Bloggang.com : ถมทอง : ทำความดีนี้แสนยาก ๒

ทำความดีนี้แสนยาก ๒

สร้างความดีต้องมีอุปสรรค

ความดีเป็นศัตรูของชีวิต เป็นศัตรูสำหรับคนชั่ว ทำให้สร้างความดีไม่ได้เลย ความดีเป็นอุปสรรคขวางไม่ให้สร้าง มารไม่มี บารมีไม่เกิด ประเสริฐไม่ได้ ต้องมีมารผจญตลอด ถ้าชนะมารได้ คือ บทสวดถวายพรพระ (พาหุงมหากา) ในเมื่อชนะมารแล้ว ความดีจะถึงจิตใจ สร้างความดีต้องลงทุนความลำบากได้ ถ้าลงทุนความลำบากไม่ได้ ความดีที่ไหนจะสิงสถิตอยู่ในจิตใจผู้ใดได้บ้าง

วันเวลาหมดไปอย่างน่าเสียดาย เราสร้างความดีมากเท่าใด เวลาหมดไปความดีก็เพิ่มขึ้น แต่บางคนสร้างแต่ความไม่ดีก็อยากให้เวลาหมดไปไว มันต่างกันที่ความทุกข์ ความสุขของบุคคลแต่ละท่านไม่เหมือนกัน เหมือนพระนวกะมาบวชแต่ละพรรษาบางท่านก็นับวันนับคืนนับเวลาอยากให้ออกพรรษาไว ๆ จะได้สึกก็มี แต่บางท่านพอออกพรรษาแล้วเสียใจว่าเวลาไม่น่าหมดไว เรากำลังสร้างความดีให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เวลาก็หมดไปอย่างน่าเสียดาย คิดไม่ตรงกัน เนื่องจากว่าสุขกับทุกข์ หรือคนสร้างความดีมันมีอุปสรรคมากเหลือเกิน คนสร้างความชั่วนั้นไม่มีอุปสรรค ไม่มีใครขัดขวาง ไม่มีมาร

ขอเจริญพรท่านอุบาสก อุบาสิกาทั้งหลาย เพราะคนเรามีเทวดาพาลกับเทวดาบัณฑิตปกครองอยู่ในตัว ถ้านิสัยไม่ดีเป็นอันธพาล เทวดาพาลก็จะเข้าสิง ยุให้รำตำให้รั่วตลอดรายการ ฝ่ายบัณฑิต ผู้มีจิตเป็นกุศล เทวดาบัณฑิตก็จะได้รักษาอยู่ในตัวบุคคลนั้นตลอดไป ถ้าจิตคิดแหนงแคลงใจไม่ดีแล้วนั้น บัณฑิตก็ออกไป พาลก็เข้ามาแทรกต่อไป เหมือนเทวดาพาลกับเทวดาบัณฑิตอยู่ในตัวคนนั่นเอง

บางคนมาเจริญพระกรรมฐาน ๓ วัน ๗ วัน บางคนเป็นปีแล้วก็ยังไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันแต่ประการใด เนื่องจากว่าการปฏิบัตินั้นไม่ได้ตั้งใจเลย สร้างความดีโดยไม่ตั้งใจ ตามเขามาแล้วให้ได้ของดียากมาก แต่ของชั่วนั้นง่ายมาก คำว่า “ของดี” นั้นมันเป็นศัตรูชีวิต เพราะความดีมันยากเป็นศัตรูกับคนที่สร้าง มันจะไม่อยากสร้าง หนักก็ไม่เอาเบาก็ไม่สู้ ความรู้ก็ไม่มี ความดีก็ไม่ได้ ไม่เกิดประโยชน์โสตถิผลแต่ประการใด

ท่านที่เข้าถึงรัตนตรัยในพระพุทธศาสนาแล้ว จะชื่นใจจะสร้างความดีตลอดไป จะไม่มีการหละหลวมเหลาะแหละเหลวไหลไม่มีการถอย มีแต่เดินหน้าตลอด เพราะเข้าซึ้งในรสพระธรรม เข้าถึงพระรัตนตรัย แก้วอันประเสริฐทุกประการแล้ว เขาจะดื่มด่ำในความดี เขาจะไม่ถอยทัพ จึงเรียกว่า ความดีเป็นศัตรูชีวิต

