Bloggang.com : สาวิกา : "Changing the Face" but " Facing the Change"

"Changing the Face" but " Facing the Change"

"Changing the Face"
"เปลี่ยนสีหน้า" ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้

แต่

"Facing the Change"
"เผชิญหน้ากับการเปลี่ยนแปลง" สามารถเปลี่ยนได้ทุกอย่าง

>

ความผิดพลาดมักจะเจ็บปวดเมื่อมันเกิดขึ้น
แต่ความผิดพลาดที่สะสมมาเป็นเวลานาน
เรียกว่า "ประสบการณ์" ซึ่งเป็นหนทางสู่ความสำเร็จ

>

"ให้กล้าหาญเมื่อคุณพ่ายแพ้ ให้สงบเมื่อคุณชนะ"

ทองที่ถูกหลอม กลายมาเป็นเครื่องประดับ
ทองแดงที่ถูกตี กลายมาเป็นลวด
หินที่ถูกแกะสลัก กลายมาเป็นรูปปั้น

ยิ่งเราพบความเจ็บปวดมากเท่าไหร่
ชีวิตเราจะมีคุณค่ามากขึ้นเท่านั้น

Create Date : 03 กันยายน 2551

Last Update : 4 กันยายน 2551 19:08:08 น.

38 comments

Counter : 1028 Pageviews.

สวัสดีค่ะ..

ขอมาเป็น ไม้หนึ่ง..นะจ๊ะนู๋กา

คำคม.. ของนู๋กา..เป็นทั้งกำลังใจและขวัญ..ให้เสมอมาจ้ะ

ชอบรูปมาก ๆ คิดถึงเมืองนอก..
เอามาเป็น wallpaper ซะเลยจ้า

โดย: -j IP: 58.137.0.83 วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:14:22:14 น.

>

ขอบคุณพี่ลิงนะคะ ... สำหรับการมาเป็นไม้หนึ่ง และเป็นขาประจำของบล็อกนี้ ฝากตัวอักษร เสียงเพลงเป็นประจำ...บ้านนี้ยังคงเป็นแหล่งพักพิงอิงอาศัยได้เช่นเคยนะคะ

ขอบคุณเจ้าย่าฯ... นู๋ไทมส์ ...นู๋อบ... คุณมุ่งฯ ...สำหรับการแวะมาทักทาย สนทนา ฝากข่าวถึงกันอยู่อย่างสม่ำเสมอค่ะ

ขอบคุณผีเสื้อที่บินมาโฉบเฉี่ยวเยี่ยมเยียนบ้างเป็นครั้งคราว แม้ไม่ทิ้งร่องรอยไว้เป็นตัวอักษรก็ตาม

คิคิ ... ช่วงนี้เจ้าบ้านทิ้งบ้านบ่อย ๆ แต่ไม่ห่างหายไปไหนนะคะ ยังอยู่แย้มยิ้มยินดีพร้อมต้อนรับทุก ๆ ตัวอักษรของทุก ๆ ท่านเสมอเรยยยย

โดย: สาวิกา

วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:18:27:19 น.

ดอกไม้กับแจกัน

ดอกไม้ที่เห็นว่ามันดูสวยเมื่อใส่แจกัน
ได้ถามมันไหมว่าโดนบังคับหรือสมัครใจ
มีคนที่พรากมันมา อำลากิ่งก้านใบ
แล้วสุดท้ายมาร้องไห้บนแจกัน

และฉันก็รู้ว่าเธอก็รักก็ห่วงเท่าไร
ให้หันทางไหนก็มีเธอชี้คอยบอกกับฉัน

ใจจริงก็รักเธอ ทั้งรักและผูกพัน
แต่ว่าใจมันทนทำตามต่อไปไม่ไหว

แค่อยากเป็นตัวเอง
อยากเป็นตัวฉันคนเดิม อย่าเติมอะไรลงไป

ฉันเคยเหนื่อย ใช้ชีวิตหนักๆ
มีรักก็อยากให้ผ่อนคลาย
อยากให้รักฉัน แต่ที่เป็นฉันจริงๆ
อย่าทำให้เป็นใครๆ

รักเธอมาก รักเธอมากที่สุด
แต่มันก็ต้องเปลี่ยนไป
วันนี้ฉันจะจากไป ฉันขอไปเป็นตัวเอง

อย่าคิดว่าฉันไม่แคร์ไม่รักไม่ห่วงใยใคร
แค่ขอไปใช้ไปมองชีวิตในแบบลำพัง
วันนึงหากพบตัวเอง วังเวงหมดหนทาง
และวันนั้นดอกไม้จะกลับมาหาแจกัน

ใจจริงก็รักเธอ ทั้งรักและผูกพัน
แต่ว่าใจมันทนทำตามต่อไปไม่ไหว

แค่อยากเป็นตัวเอง
อยากเป็นตัวฉันคนเดิม อย่าเติมอะไรลงไป

ฉันเคยเหนื่อย ใช้ชีวิตหนักๆ
มีรักก็อยากให้ผ่อนคลาย
อยากให้รักฉัน แต่ที่เป็นฉันจริงๆ
อย่าทำให้เป็นใครๆ

รักเธอมาก รักเธอมากที่สุด
แต่มันก็ต้องเปลี่ยนไป
วันนี้ฉันจะจากไป ฉันขอไปเป็นตัวเอง

จากนี้และวันต่อไป ฉันขอไปเป็นตัวเอง

:-)

โดย: ลิง IP: 58.137.0.83 วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:8:58:30 น.

อิอิ บ้านนี้เงียบเลย เพราะเจ้าบ้านมัวแต่ไปบ้านอื่น..

ขอส่งมอบ พี่ชายนู๋กาคืนด้วยนะจ๊ะ
รู้งี้ เลิกกันไปนานแล้ววว
ไม่รู้ว่า เขาจะกล้าเข้าไปเขียน ไปเปิดบ้านใหม่.. อิอิ
คุมเข้มเรามา 2 ปีกว่า ผลสุดท้ายก็ทำซะเอง
ทั้งในห้องแชท ในลธ.

แต่ ก็ดีนะ เราหมดหน้าที่ ๆ ต้องรับผิดชอบแล้ว
คนเรา.. ท้ายสุด ก็ต้องกลับไปหาเพื่อนเก่า ๆ

เราเอง คงจะเข้าเน็ตน้อยลง เพราะไม่คิดจะติดเน็ตที่บ้านค่ะ
เมื่อได้รับ บทเรียน ก็คงจะต้องให้ ถึงใจ..นะคะ แบบว่า เข็ดแล้วอะ อิอิ

ชอบที่จะ หักดิบ..กับกิเลส ไม่ว่า จะเป็นเรื่อง กิน..เรื่องคู่ หรือเรื่องติดเน็ต..

เราเลิกทานมื้อเย็นมาได้ร่วม 2 อาทิตย์
เลิกกับเค้าแบบเลิกติดต่อ เลิกคบมาได้หลังจากวันนั้นร่วมจะ 10 วัน..
เขาแจ้งตัดเน็ต..พรุ่งนี้ เพราะคอมฯเป็นของเขาค่ะ

รู้สึก ดีจัง.. ที่ได้ชนะใจตนเอง

วันนี้ ตอนพักเที่ยง เราเริ่มเดินออกไปดูโลกภายนอก..
ถ้าต้องย้าย ก็คิดจะนั่งรถไฟฟ้าบนดิน ใต้ดินไปทำงานแทนการขับรถ

เมื่อได้ออก..เดิน ก้าวแรก..
ก้าวต่อ ๆ ไป ก็ไม่ยากเกินกำลังนะคะ

โดย: ลิง IP: 58.137.0.83 วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:14:07:18 น.

เพลง เก็บตะวัน
โดย อิทธิ พลางกูร

เก็บตะวัน ที่เคยส่องฟ้า
เก็บเอามา ใส่ไว้ในใจ
เก็บพลัง เก็บแรงแห่งแสง ยิ่งใหญ่
รวมกันไว้ ให้เป็น 1 เดียว
เก็บเอากาล เวลาผ่านเลย
สิ่งที่เคย ผิดหวังช่างมัน
1 ตัวตน 1 คนชีวิต แสนสั้น
เจ็บแค่นั้น ก็คงไม่ตาย

ธรรมดาเวลาฟ้าครึ้ม เมฆหม่น
พายุฝน อยู่บนฟากฟ้า
คงไม่นานตะวัน สาดแสงแรงกล้า
ส่งให้ฟ้า งดงาม
หากตะวัน ยังเคียงคู่ฟ้า
จะมัวมา สิ้นหวังทำไม
เมื่อยังมีพรุ่งนี้ ให้เดินเริ่มใหม่
มั่นคงไว้ ดังเช่นตะวัน

ธรรมดาเวลาฟ้าครึ้ม เมฆหม่น
พายุฝน อยู่บนฟากฟ้า
คงไม่นานตะวัน สาดแสงแรงกล้า
ส่งให้ฟ้า งดงาม
หากตะวัน ยังเคียงคู่ฟ้า
จะมัวมา สิ้นหวังทำไม
เมื่อยังมีพรุ่งนี้ ให้เดินเริ่มใหม่
มั่นคงไว้ ดังเช่นตะวัน

มั่นคงไว้ ดังเช่นตะวัน

โดย: ..เวลา.. IP: 58.181.136.90 วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:16:24:14 น.

