Bloggang.com : ยิงจากแถวสอง : แชร์ประสบการณ์การออมเงิน (ฉบับคนธรรมดา) 2

แชร์ประสบการณ์การออมเงิน (ฉบับคนธรรมดา) 2

เงินเหรียญดิฉันก็เก็บนะคะ สมัยประถมก็จะเก็บโดยหยอดกระปุก ถ้ากระปุกเริ่มหนักก็แสดงว่าเงินเยอะขึ้น แต่ไม่เห็นว่าเงินในกระปุกมีเยอะแค่ไหน อีกอย่างแกะออกมานับยากมาก ต่อมาเลยเปลี่ยนวิธี โดยการออมใส่คอนโดเหรียญ (ลิ้นชักเล็ก)

แต่ละชั้นก็จะมีเหรียญแตกต่างกันไป
ชั้นแรก เป็นเหรียญสตางค์ ที่เก็บไว้ชั้นบนสุดเพราะเหรียญมีน้ำหนักเบาและมีจำนวนน้อยที่สุด

ชั้นที่ 2 เป็นเหรียญ 2 บาท

ชั้นที่ 3 เป็นเหรียญ 1 บาท

และชั้นที่ 4 เป็นเหรียญ 5 กับเหรียญ 10 บาท

ส่วนเหรียญพิเศษอื่นๆ ที่มีลวดลายแปลกตา หาได้ยาก ดิฉันก็จะเก็บใส่กล่องแยกเอาไว้ เพราะถ้าเอาไปปนกับเหรียญอื่นๆเผลอหยิบไปใช้เสียดายแย่เลย

สมัยเรียนมหาวิทยาลัย (ดิฉันเรียนที่มหาวิทยาลัยของรัฐชื่อดังในภาคใต้  ซึ่งไกลจากบ้านด้วยระยะทางประมาณ 1500 กิโลเมตร) เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ต้องไปเผชิญชะตากรรมในต่างถิ่น  ฟังดูเหมือนน่าสงสาร แต่จริงๆแล้วดิฉันเลือกเองค่ะ สละสิทธิ์มหาวิทยาลัยอื่น เพื่อที่จะได้มาอยู่ที่นี่  ไม่ได้อยากหนีอะไรนะคะ  แต่อยากพิสูจน์ให้ทางบ้านเห็นว่า เราโตแล้ว รับผิดชอบตัวเองได้   อยู่ที่นั่นคุณแม่ส่งเงินให้เป็นรายเดือน ให้บริหารจัดการเองเช่นเคย โดยจะคำนวณจากมื้ออาหาร 3 มื้อ มื้อละ 50 บาท ซึ่งเด็กมหา'ลัย อย่างเรากินอิ่มแบบสบายๆ และให้เผื่อใช้จ่ายอย่างอื่นอีกนิดหน่อย โดยค่าเทอมและค่าหอพัก จะจ่ายรวบยอดทั้งเทอม ส่วนนี้ที่บ้านก็รับผิดชอบให้อีกเช่นเคย  (เรานี่ช่างโชคดีอะไรเช่นนี้)

ช่วงปี 1 เป็นช่วงที่ไม่ค่อยได้ใช้เงิน  เพราะเวลาส่วนใหญ่ก็เรียน และทำกิจกรรม ไม่ค่อยได้ออกไปเที่ยวอะไรมาก อาหารในมหาวิทยาลัยก็มีให้เลือกหลากหลาย  ราคาก็ถู๊ก ถูก  (ข้าวราดแกง 1 อย่าง 12 บาท  2 อย่าง 15 บาท 3 อย่าง 17 บาท, ก๋วยเตี๋ยว 15 บาท ,น้ำหวานแก้วละ 3-7 บาท ) ที่ไปบ่อยๆก็เห็นจะเป็นห้างสรรพสินค้าหน้ามหาวิทยาลัย ไปซื้อข้าวของเครื่องใช้  ซึ่งแต่ละครั้งที่ไปดิฉันก็จะจดรายการสิ่งของที่ต้องซื้อ เพราะจะได้ไม่ตกหล่น  ไม่ซื้อของเกินความจำเป็น  และที่สำคัญไปเดินตากแอร์ (ก็ขึ้นชื่อว่าภาคใต้ มันก็มีแค่ 2 ฤดู คือร้อน กับร้อนมาก เราก็เลยต้องมีที่คลายร้อนเป็นธรรมดา)

พอมาปี 1 เทอม 2 ดิฉันย้ายออกไปพักที่หอนอกมหาวิทยาลัย เนื่องจากดิฉันสร้างรกราก และสะสมสิ่งของต่างๆมากมาย จนพื้นที่ในห้องแทบจะไม่มีที่เดิน เมื่อรวมของรูมเมทอีก 2 คน ยิ่งทำให้ห้องแคบไปถนัดตา  ดิฉันได้ย้ายไปพักที่หอพักข้างมหาวิทยาลัย ซึ่งสามารถไป-มาได้อย่างสะดวก (ใช้รถจักรยานยนต์) ช่วงนั้นได้รถมาใหม่ๆ เริ่มมีการออกไปสำรวจพื้นที่ต่างๆ รู้ที่กิน  ที่เที่ยว  ที่ช็อป  มากมาย ซึ่งแน่นอนว่าค่าใช้จ่ายก็เพิ่มขึ้น แต่คุณแม่ก็ใจดี ให้เบี้ยเลี้ยงเพิ่ม เป็นเดือนละ 9 พัน (ค่าห้อง รวม ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าอินเตอร์เน็ต 3500 บาท ค่ากินค่าอยู่ 4500 บาท (เฉลี่ยวันละ 150 บาท) และค่าใช้จ่ายอื่นๆ อีก 1000 บาท ช่วงนี้ดิฉันออมเงินจากการประหยัดค่าอาหาร โดยกินข้าว 2 มื้อ จากมหาวิทยาลัย มื้อเย็นซื้อน้ำเต้าหู้ หรือนม เป็นการลดน้ำหนักไปในตัว  ก็เหลือเก็บวันละหลายสิบบาท  เดือนนึงก็เหลือเก็บประมาณ 1000-2500 บาท

Create Date : 27 มิถุนายน 2557

Last Update : 27 มิถุนายน 2557 17:14:23 น.

1 comments

Counter : 1927 Pageviews.

ของเราจะประหยัดค่าเสื้อผ้า ค่าเครื่องสำอางค์ ค่าจิปาถะ เราทำได้ไม่มีปัญหา แต่ถ้างดค่ากิน ไม่ได้กินมื้อเย็นอยู่ไม่ได้แน่ ๆ T___T

โดย: เด็กน้อยตัวแสบ

วันที่: 30 มิถุนายน 2557 เวลา:14:19:46 น.