คนที่มาสร้างความดีไม่ใช่ของง่าย เอาปัจจัยใส่ซองทำง่ายมาก แต่การสร้างบุญไว้ในจิตใจให้เกิดความสุขในครอบครัว ให้ลูกหลานเรียนหนังสือสำเร็จเป็นด็อกเตอร์ โดยไม่ใช้เงินทำอย่างนี้ได้ไหม ทำบุญง่ายกว่าสร้างบุญ สร้างบุญไม่ต้องเสียสตางค์แต่มันยาก นี่แหละเป็นศัตรูชีวิตของคน ความดีเป็นศัตรูชีวิต วันพระลองไปดูตามวัด เงียบหมดไม่มีคนมารักษาศีลมารักษาอุโบสถ

คนที่สร้างเวรสร้างกรรมไว้ กรรมจะสนองทันที ท่านอย่าคิดว่าบุญ-บาปไม่มีจริงในชาตินี้ เห็นทันตาเลย อาตมาไม่เคยลืมบุญคุณคน เพียงแค่น้ำถ้วยเดียวอาตมาก็ไม่เคยลืม เราจึงเจริญรุ่งเรืองของเรามา อาตมานิสัยไม่ดีเวลาไปไหน ชอบเอาขนมไปแจกเพราะตำราเรา ยิ่งให้ยิ่งได้ ยิ่งหวงอดหมดไม่มา เราไม่หวงไม่อด หมดมาเรื่อย ๆ รวยตรงนี้ ชื่นใจตรงนี้ ในเมื่อชื่นใจแล้ว จิตก็เป็นกุศล ทำอะไรก็ได้มรรคได้ผลได้อานิสงส์สมความมุ่งมาดปรารถนา อานิสงส์ แปลว่า หลั่งมาไหลมาเทมา เงินไหลนองทองไหลมาไม่จน ตรงนี้ไม่มีใครคิด ต้องหันมุมกลับถึงจะเห็นได้

การปฏิบัติธรรมนี้จะว่ายากก็ยาก จะว่าง่ายก็ง่าย ถ้าท่านมีศรัทธาเต็มที่แล้วง่ายมาก ถ้าไม่มีศรัทธามาตามเขาทำจิ้ม ๆ จ้ำ ๆ นี้ยาก ไม่ได้อะไรเลยและไม่รู้อะไรเลย เดี๋ยวไปวัดโน้นทัวร์บุญวัดนี้ เมื่อวานมารับประทานข้าว ๒,๐๐๐ คน รถบัส ๓๐ กว่าคัน ไปทำบุญกันวัดไหนก็มารับประทานข้าวที่วัดอัมพวัน กับข้าวมีเยอะแยะไปหมด คนจำนวน ๒,๐๐๐ คน รับประทานข้าวกันทุกคนแล้ว แต่ข้าวยังเหลือกินเหลือใช้ อาตมาจึงบอกโยมว่ากับข้าวยังมี ตักใส่ถุงไปฝากแฟนที่บ้าน ฝากลูกเล็ก ๆ มีต้มจืด ตักไปแล้วก็ยังไม่หมด แกงหม้อเบ้อเริ่มตักไปแล้วก็พูนขึ้นมา แปลกดีเหมือนกัน ใครอยากรวย เอาคาถาทาสเศรษฐีของเทวดาไปใช้ท่อง ๑๐๘ จบ คาถามีอยู่ว่า “อิติมะมะ มีมะมูน พูลมามี มามะมะ นะมะพะธะ”

