สวัสดีค่ะ
ชอบท้องฟ้าเสียงเพลงและทะเลด้วยคนค่ะ แต่ความเดียวดายไม่ชอบเลยค่ะ สุขสันต์กับทุกๆๆวันนะคะ

ปล.ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ

ร ะ ห ว่ า ง
ไม่ว่าเหนือหรือใต้
ไม่ว่าร้อนหรือหนาว
ไม่ว่าบวกหรือลบ
ไม่ว่ามืดหรือสว่าง
ไม่ว่าชนะหรือแพ้
ไม่ว่าสุขหรือเศร้า

.
.

แม้ว่า ระหว่าง เรื่องใดใด
เปลี่ยนทัศนะกลับมาคิดในด้านดี
แล้วเราจะพลอยมีความสุขสะสม
กับเรื่องราว "ระหว่างกัน"


ปล. พี่ปุ๊กยังสะบายดี และหวังว่าบีคงมีด้วย

ชอบเพลงบรรเลงวันนี้จัง
ฟังแล้วเหมือนได้เติม "พลัง"

รูปสวยจังคะ ได้บรรยากาศมากๆ

โรแมนติคอีกแล้ววว
เขียนได้โดนจริงค่ะ

น้องสาวจ๋า ไปถ่ายที่ไหนมาเนี่ย รูปผู้หญิงที่ยืนหันหลัง ได้อารมณ์จนน่ากลัวเลยนะตะเอง

พี่ว่าที่ดำเนินสะดวกก็ดีตรงที่มีผลไม้เป็นลำๆ แหละพี่ว่า นอกนั้นพี่ก็ไม่ชอบเหมือนกัน ไม่ได้อารมณ์จริงๆ

ทำไมบลอคนี้ดูเปล่าร้าง ว่างไร้ และเหงาใจเหลือเกินคะ
ช่องว่างตรงกลาง มันอาจจะว่างเพราะเราคิดไปเองก็ได้
ความเย็นชาที่พาให้จมดิ่ง อาจเป็นเพราะความระแวงในใจ
แต่ลึก ๆ แล้วก็อดไม่ได้ที่จะคิดตามและหงอยไปด้วยนะคะ

......

รักษาสุขภาพไว้ให้ดี โดยเฉพาะสุขภาพใจนะคะ

รองเท้า.....

จำได้ว่า เคยใส่รองเท้าคู่นี้แกด้วย

เอ่อ.....

แถวๆนั้นบรรยากาศดีเนอะ น่าเอาเต้นต์ไปกางเจงๆ

แต่.......

เย็นแล้ว สาวสวยท่ามกลางป่า อันตรายน่ะ รีบๆกลับบ้านล่ะ

ชอบภาพล่างนะ

นึกถึงคำว่า Enlightment ยังไงยังงั้นเลย

ปล.ปีหน้าถ้าเราได้ออกเดินทาง

อาชาคงได้พบพานวิหคบ้างแน่ๆ