว้ก่อนเดี๋ยวบางคนคิดว่าเอ๋ออีกอ่ะ ตั้งแต่เย็นวันศุกร์ ถึงบ่าย ๆ วันอาทิตย์ ร่ำลาฝากบ้านไว้กับท่านที่ว่างด้วยนะคะ แวะมาลงชื่อเยี่ยมเยียนกันได้เช่นทุก ๆ วันค่ะ เจ้าบ้านได้กาลที่ต้องไปนอนวัดอีกเช่นเคย ...เป็นช่วงที่มีความสุขอ่ะค่ะ ไม่ได้ไปภาวนาไรมากมายหรอกนะคะ แค่ได้อยู่กับสัปปายะที่เป็นสุข ใจก็เป็นสุขแล้วค่ะ แล้วจะนำบุญกุศลมาฝากทุก ๆ ท่านเช่นเคยค่ะ   โดย: สาวิกา 25 กันยายน 2551 21:21:51 น.

คุณไก่จ้ะ ไปกทม.ตั้งแต่8-17กย.51อบรมอย่างที่บอกไว้และแวะไปทำบุญที่ศาลาลุงชิน14กย.51ด้วยได้หนังสือะรรมหลวงปู่แตงอ่อน/ฃีดีหลวงปู่เจี๊ยะและพระหลวงปู่จันทาวัดเขาน้อยพิจิตรมาด้วยคนใจดีให้มาจ้ะ บ้านอารีย์ไปฟังวันที่พภ.อำนาจมา พุทธคายาชั้น22ไปฟังหลายครั้งเพราะตึกที่ไปประชุมคือเฃ็นทรัลเวิลดิ์พลาฃ่า12-16กย.51ทั้งอังคาร/พุธเย็นจน3ทุ่มกว่ากลับถึงดอนเมืองฃะดึกเลย บางทีไปเที่ยวไปเจอเปิดตัวหนังสือพลังแห่งความเชื่อถือพอดีวันที่11กย.พบคนดังประชัยจากพีทีไอ/ดร.อาทิตย์อุไรรัตน์/เจ้าของดีเอ็มจีด้วย2คนลืมชื่อแล้วจ้ะก็ดีนะ คืนสุดท้ายพภ.คึกฤทธิ์วัดนาป่าพงได้หนังสือธรรมเรื่องโสดาบัน2เล่มดีนะยังอ่านไม่จบเลย และวันนี้ได้ส่งปณ.ไปทำบุญหลวงปู่จันทร์ศรี97ปีและหลวงปู่บุญมาครบ80ปีที่สกลนครท่านเป็นพภ.ที่น่าเคารพมาก ฝากบุญกุศลที่ได้ทำมาด้วยดีนี้ให้คุณไก่และพลพรรคบ้านรวมพลทุกท่านด้วยจ้ะ เราไม่ได้รับเมล์จากคุณไก่เลยแต่ก่อนมากทม.อีกนะ เกิดอะไรขึ้นนะงงจริงตัวเองตอบในใจอีกเปล่านะ จะส่งมาก็กลัวว่าโดนตัวเองตัดขาดไปแล้วเดี่ยวว่ามาตื้อกวนใจเฮ้อยากแท้หนอ พอดีอ่านพบที่พี่สาวไม่สบายเลยส่งมาให้กำลังใจคงไม่โดนเขาว่าได้ เวรกรรมจริงเลยไหงกลายเป็นงี้ไปได้นะ จะให้ดีลองส่งมาถึงเราอีกครั้งได้ไหมจะได้รู้ว่าระบบรวนหรือคนรวนกันแน่ ดีว่าอ่านในลานธรรมว่าสบายดีอยู่เลยไม่ค่อยห่วงแต่คิดถึงมากๆนะ และภาพไก่ที่ถ่ายไปลงมาป่อเลยคงใกล้เคียงรมณ์เดิมๆแล้ว อนุโมทนาในกุศลที่ไปภาวนามาเช่นเดียวกันและยินดีมากที่ว่าก้าวหน้าไปด้วยดีเร็วด้วยยังนึกว่าปิดวาจากับเรามัวเร่งภาวนาฃะอีก จะรอนะอย่าส่งแต่ในใจอีกจ้ะ คิดถึง รอจนงวงยาวเอ้ยคอยาวมากแล้วจ้ะ   โดย: คนพิชัยจ้ะ IP: 58.147.40.116 25 กันยายน 2551 23:08:36 น.

หัวใจช้ำช้ำ-เบิริ์ด ธงไชย ใครจะเคยคิด...ใครจะเคยเห็น ใจฉัน...เป็นอย่างไร สิ่งที่มี... คือรัก... ที่ฉันให้เธอ ... อยากให้เธอ...ยอมรับ...และลองดู ... ดูว่าเป็น...อย่างไร ก็พอจะมี...หัวใจ...ที่ห่วงใยเธอ ... แต่มันเป็นเพียง... ใจช้ำช้ำ ... ที่โดน...เค้าทำ...ให้เจ็บมา ... อ่อนกำลัง...ลงไป...ช้าช้า... ...หัวใจ...มันล้า...ที่จะ...รักใคร แต่ถ้าเธอ...จะยอมรับไว้... ก็มี...ทั้งใจ...ให้เธอ ... อยากให้เธอ...ยอมรับ...และลองดู ... ดูว่าเป็น...อย่างไร ก็พอจะมี...หัวใจ...ที่ห่วงใยเธอ ... แต่มันเป็นเพียง... ใจช้ำช้ำ ... ที่โดน...เค้าทำ...ให้เจ็บมา ... อ่อนกำลัง...ลงไป...ช้าช้า... ...หัวใจ...มันล้า...ที่จะ...รักใคร แต่ถ้าเธอ...จะยอมรับไว้... ก็มี...ทั้งใจ...ให้เธอ ... แต่มันเป็นเพียง... ใจช้ำช้ำ ... ที่โดน...เค้าทำให้...เจ็บมา ... อ่อนกำลัง...ลงไป...ช้าช้า... ...หัวใจ...มันล้า...ที่จะ...รักใคร แต่ถ้าเธอ...จะยอมรับไว้... ก็มี...ทั้งใจ...ให้เธอ ...   โดย: -j IP: 58.137.0.83 26 กันยายน 2551 8:46:32 น.