สวัสดีค่ะ..

อิอิ เราน่าฉงฉาน ต้องเข้ามาแอบเขียนในนี้
ไม่เหมือนพี่ช.นู๋กา.. กล้าพูด กล้าเขียน กล้าแสดงตัว
แต่อย่างว่า เรื่องของเรา..เป็นเรื่องของคนสองคน
คนในโลกไซเบอร์ แค่รักสนุก เขียนเล่นๆแก้เหงาเท่านั้น
ไม่เคยคิด จริงจัง จริงใจ..อาไรกับใครหรอกนะ
คงจะมีแต่เรา..เท่านั้น ที่หลงไปกับตัวอักษร..ค่ะ

ได้คุยกับนายโจโจ้.. โจ้ก็ขำและแสดงความยินดีกับเรา
แถม.. ยังแซวว่า.. เค้าคงจะหาเหยื่อรายใหม่ อิอิ

เขาบอกกับพี่ กับแม่บ้านเราว่า เราอยู่คนเดียวไม่ได้ ต้องมีเขาอยู่ด้วย
และ เราก็อยู่กับใครไม่ได้ นอกจากเขา..
ไม่ใช่เราไม่เจ็บ ไม่ปวด ที่ต้องเห็น..เงาเขาในห้องของเรา
แต่ การที่ปล่อยให้ยืดเยื้อ ไม่ตัดไฟตั้งแต่ต้นลม..
รังแต่จะทำให้แผลเปิดกว้างขึ้นเรื่อย ๆค่ะ

การที่เขาเข้าไปเปิดบ้าน.. วิ่งหาเพื่อนคนนั้นคนนี้..
คงจะทำให้ได้เห็นแล้วว่า เขาคงจะเหงา..นะคะ

เราต้องขอขอบคุณเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ในนี้..ที่ช่วยดูแลเขา
เราเป็นคน..อ่อนนอก แต่..แข็งในน่ะค่ะ

พี่เรา..ก็เพียรโทรหา เพื่อถามข่าวคราวให้แน่ใจ แน่ชัด
อนาคต เราคงจะได้ไปไกลอีกแน่ ๆ ไม่นานนี้หรอกนะ
ก็เข้าล๊อกพี่เลย เราเชื่อแล้วว่า บางที..ชีวิตก็ถูกลิขิตมาแล้ว
อย่างน้อย การที่มี กรรมสัมพันธ์.. ที่มาจากสายเลือด..
คงต้องเข้มข้น..กว่าคนที่มาเจอกันในโลกไซเบอร์นะคะ

ขอบคุณและขอโทษพี่ผีเสื้ออีกครั้งนะคะ _/|\\_

โดย: ลิง IP: 58.137.0.83 วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:9:15:53 น.

ทะเลใจ
คาราบาว

เหมือนชีวิตได้ผ่านเลยวัยแห่งความฝัน
วันที่ผ่านมาไร้จุดหมาย
ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่เพียงตัวและจิตใจ
เป็นมิตรแท้ที่ดีต่อกัน

เหมือนชีวิตผันผ่านคืนวันอันเปลี่ยวเหงา
ตัวเป็นของเราใจของใคร
มีชีวิตเพื่อสู้คืนวันอันโหดร้าย
คืนที่ตัวกับใจไม่ตรงกัน

คืนนั้นคืนไหน ใจแพ้ตัว
คืนและวันอันน่ากลัวตัวแพ้ใจ
ท่ามกลางแสงสีศิวิไลซ์
อาจหลงทางไปไม่ยากเย็น

คืนนั้นคืนไหน ใจเพ้อฝัน
คืนและวันฝันไปไกลลิบโลก
ดั่งนกน้อยลิ่วล่องลอยแรงลมโบก
พออับโชคตกลงกลางทะเลใจ

ทุกชีวิตดิ้นรนค้นหาแต่จุดหมาย
ใจในร่างกายกลับไม่เจอ
ทุกข์ที่เกิดซ้ำ เพราะใจนำพร่ำเพ้อ
หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข

คืนนั้นคืนไหน ใจแพ้ตัว
คืนและวันอันน่ากลัวตัวแพ้ใจ
ท่ามกลางแสงสีศิวิไลซ์
อาจหลงทางไปไม่ยากเย็น

คืนนั้นคืนไหน ใจเพ้อฝัน
คืนและวันฝันไปไกลลิบโลก
ดั่งนกน้อยลิ่วล่องลอยแรงลมโบก
พออับโชคตกลงกลางทะเลใจ

ทุกชีวิตดิ้นรนค้นหาแต่จุดหมาย
ใจในร่างกายกลับไม่เจอ
ทุกข์ที่เกิดซ้ำ เพราะใจนำพร่ำเพ้อ
หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข

ทุกข์ที่เกิดซ้ำ เพราะใจนำพร่ำเพ้อ
หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข

โดย: ..เวลา.. IP: 58.181.136.90 วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:9:41:33 น.

_/|\\_

สวัสดีค่ะ

ไม่มีอะไรดีหรือเลวร้ายไปซะทั้งหมด..
ช่วงเวลาที่ผ่าน..กี่เรื่องราวที่เจอ..
แม้ไม่เป็นไปตามที่หวัง..
มองดูให้ดี..
ยังมีความทรงจำที่ดีแฝงไว้อยู่..
ให้เรายิ้มได้ :)

แต่..แต่..ทั้งนี้ทั้งนั้น..
ถึงอย่างไร..ทุกสิ่งที่เกิดก็เป็นการดี..
ที่เราจะได้ใช้เวลา..
อยู่กับตัวเอง..เรียนรู้จักตัวเอง..ให้มากขึ้น..
บางที..ที่เราคิดว่า..
ตัวเราแข็งแรงขึ้นแล้ว..
แต่ที่จริง..ที่เราเป็น..
มันยังไม่พอ..

โดย: ..เวลา.. IP: 58.181.136.90 วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:9:55:46 น.

เพลง / Title : กำลังใจ
ศิลปิน / Artist : วงโฮป
อัลบั้ม / Album :
Lyrics / เนื้อเพลง กำลังใจ

ญ - ในยามที่ท้อแท้
ขอเพียงแค่คนหนึ่ง
จะคิดถึงและคอยห่วงใย
ในยามที่ชีวิตหม่นหมองร้องไห้
ขอเพียงมีใครปลอบใจสักคน

ช - ในวันที่โลกร้าง
ความหวังให้วาดมันขาดมันหาย
ใครจะช่วยเติมเพิ่มพลังใจ
ให้ฉันได้เริ่มต่อสู้อีกครั้งบนหนทางไกล

* ญ - กำลังใจจากใครหนอ
ขอเป็นทานให้ฝันให้ใฝ่
ช - ให้ชีวิตได้มีแรงใจ
ให้ดวงใจลุกโชนความหวัง
ญ - กำลังใจจากใครหนอ
ขอเป็นทานให้ฉันได้ไหม
ช - ดั่งหยาดฝนบนฟากฟ้าไกล
ที่หยาดรินสู่ผืนดินแห้งผาก
(ซ้ำ*)

นู๋อักฯและเพื่อน ๆ ทุกคนที่บ้านนี้...
ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ.

โดย: นู๋อักฯ IP: 125.26.55.24 วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:10:01:40 น.

"มีสติรักษาจิต"

หลวงปู่หลวงพ่อทั้งหลายท่านสอนค่ะ

โดย: นู๋อบค่ะ IP: 58.10.80.173 วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:10:59:24 น.

สวัสดีค่ะ ...พี่ลิง...เจ้าย่าฯ...นู๋ไทมส์...นู๋อบ และทุกท่าน

คริคริ ...พี่ลิงจ๋า
นู๋กาไม่รับคืนพี่ชายหรอกจ้า
ขายขาดไปเลยยยยย

นู๋ไม่ทิ้งบ้านนี้ไปไหนหรอกนะคะ แว่บไป แว่บมาซาเหมอ และยินดีที่พี่ลิง และทุกท่านที่แวะเวียนมาอยู่เสมอ ๆ

ตัวอักษรบางครั้งเป็นแค่ความสนุกสนาน เป็นสีสันของชีวิต แต่ในความเป็นจริงถ้ารู้จักกันจริง ๆ อาจไม่เป็นเช่นตัวอักษรค่ะ

เจ้าบ้านฝากบ้านไว้ 2 วันนะคะ ไปชาร์ตแบตฯ เพิ่มพลังใจ ที่ตอนนี้มีอยู่เต็มล้น เป็นโอกาสดีนาทีทองของการภาวนา ได้อิงอาศัยผลบุญของพระลูกชายช่วยก่อเกื้อให้ได้เห็นความเจริญ ความเสื่อม ของความเป็นจริงค่ะ

บ้านนี้เปิดกว้างไว้สำหรับพี่ลิง และพลพรรคเสมอ ๆ นะคะ

โดย: สาวิกา

วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:11:12:39 น.