นี่แหละท่านสาธุชนทั้งหลายที่อาตมาชี้แจงแสดงทุกวันพระซ้ำ ๆ กันบ้าง บางคนไม่เข้าใจ เวลาอาตมาพูด ตั้งใจฟังสักนิดจะได้ข้อคิด ถ้าไม่ตั้งใจฟังก็จะไม่ได้ข้อคิด พูดนี่ไม่ได้ให้โยมเชื่อ แต่พูดให้โยมไปคิด พระพุทธเจ้าสอนให้เราคิด สอนให้เรามีสติปัญญา ไม่ใช่ให้คนอื่นมาช่วยเรา ถ้าเราเป็นหัวหน้าครอบครัวพ่อบ้านและแม่เรือนเคหศาสตร์ เราไม่ทำใครจะทำให้ อัตตาหิ อัตตาโน นาโถ ตนเป็นที่พึ่งของตน นี่เป็นธรรมข้อแรกที่พระพุทธเจ้าสอน ตัวเราเป็นที่พึ่งของตัวเอง ไม่ใช่ไปพึ่งคนอื่นได้ แต่เราจะไปช่วยใครหรือต้องให้เขาช่วยตัวเองได้ ถ้าเขาช่วยตัวเองไม่ได้ อย่าไปช่วย เราต้องม้วยมรณา พูดมาหลายครั้งแล้วบางคนไม่ฟัง บางคนเข้ามานั่งเจริญพระกรรมฐานตั้งหลายครั้งแล้วโดนโกงไปนับสิบล้านบาท แล้วกลับบ้านไปเอาเงินไปให้เขาอีกถูกโกงอีก ก็บอกแล้วว่าเขาช่วยตัวเองไม่ได้ แล้วเอาเงินไปให้เขาทำไม มันหมดไปแล้วจะไปให้เขาทำไมอีก นั่งเจริญพระกรรมฐานเกิดเมตตาอยากให้ มันเมตตาคนละเมตตา ไม่ใช่พระกรรมฐานวัดอัมพวันที่สอน

ถ้าเรามีเงินเท่าไร เอาไปให้เขาหมด แล้วเขาก็ช่วยตัวเองไม่ได้ แถมพอเราหมดเงิน เขาก็หมดเงินแล้วเราจะไปพึ่งใคร นี่แหละ อัตตาหิ อัตตาโน นาโถ ตนเป็นที่พึ่งของตน อันนี้ไม่มีใครสนใจจะพึ่งตนเอง มีแต่หมายใจจะไปพึ่งคนอื่น เขาจะพึ่งพ่อแม่ก็แลเหลียวเปลี่ยวใจ ชีวิตจะอ้างว้าง

การที่เราไปงานศพ นุ่งดำไปก็หมายความว่าพ่อแม่ตาย เปรียบเหมือนไฟฟ้าดับ ขาดที่พึ่งแล้ว มันมืดต้องนุ่งดำ ทุกคนไม่ทราบหรอกว่าไปงานศพ นุ่งดำว่าเป็นประเพณีไว้ทุกข์ ทุกข์อะไร คนตายเขามีความสุขหมดลมไปแล้ว แต่เราสิมีทุกข์ ยังหายใจอยู่ หายใจเข้าก็ทุกข์ หายใจออกก็ทุกข์ หาความสุขไม่ได้เลย พูดอย่างนี้ ถ้าคิดได้จะรู้และเข้าใจ

ตัวเรานี่มีความสำคัญ พระพุทธเจ้าสอนให้เราสำนึกสมัญญาว่าตัวเรามีความสำคัญ จะเป็นนักการภารโรงก็ตาม คิดว่าตัวสำคัญไหม ช่วยตัวเองได้ไหม สอนตัวเองได้ไหม สำคัญว่ารับผิดชอบไหม ถ้าพ่อบ้านแม่บ้านไม่รับผิดชอบ บ้านนั้นเจ๊งก่อนเป็นอันดับแรก เขาไปไหนก็ไปกับเขาด้วยไปทัวร์บุญวัดโน้นออกวัดนี้ อาตมาถามโยมไปวัดได้อะไรบ้าง พระท่านให้ธรรมะอะไรบ้าง โยมบอกมีแต่เสียสตางค์ พระท่านพูดบอกบุญไปสวรรค์ ทำบุญเยอะนะโยมจะได้ไปสวรรค์ก็ว่าอย่างนั้น