:-) ซาหวัดดีค่า คุณยายลิงขา :-) หัวใจช้ำๆ แต่เช้าเลยนะคะ :-) อิอิ..   โดย: ..เวลา.. IP: 58.181.136.90 26 กันยายน 2551 8:52:31 น.

ซาหวัดดีจ้ะ นู๋เวลา.. เพลงจ้า.. เพลง เพลงโปรดเลยน้า ก่อนนี้เคยเปิดเพลงตอนขับรถมาทำงาน.. ฟังเพลงไหน อินกับเพลงอาไร ก็เอาไปโพสในลานธรรม.. คนไม่เข้าใจ คิดว่า ยายลิงอกหัก.. เลยเข้าไป..ดามหัวใจ จนเป็นเรื่องไงจ๊ะ ตอนนี้ ร้องเพลงอีก.. เพลงเดิม ๆ ล่อเหยื่อ .. อิอิ ยังไม่เข็ดเนอะ คนเรา พูดเล่นน้าค้า.. เด๋ว หลวงปู่ กับ..เทพฯประจำตัวยายลิงได้ยินเข้าจะจัดการให้ ความจริง.. พี่ผีเสื้อ ก็ใช้สูตร สไตล์เดียวกับยายลิงนะ คือ ชอบร้องเพลง บางเพลง เราก็ไม่เคยได้ยิน.. เราก็แอบ ทึกทัก.. เวลา ทำกับคนอื่น ไม่ยักกะรู้สึก พอโดนเข้ามั่ง คิดไม่เป็นเลย เข้าข้างตัวเองจนหลงเข้าป่าไปเลยยย อิอิ ก่อนนี้ คนเรายัง โง่.. ตอนนี้ ก็ยัง โง่ อยู่นะค้า :-(   โดย: ลิง IP: 58.137.0.83 26 กันยายน 2551 9:18:08 น.

อนุโมทนาในบุญกุศลบารมีความก้าวหน้าเจริญในธรรม สัมมา โมไนยปฏิบัติ อภัยทานในธรรมขององค์สมเด็จพระชินสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้บวรรุ่งเรืองในเดชจริยพฤฒิ ของกระผม สัมพันธชน สรรพชีวิต และทุกๆท่านนะครับ ขอให้เป็นสรรพพลวปัจจัยให้ผม สัมพันธชนและสรรพชีวิตเสื่อมจากภัยเวรเคราะห์ ความหยาบต่ำช้า ปฏิฆะพยาบาทเบียดเบียน โทษอันตรายจากอกุศลธรรมกามกิเลสความถือดีอวดดีมายามิจฉาทิฐิอุปกิเลส วาจากระทบกระแทกเสียดสีวจีทุจริตต่างนานาโดยดีงามยิ่งๆขึ้นเทอญ เจริญในสรรพกุศลธรรมสติสัมปชัญญะบุญกิริยาวัตถุที่บริสุทธิ์สัมมาปฏิบัติวาสนาบารมีพระพุทธการกธรรมธรรมสโมธานวาจาบริสุทธิ์โดยดีงามยิ่งๆขึ้นไปเทอญ พุทโธอัปมาโณ ธัมโมอัปมาโณ สังโฆอัปมาโณ สัมปติจฉามิๆๆ สิทธมัตถุๆๆ ขอให้มีปัญญาเมตตาความสุขเจริญในธรรมกันนะคร้าบบบ คำสอนของหลวงปู่บุญรอด เพื่อเตือนใจสำหรับผู้ที่คิดจะ บวชว่าจะเลือกเป็นแบบไหน บวชชิม บวชลอง บวชครองประเพณี บวชหนี สงสาร บวชผลาญข้าวสุก บวชสนุกตามเพื่อน บวชเปื้อนศาสนา บวชหนีสงสารก็คือ การบวชที่ดีที่สุดเพื่อการหลุดพ้น หนีวัฏสงสาร ถ้าจะบวชขอให้คิดถึงสิ่งนี้จะดีมาก หลวงปู่บุญรอด วัดทุ่งรี ชาวจังหวัดชุมพร "พุทโธ โพเธยยัง มุตโต โมเจยยัง ติณโณ ตาเรยยัง" "เมื่อรู้แล้ว จักช่วยผู้อื่นรู้ด้วย เมื่อพ้นทุกข์แล้ว จักช่วยผู้อื่นพ้นทุกข์ด้วย เมื่อข้ามโอฆะแล้ว จักช่วยผู้อื่นข้ามโอฆะด้วย" "เมื่อได้พุทธภูมิ อภิเษกพระสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว จักช่วยให้ผู้อื่นได้พุทธภูมิ อภิเษกพระสัมมาสัมโพธิญาณด้วย"   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.206 26 กันยายน 2551 11:19:09 น.

***เอ.. แล้วหากมีจันทร์เป็นตนุเศษในเรือนพุธภพลาภะ แปลว่า อาไรละคะ จันทร์เป็นราชาโชค และได้ปทุมเกณฑ์อีกด้วยค่ะ เดี๋ยวนี้ ไม่ค่อยจะสนใจเรื่องโหราศาสตร์สักเท่าไรค่ะ เพื่อนชวนไป ดูหมอ ยังไม่ไปเลย.. หันมาเชื่อเรื่อง บุญ เรื่องกฎแห่งกรรมมากกว่า..*** ไม่ถนัดเหมือนกันครับ แต่ผมเข้าใจว่าน่าจะแปรการทำความเข้าใจย้อนลึกๆเข้าไปสู่หลักกฏแห่งกรรมได้ครับ ธรรมะสวัสดีครับ   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.206 26 กันยายน 2551 11:26:37 น.