โดย: สาวิกา

วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:11:17:53 น.

โดย: สาวิกา

วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:12:13:11 น.

ช่วงนี้ไปงาน ITU telecom2008 ครับ ไม่ค่อยว่างมาลง

โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.205 วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:14:38:35 น.

ชื่อเพลง : ทะเลใจ
อัลบั้ม : พฤษภา
ศิลปิน : ยืนยง โอภากุล
คำร้อง : ยืนยง โอภากุล
ทำนอง : ยืนยง โอภากุล

ทะเลใจ อัลบั้มภาคแสดงสด

เนื้อเพลง :

แม้ชีวิตได้ผ่านเลยวัยแห่งความฝัน
วันที่ผ่านมา ไร้จุดหมาย
ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียงตัว และจิตใจ
เป็นมิตรแท้ที่ดี ต่อกัน

เหมือนชีวิตผันผ่าน คืนวันอันเปลี่ยวเหงา
ตัวเป็นของเรา ใจของใคร
มีชีวิตเพื่อสู้ คืน วันอันโหดร้าย
คืนนี้ตัวกับใจ ไม่ตรงกัน

คืน นั้น คืน ไหน ใจแพ้ตัว
คืนและวันอัน น่า กลัว ตัวแพ้ใจ
ท่ามกลางแสงสี ศิวิไลซ์
อาจหลงทางไปไม่ยาก เย็น
คืน นั้น คืน ไหน ใจเพ้อฝัน
คืนและวันฝันไป ไกลลิบโลก
ดังนกน้อย ลิ่วล่องลอย แรงลมโบก
พออับโชค ตกลงกลาง ทะเลใจ

ทุกชีวิตดิ้นรน ค้นหาแต่จุดหมาย
ใจในร่างกาย กลับไม่เจอ ทุกข์ที่เกิดซ้ำ
เพราะใจนำพร่ำเพ้อ หาหัวใจให้เจอ ก็เป็นสุข

คืน นั้น คืน ไหน ใจแพ้ตัว
คืนและวัน อัน น่า กลัว ตัวแพ้ใจ
ท่ามกลางแสงสี ศิวิไลซ์
อาจหลงทางไปไม่ยาก เย็น
คืน นั้น คืน ไหน ใจเพ้อฝัน
คืนและวันฝันไป ไกลลับโลก
ดังนกน้อย ลิ่วล่องลอย แรงลมโบก
พออับโชค ตกลงกลาง ทะเลใจ

แม้ชีวิตได้ผ่าน เลยวัยแห่งความฝัน
วันที่ผ่านมา ไร้จุดหมาย
ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียง ตัวและจิตใจ
เป็นมิตรแท้ที่ดี ต่อกัน
ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียง ตัวและจิตใจ
เป็นมิตรแท้ที่ดี ตลอดกาล...

โดย: นู๋อักฯ IP: 125.26.58.231 วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:15:21:41 น.

อิ อิ
ใจตรงกะหนูเวลา

โดย: นู๋อักฯ IP: 125.26.58.231 วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:16:08:35 น.

สวัสดีค่ะ ... พลพรรคทุก ๆ ท่าน

กลับมารายงานตัวแล้วค่ะ ... นำบุญกุศลมาฝากทุก ๆ ท่านเช่นเคยนะคะ

เช้านี้ที่สวนฯ อากาศดี เพราะฝนตกตั้งแต่ช่วงเย็น ๆ ตอนเช้าเลยอากาศดีมาก ๆ สดชื่น...แต่ออกจะหนาว ๆ เล็กน้อย

กลับมาเลยไอเล็กน้อย มีคัดจมูกนิดหน่อย กลายเป็นคนแพ้อากาศไปอีกแล้ว ทั้ง ๆ หายไปนานแล้วอ่ะ

ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่แวะมาทักทายกันนะคะ ขอความสุขสวัสดีจงมีแด่ทุกท่านค่ะ

โดย: สาวิกา

วันที่: 7 กันยายน 2551 เวลา:21:13:10 น.

แวะมาทักทายเพื่อนสมาชิก....

ช่วงนี้ สว.อยากอยู่นิ่ง ๆ.. เฉย ๆ ..
ความรู้สึกอยากคุย... อยากเล่า... มันหนีไปไหนหมด มิรุ.....

เอาเป็นว่า ..ยังมาตามอ่าน จ้า.......

โดย: โอรัช IP: 203.157.14.250 วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:15:42:08 น.

นำบุญมาฝากครับ
2วันทำบุญมาจุใจ
วันเสาร์ที่6ก.ย.51 วัดพุทธบูชา บางมด
ครูบาอาจารย์อาวุโสมามาก
ได้ถวายหนังสือธรรมะ ปัจจัย4 พระพุทธรูป ฟังธรรมภาวนาพระอาจารย์สมศักดิ์ ท่านแสดงธรรม
ได้สอนคาถา
"พุทโธ โพเธยยัง มุตโต โมเจยยัง ติณโณ ตาเรยยัง"
"เมื่อรู้แล้ว จักช่วยผู้อื่นรู้ด้วย เมื่อพ้นทุกข์แล้ว จักช่วยผู้อื่นพ้นทุกข์ด้วย เมื่อข้ามโอฆะแล้ว จักช่วยผู้อื่นข้ามโอฆะด้วย"

ให้น้อง ทีโอทีและเพื่อนที่เจอด้วยครับ

วันอาทิตย์
ที่มูลนิธิลป.มั่น ครูบาอาจารย์มามากครับ พระอาจารย์ที่ท่านอาพาธก็มา
ครั้งนี้จุใจได้ฟังธรรม2ธรรมาสน์ แน่ะครับ
พระอาจารย์สมศักดิ์ พระราชวรคุณท่านแสดงธรรม ท่านเทศน์ให้มีกาย วาจา ใจ ที่นอบน้อม ตรงกันโดยบังเอิญกับที่ผมคุยกับคุณ oreo1234 เมื่อวันเสาร์ที่เดินทางไปวัดพุทธบูชาพอดีครับแม้ในบางส่วน
แล้วพระอาจารย์วิชัย เขมิโย ท่านก็ขึ้นแสดงต่อ เพราะทางมูลนิธิปิติมากที่นานๆท่านมาที เลยนิมนต์ขึ้นเทศน์ต่อ แล้วนิมนต์ให้มาได้ตามโอกาส ท่านเป็นชาวอุบลราชธานีด้วยครับท่านเทศน์ว่าการเจ็บไข้ได้ป่วย เป็นสัญญลักษณ์ของพระยามัจจุราชมาเยี่ยมเยียน (โดยประมาณครับ ผิดพลั้งไปขออภัยขมาครับ)
ตอนบ่ายได้ไปร่วมทำบุญสังฆทาน ชำระหนี้สงฆ์ บังสุกุล ภาวนาและถวายพระพุทธรูปกับคณะหลวงพ่อจำเนียร วัดถ้ำเสือที่ท่านมาที่วัดประดู่ธรรมาธิปัตย์ด้วยครับ ขออภัยไม่ได้แจ้งในกระทู้ครับ เพึ่งมาทราบที่วัดพุทธบูชามีคนบอกมาให้ทราบครับ

โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.205 วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:17:08:18 น.

สวัสดีค่ะ ...พลพรรคทุก ๆ ท่าน

ขอบคุณทุก ๆ ท่านนะคะ ที่แวะมารายงานตัวกันอยู่เสมอ ๆ

คิดถึงพี่อรเสมอเลย ไว้มีอารมณ์อยากเล่าเมื่อไหร่ รีบมาเลยนะคะ นู๋รออยู่ค่า

ช่วงนี้ที่บ้านมีเรื่องราวให้หดหู่บ้างเล็กน้อย พี่ (แม่น้องวิว) เพิ่งตรวจพบเป็นมะเร็งเต้านม ครั้งแรกที่เจ้าบ้านรับรู้ จิตใจมีกระเพื่อมเล็กน้อย ด้วยความเป็นห่วง เนื่องด้วยพี่คนนี้เป็นคนที่ไม่ค่อยแข็งแรงอยู่แล้ว

เป็นห่วงแม่ของเจ้าบ้านจะเป็นทุกข์ อ้ำอึ้งจะบอกเขาอย่างไรดี แต่การณ์กลับกลายเป็นว่า เมื่อแม่รู้เรื่อง แม่กลับเข้มแข็งกว่าเจ้าตัวเสียอีก เนื่องด้วยพิจารณาเห็นว่าเรื่องเจ็บป่วยเป็นเรื่องปกติ จิตใจเข้มแข็ง โรคภัยก็ทำร้ายไม่ได้เต็มที่นัก

หากแลกเปลี่ยนกันได้ เจ้าบ้านอยากขอเป็นเสียเอง จะได้รู้ว่าจิตใจที่ได้รับการฝึกฝนมา เมื่อเจอบททดสอบสำคัญของชีวิต จะสามารถรับมือได้อย่างไร

การตระเตรียมเสบียงการเดินทางมีความพร้อมแค่ไหน ... กายป่วย ใจไม่ป่วยได้หรือไม่ ...

