พระ กับ ขอทาน
ฤดูร้อนในวันหนึ่ง ระหว่างทางไปวัดเชตวัน พระกับขอทานได้เดินทางมาพบกันและสนทนากัน
พระ : ท่านเป็นใคร ? ขอทาน : ข้าพเจ้าเป็นขอทาน
พระ : ท่านกำลังจะไปไหน ? ขอทาน : ไปหมู่บ้านข้างหน้าโน้น
พระ : ท่านจะไปขอทานหรือ ? ขอทาน : เปล่า ... แต่จะไปเอาเงินที่ฝังดินไว้
พระ : แสงแดดแผดจ้าอย่างนี้ท่านไม่ร้อนหรือ ? ขอทาน : ร้อน.... แต่ราคะร้อนแรงกว่า
พระ : ท่านหมายถึงอะไร ? ขอทาน : ภรรยาของข้าพเจ้าบอกเมื่อเช้านี้ว่า หากข้าพเจ้าไม่สามารถเอาเงินที่ฝังซ่อนไว้มาได้เธอจะไม่ให้ข้าพเจ้าร่วมรักด้วย เพราะเหตุนี้แหละข้าพเจ้าจึงยอมทนร้อนเดินฝ่าแดดมาเอาเงินตามที่นางประสงค์ .... แล้วท่านเล่าเป็นใคร ?
พระ : ข้าพเจ้าเป็นนักบวช ? ขอทาน :ท่านออกบวชจำเพาะใคร ? ใครเป็นศาสดาของท่าน ?
พระ : พระพุทธเจ้า ? ขอทาน : ท่านกำลังจะไปไหน ?
พระ : ไปเฝ้าพระพุทธเจ้า ขอทาน :เพื่อประโยชน์อันใด ?
พระ : เพื่อรับทรัพย์ ขอทาน : พระพุทธเจ้ามีทรัพย์หรือ ?
พระ : มี ขอทาน :ให้ข้าพเจ้าบางซี่
พระ : ให้ได้แต่ท่านอาจจะรับไม่ได้ ขอทาน : เพราะเหตุใด ?
พระ : พราะท่านยังกลัว ? ขอทาน :ท่านกับข้าพเจ้าเหมือนกัน
พระ : ตรงไหน ขอทาน :ตรงที่ต้องการทรัพย์
พระ : แต่ทรัพย์ของท่านกับของอาตมาไม่เหมือนกัน ขอทาน : ข้าพเจ้าไม่เข้าใจ ?
พระ : ท่านต้องการทรัพย์เพียงเพื่อเลี้ยงชีพในชาตินี้ แต่อาตมาต้องการอริยทรัพย์ ขอทาน :ท่านกับข้าพเจ้ายังเหมือนกันอยู่ดี
พระ : ตรงไหน ขอทาน :ตรงที่กลัว
พระ : แต่ความกลัวของอาตมากับของท่านไม่เหมือนกัน ขอทาน : ข้าพเจ้าไม่เข้าใจ ?
พระ : ท่านกลัวไฟราคะ แต่อาตมากลัวไฟนรก
ที่มา : นิทานปรัชญาพุทธ ของ บรรจบ บรรณรุจิ โพสต์โดย : ธรรมทิพย์ ๙ พฤษภาคม ๒๕๕๑
Create Date : 12 พฤษภาคม 2551 |
|
0 comments |
Last Update : 12 พฤษภาคม 2551 15:37:13 น. |
Counter : 1104 Pageviews. |
|
|
|