แต่บุญอะไรหรือไปสวรรค์ ขอประทานโทษแค่สมบัติมนุษย์ยังรักษาไม่ได้ มนุษย์สมบัติรักษาไว้ไม่ได้ คือ ใจสูง ใจดี ใจมีปัญญา ใจประเสริฐ ล้ำเลิศทุกประการ มีหิริโอตตัปปะ แค่มนุษย์สมบัติเรายังไม่สามารถรักษาไว้แล้ว เกิดมาแสนยากแล้วยังรักษาสมบัติมนุษย์ไม่ได้ นี่หรือทำบุญจะไปสวรรค์ ไม่ใช่เอาเงินใส่ซองมาถวายแล้วไปสวรรค์เลย จิตใจมีแต่ความทุกข์ หาความสุขไม่ได้เลยจะไปได้ไหม เอาแค่พื้นฐานของชีวิตของเรานี้ ยังทำไม่ได้

คนที่ไร้ค่าชีวิตไร้ค่าไม่ใช่มนุษย์ เวลาไม่มีประโยชน์มันหมดไปแล้วเรียกคืนไม่ได้ ไหนล่ะจะเป็นมนุษย์เราจะไปสวรรค์ นิพพานง่ายมาก ตัดกิเลส ตัณหา อาสวะกิเลสที่มีอยู่ในตัวเรา ตัดได้ไหม ตัดไม่ได้จะไปได้หรือ คำว่าง่าย คือเราตัดได้ โลภ โกรธ หลง และใจเศร้าหมอง ตัดให้ได้เท่านี้แล้วก็ไปได้

การรับผิดชอบเป็นมนุษย์ เดี๋ยวนี้เรามีความรับผิดชอบกันบ้างไหม อาตมาขอเจริญพร ประเทศชาติจะไปไม่รอด ยาบ้าเข้ามาเต็มหมด ขอให้ดูลูกให้ได้ รับผิดชอบเป็นพ่อเป็นแม่ไหม บางคนร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาเป็นสามีภรรยา พอสามีโดนไฟลวกไฟช็อตขึ้นมา ภรรยาหนีไปมีสามีใหม่ ทิ้งลูกให้สามีเดิมเลี้ยงดูกันไป

คนเราต้องมีหน้าที่และการงาน ท่านโปรดจำไว้ หอยมันยังเอาปากเดินได้ คนเรามีขาไม่เดินก็อายหอย คนเราแตกต่างกัน พี่น้องท้องเดียวกันก็ไม่เหมือนกัน ไม่ใช่ขยันแล้วจะดีนะ ขยันทำความชั่วจะดีไหม บางบ้านนั้นขยันมาก ขยันสร้างความเลว ความชั่ว ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตตลอด ขยันไปโกงเขา ขยันมาก ไปหลอกลวงเขา ขยันไปขโมย แต่การสร้างความดีให้กับชีวิตของตัวเองแสนจะยากมาก ไม่มีโอกาสจะสร้างความดีได้ ไม่มีธรรมะประจำใจแต่ประการใด การปฏิบัติธรรมจึงยากมาก ไม่ใช่ของง่าย

ที่อาตมากล่าวว่า ความดีเป็นศัตรูของชีวิต มันเป็นศัตรูสำหรับคนชั่ว มันสร้างความดีไม่ได้เลย ความดีเป็นอุปสรรคขวางไม่ให้สร้าง มารไม่มี บารมีไม่เกิด ประเสริฐไม่ได้ มันอยู่ตรงนี้ ต้องมีมารผจญตลอดรายการ ถ้าชนะมารได้คือบทสวดพาหุงมหากา ในเมื่อชนะมารแล้ว ความดีจะถึงจิตใจ มารไม่มี บารมีไม่เกิด ประเสริฐได้หรือ สร้างความดีต้องลงทุนความลำบากได้ ถ้าลงทุนความลำบากไม่ได้ ความดีที่ไหนจะสิงสถิตอยู่ในจิตใจผู้ใดได้บ้าง