เราไม่ได้รับเมล์จากคุณไก่เลยแต่ก่อนมากทม.อีกนะ เกิดอะไรขึ้นนะงงจริงตัวเองตอบในใจอีกเปล่านะ จะส่งมาก็กลัวว่าโดนตัวเองตัดขาดไปแล้วเดี่ยวว่ามาตื้อกวนใจเฮ้อยากแท้หนอ พอดีอ่านพบที่พี่สาวไม่สบายเลยส่งมาให้กำลังใจคงไม่โดนเขาว่าได้ เวรกรรมจริงเลยไหงกลายเป็นงี้ไปได้นะ จะให้ดีลองส่งมาถึงเราอีกครั้งได้ไหมจะได้รู้ว่าระบบรวนหรือคนรวนกันแน่ ดีว่าอ่านในลานธรรมว่าสบายดีอยู่เลยไม่ค่อยห่วงแต่คิดถึงมาก ๆ นะ และภาพไก่ที่ถ่ายไปลงมาป่อเลยคงใกล้เคียงรมณ์เดิมๆแล้ว อนุโมทนาในกุศลที่ไปภาวนามาเช่นเดียวกันและยินดีมากที่ว่าก้าวหน้าไปด้วยดีเร็วด้วย ยังนึกว่าปิดวาจากับเรา มัวเร่งภาวนาฃะอีก จะรอนะอย่าส่งแต่ในใจอีกจ้ะ คิดถึง รอจนงวงยาวเอ้ยคอยาวมากแล้วจ้ะ คิคิ ... ขอนุยาดทุก ๆ ท่าน มาตอบญาติธรรม คนรพ.พิชัย (แฟนพันธ์แท้บ้านรวมพลฯ) ก่อนนะคะ อารมณ์ดีเหมือนเดิมเลยนะ คราวนี้ไม่ตอบในใจละ ตอบดัง ๆ ให้เพื่อน ๆ ในนี้ได้ยินกันหมดเลย มากทม. ก็ไม่แวะมาเลี้ยงข้าวเราน้า เสียดายจังเนอะ แวะไปบ้านอารีย์ด้วย ไม่ง้านจะไปหา เจรจาต๊าอ้วยกันหน่อย อยากเห็นหน้านัก คนที่ว่าคุยไม่เก่ง (เหมือนเจ้าบ้าน) อ่ะ คน (สาวิกา) คงรวน มากกว่าเครื่องจะรวนอ่ะนะ อันนี้เป็นปกติของคนชื่อสาวิกา ...จ๋าจ๊ะ เก่งน้า ... ยังบุกมาถึงบ้านนี้ได้ แล้วจะต้องไปเมล์ทำไมให้เมื่อยตุ้มอ่ะจ๊ะ เพื่อน ๆ ในนี้จะได้ทักทายปราศรัยด้วย โทษฐานที่รู้จักพลพรรคบ้านรวมพลฯ ดี แต่ไม่ทักทายกับเขาอ่ะ คนรพ.พิชัย ติดใจเจ้าย่าฯ ยิ่งนัก ...รักนู๋ไทมส์ (ที่ชอบแซวเจ้าบ้านฯ) เสมอ ๆ อีกด้วย รู้จักใครต่อใครในบ้านรวมพลฯ แล้ว ก็มาเสวนากันในนี้ได้เลยเนอะ เพราะที่นี่ไม่ต้องเป็นสมาชิกไง เขียนได้เต็มที่ทุกเรื่องราว ... คิดถึงอยู่เรื่อย ๆ เช่นกันจ๊ะ ขออนุโมทนาในทุก ๆ บุญกุศลที่คนรพ.พิชัย ได้กระทำด้วยค่ะ ขอบคุณสำหรับความคิดถึง ขอบคุณสำหรับทุกตัวอักษรที่มีมาถึงนะจ๊ะ ...กลับจากวัด เปิดวาจาเมื่อใดจะเมล์หานะ ... คิคิ คนคงหายรวนขึ้นนิดนึงอ่ะจ้า ขอบคุณพี่ลิง นู๋ไทมส์ พี่อร คุณมุ่งฯ และคนที่ (ชอบ) แอบมาเยี่ยมเยียนเสมอ ๆ ด้วยนะคะ ที่มาทักทาย สนทนาเป็นเพื่อนกันค่ะ   โดย: สาวิกา 26 กันยายน 2551 13:54:02 น.

ซาหวัดดีค่า..คุณยายลิง หุหุ..แซวเล่นค่า.. จำได้ค่ะว่าคุณยายลิงเคยบอก..ว่า.. ฟังเพลงแล้ว..ก้อนำมาโพสต์อ่ะคะ :-) เรื่องทึกทัก..เข้าข้างตัวเอง.. ก้อ..ธรรมดานะคะ อิอิ.. ถ้ามันช่วยทำให้ผ่อนคลายอารมณ์ได้บ้าง คนเรา..ยังไงก็ยังรักสุขนะคะ :-) แต่..แต่..ให้ไหวตัวทันให้ไวไว.. อิอิ..นู๋เวลาช่วงที่ผ่านมา..อืมม..ฟังเพลงเยอะ..กว่าปกติ.. ฟังแล้วเพลิน อิอิ..เอาเพลงไปเข้ากรรมฐานด้วยเรย.. ทำไงน่ะเหรอคะ.. อิอิ.. บางที เรารู้ตัว..แต่ไม่เข้มแข็งพอที่จะตัด.. ก้อให้มันร้องซะให้พอ..อยากร้อง..เอ้า..ร้อง 555+ ถ้าคราไหน..สติแข็งแรงหน่อย..ก็ตัดได้เลย.. :-) เฮ้อ..จริงอย่างคุณยายลิงบอกนะคะ.. ก่อนนี้เรายังโง่ ตอนนี้ เราก็ยังโง่อยู่ อิอิ..:-) ถึงต้อง..สำรวม..ให้มากง่ะ ;-) (หุหุ..แต่อย่าให้เจอเรื่องหนุกๆ นะ..) +++++++++++++++++ สวัสดีคุณคน รพ พิชัยด้วยนะคะ :-) อิอิ.."ไก่" รวน .. อาหร่อยนะคะ :-)   โดย: ..เวลา.. IP: 58.181.136.90 26 กันยายน 2551 16:48:50 น.