ฝากไว้เป็นข้อคิด สะกิดใจ ขอทุกท่านดูแลสุขภาพกันไว้นะคะ

โดย: สาวิกา

วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:21:33:31 น.

เป็นกำลังใจให้พี่สาวหนูกาค่ะ...

โดย: อักษราภรณ์ IP: 125.26.53.87 วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:23:18:32 น.

เป็นกำลังใจให้ทั้งคุณแม่ พี่สาว และ พี่ไก่ด้วยนะคะ

รักษาสุขภาพตัวเองให้แข็งแรงก่อนนะคะ

โดย: times IP: 58.181.136.90 วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:8:58:15 น.

มาให้กำลังใจ นู๋กา..และ แม่น้องวิว ค่ะ

เพื่อน สว. 3 คน ก็กำลังต่อสู้กับมะเร็งเต้านม อ่ะ
เมื่อแรกรู้เพื่อนจิตตกไปหลายวัน เพราะเป็นห่วงครอบครัว ทั้ง แม่ สามี ลูก
อาศัยที่เคยปฏิบัติภาวนามาแล้ว ฟื้นจิตเร็ว ตอนนี้มีแต่ทุกข์ของสังขารแต่จิตใจไม่เศร้าหมอง

ระยะแรกเพื่อนกังวลว่าแม่จะทำใจไม่ได้เมื่อรู้ว่าลูกป่วย ในที่สุดความรักของแม่ที่มีต่อลูก แม่แสดงความเข้มแข็งมาก เป็นกำลังใจให้ลูก

สู้ สู้ สู้ นะคะ
กำลังใจสำคัญที่สุด

โดย: โอรัช IP: 203.157.14.250 วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:9:10:28 น.

" วิธีง่ายๆต่อสู้กับมะเร็ง ( ส่งต่อได้กุศล) "
พ่อเลี้ยงวรรณ พิมพนิช เจ้าของรวมเกษตรฟาร์ม มาบรรยายวิธีรักษามะเร็งเมื่อเดือนที่

แล้ว ผมเห็นว่ามีประโยชน์ จึงนำมาถ่ายทอดให้เพื่อนๆฟัง ดังนี้

พ่อเลี้ยงวรรณฯ อายุ 60 ปี เป็นมะเร็งขั้นสุดท้ายที่กระดูกสันหลัง คุณหมอทั้งไทยและ
เยอรมัน ไม่รับรองว่า จะรักษาหาย จึงไปทำการรักษาที่เกาหลีเหนือ เป็นเวลา 1 เดือน ก็
หายจากโรค กลับมาเมืองไทย
จึงตั้งเป็นมูลนิธิวรรณ รับรักษาผู้ป่วยโรคมะเร็งที่ยากไร้ฟรี! ปัจจุบันมีผู้รับการรักษา 2000 กว่าคน
ณ อ.แม่สอด ห่างจาก จว.ตาก 100 กม.

วิธีการรักษามะเร็ง แบบธรรมชาติง่ายๆ 4 ข้อ ดังนี้

1. จิตใจ ต้องสู้

2. อาหาร งดเว้นเนื้อสัตว์ แล้วหันมารับประทานอาหารที่มะเร็งไม่รับประทาน 15 ชนิด ได้แก่

2.1 ธัญพืช 5 ชนิด ได้แก่ ข้าวกล้อง , ข้าวม้ง , ข้าวบาเล่ย์ , ข้าวสาลี , และลูกเดือย
นำมาหุงด้วยหม้อข้าวไฟฟ้า
2.2 ผักผลไม้ 10 ชนิด ได้แก่ หอมหัวใหญ่ , มันฝรั่ง , หรือมันเทศ , กล้วยน้ำว้าสุก ( 8
ลูก/วัน) , ฟักทอง , ข้าวโพดหวาน , ยอดแค , ถั่วพู (2 ชนิดนี้ห้ามขาด) , บลอคโคลี่
หรือกะหล่ำ ดอก , ถั่วหวาน และคะน้าฮ่องกง(ผักผลไม้ 5 ชนิดแรกใช้นึ่ง) นำทั้ง 10
ชนิด หั่นเป็นชิ้นๆ นำมาเข้าเครื่องปั่นแบบไม่ต้องละเอียดมาก เพื่อให้กระเพาะอาหาร
ทำหน้าที่ย่อย จากนั้นนำมารับประทานหนัก 1 กก./วันกับธัญพืช

3. อาบน้ำร้อนสลับเย็นหรือเย็นสลับร้อนอย่างละ 2 นาที รวมเวลา 10 นาที 1 ครั้ง/วัน
เตรียมน้ำร้อน โดยใช้เครื่องทำน้ำร้อน เตรียมน้ำเย็นโดยหาถังน้ำใส่น้ำแข็ง แล้วอาบร้อนจัด
และเย็นจัด เท่าที่ร่างกายทนได้ ภูมิต้านทานโรคทั้งสิ้น 2 จำพวก จะถูกกระตุ้นขึ้นมาทำหน้าที่อย่างแข็งขัน

4. การออกกำลังกาย เดินเร็วหรือวิ่งเหยาะๆ ประมาณ 45 นาที/วัน ง่ายไหมครับ

ถ้าเพื่อนสนใจ สามารถเขียนจดหมายติดต่อ ขอรับธัญพืชปลอดสารพิษจากไร่ อ.แม่สอด ตามสถานที่ข้างล่างนี้

“ มูลนิธิวรรณ ” เลขที่ 3/681 ประชานิเวศน์ ถ. เทศบาลนิมิตเหนือ ลาดยาว จตุจักร กทม.

“ เราจะพยายามมีสติคิดดี เพื่อที่จะได้พูดดี และทำดี จนเป็นนิสัย ”

//www.budpage.com/forum/view.php?id=3965

เห็นทุกข์ เห็นธรรม

ได้เวลาเร่งภาวนาแล้วค่ะ

ขอให้ธรรมะรักษาทุกคนนะคะ

^__^

โดย: นู๋อบค่ะ IP: 58.10.80.218 วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:9:52:09 น.

สวัสดีค่ะ ... ทุก ๆ ท่าน

ขอขอบคุณกำลังใจจากทุก ๆ ท่านนะคะ ช่วงนี้เจ้าบ้านแข็งแรงทั้งร่างกาย และจิตใจค่ะ ด้วยอานิสงส์จากพระลูกชายช่วยไว้ได้มาก การภาวนาแทบจะก้าวกระโดดเลยเชียว ... (คิคิ คุยไปอะป่าวเนี่ย)

ตอนนี้เจ้าบ้าน กับพระลูกชาย กำลังหาวิธีโน้มน้าวจิตใจให้พี่สาวหันหน้ามาภาวนา เพราะตอนนี้ตระเวณหายาสมุนไพรมากิน ควบคู่กับการรักษาทางการแพทย์ ใครบอกไรดีก็ทำหมด

เจ้าบ้านเป็นน้องคงแนะนำไรเรื่องภาวนาไม่ได้มากนัก หน้าที่นี้พระลูกชายคงทำได้ดีกว่า เนื่องด้วยเป็นเพศที่เหมาะแก่การให้คำแนะนำได้ ซึ่งพระลูกชายก็ทำหน้าที่อย่างเต็มกำลัง โทรฯ มาให้กำลังใจ โน้มน้าวให้สวดมนต์ภาวนา คงค่อย ๆ เติมให้ทีละน้อย

เจ้าบ้านเห็นเป็นโอกาสดีที่จะได้ดึงน้องวิวให้หันหน้ามาภาวนาเช่นเดิม เพราะลูกก็เป็นกำลังสำคัญที่จะช่วยแม่ได้ในเรื่องนี้ ...(เป็นอุบายของเจ้าบ้านเองอ่ะที่นำเรื่องนี้มาอ้าง ซึ่งก็น่าจะได้ผลในระยะยาว)

ไม่เห็นทุกข์ ก็ไม่เห็นธรรมจริง ๆ ...

โดย: สาวิกา

วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:11:01:19 น.