สร้างความชั่วนี้ดูได้ง่าย ชอบลงทุนความสบาย กินสบาย นอนสบายไม่เอางานเอาการ แถมยังชั่วโดยไม่รู้ตัว คนชั่วมันขี้เกียจทำดี และคนชั่วสร้างความดีไม่ได้แน่นอน ไม่ต้องมานั่งเจริญพระกรรมฐาน ๓ วัน หนีเลย บอกทนไม่ไหว นี่แหละคนชั่วชอบลงทุนความสบายอย่างนี้ ชอบกินสบายนอนสบาย การงานไม่เอากำลังชั่วโดยไม่รู้ตัวดูตรงนี้ ไม่ใช่ดูคนชั่วไปดูตรงที่การแต่งตัว เราจะดูว่าคนเขาเป็นคนชั่วหรือคนดี ต้องดูที่งานการของเขาว่าเขามีความรับผิดชอบไหม คนชั่วจะไม่รับผิดชอบเลย เราจะไหว้วานไปทำก็ทำเสียหมด ถ้าเป็นบริษัทคนงานเยอะแยะ ต้องใช้เวลาดูนาน เดี๋ยวก็รู้โผล่ออกมา คนขยันนั้นไม่เม้นสตางค์หรอก ต้องระวังคนขี้เกียจ มันจะคอยเม้ม คอยดูว่าจะเอาอะไร อยู่ตรงนี้ ต้องเจริญพระกรรมฐานแล้วจะรู้ได้อย่างนี้คนเรานี้ชอบขี้เกียจทั้งนั้น จะขี้เกียจมากหรือขี้เกียจน้อยเท่านั้น มีหรือคนขยันทำงานมากมาย มีน้อยมาก

ธรรมะ แปลว่า ค่าชีวิตที่มีสุข มีคุณภาพ คนที่มีคุณภาพจะมีธรรมะประจำใจ ถ้าคนไร้คุณภาพขาดเหตุผลในชีวิตแล้ว ธรรมะจะไม่สิงสถิตอยู่ในคน ๆ นั้นแน่นอน จะมีแต่สิ่งที่ไร้สาระ คิดอะไรก็ไม่เป็นบัณฑิต คิดแต่เป็นอันธพาล ไม่ใช่หมายความว่าเราไปคบอันธพาลนอกตัว หรือบัณฑิตนอกตัว พาลอยู่ในจิตของเรานี่เอง เราคบพาลมาไว้ในจิต คบบัณฑิตไว้ในจิต เราทำงานเราจะรู้ได้ว่าเป็นอันธพาลไหม ไม่ใช่ไปดูว่าใครเป็นอันธพาล จะไม่คบค้าสมาคมไม่ใช่เลย แปลความหมายผิด

คบพาลได้ผิด คบบัณฑิตได้ผล ไม่ใช่หมายความว่า เราเดินตามบัณฑิต ตัวเราเป็นคนพาล เราจะเป็นบัณฑิตได้ไหม ทองคำจะเป็นตะกั่วไม่ได้ ตะกั่วทองแดงเราเสกแทบตายมันเป็นทองคำก็ไม่ได้ ตัวอย่างเช่น พระมาบวชไม่ใช่ว่าดีทุกองค์ บางองค์ก็เก๊มาจากบ้าน ถ้าเป็นแบงค์เก๊ก็ต้องทิ้งไป สร้างความดีต้องละความชั่วได้ ละความชั่วไม่ได้ ดีไม่ได้เลย

คบพาลได้ผิด คบบัณฑิตได้ผล คบคนชั่วทำตัวอับจน คบคนดีได้ผลจนวันตาย เมาเพศหมดค่า เมาสุราหมดความสำคัญ เมาการพนันหมดตัว เมาเพื่อนชั่วหมดดี ไม่ใช่หมายความว่า เราเป็นคนชั่ว แล้วเดินตามบัณฑิตไป จะเป็นบัณฑิตตามเขาไป ให้เอาบัณฑิตมาไว้ในจิต พาลเอาออกไปเสีย บางคนเป็นคนพาลสันดานบาป มองคนในแง่ร้าย ถ้าคนอารมณ์ดีมีปัญญาเจริญพระกรรมฐานได้ขั้นตอนของมนุษย์ ศักยภาพของมนุษย์ มีคุณภาพแล้ว จะมองคนในแง่ดีหมด จะไม่มองคนในแง่เสียเลยจะไม่มีปัญหากับใคร ไม่มีโอกาสจะไปสร้างปัญหาให้กับครอบครัวแต่ประการใด ครอบครัวมีแต่ความสุขความเจริญตลอดรายการ