..ก่อนนี้ เกือบจะ 20 ปีมาแล้ว ยายลิงเคยเคร่งครัด นั่งสมาธิ ทานเจวันละมื้อ ตอนช่วงเข้าพรรษาค่ะ ไม่ฟังเพลงเลย เพราะ ยากกับการสลัดออกจากหัวนะ อิอิ ตอนหลัง ยิ่งเคร่ง ยิ่งปฎิบัติ ยิ่งมีมารผจญ..ค่ะ มาในรูปแบบของความหลง .. แม้แต่เข้าวัด ยังไปหลงพี่คนหนึ่ง เป็นผู้หญิง..ตอนหลังจึงรู้ว่าเป็น ทอม.. จิตตกมาก เพียงแค่เขาแซวว่า ไม่พูดกับคนแปลกหน้า..เขาถือศีล.. ตอนนั้นอยู่ที่อเมกา..ค่ะ ยายลิงตบะแตกเลย ต้องล้มเลิก และขับรถเพื่อไปเจอเขาที่วัด.. ไป-กลับร่วม 4 ชม. เพราะความหลง..เข้าตา ตอนหลัง จึงรู้ว่า เขาเป็นแฟนอยู่กับเพื่อนที่เคยคบกันที่ wash dc.ค่ะ เพื่อนผู้หญิงคนนั้น ก็แต่งงานแล้ว และมีลูกด้วย โลกมันกลมจริง ๆ พี่เขาไม่รักเรา แต่เอ็นดูเราแบบน้อง อิอิ ตอนหลัง..เจอมารอีกเยอะมาก เล่าได้ทั้งวัน.. เกี่ยวกับเรื่อง รัก ๆ หลง ๆนี่แหละ บางที ความสวย ก็เป็นพิษ เป็นอันตรายจริง ๆนะ ตอนนั้นไม่เกี่ยวกับพี่เลยค่ะ ตัวเราและความงอมล้วน ๆ เป็นเหตุ อิอิ จวนจะกลับบ้านแล้วค่ะ คุณย่าอักฯให้ยายลิงติดเน็ทที่บ้าน ยายลิงไม่ติดหรอกค่ะ กลัว.. เพราะกลัวเจ้าหนี้จะมาทางนี้อีก.. อุตส่าห์ปิดประตู หน้าต่าง ไม่ยอมให้ใครมาสนิทชิดเชื้อ.. ญาติบางคนยังงงว่า เราไปเจอเขาได้อย่างไรที่ไหน..เพราะเราไม่ชอบสังคม .. แต่ก็นะ บางที ก็ขอแอบ.. ทึกทัก..ฝันหวานถึงพี่..เสื้อบ้าง เพื่อจะได้มีกำลังใจในการลดฟามอ้วน และลุกขึ้นมาสวยอีกค่ะ วันนี้ ครบ 1 เดือน แต่เราเลี้ยงวันเกิดน้องที่ทำงาน เลยตบะแตกค่ะ.. ไม่เป็นไรนะ เพราะการมีวินัย..คงต้องทำไปตลอดชีวิตค่ะ ธรรมรักษานะคะ ทุกท่าน _/|\\_ เจอกันใหม่วันจันทร์ค่ะ   โดย: ลิง IP: 58.137.0.82 26 กันยายน 2551 17:50:00 น.

สวัสดีเย็นวันศุกร์ครับ เอาเพลงมาฝากบ้างครับ ปราโมทย์ วิเลปะนะ เนื้อเพลง: ปลาทอง อัลบั้ม: ร้องนำ ปลาทองที่อยู่ในโหล เจ้านั้นคงจะไม่เคยรู้เลย ในใจเจ้าคงนิ่งเฉย ไม่รู้ว่าใครที่คอยเฝ้าห่วงหวง ปลาเอยเจ้าอยู่ในนั้น สีสันเจ้าเป็นประกายทุกส่วน ในใจเจ้ากำลังคิดอะไรอยู่ อยากจะรู้ เจ้าเองจะเคยรักใคร และไม่รู้ว่าเจ้าเองจะเคยรู้ไหม ว่ามีฉันอยู่ ว่ามีฉันดูแลห่วงใยแค่ไหน อยากจะรู้ เจ้าเองจะคิดถึงใคร และไม่รู้ในใจเจ้ามีฝันอะไร เมื่อเรานั้น อยู่กันเหมือนโลกคนละใบ ปลาเอยเมื่อเจ้าดูหงอย ฉันเองก็พลอยจะเป็นทุกข์ใจ วันใดเจ้าดูสดใส หัวใจบางคนก็พลอยได้รอยยิ้ม ปลาเอยจะจำได้ไหม ว่าใครที่ทำให้เจ้าได้อิ่ม คนเดียวที่ไม่เคยทิ้งเจ้าไว้เลย อยากจะรู้ เจ้าเองจะเคยรักใคร และไม่รู้ว่าเจ้าเองจะเคยรู้ไหม ว่ามีฉันอยู่ ว่ามีฉันดูแลห่วงใยแค่ไหน อยากจะรู้ เจ้าเองจะคิดถึงใคร และไม่รู้ในใจเจ้ามีฝันอะไร เมื่อเรานั้น อยู่กันเหมือนโลกคนละใบ อยากจะรู้ เจ้าเองจะเคยรักใคร และไม่รู้ว่าเจ้าเองจะเคยรู้ไหม ว่ามีฉันอยู่ ว่ามีฉันดูแลห่วงใยแค่ไหน อยากจะรู้ เจ้าเองจะคิดถึงใคร และไม่รู้ในใจเจ้ามีฝันอะไร ได้แต่เฝ้าดู อยู่ตรงนี้เอง เจ้าคงไม่เคยรู้ คนที่เฝ้าดู อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเจ้าเลย   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.206 26 กันยายน 2551 18:19:29 น.

สวัสดีค่ะ บ้านนี้ เงียบ..เลยนะคร้า เจ้าบ้านมัวแต่แวะเวียนไปที่โน่นที่นี่ ที่ห้องแชท.. อิอิ ยายลิง..คงต้อง จรลี ไปไกลในไม่กี่วันนี้แล้วค่ะ ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาเมื่อไหร่.. ดวง.. รั้งไว้ได้แค่นี้ ก็เพียงแต่ขอ..ว่า สิ่งไหนดี ก็ให้ได้สิ่งนั้น.. บางที ก็จำต้องเต้นไปตามบทเพลง..จังหวะชีวิตที่เขาวางไว้ ดวงเราคงจะต้องเดินทางช่วงนี้ค่ะ จำได้ว่า ต้องเดินช่วงนี้ทุกปี..ทุกทีเลยค่ะ   โดย: ลิง IP: 58.137.0.82 29 กันยายน 2551 16:27:39 น.