สวัสดีค่ะ

เจ้าบ้านชอบแว๊บไปบ้านอื่นฉันใด เราก็ชอบแอบมาบ้านนี้ฉันนั้นค่ะ..

ขอให้พี่สาวนู๋กาหายไว ๆ นะจ๊ะ ธรรมโอสถคือ ยาขนานแท้..

ช่วงนี้ เป็นช่วงพายุ..มรสุมในจิตใจเราเองค่ะ
หลังจากที่แยกทางกัน ก็มีแม่..น้องชายที่เมกา พี่..คอยห่วงใยอยู่ค่ะ

เมื่อตอนช่วงวันหยุด เราก็เกิดอาการหนักหน่อย..
เพราะมีเวลาว่างมาก และไม่เคยต้องไปไหนมาไหนคนเดียวมาร่วม 2 ปีกว่า
จึงรู้สึก เหมือนอยู่คนเดียวในโลก.. ถึงแม้ว่าคุณแม่อาสาจะมาอยู่เป็นเพื่อน
แต่เรากลับอยากอยู่คนเดียว เพื่อจะได้แสดงความอ่อนแอ..
โดยไม่ต้องฝืน อยากร้องไห้ ก็แอบร้องมันตรงกลางห้างนั่นค่ะ

รู้สึก สับสนใจมาก ๆ เพราะ เหมือนทั้งแม่..น้องและพี่จะเข้ามาควบคุมเรา
การที่เราแสดงความอ่อนแอ หรือ ต้องการคำแนะนำหรือพูดคุย..
กลับทำร้ายตัวเราเอง ทำให้คนรอบข้างหันมาบงการชีวิต..
และหรือ คาดหวังให้เราต้องเลิกคบ เลิกคุย หาคนใหม่ที่มียศและเงินทอง

แต่นั่นไม่ใช่ความสุข..หรือสิ่งที่เราต้องการเลยค่ะ
พี่ก็จะให้ไปนอก.. แต่พี่ก็เข้าใจเรา ให้เราได้พูดคุยหรือติดเน็ตได้..
พี่ให้เดินสายกลาง แต่ ก็ให้ทำแบบมีชั้นเชิง มีฟอร์ม..
ซึ่งเราไม่มีเลย ไม่ชอบทั้งมาด ทั้งฟอร์ม เราเป็นคนไม่ชอบเล่นเกม..

ตอนนี้ เราไม่มีคอมฯที่บ้าน จึงกลับบ้านแล้วเข้านอนเร็ว..
มีแต่ละครที่เราติดคืนนี้และคืนพรุ่งนี้ค่ะ
เมื่อคืน.. หลังจากเข้านอนหัวค่ำ จึงตื่นขึ้นมากลางดึก..
ประมาณตี 1.. หิวน้ำจึงเดินออกมาเปิดไฟเพื่อเปิดตู้เย็น หาน้ำกิน..
ก็เจอ แมงสาบตัวใหญ่ ซึ่งตอนที่อยู่ด้วยกัน..
บ้านรกมาก ๆ แต่ก็มีเพียงแค่ตัวเล็ก ๆ เค้าก็จับไปทิ้งขยะข้างนอก..

ทำให้เราเกิดอาการทั้งกลัว ทั้งขวัญเสียมาก..
คนที่ไม่กลัว จะไม่มีวันเข้าใจความรู้สึกของเรา
เราจึงกลับเข้านอน..ด้วยความกลัว + โกรธค่ะ
คิดเอาว่า ต้องมียามแกล้งแน่ ๆ ดังที่เราเคยเขียนเล่าไว้..
เวลาอยู่คนเดียว บ้านสะอาด..จะมีแมงสาบตัวดำ ๆ ใหญ่ ๆ..
เราต้องเรียกยาม..มาจับกลางดึกบ่อย ๆ จับทีก็ให้ 100 บาท..
หลังจากบอกผจก.คอนโด เขาก็บอกว่า ลองไม่ให้เงินดูสิ..
แมงอาจจะหายไป เราลืม..สนิทเพราะมีเค้ามาอยู่ด้วยสองปีกว่า
เมื่อคืน..จึงเหมือน..ฝันร้ายสำหรับเราค่ะ

เช้านี้ ตื่นขึ้นมา ก็ไม่รู้ว่า แมงสาบตัวนั้นหายไปไหน..
แต่ทำให้เราเกิดอาการกลัวปนระแวงว่าจะเข้าไปในห้องนอน ฮือ ๆ

ชีวิต..จึงไม่รู้จะเดินไปทางไหน อย่างไรค่ะ
แต่ตอนนี้ เราเป็นเพื่อนกัน คุยกัน.. โดยที่แม่ไม่รู้ แต่พี่รู้..

เราไม่รู้ว่า ทำไม..ทำชีวิตให้มันยุ่งยาก วุ่นวายนัก
พอได้ อิสระ มา.. ก็กลับไม่มีเพื่อน ไม่มีคอมฯ
ได้ห้องที่โล่ง ๆ มา..แต่มีแมงสาบเป็นเพื่อน ฮือ ๆ

จะทำอย่างไรดีคะ ขอคำแนะนำ และคำปลอบจากพี่ผีเสื้อและทุกท่านด้วยนะคะ

โดย: ลิง IP: 58.137.0.83 วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:11:51:28 น.

สวัสดีค่ะ ...พี่ลิง และทุกท่าน

อิอิ ... โดนพี่ลิงแซวเลยอ่ะ หาว่าชอบแว่บไปบ้านโน้น ไม่อยู่บ้านตัวเอง ก็จริงนี่เนอะ

พี่ลิงจ๋า ... นู๋กาคงได้แค่เป็นกำลังใจให้พี่ลิง สู้ ๆ นะจ๊ะ ... ไม่มีใคร ไม่มีสิ่งใด ทำให้เราเป็นทุกข์ เป็นโทษได้นอกจากความคิดของตัวเราเองเท่านั้นค่ะ

ความคุ้นเคย ความเคยชิน ก็เป็นแค่ความรู้สึกที่ผ่านมา แล้วก็ผ่านไป

แต่ก่อนนู๋กาก็ไม่ชอบแมงสาบเป็นที่สุด ฆ่าด้วยสารพัดวิธี นับไม่ถ้วนจำนวนตัว แต่พอมาภาวนา นู๋กาแผ่เมตตาให้แมงสาบเยอะมากกกกกกกก

ปัจจุบันแทบไม่เจอแมงสาบเลย นอกจากเวลาที่ฝนตกหนัก ๆ น้ำระบายไม่ทัน แมงสาบตัวโต ๆ จะขึ้นจากท่อน้ำมาเยอะมากกกก แต่มีมือพิฆาต (พี่เขย) จัดการแทน ถ้าเป็นปกติก็ไม่ค่อยเจอ

ความคุ้นเคย ความเคยชินที่เคยมี อาจทำให้รู้สึกเหงาหงอยเศร้าสร้อยไปบ้างในช่วงแรก พี่ลิงนึกถึงตอนที่เคยอยู่คนเดียว แล้วพี่ลิงรำคาญที่มีคนมาอยู่ด้วยสิจ๊ะ ...อีกหน่อยความคุ้นเคย คุ้นชินแบบเดิมก็จะกลับมาอีกครั้ง คราวนี้พี่ลิงจะมีความสุขที่แท้จริงค่ะ สุขจากการได้อยู่กับตัวเอง

โอกาสแบบนี้หาได้ยากนะคะ ...นู๋กาเป็นกำลังใจให้พี่ลิงเสมอค่ะ

เจอกับโจ้วันอาทิตย์ ยังถามถึงพี่ลิง โจ้บอกพี่ลิงสบายดีแล้ว นู๋กาได้ยินยังดีใจเลยนะคะ ขอความสุข สงบ สันติจงมีแด่พี่ลิงค่ะ

โดย: สาวิกา

วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:15:10:46 น.

สวัสดีค่ะคุณยายลิง :)

คนเราถ้าไม่เจอ ไม่อยู่ตรงนั้น..ก็ไม่อาจรู้ได้นะคะ
อาจไม่รู้สึกอะไรเลย..
หรือ อาจพยายามคาดเดาว่า..มันจะเป็นยังไงนะ
อาจมากหรือน้อยกว่าความเป็นจริง..

วันนี้ทำไม..มาพูดกันเรื่องแมลงสาบ..นะ
หุหุ..นู๋เวลาหละ..กลัวขึ้นสมอง..
เมื่อก่อน..ไม่รู้อะไร..เห็นก็เฉยๆ
จนกระทั่งมารู้ว่า..ไอ๊หยา..มันบินได้..
เท่านั้นแหละ..เป็นศัตรูถาวรต่อกันมา..แต่บัดนั้น
แล้วจะรู้สึกว่า..ทำไม๊ ทำไม มันมารักเราเป็นพิเศษ..
เห็นแล้ววิ่งเข้าหาเรา แทนที่จะไปหาคนอื่น..
เดาเอาว่า..มันคงจับคลื่นความกลัวเป็นหลัก อุอุ

ชีวิต..ก็เงี้ยนะคะ..
ทุกข์นี่จะเหมือนแมลงสาบมั้ยนะ..