คนที่สร้างปัญหา ตัวอย่างเช่น บางคนมานั่งเจริญพระกรรมฐาน กลับไปบ้านไปแย่งสมบัติกัน ฟ้องโรงศาล นั่งเจริญพระกรรมฐานอย่างนี้ไม่ได้ เอาความทุกข์ไปให้เขา แล้วกลับไปแย่งเอาความสุขมาให้ตัวเอง ใช้ได้หรือ คนที่ได้ธรรมะประจำใจ จะยอมเสียเปรียบตลอดไป จะไม่เอารัดเอาเปรียบท่านผู้ใด จะไม่เอารัดเอาเปรียบพี่น้องแน่นอน

การปฏิบัติธรรมเป็นการมาสร้างบุญกัน แต่บางคนกลับเอาบาปไว้เต็มเปาเต็มกระเป๋า แล้วบุญสิงสถิตเข้าไปได้ไหม มันจะมีประตูเข้าไหม มานั่งปฏิบัติพระกรรมฐาน ดีแต่พูดกันแต่ไม่ทำตามที่พูดเลย ไม่ทำตามสัญญาและไม่มีศรัทธา ผู้ที่จะปฏิบัติธรรมพระกรรมฐานจะต้องมีศรัทธา ปลูกศรัทธาก่อน ปลูกความเชื่อ ความเลื่อมใสในคุณพระศรีรัตนตรัยให้แน่นแฟ้นก่อน แล้วจะไม่เปลี่ยนแนวความคิดไปในทางเลวอีกต่อไป ตั้งใจแต่สร้างความดีมีปัญญาตลอดชีวิต แต่คนเราเข้าถึงรัตนตรัยไม่ได้ง่าย ๆ หญ้าปากคอกแต่ทำไม่ได้ ฉะนั้นความดีแสนจะยาก ไม่ใช่ของง่าย

พระกรรมฐาน แปลว่า แยกแยะ รูป นาม ขันธ์ห้า เป็นอารมณ์ เรามีสติปัญญาจะแยกมาได้เหมือนเครื่องเกี่ยวข้าว จะแยกฟางแยกเมล็ดข้าวออกจากกัน การแยกก็คือมีสติปัญญา การกำหนดจิต ต้องการจะแยกแยะความดีความชั่วในตัวเราออกไปคนละทาง แยกเอาความชั่วออกจากตัว เห็นหนอ เห็นด้วยปัญญา สืบเสาะเจาะให้ลึกจะเห็นของดี มองกันในแง่ดี คนเราเดี๋ยวนี้พอไม่ชอบกันไม่มองเลย หาว่าเป็นคนชั่ว แต่ของดีเขามีตั้งเยอะกลับไม่มอง คนอย่างนี้เรียกว่าคนประมาท ไม่ต้องไปคบค้าสมาคมกับใครต่อไปแล้ว

ถ้าคนที่มีธรรมะชั้นสูงแล้วในใจจะมีแต่เมตตา มีแต่ให้กับช่วย ถึงชั่วอย่างไรเราก็มองคนในแง่ดีกันก่อนได้ไหม เขามีดีอยู่ทำไมไม่มอง คนเรามีทั้งดีและไม่ดี อาตมาก็มีทั้งดีและไม่ดี นี่เรารับกรรมมาหมดแล้ว คอหัก แขนหัก ขาหัก ฟ้าก็ผ่าแล้ว อย่าทำกรรมได้ไหม น้ำร้อนลวกไฟลวกแล้ว พร้อมมูลบริบูรณ์ที่รับกรรมตกเหวที่แม่สอด กว่าจะตะเกียกตะกายขึ้นจากเหวได้ใช้เวลาคืนกับวัน ข้าวไม่ได้ฉันเลย ๒ วัน เพราะเราถีบคนแก่ลงแม่น้ำไป แล้วเราจะไม่ตกเหวหรือ