สวัสดีครับทุกท่าน คุณยายลิงคงเดินทางซะจนเบื่อ ไม่ทราบเลยว่าทำอาชีพอะไร อาชีพจะอนุญาตให้ได้หยุดพักดูศิลปวัฒนธรรมอุปนิสัยบารมีของผู้คนและสถานที่บ้างไหมครับ ผมยังอยากศึกษาหาความรู้จากถิ่นต่างๆอยู่เลยครับ แบบที่ไม่ต้องเจออันตรายภัยต่างๆนะครับ มีเรื่องราวมาฝากอีกจะได้ช่วยให้ไม่เงียบเหงาด้วยคนครับ บทพิสูจน์รักแท้ //board.palungjit.com/showthread.php?t=150822 บางคนก็ว่า... รักแท้ไม่เคยอาศัยอยู่บนโลกมนุษย์ บางคนก็ว่า... รักแท้คือรักที่กำลังรักอยู่ยามนี้ บางคนก็ว่า... รักแท้หาเอาได้ตามเตียงทุกเตียง แต่มีนักจิตวิทยาได้ให้องค์ประกอบของรักแท้ สำหรับให้คนพิสูจน์ความรักหนนั้นของตนว่า มันเป็นรักแท้ขนานแท้ รักแท้แบบปลอมปน หรือรักที่ปลอมสนิท 1. ต้องมีความรู้สึกได้สัมผัสกับความสุขร่วมกับคนๆ นั้น เมื่ออยู่ด้วยกันก็จะมีความสุขมาก ไม่เคยเบื่อที่มีเขาอยู่ใกล้ๆ และเมื่อยามที่เขาห่างไกล ไม่ได้เห็นหน้า ก็จะรู้สึกเหงาๆ และคิดถึง ไม่ใช่พอเขาหันหลังให้ ยังเห็นชายเสื้อแว้บๆ ก็แทบจะตีปีก กระโดดโลดเต้นดีใจ 2. ต้องให้ความเคารพนับถือคนๆ นั้น ถ้าจะรักใครสักคน แล้วตั้งหน้าดูถูกไม่เคยให้ความเคารพในความเป็นเขา แล้วคนอื่นๆ จะเคารพคนๆ นั้นของเราได้อย่างไร และเราจะภูมิใจหรือ กับการที่ได้รักใคร่กับคนที่ใครๆ เขาดูถูก 3. ต้องรู้สึกว่าคนๆ นั้นเป็นที่พึ่งได้ เมื่อเกิดวิกฤตการณ์ขึ้นในชีวิต ก็มั่นใจว่าเขาจะอยู่เคียงข้างเพื่อคอยช่วยเหลือ ไม่ใช่ว่าเรากำลังจะตกตึกอยู่รอมร่อ ก็ไม่ยื่นมือเข้ามาช่วยฉุด 4. ต้องเชื่อมั่นว่าถ้ามีปัญหาใดๆ เกิดขึ้นไม่ว่าจะรุนแรงแค่ไหน สัมพันธภาพก็ยังคงดำเนินต่อไปเพราะคนเราย่อมผิดพลาดกันได้ ถ้ารู้จักอภัยกันมันก็อยู่กันทน..ไม่ใช่ผิดหนเดียวก็ถีบส่ง 5. ต้องเข้าถึงความต้องการอารมณ์และความรู้สึกของคนๆ นั้น อย่างถ้ารู้ว่าชอบจะอยู่คนเดียวตามลำพังบ้าง ก็ควรเปิดโอกาสได้อยู่กับตัวเองด้วยความเต็มใจ ไม่ใช่เปิดโอกาสอย่างกระเง้ากระงอด 6. ต้องมีความรู้สึกต้องตาต้องใจในสรีระของคนๆ นั้น ไม่ว่าจะต้องเสน่ห์ในความเป็นหญิงกำยำ หรือในความล้านจนขึ้นเงาวับบนหัวเขา มันก็มีส่วนในความรักเหมือนกัน 7. ต้องรู้สึกว่าเราสามารถจะพูดคุยกับคนๆ นั้นได้ทุกเรื่อง อย่างเปิดอก สามารถที่จะขุดความรู้สึกส่วนลึกในหัวใจ ขึ้นมาพูดได้ ไม่ใช่ต้องปิดบังความรู้สึกส ่วนนั้นไว้ เพราะกลัวว่าถ้าพูดออกมาแล้ว เราจะอับอายหรือไม่ก็กลัวว่าเขาได้ยิน แล้วจะผงะหงายแล้วเดินหายไปจากชีวิต 8. ต้องรู้สึกว่าคนๆ นั้นเป็นของมีค่าในมือ ถ้าไม่มีเขาสักคน ชีวิตของเราก็สูญของมีค่าไป 9. ต้องรู้สึกเต็มใจที่มีส่วนร่วมกับคนๆ นั้นในหลายๆ ด้าน เป็นต้นว่าความคิดอารมณ์และเวลาแต่ไม่ใช่ร่วมกับเขาไปหมด จนเขาไม่เหลือความเป็นตัวของตัวเอง 10. ต้องรู้สึกอยากมีส่วนร่วมอยากรับฟังทุกอย่าง ไม่ว่าสิ่งนั้นมันเป็นสิ่งที่ดีหรือเป็นสิ่งที่ทุกข์ ที่เรียกว่าร่วมทุกข์ร่วมสุข เพราะคนที่ต้องการแต่จะร่วมสุข นั่นหมายถึงว่าคุณไม่ได้มีรักแท้กับคนๆ นั้น ถ้ามีครบทุกข้อดังที่กล่าวมา ให้ถือว่ากำลังมีรักแท้โดยสมบูรณ์... แต่ถ้าขาดไปสักข้อสองข้อ ก็ให้โมเมว่ายังเป็นรักแท้อยู่... แต่ถ้ามีเพียงหนึ่งหรือสองข้อในจำนวนทั้งหมดที่กล่าวมา... ก็จงอย่าพยายามหลอกตัวเองว่ารักนี้เป็นรักแท้... เพราะไม่เช่นนั้นทั้งสิบคนที่คบอยู่จะเป็นรักแท้ไปหมด แล้วความรักของคุณขณะนี้ล่ะ เป็นรักแท้แบบไหน...   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.206 29 กันยายน 2551 17:24:53 น.

เป็นเนื้องอกในสมอง ช่วยหน่อย //larndham.net/index.php?showtopic=33176&st=20   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.206 29 กันยายน 2551 21:50:47 น.

มันโดนใจมากๆ เลยครับ ขอบคุณมากครับสำหรับแง่คิดดีๆ   โดย: ตั้งสติ 29 กันยายน 2551 22:10:10 น.

** ยายลิง..คงต้อง จรลี ไปไกลในไม่กี่วันนี้แล้วค่ะ ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาเมื่อไหร่.. ** ว้า..แล้วจะได้มาเขียนเล่าอะไรหนุกๆ ให้อ่านอีกมั้ยคะ คุณยายลิงขา.. ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ อยู่ที่ไหนก็ให้มีแต่ความสุขกาย สุขใจนะคะ :-)   โดย: ..เวลา.. IP: 58.181.136.90 30 กันยายน 2551 15:09:41 น.

