โปรย…

เมื่อโชคชะตา นำเธอย้อนกลับไปในวันวาน ให้เธอได้พบกับเขา…กษัตริย์หนุ่มแห่งราชาปุระ ผู้ได้รับสมญานามว่า ‘ราชาปีศาจ’!

ข้าจะพันผูกเจ้าไว้ด้วยโซ่ตรวนแห่งปรารถนา
กักขังเจ้าไว้ด้วยพลังเร่าร้อนแห่งกายา
ถือสิทธิ์เหนือร่างของเจ้าด้วยคำว่าเจ้าชีวิต!
รัศมีจันทร์! จงจำไว้ สตรีใดที่เป็นของข้า
จักต้องเป็นของข้าจนกว่าชีวิตจะหาไม่!

สีตลรัศมีเบิกตากว้าง หายใจหอบแรงเพราะความตื่นตระหนก หัวใจเต้นกระหน่ำรัวเร็วเพราะอ้อมกอดที่รัดแนบแน่นจนเนื้อตัวของเธอแทบจะกลืนกินไปกับผิวเนื้อของเขาเสียแล้ว

ชั่วขณะหนึ่งที่เธอนึกต่อว่าพระพรหม…เหตุใดจึงนำพาเธอให้มาพานพบกับเจ้ากษัตริย์องค์นี้

…ต้องตกอยู่ในอ้อมแขนอันร้อนรุ่ม

…ต้องตกเป็นทาสจุมพิตอันดุดันที่แทบจะแผดเผาเธอจนเป็นเถ้าธุลี

โชคชะตากลั่นแกล้ง เป็นเวรกรรม หรืออื่นใด สีตลรัศมีไม่อาจรู้เลยจริงๆ

รอยสัมผัสแสนตราตรึง

ซ่านซึ้งในจุมพิตเสน่หา

ประทับรอยรักในอุรา

ปรารถนาเพียงเจ้ามิวางวาย