ท่านทั้งหลายอย่าคิดว่าบุญบาปไม่มีเลยนะ คิดว่าจะต้องไปเอาในชาติหน้า ได้ชาตินี้เลยแหละ บุญคือความสุข พ่อบ้านแม่บ้านไม่รับผิดชอบ เช่นพ่อแม่ทะเลาะกัน เราเป็นลูกจะมีกำลังใจเรียนหนังสือไหม แล้วเราเป็นพ่อเป็นแม่ ลูกเราทะเลาะกัน รบกันต่อยกันทุกวันไม่สามัคคีกัน เราเป็นพ่อแม่จะเสียใจหรือดีใจคิดดู ถ้าพ่อแม่มีบุญวาสนาแล้ว คิดเงินไหลนองคิดทองไหลมา ลูกในบ้านจะดีทุกคน ตรงนี้เป็นบุญมาก แต่ไม่เคยต้องการบุญตรงนี้ ต้องการไปทำบุญวัดโน้นวัดนี้ออกทัวร์บุญมันจะได้อะไรหรือ ไม่ได้อะไรเลย ถามโยมที่ไปถวายสังฆทาน ๙ วัด ว่าได้อะไรบ้าง เขาบอกพระบอกว่าโยมอุตส่าห์มาทำบุญนะ จะได้ไปสวรรค์ นิพพาน ก็เทศน์อย่างนี้มาตลอด บุญคืออะไร บุญแปลว่าอะไร บางคนไม่รู้ คนไทยแท้ ๆ ไม่รู้

บุญแปลว่า ความสุข ถ้าเราสร้างความสุขไว้ในใจ ความสุขคืออะไร ความสุขไม่เจือปนด้วยความทุกข์ มีแต่เมตตา มีสุขไม่มีทุกข์ เมตตาตัวนี้สำคัญมาก ถ้าเรามีเมตตาอยู่ในตัวเราเองแล้ว มองคนในแง่ดีหมด ถ้าเราไร้เมตตาขาดความปรารถนาดีต่อกันแล้ว มองคนเสียหมด แถมอารมณ์ไม่ดี มีแต่ทุกข์เข้ามา สร้างแต่ทุกข์ไว้ในใจ อารมณ์ไม่ดีแล้ว จะมองคนในแง่เสียหมดเหมือนตัวเอง คือ มีแต่ทุกข์ มองคนเป็นคนทุกข์ หาความสุขไม่ได้เลยอย่างนี้เป็นต้น

เพราะฉะนั้นคนสร้างความดีแสนจะลำบากเหลือเกิน ต้องมีมาร โยมจำไว้คนชั่วไม่มีมารผจญ โยมขายของในตลาดขายไม่ได้เลย ไม่มีคนอิจฉาหรอก ถ้าขายดิบขายดีขึ้นมาเมื่อไหร่ จะมีคนอิจฉาขึ้นมาเมื่อนั้น ถ้าดีเด่นเห็นชัดเห็นไกลจะโดนอิจฉา ต้องเตรียมขันติ ความอดทนไว้ให้มาก นี่ความดีมันต้องมีมารผจญอย่างนี้

ความชั่วไม่มีมาร ใครจะไปทำความชั่วช้าสามานย์ที่ไหนก็ตาม ไม่มีมารหรอก ถ้าเราไม่ดีไม่เด่นกว่าเขาจะต้องอิจฉา เราน่าจะภาคภูมิใจว่าเราดีเขาถึงอิจฉาเรา ถ้าเรายังมีอารมณ์พระกรรมฐาน วันไหนเขาด่าเรา เขาแช่งเรา เขาพูดใส่ร้ายป้ายสีเรา เราถือว่าเราได้กำไรชีวิต ขอให้ตรวจตราชีวิตเราว่าเราเป็นอย่างนั้นจริงไหม ไม่เป็นอย่างนั้นก็ไม่เห็นเป็นไร วันไหนเขามาป้อยอกับเรา หลอกลวงเรา พูดหวาน ๆ ปากหวานก้นเปรี้ยว เลี้ยวลด คดเคี้ยว แล้วไปป้อยอกับเขา นั่นแหละความประมาทจะหมดเนื้อหมดตัวโดยไม่รู้ตัว