ใจเธอเป็นเช่นไร ใจฉันเป็นเช่นนั้น : อรวรรณ วิเศษพงษ์ เธอ... จะรู้บ้างไหม.. ว่าหัวใจฉันมันเลื่อนลอย คิดถึงเธอบ่อยๆ เหม่อลอย.. เศร้าสร้อยหัวใจ เธอ... คงเป็นเช่นฉัน.. บ่อยเหมือนกันทุกวันใช่ไหม คิดถึงเธอทีไร.. เปล่าเปลี่ยวใจทุกที ไม่รู้เป็นเพราะอะไร หัวใจถึงเป็นเช่นนี้ หรือคงเป็นเพราะไมตรี เป็นเพราะความดีที่เธอมีต่อฉัน ใจเธอเป็นเช่นไร... นั่นแหละหัวใจฉันเป็นเช่นนั้น ฉันไม่เคยหวาดหวั่น... ถ้าเธอนั้นรักจริง :-) ซาหวัดดีจ้ะ นู๋เวลา.. ..เพิ่งได้ข่าวล่าสุด..ว่า ให้เลื่อนไปก่อนจ้ะ ดีใจจัง เพราะ ไม่อยากไปเลย.. โจ้ก็เพิ่งมาหาเมื่อตอนกลางวัน.. ยายลิงขอหลวงปู่ไว้ สิ่งไหนที่ดี ก็ขอให้ได้สิ่งนั้นจ้ะ เพลงนี้ ชอบมาก ๆ ๆเลยจ้ะ เพลงบางเพลง ก็สื่อถึงอารมณ์ในตอนนั้น ๆ และ เนื้อเพลงบางเพลง..ก็เป็นตามความรู้สึกนะขณะหนึ่งนะ..คะ คุณย่าอักฯ บอกยายลิงว่า อย่าอิน..ตามตัวอักษร.. เพราะ คุณย่าและหลาย ๆคน อาจจะไม่ได้เป็นอย่างตัวอักษร..ค่ะ แต่ ยายลิง..เป็นตามตัวอักษรเลยนะคะ แบบว่า ใกล้เคียงน่ะนะ เพราะ มักจะเขียนตามอารมณ์และความรู้สึกจริง ๆค่ะ   โดย: ลิง IP: 58.137.0.82 30 กันยายน 2551 16:16:06 น.

ว้าว..ดีใจจัง อิอิ ซาหวัดดีคุณยายลิงค่ะ เพลงที่คุณยายลิงเอามาลง.. ท่าทางจะเพราะนะคะ แต่นู๋เวลาไม่รู้จักหรอกค่ะ อิอิ.. เดาเอาค่ะ เห็นเนื้อเพลงน่ารักดีอ่ะ ** ยายลิง..เป็นตามตัวอักษรเลยนะคะ แบบว่า ใกล้เคียงน่ะนะ เพราะ มักจะเขียนตามอารมณ์และความรู้สึกจริง ๆค่ะ ** เอ..มาย้อนดูตัวเอง.. หุหุ..นู๋เวลาก้อว่า..กว่า90% ก็เป็นไปตามที่เขียนออกมานะคะ หุหุ..แต่ที่ไม่ได้เขียนออกมาน่ะ..มีอีกเพียบค่า 555555+ :-) มีความสุขทุกท่านนะคะ   โดย: ..เวลา.. IP: 58.181.136.90 30 กันยายน 2551 16:33:42 น.

สวัสดีครับทุกท่าน ***ยายลิงขอหลวงปู่ไว้ สิ่งไหนที่ดี ก็ขอให้ได้สิ่งนั้นจ้ะ*** หลวงปู่ท่านไหนครับ บอกมั่งสิครับ จะได้ขอบ้างตามโอกาสและฐานะ แหะๆ   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.206 30 กันยายน 2551 18:25:56 น.

>>>บ้านนี้ เงียบ..เลยนะคร้า เจ้าบ้านมัวแต่แวะเวียนไปที่โน่นที่นี่ ที่ห้องแชท.. อิอิ<<< สวัสดีค่ะ...พี่ลิง นู๋ไทมส์ คุณมุ่งฯ คุณตั้งสติ และทุก ๆ ท่านค่ะ เจ้าบ้านมารายงานตัวแล้วค่า ... คิคิ ชอบหายไปโน่นนี่อย่างพี่ลิงว่าค่ะ บ้านนี้หากขาดพี่ลิง ก็คงยิ่งเงียบเหงามากกว่านี้อีกละน้า .. ไม่มีใครมาเขียนไรยาว ๆ เรื่องราวสนุก ๆ มีข้อคิดสะกิดใจอย่างพี่ลิงละ วันอาทิตย์ที่ผ่านมา ก็เจอโจ้กับชมพู ที่สวนฯ ค่ะ เห็นโจ้บอก ลพ.ให้พยายามไปบ่อย ๆ หน่อย ... ชมพูก็ภาวนาดีด้วยอ่ะค่ะ ขากลับ โจ้ และญาติธรรม ได้ช่วยกันซ่อมถนนที่เป็นหลุม ท้ายรถโจ้จะมีอุปกรณ์หลายอย่าง รวมทั้งยางมะตอยสำเร็จรูป เจ้าบ้านกับเพื่อน ๆ ร่วมรถ เลยได้มีโอกาสบำเพ็ญกุศลสาธารณะประโยชน์ด้วยเล็กน้อย ร่วมกัน ... นำบุญกุศลมาฝากทุก ๆ ท่านเช่นเคยค่ะ   โดย: สาวิกา 30 กันยายน 2551 18:39:16 น.

สาธุคร้าบบบ   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.206 1 ตุลาคม 2551 1:00:50 น.

พอจะทราบไหมครับมีเจริญพระพุทธมนต์เพื่อแผ่นดินเดือนตุลาเมื่อไหร่ครับ พี่อร   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.206 1 ตุลาคม 2551 1:11:59 น.