อืมมม..แต่คงไม่เหมือนนะ..
เห็นแมลงสาบ..เรายังหาทางไล่ให้มันไป
ถ้ามันไม่ไป..เราไปเอง อิอิ
แต่..ทุกข์..อาจแค่คล้ายๆ
แต่ก็ยังมีทางเลือกอีกทาง..ที่คนเลือกได้
คือ..เห็นทุกข์แล้ว..
รู้ทั้งรู้ว่าทุกข์..ก็ยังกระโจนใส่..
อาจโดยไม่รู้เท่าทัน..หรือเต็มใจ..หรือโดนบังคับ (เต็มใจถูกบังคับ อิอิ)

สุดท้าย..เจอทุกข์แล้ว..
..ก็ต้อง "อดทน" ให้มากค่ะ
จนกว่าจะหาทางออกเจอ..
หากไม่เจอ..เราก็ยังคงดีขึ้นนะคะ
เพราะ..เราคง..เจ็บซะจนชิน อิอิ

สู้ๆๆๆ ค่ะ

ปล. พูดง่าย..ทำยาก..นะคะ
แต่ "อดทน" ไว้เถอะค่ะ แล้วจะดีเอง
ไม่มีอะไร ที่จะแข็งแกร่ง..เกิน "ใจ" หรอกค่ะ

โดย: ..เวลา.. IP: 58.181.136.90 วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:16:18:19 น.

..ขอบคุณนู๋กา และ นู๋เวลาจ้ะ

นาน ๆ จะได้ อ้อน.. กับเขาซักที
แบบว่า เรียกร้องความสนใจไงคะ

ทุกข์เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็แปรเปลี่ยนไปจริง ๆ
แต่แรก อาจทุกข์เพราะเหมือนเราขาดความอดทน..
เหมือนกับเราไม่ได้ดังใจ เรารำคาญหรือหงุดหงิด..
ครั้นพอให้เขาไป ตอนแรกก็ดีใจ กระหยิ่มยิ้มย่อง..
ต่อมา เกิดเสียใจ เอ.. เราทำอาไรลงไปเนี่ย
ผีเข้าหรือเปล่า เขาไม่ได้เลวร้าย.. ดูแลเราอย่างดีจนเกินไป..
จนแทบจะง่อยเปลี้ยเสียขา ทำอาไรไม่เป็นเอาซะเลย

ต่อมา เริ่มดีขึ้นวันละนิ๊ดดด
แต่แล้ว.. ต้อง ทุกข์หนัก เพราะ เจ้าแมงสาบ
ที่ทุกข์เพราะกลัว ทุกข์เพราะโกรธ รู้สาเหตุที่มาคือ ยามอยากได้ตังกระมัง..
ห้องเราสะอาดมาก ยิ่งเราอยู่คนเดียว เรารักษาความสะอาดได้ง่าย
ยิ่งกลัว ยิ่งรักษาความสะอาดมาก แต่กลับมีแมงสาบ ฮือ ๆ
เพราะ เราจะเรียกยามมาจับ 1 ตัว ได้ 100 บาท..

ช่วงนี้ คงจะเห็นว่าอยู่คนเดียว.. เศรษฐกิจก็ย่ำแย่..
เลยจัดการเสียเลย.. ไม่ได้เงินมานานแล้วว

จากทุกข์เพราะคิดว่า คิดถึงเขา.. กลายเป็น ทุกข์เพราะ แมงสาบค่ะ

ความจริง พี่เสนอให้ย้ายคอนโด พี่ซื้อไว้สองห้องจะให้เราไปอยู่..
เราก็ปฎิเสธ เพราะ ไม่อยากย้าย เบื่อการย้ายสมบัติบ้าค่ะ

ตอนนี้ ก็ไม่กล้าขอพี่แล้ว พี่จะให้ไปนอกเร็ว ๆ เพราะเห็นเราร้องไห้..
แต่เมื่อวานโทรมาถามความสมัครใจ เรายังไม่อยากไปเลย..
อยากมีชีวิตเป็นตัวของตัวเองสักพัก ดูละคร..และ รักษาใจให้ได้เสียก่อนค่ะ

ใจนึง ก็อยากติดเน็ตที่ห้อง อีกใจ..เราคบคนยาก..
จะคุยเฉพาะคนที่รู้จัก หรือ สนิทใจด้วยเท่านั้น..
พี่อยากให้ติด จะได้ไม่เหงา มีเพื่อน แต่เราขอคิดดูก่อน..
แค่วันธรรมดา ในเวลางาน..ก็น่าจะเพียงพอแล้วนะคะ

ปล. ขำโจ้ โจ้รายงานว่า น้า..รู้รึเปล่าว่า พี่ไก่ สาวิกามีลูกแล้ววว อิอิ

โดย: ลิง IP: 58.137.0.83 วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:16:47:00 น.

สวัสดีครับ
อายุ วรรโณ สุขัง พลัง
ครับ ทุกท่าน

ธรรมะสวัสดีครับ

โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.205 วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:17:01:41 น.

เมื่อพันทุกข์แล้วจักช่วยให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ด้วย

สาธุครับ
ได้เห็นผู้ปฏิบัติธรรมมาเฉลี่ย ปรับทุกข์กันจนมีความสุขขึ้นไม่มากก็น้อยครับ
ว่างๆจะเขียนเยอะครับ
ธรรมะสวัสดีคร้าบบบ

โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.205 วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:17:19:04 น.

ปล. ขำโจ้ โจ้รายงานว่า น้า..รู้รึเปล่าว่า พี่ไก่ สาวิกามีลูกแล้ววว อิอิ

คริคริ...พี่ลิงจ๋า
พวกสมาชิกในลานธรรมนะ พอรู้ว่านู๋กามีลูกชายโตขนาดบวชพระแล้ว ตาโต ง+ง กันเป็นแถว ยกเว้นคนที่ไปกราบลพ.ประจำ และรู้จักกับพระลูกชายมาก่อน ก็จะรู้เรื่องราวดี

นู๋กาก็ขำโจ้เหมือนกัน ตอนที่เห็นหน้าโจ้ คือ โจ้ลืมหนังสือของลป.เทสก์ไว้ที่วัดที่พระลูกชายอยู่ พอเจอหน้า นู๋กาถามถึงหนังสือ บอกโจ้ว่าเป็นหนังสือที่ดีมากเล่มหนึ่ง

โจ้ถามรู้ได้ไงว่าลืมหนังสือ นู๋กาบอก หนังสืออยู่ที่พระลูกชาย โจ้ทำหน้างง อึ้งไปเลยนะ แต่อุตส่าห์เก็บอาการไม่ถาม นู๋กาเห็นหน้าอึ้ง ๆ ของโจ้แล้วขำ รอให้ถามก็ไม่ถาม ขำซ้า

นี่ถ้าได้เห็นพระลูกชายคงยิ่งอึ้งไปใหญ่ เพราะพระลูกชายตัวสูงใหญ่มากอ่ะ ...เวลายืนด้วยกัน นู๋กาเหลือตัวจิ๊ดเดียวเองอ่ะ ... แต่ตอนนี้ผอมไปเยอะแล้ว เพราะฉันมื้อเดียว ผอมใกล้เคียงกันแระ

ความรักหมด แต่ไม่ได้หมายความว่า 'ชีวิต' จะหมด

โดย: สาวิกา

วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:21:45:27 น.

น้องลิงคะ....

พี่ก็เป็นคนกลัว แมลงสาบ เหมียลกัลล....
โดยเฉพาะแมลงสาบบิน
เหมือนอย่างที่ นู๋เวลา บอกคือ
ยิ่งเรากลัว....ดูเหมือนมันยิ่งชอบบินหาเรา

เคยเจอคนที่กลัวแมลงสาบ ยิ่งกว่าเรา
ครั้งหนึ่ง ขณะนั่งพักผ่อนในห้องพัก ในสถาบันวิจัยแห่งหนึ่งในประเทศญี่ปุ่น
จู่ๆ เพื่อนญี่ปุ่นส่งเสียงร้อง กรี๊ด ๆ ๆ
พี่ต๊ก.กระ.จาย เสียงกรี๊ดนั้น
ที่แท้เธอ เจอแมลงสาบ ตัวเล็ก ๆ
พี่ก็เลยขำ ๆ.. ความกลัวของเธอคนนั้น
ความกลัวของพี่ก็ลดลง เพราะขำเธอแทน
ทีนี้พอเห็นแมลงสาบ ก็จะไปนึกถึงเสียงกรี๊ดร้องของเพื่อน ความขำก็เข้ามาแทรก ความกลัวมันก็เลยหายไป

น้องลิงคะ....
ความเคยชิน...ทำให้เราโหยหา
เมื่อได้มา....ความเคยชินก็ทำให้เบื่อหน่าย
วันนี้...อยากใกล้ชิด
วันนี้...อยากผลักไส
วันนี้...อยากมีใครซักคน
วันนี้...อยากอยู่คนเดียวเงียบๆ
วันนี้...ฉันชอบเสื้อตัวนี้จัง...ใส่แล้วดูดี
วันนี้....ต๊าย..ที่ผ่านมาฉันใส่เสื้อเฉิ่ม ๆ นี้ได้ยังไง
จิตมนุษย์...ปรวนแปร... เปลี่ยนแปลง..ตลอด
เราจึงต้องเจริญจิตภาวนาเพื่อให้รู้เท่าทันความเปลี่ยนแปลงนี้

น้องลิง... เป็นผู้อยู่ในกระแสแห่งธรรม และเข้าใจในความเปลี่ยนแปลงนี้
พี่และเพื่อน ๆ สมาชิกบ้านฯ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

โดย: โอรัช IP: 203.157.14.250 วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:9:00:22 น.