คนเราชอบอ่านชอบฟังข่าวร้าย ข่าวดี ๆ คนไม่สนใจ หนังสือพิมพ์ข่าวร้ายลงฟรี ข่าวดีเสียเงิน ข่าวดี ๆ ว่าคนเขามานั่งเจริญพระกรรมฐานวัดอัมพวันได้มรรคผลกลับไม่สนใจอ่าน ไม่อ่านเสียเวลาเสียสายตา คนต้องการติดตามอ่านเรื่องมีพระชั่ววัดไหนบ้าง มีขโมยปล้นร้านทองที่ไหนติดตามอ่านกันเหลือเกิน เวลาเกิดรถคว่ำอุบัติเหตุ ชอบช่วยเก็บของมีค่าของผู้ประสบอุบัติเหตุ ชอบช่วยแบบนี้ ที่จะช่วยด้วยเมตตาปราณี เอื้อเฟื้อ ขาดเหลือคอยดูกัน มีน้อยมาก ที่จะให้กันด้วยการช่วยกัน เป็นที่พึ่งทางจิตใจของแต่ละคนยากมาก

ท่านทั้งหลายเอ๋ย คนที่จะโกงเราได้ต้องเป็นเพื่อนสนิทถึงจะโกงเราได้ และก็เป็นญาติสนิทมิตรสหาย พี่น้องกันโกงกันสนิท ถ้าไม่ใช่ญาติไม่ใช่เพื่อนห่าง ๆ กันนั้นไม่มาโกงเราหรอก

การเจริญพระกรรมฐานจึงเป็นการปฏิบัติยาก ตัดสินใจโดยมีสติสัมปชัญญะ พระพุทธเจ้าสอน ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ แต่เราจะเรียนทั้งหมดก็คงจะไม่ได้ แต่ท่านสรุปให้เราปฏิบัติ คือ ไตรสิกขา ๓ ศีล สมาธิ ปัญญา เท่านั้น ศีลก็คือมีสติสัมปชัญญะที่นักกรรมฐานปฏิบัติ เหลือ ๒ สติ สัมปชัญญะ เหลือ ๑ คือความไม่ประมาท เรียกว่า สติปัฏฐาน ๔

การเจริญสติปัฏฐาน ๔ ทำให้เรามีสติทุกอิริยาบถ แต่นักกรรมฐานทำไม่ได้ ไม่เคยกำหนดจิตเลย ปล่อยจิตให้เลเพลาดพาด ถึงบอกให้สืบเสาะเจาะให้ลึกได้ไหม การกำหนดจิต จิตไม่มีตัวตนจะกำหนดตรงไหน จิตเป็นธรรมชาติ ต้องคิดอ่านอารมณ์ รับรู้อารมณ์ได้เหมือนเทปบันทึกเสียง เกิดที่อายตนะธาตุอินทรีย์ทั้งหก ตาโง่ หูโง่

ท่านทั้งหลายเคยดูเรื่องสังข์ทองไหม หกเขยโง่จึงถูกตัดจมูกตัดหู หูก็โง่ เงาะป่าปากไม่พูด จิตไม่คิด จิตเป็นสมาธิภาวนา ข้างในมันจึงมีปัญญา เรียกว่า สังข์ทอง ถ้าปากไม่พูด จิตไม่คิดหลายเรื่องในเวลาเดียวกัน ท่านจะเจริญพระกรรมฐานได้ผลภายใน ๗ วัน

Create Date : 14 พฤษภาคม 2549

Last Update : 14 พฤษภาคม 2549 21:23:02 น.

0 comments

Counter : 895 Pageviews.