สวัสดีค่ะ ทุก ๆ ท่าน.. _/|\\_ อนุโมทนา สาธุกับนู๋กาจ้ะ _/|\\_ มีข่าวมาบอกว่า ยายลิงต้อง จรลี..ค่ะ พี่โทรมาเมื่อคืน แต่ก็แค่บอกให้เตรียม.. แต่เลขาโทรมา เพื่อจะบอกว่า ไม่ต้องมาทำงานวันนี้ค่ะ แต่เรามาทำงาน แต่เช้า..เลย จากกัน..อย่าลา เพื่อ เป็นลางว่า เราจะพบกันใหม่.. :-)   โดย: ยายลิง IP: 58.137.0.82 1 ตุลาคม 2551 9:04:12 น.

เรียนคุณมุ่งฯ... ยังไม่ทราบกำหนดการเจริญพระพุทธมนต์เพื่อแผ่นดิน จะสอบถามให้ค่ะ แล้วจะแจ้งให้ทราบ สวัสดีวันพุธ....สมาชิกบ้านฯ ทุกท่านค่ะ วันนี้วันที่ 1 ตุลาคม วันแรกของปีงบประมาณใหม่ ท่านที่เกษียณราชการไปแล้ว เช้าวันนี้ตื่นขึ้นมาคงมีความรู้สึกแปลก ๆ แตกต่างกันไป บางท่านอาจรู้สึกปลอดโปร่ง โล่งใจ และเป็นอิสระจากความรับผิดชอบทั้งปวง บางท่านอาจจะงง ๆ ว่าจะทำอะไรดี โดยเฉพาะท่านผู้ยิ่งใหญ่ที่เคยมีลูกน้องห้อมล้อมเยอะ ๆ ตื่นเช้าก็มีคนมาขอเข้าพบ วันนี้อาจจะเหงาๆ สองสัปดาห์มานี้ สว. วุ่น ๆ กับ เรื่องการตรวจรับรองห้องปฏิบัติการตามระบบคุณภาพ ซึ่งเผอิญกำหนดการตรวจรับรองจากหน่วยงานรับรองมาตรฐานภายนอก และ จากคณะผู้ตรวจติดตามภายในหน่วยงาน มาจะเอ๋กัน ทำให้ต้องถูกตรวจซ้ำ ๆ ซาก ๆ จาก 3 คณะผู้ตรวจ 3 สัปดาห์ติดๆ กัน ในการตรวจติดตามทุกครั้งจะต้องมี Opening meeting, onsite accessment และ Closing meeting สว. เอง ก็มีอีกบทบาทคือ ต้องเป็น หัวหน้าผู้ตรวจติดตาม ไปตรวจติดตามมาตรฐานของห้องปฏิบัติการอื่นในสถาบันฯเดียวกัน เรื่องการตรวจติดตามนี้ ทำให้เห็นอัตตาตนเองทั้งของเราและของเขาชัดเจนมาก สว.ได้ตามดู อัตตา ตัวเอง พอรู้ตัว มันก็แผ่วไป เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป น้องลิงคะ... สว. ตามอ่านเรื่องจากน้องลิง เป็นอีก มิติ หนึ่ง จากความเคยชินที่ สว. เป็น สว. ยังเพลิดเพลินกับการดูแลต้นไม้ สองวันนี้ พุดน้ำบุศย์ ที่ปลูกมา 2 เดือน ให้ดอกรุ่นแรก มากกว่า 10 ดอก หอมกรุ่นดี การปลูกต้นไม้ ทำให้เวลาในวันหยุดหมดไปโดยรวดเร็ว จากที่เคยออกไปช็อปปิ้งทุกวันหยุด ก็ห่างๆ ไป เพราะเพลิดเพลินกับการปลูกต้นไม้ ย้ายต้นไม้ ยังมีงานปลูกต้นไม้ให้ทำอีกเยอะ เพื่อน ๆ คงมีความสุขกันทุกคนนะคะ กิ๊ดด..ถึง ย่าอักฯ ไม่มาเยี่ยมเยียนบ้างเลย   โดย: โอรัช IP: 203.157.48.252 1 ตุลาคม 2551 9:07:53 น.

** มีข่าวมาบอกว่า ยายลิงต้อง จรลี..ค่ะ พี่โทรมาเมื่อคืน แต่ก็แค่บอกให้เตรียม.. ** เฮ้อ..อะไรๆ ก็ไม่แน่นะคะ สวัสดีพี่อร คุณยายลิง และ ทุกท่านค่ะ :-)   โดย: ..เวลา.. IP: 58.181.136.90 1 ตุลาคม 2551 9:18:42 น.

สวัสดีค่ะ ...พี่อร พี่ลิง นู๋ไทมส์ คุณมุ่งฯ และทุก ๆ ท่าน ได้ยินว่าพี่ลิงต้องจรลี...ใจงี้อยากจะจรลีตามไปด้วย ... คิดถึงกันบ้างน้า นู๋จารอวันมาเยือนค่ะ ยินดี ดีใจที่พี่อรมีความสุขกับการปลูกต้นไม้ ดีกว่าไปเดินห้างเป็นไหน ๆ ได้เห็นผลงานของความเหนื่อยกาย และได้ผลงานการภาวนาในการดูจิต (ที่เบิกบาน) ไปด้วยได้กลิ่นหอมของดอกไม้ให้ชื่นใจ ...เฮ้ออออ น่าอิจฉาเสียนี่กระไร ...คิคิ เจ้าย่าฯ คงกำลังมีความสุขกับการภาวนา ดูจิต ดูใจตัวเองอยู่ค่ะพี่อร ... เจ้าบ้านมีความสุข เบิกบานในสิ่งที่มี ในสิ่งที่เป็น ความสุขยามนี้มีอยู่รอบตัวจริง ๆ ...ขอทุกท่านมีความสุขในสิ่งที่มี ยินดีในสิ่งที่เป็น แล้วโลกจะสวยงามสำหรับเราเสมอ ๆ ค่ะ แล้วทุกท่านจะได้รู้ด้วยตนเองว่า ความสุขไม่ต้องไปแสวงหาที่ไหนเลย ... อยู่ในใจที่เป็นสุขแค่นี้เอง ขออนุโมทนาในทุก ๆ บุญกุศลของทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ   โดย: สาวิกา 1 ตุลาคม 2551 11:00:46 น.

เมื่อเช้า สว. โพสต์ข้อความเสร็จ ก็ออกไปทำงานอย่างอื่น พึ่งอ่านพบว่า น้องลิง ต้อง จรลี ขอให้เดินทางปลอดภัย และ ได้พบได้เจอแต่คนดี ๆ และ สิ่งดี ๆ นะคะ   โดย: โอรัช IP: 203.157.48.252 1 ตุลาคม 2551 13:24:56 น.