: ดอกไม้กำลังใจ

จะถักแรงใจ ในวันโหดร้าย
ให้เธอได้คลาย ความเจ็บช้ำเศร้าตรม
อยากจะแปลงกาย เป็นดั่งสายลม
พัดความหมองหม่น ลบคราบรอยน้ำตา

จะทอแผ่นฟ้า มาห่มคลุมใจ
อบอุ่นด้วยไอรักและแรงศรัทธา
บนความหวังดี จากใจให้มา
ร้อยเรียงคำว่า รัก คิดถึงและห่วงใย

จะเป็นดอกไม้ แห่งกำลังใจ
ส่งคืนให้ไป ยามที่เธออ่อนล้า
จะเศร้าสุขทุกข์ ขอให้เธอเล่ามา
ฉันนี้ นั่นหนา ก็พร้อมจะแบ่งปัน

แค่อยากได้เห็น เธอยิ้มสดใส
ต้อนรับวันใหม่ ที่สวยรับตะวัน
พร้อมด้วยบทเพลง ขับร้องกล่อมขวัญ
ให้เธอทุกวัน ได้พบฝันที่ดี

จะทอแผ่นฟ้า มาห่มคลุมใจ
อบอุ่นด้วยไอรักและแรงศรัทธา
บนความหวังดี จากใจให้มา
ร้อยเรียงคำว่า รัก คิดถึงและห่วงใย

จะเป็นดอกไม้ แห่งกำลังใจ
ส่งคืนให้ไป ยามที่เธออ่อนล้า
จะเศร้าสุขทุกข์ ขอให้เธอเล่ามา
ฉันนี้ นั่นหนา ก็พร้อมจะแบ่งปัน

แค่อยากได้เห็น เธอยิ้มสดใส
ต้อนรับวันใหม่ ที่สวยรับตะวัน
พร้อมด้วยบทเพลง ขับร้องกล่อมขวัญ
ให้เธอทุกวัน ได้พบฝันที่ดี

พร้อมด้วยบทเพลง ขับร้องกล่อมขวัญ
ให้เธอทุกวัน ได้พบฝันที่ดี...

โดย: ลิง IP: 58.137.0.83 วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:10:41:59 น.

ขอบพระคุณค่ะ พี่อร _/|\\_

ยายลิงมีดีอยู่อย่างนึง คือ เป็นคนยอมรับความจริงค่ะ
เป็นคนชอบทุบและขัดเกลาตัวเองมากกว่าคนอื่น..

ที่สนใจธรรมะคือ เพื่อจะช่วยบันเทาทุกข์ ช่วยให้ทำใจ ปลงใจได้ง่ายขึ้น
เพียงแต่ ช่วงหลังแย่.. เพราะ ไม่ค่อยจะมีเวลาทบทวนตัวเองเลยค่ะ

ก็ได้เรียนรู้นะคะ ว่า คนเรา ได้อย่าง เสียอย่าง..
ไม่มีใครได้อาไร โดยไม่ต้องเสียอะไร หรือไม่ต้องลงทุนลงแรงเลย
อย่างที่พี่ผีเสื้อว่า ของฟรีๆ..ไม่มีในโลก
อย่างน้อย ก็ต้องเป็นหนี้บุญคุณไงคะ บุญคุณที่ไม่มีวันชดใช้ได้หมด

ที่ยายลิงเศร้าก็เพราะ เมื่อได้พอรู้ถึงเรื่อง กรรมวิบาก..
ก็ไม่คิดอยากจะทำร้าย ทำลายใครเลย..
ปรกติ ก็เป็นคนที่คิดถึง อกเขา..อกเราอยู่แล้ว

การเลิกกัน มันดูแรงไป แต่ การแยกกันอยู่ ดูจะเบากว่านะคะ
เราทิ้งมาหลายคนแล้ว เพียงเพราะ เขาไม่ใช่ หรือ เพราะ หมดใจแล้ว
ก็เลยกลัวนักกลัวหนา.. ว่าจะโดนเอาคืนค่ะ

บางที ดวง..ชีวิต ก็เป็นแพทเทิรน เป็นวัฎฎจักรจริง ๆ
เมื่อได้เปรียบเทียบกับหลายคนที่มีปัญหาในลานธรรม..
ปัญหาคู่..ของเราก็น้อยกว่าของคนอื่น จะเรียกว่า
น้อยกว่าหลายๆคนรอบข้างเราซะอีกค่ะ

เพียงแต่ เราวางมาตรฐานทางธรรม..ไว้สูงกว่าทางโลก
ทุกข์ก็คือ ไม่ได้เป็นดังใจเท่านั้นค่ะ

หลายคนอาจจะมองเพียงทางโลก ก็คือ ตำแหน่งหน้าที่การงาน เงิน ยศ..
เรามองทางธรรม จึงไม่เคยคิดเห่อไปกับคนพวกนี้..
แต่เพราะ เขามัวแต่หลงระเริงไปในกระแสโลก ซึ่งเราเบื่อ..
เราจึงเดินสวนทางกันค่ะ

ตอนนี้ ก็ดีนะ ให้เขาได้มีเวลาทบทวนธรรมะ
สอนคนอื่นได้ ก็คงจะซึมซับเข้าไปบ้าง
ความผิดหวัง จะเป็น โอสถขนานเอก..ให้หวนคืนทางธรรมค่ะ

คนเราไม่ควรจะทิ้งธรรมเลย ปากจะอ้างว่ามีธรรม แต่ใจนั้น คนเราต้องรู้ตัวดี..
แต่ การคลุกคลีอยู่กับคนทางโลก ๆ จะทำให้เราเผลอไผลได้ค่ะ
เราเองก็เป็นเช่นนั้น แต่ความที่กลัวทุกข์ กลัวลำบากจึงไม่ทิ้งธรรม ทิ้งบุญ..
เราจึงมีกัลยาณมิตรที่คอยช่วยพยุงเราค่ะ

ขอบพระคุณพี่ ๆ น้อง ๆในนี้ด้วยนะคะ _/|\\_

โดย: ลิง IP: 58.137.0.83 วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:11:53:04 น.

***คนเราไม่ควรจะทิ้งธรรมเลย ปากจะอ้างว่ามีธรรม แต่ใจนั้น คนเราต้องรู้ตัวดี..
แต่ การคลุกคลีอยู่กับคนทางโลก ๆ จะทำให้เราเผลอไผลได้ค่ะ
เราเองก็เป็นเช่นนั้น แต่ความที่กลัวทุกข์ กลัวลำบากจึงไม่ทิ้งธรรม ทิ้งบุญ..
เราจึงมีกัลยาณมิตรที่คอยช่วยพยุงเราค่ะ

ขอบพระคุณพี่ ๆ น้อง ๆในนี้ด้วยนะคะ _/|\\\\_ ***
สาธุคร้าบบบ

เมื่อรู้แล้วจักช่วยให้ผู้อื่นรู้ด้วย_/|\\_

ธรรมะสวัสดีครับ

ผมเคยเห็นคล้ายๆปีศาจแมลงสาบ มันซ้อน

อยู่ในตัวพี่ผู้หญิงนักปฏิบัติธรรมที่ไปทำบุญ

ทอดกฐิน(ที่ผมเป็นประธานทอดผ้าไตรกฐิน)

ด้วย หลังจากรถตู้พลิกคว่ำแถวประตูน้ำพระ

อินทร์ เพราะคนขับหลับใน ไม่มีใครในรถเป็น

อะไรเลยมีผมคนเดียวที่มีแขนถลอกนิด

หน่อย เพราะกระจกรถตรงที่ผมนั่งมันถูกับร่อง

ถนนข้างทางแตกกระจาย บังเอิญมือผมไป

ฉวยยึดหูจับเหนือหน้าต่างแขนเลยไปถูกับ

พื้นนิดหน่อย ด้วยแรงรถที่พลิกข้าง ทำให้พี่

ผู้หญิงคนนั้นกระโดดมาอยู่บนตักผม หน้า

ของพี่เขาจะพุ่งออกไปทางหน้าต่างถูกับพื้น

ถนน แต่ติดแขนของผมไว้ เลยไม่เป็นไร

หน่วยกู้ภัยและตำรวจต่างๆมากันเต็มไปหมด

ตัวผมรู้สึกปวดเมื่อย(ทั้งๆที่ไม่ได้กระทบอะไร

เลยด้วยมีสติใช้มือและร่างกายถ่ายน้ำหนัก

ได้อย่างมีประสิทธิภาพเลยไม่ได้ชนอะไร

แรง) และหัวใจเต้นแรงแปลก แต่ไม่ได้ตกใจ

กลัวแฮะ สงบผิดปกติ เหมือนกับว่ามีตัวซ้อน

ตัวพิจารณาอีกชั้นหนึ่งและพยายามทำงาน

สอดส่ายภาวะแวดล้อมเพื่อรักษาความ

ปลอดภัย และรู้ตัวว่าไม่เป็นอะไร ได้แจกจ่าย

พระเครื่อง(รุ่นที่แจกทหารตำรวจภาคใต้แล้ว

รอดจากอุบัติเหตุรถคว่ำเหมือนกันครับ จนครู

บาต้นน้ำลูกศิษย์สายพระอาจารย์สมชายวัด

เขาสุกิมท่านมาขอไปแจกเพิ่มเติมอีก)แก่

คณะกู้ภัยและตำรวจที่มาช่วยเหลือ สนุก

สนานไปอีกแบบ (เกิดในวันเกิดที่พึ่งจะได้รับ

ของขวัญฉลองบนรถ พอฉลองเสร็จก็เกิด

เรื่อง สุดยอดคร้าบบบ) แล้วเจ้าภาพรถเพื่อน

ผมก็สั่งรถตู้สำรองมารับช่วงต่อไปทอดกฐิน

สำเร็จโดยสวัสดิภาพ ผมไม่ได้เคลมประกัน

ด้วย นึกว่าเอาบุญใช้หนี้กรรมไป (รถนี้เจ้า

ภาพเลิกใช้เป็นรถส่วนตัวแล้วนำไปใช้งานรับ

แขกที่อื่นเลยครับ)

พี่พนักงานขับรถไปกัน2คน คนสำรองบอกว่า

เห็นคนขับมือ1หลับใน แต่พลขับมือ1บอกว่า

เห็นทางรถเป็นทางให้เลี้ยวโค้ง(ทั้งๆที่ตรง

นั้นจริงๆเป็นทางตรงครับ) เลยเลี้ยวพวง

มาลัยจนรถพลิกเข้าคูถูไปไกล แต่ปลอดภัย

ทุกคน

ผมเห็นมีเจ้าตัวดำๆ ผิวหยาบๆคล้ายๆเม้ด

ทราย ตาเหลืองทึบวาวซ้อนอยู่ที่พี่ผู้หญิงที่

ผมช่วยเอาแขนบังหน้าไว้ไม่กระทบพื้น ถาม

อาจารย์บางท่านภายหลัง มีท่านหนึ่งบอกว่า

เป็นปีศาจ ผมมาคิดดูสงสัยว่าจะเป็นแมลง

สาบที่ผมเคยตีตอนเด็กๆมาขอส่วนบุญก็ได้

ครับ อย่างไรก็ตามถ้าจำไม่ผิด(หลายปีแล้ว)

ผมได้อุทิศบุญให้เขาไปด้วย อาจจะเข้าใจ

ผิด ท่านผู้รู้ใดเฉลยให้ชัดเจนขึ้น เพื่อการ

ประกอบบุญบารมีที่ดีขึ้นก็ดีสิครับ

บุญกุศลบารมีใดที่กระผมบำเพ็ญในที่นี้และที่

อื่นๆทั้งในอดีตปัจจุบันอนาคตขออำนาจคุณ

พระศรีรัตนตรัยดลบันดาลให้สามารถอุทิศให้

ถึงแก่เหล่าแมลงสาบและสัมพันธชนที่ผมเคย

ล่วงเกินมา เพื่อเป็นอโหสิกรรมกลับร้ายกลาย

เป็นดีแก่กระผมและท่านเหล่านั้น มาช่วย

กระผมในการบำเพ็ญบารมีพุทธภูมิและช่วย

ให้ผู้อื่นได้ด้วยโดยดีงามยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ

ครับ สัมปติจฉามิๆๆ สิทธมัตถุๆๆ

"พุทโธ โพเธยยัง มุตโต โมเจยยัง ติณโณ ตาเรยยัง"
"เมื่อรู้แล้ว จักช่วยผู้อื่นรู้ด้วย เมื่อพ้นทุกข์แล้ว จักช่วยผู้อื่นพ้นทุกข์ด้วย เมื่อข้ามโอฆะแล้ว จักช่วยผู้อื่นข้ามโอฆะด้วย"

"เมื่อได้พุทธภูมิ อภิเษกพระสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว จักช่วยให้ผู้อื่นได้พุทธภูมิ อภิเษกพระสัมมาสัมโพธิญาณด้วย"

ธรรมะสวัสดีครับทุกท่าน

โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.205 วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:14:57:33 น.

สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ ทุกท่าน...
สวัสดีค่ะคุณยายลิง...

คิดถึงและเป็นห่วงคุณยายลิงเสมอ...
ก้าวแรกของเรา...
มักจะไม่มั่นคงเท่าไรนัก...
เพราะเรามัวแต่คิดถึงก้าวหลัง ๆ ในอดีต...

ซึ่งก้าวเหล่านั้น...
มันเป็นเครื่องส่ง...
ให้เราหวั่นไหวในก้าวแรก...
จนคิดว่า...
ก้าวที่สอง สาม สี่ ห้า ...และต่อ ๆ ของเรา...
จะมั่นคงได้ไหมหนอ...

ก้าวในอดีตบั่นทอนก้าวแรก...
และก้าวต่อ ๆ ไปมาก...

มองแต่ก้าวปัจจุบัน...
ประคับประคองให้ก้าวนั้นมั่นคง...
เพื่อก้าวต่อ ๆ ไปที่มั่นคงขึ้นไปยิ่งกว่านั้น...

วันหนึ่ง...
คุณยายลิง...
จะมีก้าวที่มั่นคงนั้น...
ด้วยขาและเท้าของคุณยายลิงเองค่ะ...

รัก+คิดถึง+เป็นห่วงเสมอค่ะ...
ย่าอักฯค่ะ.

โดย: อักษราภรณ์ IP: 125.26.52.165 วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:17:07:03 น.

***คห.ที่ 15 ของคนมีความสุข

สวัสดีค่ะ ทุกท่าน

คุณมุ่งฯ คะ

เรื่องซองทำบุญสร้างพระพุทธรูปน่ะค่ะ
อยากจะขอเปลี่ยนแปลงสักเล็กน้อย

จากเดิม..ที่จะไปฝากไว้ที่โฮมอิงลิชนั้น
เนื่องจากช่วงนี้ไม่ค่อยได้ไปภาวนาช่วงเย็นเท่าไรนัก
อีกทั้งช่วงนี้หลวงพ่อท่านมีกิจนิมนต์เยอะมาก
ครั้นจะฝากไว้กับพี่ๆ ป้าๆ ที่โฮมฯ
เกรงจะเป็นการรบกวน

จึงอยากจะขอส่งซองทำบุญให้คุณมุ่งฯ
ทางไปรษณีย์แทนค่ะ
รบกวนขอที่อยู่ด้วยนะคะ
ส่วนเงินร่วมทำบุญนั้น..เปิ้ลจะโอนผ่านบัญชีไปให้ค่ะ

ต้องขอโทษคุณมุ่งฯ หากทำความไม่สะดวกให้..นะคะ
_/|\\\\_

โดย: times IP: 58.181.136.90 วันที่: 6 สิงหาคม 2551 เวลา:9:17:05 น.
***

สวัสดีครับทุกท่าน

สวัสดีครับคุณเปิ้ล
***ส่วนเงินร่วมทำบุญนั้น..เปิ้ลจะโอนผ่านบัญชีไปให้ค่ะ***
อยากจะสอบถามคุณเปิ้ลว่ามีการโอนเงินมาไหมครับ ถ้ามีช่วยแจ้งยอดด้วยครับ จะได้จัดการยอดได้ถูกครับ

ธรรมะสวัสดีครับทุกท่าน
ขอให้คุณยายลิงมีกำลังใจดีขึ้นโดยดีงามยิ่งๆขึ้นไปนะครับ

โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.205 วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:20:52:06 น.