ขอบพระคุณพี่อร นู๋กา และนู๋เวลาจ้ะ _/|\\_ คิดถึง พี่.. เสื้อจัง อยู่ใกล้.. ก็เหมือนอยู่ไกลนะคะ ก่อนนี้ ยังคอยมาเขียนปลอบใจ ให้กำลังใจกัน ตอนหลัง ๆ ยังเอาเพลงมาโพสให้ฟัง..บ้างนะคะ ตอนนี้ คงลืม..ยายลิงไปแล้ว เพราะมีเพื่อนใหม่ น้องใหม่ ๆ หลายคนเลย ว่าจะ ๆ ๆ กลับหลายทีแล้ว.. แต่ยังไม่กลับซักทีค่ะ คิดถึง คุณย่าอักฯ เหมือนกันนะคะ แต่ยังพอจะโทรคุยกันได้.. นู๋อบ และคุณนางฯ ก็หายไป คงจะสบายดีกันนะคะ ลาล่ะค่ะ ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาเมื่อไหร่ ไม่รู้ว่า จะเข้าเน็ทที่นั่นได้ไหม เป็นภาษาไทยรึเปล่า.. ถ้าเป็นโน๊ตบุคส์..laptop ก็คงจะเป็นภาษาไทย..ค่ะ เป็นคนไม่เก่ง ไม่เอาถ่าน แต่ไม่รู้โชคชะตาเล่นตลกอะไรกับเราค่ะ อีกทั้งไม่ทะเยอทะยาน.. อาไรกะใครเลย แต่ก็เหมือน ถูกลิขิตมาแล้วจริง ๆจ้ะ นู๋เวลา..   โดย: ลิง IP: 58.137.0.82 1 ตุลาคม 2551 15:13:01 น.

เพลงนี้.. แทน..ความคิดถึง.. ให้คุณยายลิง..นะคะ สงสัยจะไม่ทันแล้ว..ประชุมอยู่ ..แต่ส่งเพลงพร้อมใจไปให้ค่ะ :-) ..อืมม..ไม่คุ้นซะทีกับการลาจาก.. จากเป็น..ก็รู้สึกอีกแบบ.. จากตาย..ก็..อีกแบบ.. หุหุ.. เพลง .. เติมใจให้กัน .. ตอบใจตัวเองมานาน แอบรอคอยเธอก็รู้ ยากให้เธอลองตรองดู ในความทรงจำ เก็บไว้ ต่างคนมีทางต้องเดิน อาจมีเวลาต้องไกล หนึ่งคนยังคงคอยใจ ยังคงคอยไปอย่างนั้น อยู่ไกลกันเกินครึ่งฟ้า หากยังมีใจถึงกัน จะโยงใยความสัมพันธ์ จนมาพบกันใกล้ตา ต่อเติมแรงใจเมื่อท้อ แบ่งปันในยามทุกข์ตรม ไม่หวั่น ต่างคนเติมใจให้กัน เติมใจซึ่งกัน จนเต็ม ต่างคนมีทางต้องเดิน อาจมีเวลาต้องไกล หนึ่งคนยังคงคอยใจ ยังคงคอยไปอย่างนั้น อยู่ไกลกันเกินครึ่งฟ้า หากยังมีใจถึงกัน จะโยงใยความสัมพันธ์ จนมาพบกันใกล้ตา ต่อเติมแรงใจเมื่อท้อ แบ่งปันในยามทุกข์ตรม ไม่หวั่น ต่างคนเติมใจให้กัน เติมใจซึ่งกัน จนเต็ม :-)   โดย: ..เวลา.. IP: 58.181.136.90 1 ตุลาคม 2551 16:31:30 น.

..ก็หวังว่า สิ่งต่างๆ ที่เราจะต้องเจอ จะทำให้เรา..เข้มแข็งขึ้น..นะคะ การที่ชีวิตเจอแต่ความสุข.. บางครั้ง..อาจทำให้เราค้นไม่พบกับศักยภาพของตัวเราที่มีอยู่.. ย่อยครั้ง..ภาวะกดดัน..ภาวะทุกข์..ที่เราต้องเผชิญ.. มักจะเปิดเผยตัวตน ศักยภาพ ขุมพลัง.. ที่เรามองข้าม หรือ ไม่เคยตระหนักเลย..ว่ามีอยู่ในตัวเราด้วยหรือ.. ..ขอให้รักษา "ใจ" ให้เข้มแข็ง นะคะ อิอิ..นู๋เวลาทราบอยู่แล้ว..ว่าคุณยายลิง..เข้มแข็ง :-) คิดถึงและห่วงใยคุณยายลิง..นะคะ :-)   โดย: ..เวลา.. IP: 58.181.136.90 1 ตุลาคม 2551 16:42:31 น.

สวัสดีครับทุกท่าน ติดตามพระกรรมฐาน ปี ๒๕๕๑ เดือนตุลาคม-ธันวาคม //larndham.net/index.php?showtopic=33283&st=0 ขอเชิญไปติดตามอ่านกันได้ครับ   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.206 1 ตุลาคม 2551 19:06:04 น.

สุขสันต์ ... ส่งท้าย ร่ำลากับพี่ลิงชั่วคราว เพื่อจะพบ (ตัวอักษร) กันใหม่นะคะ บ้านนี้ยังรอทุกตัวอักษรของพี่ลิงอยู่เสมอ ๆ ค่ะ ขอให้เดินทางโดยปลอดภัย พบสิ่งดี และมีความสุขกับทุก ๆ สิ่งที่ได้พบนะคะ   โดย: สาวิกา 1 ตุลาคม 2551 21:43:15 น.

เพิ่งเป็นสมาชิกได้ไม่นาน... เลยเพิ่งมาเจอบล็อกนี้... ขอตอบคำถามมั่งนะ สิ่งที่กำอยู่ตอนนี้คือ...ความกังวล กังวลไปทุกเรื่อง ทุกสิ่ง กังวลแม้กระทั่งเรื่องของคนอื่น ทั้งที่มันเป็นปัญหาของเค้า แต่ก็กังวลว่า...ชีวิตเค้าจะเป็นยังไง? กรรม....จริง ๆ   โดย: i am_giddy 28 ธันวาคม 2551 15:36:53 น.