Hello Khaleel! :คลอดแล้วค่ะกับการตัดสินใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของแม่ครั้งหนึ่ง
สวัสดีครับผมชื่อ Khaleel ครับ อ่านว่า คารีลว์ แปลว่า good friend and beloved เกิดวันที่ 14 มิ.ย. 2552 เวลา 12.30 ครับ

ทีนี้มาฟังแม่เล่าดีกว่าครับ แม่บอกว่เมื่อวันที่ 14 ตอนเช้าตรู่แม่ออกมาทีโรงพยาบาลตามหมอนัดพอมาถึงก็แจ้งทางเวชระเบียนและจองห้องเรียบร้อยก็ตรงไปสู่ห้องรอคลอดครับ พอเข้าไปแม่บังเอิญกินข้ามต้มมาเลยปวดท้องถ่ายพอดี ขอหมอไปอึ๊ก่อน เลยไม่ต้องสวนเลยเพราะหมดพุงแม่แล้วคับ เจ้าหน้าที่ก้มาให้เปลี่ยนชุดโกนและเจาะน้ำเกลือครับ เพื่อทำการเร่งคลอดอย่างที่นัดกันไว้อ้อ แล้วก็ติดเครื่องมือเพื่อดูการเต้นของหัวใจผมด้วย พยาบาลบอกว่าแม่เก่งจังเลยไม่เจ็บเลย แม่บอกว่าเจ้บแค่นี้เองครับ สู้เพื่อลูกเพราะอยากคลอดเองเลยต้องอดทน แต่แม่บอกดีที่แม่ตัดสินใจใหม่ทัน
อยากรู้เเล้วสินะว่าเกิดอะไรขึ้น พอให้ยาเร่งไปมดลูกก็บีบตัวแต่แม่ก็ยังไม่เจ็บทรมานซักที เวาพีคสุดหัวใจผมก็ลงมานิดนึง แต่ก็สู้ไหวครับ แม่บอกทุกครั้งที่พีคหัวใจผมก็ขึ้นสู้แล้วค่อยลง แม่ดีใจใหญ่เพราะคิดว่าจะคลอดได้แน่ๆ แต่พอหมอมาเพื่อมาเจาะน้ำคร่ำสิครับ มีปัญหาเพราะปากมดลูกยังไงก็ไม่ยอมเปิดเเละไม่ยอมนิ่มด้วย ทั้งที่ให้มาเกือบสองชั่วโมงแล้ว และที่สำคัญ ผมสู้จริงครับแต่หมอบอกว่านี่มดลูกบีบตัวแต่เบาะๆ ดูแล้วผมต้องเหนื่อยและมีปัญหาแน่ๆแต่หมอก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
หมอแนะนำว่าถ้างั้นก็ให้เลือกถอดสายแล้วกลับบ้านแต่ค่อยมาวัดกราฟบ่อยๆ หรือ ผ่าเลยเพราะคราวหน้าทิ้งไว้เป็นแบบนี้อีกก็จะต้องผ่าเเล้วเพราะจะรกเริ่มหมดสภาพ หมอนั่งคุยด้วยนานสักพักแนะนำให้ผ่าเลยเพื่อความปลอดภัยของผมเอง แต่คุณแม่ผมถามหมอว่าผ่าแล้วจะมีลูกได้ประมาณ 4 -5 คนไหม เพราะปะป๋าเผื่อไว้อยากมีลูกหลายคน หมอเลยบอกว่าเคสหมอเคยมีถึง 5 คน แต่หมอไม่แนะนำให้ผ่าเยอะเพราะผ่าตัดมากอาจไม่ดีต่อแม่นะคับ แล้วหมอก็บอกกลับบ้านมั้ยแล้วค่อยมาอีกถ้าอยากได้ลูกหลายคน แต่ก็ยังแนะนำครับว่าเผื่อคลอดเองได้เฉยๆๆ แม่ผมขอเวลาคุยกันสักครู่หมอก็บอกว่าถ้าจะผ่าก็แจ้งพยาบาลได้เลย หมอเตรียมผ่าให้ตอนเที่ยงได้เลย
มาฟังปะป๋ากับแม่คุยกันดีกว่า P:"เอาไงดี...ผ่าเลยหรือจะรอ M:" เค้าอยากคลอดเองนะ จะได้มีลูกให้พี่หลายๆคน" P:"ไม่เป็นไรหรอกสักสองสามคนก็ได้" M:"แต่พี่ไม่มีปัญหาแน่นะ (น้ำตาซึม) เค้าขอโทษ" P:" ร้องไห้ทำไม..เค้าไม่ต้องร้องนะ มีกี่คนก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก" M:"...." หันไปดูกราฟ M:"โอ้ยเริ่มปวดแรงแล้วเจ็บจัง " P:"...หัวใจตกลงเห็นได้ชัดเลยคราวนี้ พอบีบแรงมากๆ" M:" เค้าขอโทษนะ แต่เค้าขอผ่าแล้วกันเค้าสงสารลูก ไม่รู้ว่าข้างในเป็นยังไง." P:" พี่ใหเค้าผ่าอยู่แล้ว ไม่ต้องขอโทษหรอก ลูกปลอดภัยดีที่สุดสำหรับเรานะ" M:"...." ซึ้งจับแก้มปะป๋านิดนึงแล้วยิ้ม คุณแม่รู้ว่าปะป๋าอาจผิดหวังเล็กๆแต่รักและเข้าใจแม่และห่วงลูกมากกว่าเรื่องอื่น ปะป๋าช่างน่ารักจริงๆ
"พยาบาลคะ ตกลงผ่าค่ะ..." เวลาประมาณ11โมงครึ่งจะมีคนมาพาไปเตรียมตัวในห้องผ่านะคะ
 ตอนต่อไปเดี๋ยวมาเล่านะครับ
Create Date : 17 มิถุนายน 2552 |
Last Update : 17 มิถุนายน 2552 7:42:10 น. |
|
11 comments
|
Counter : 703 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: pennoom วันที่: 17 มิถุนายน 2552 เวลา:9:59:20 น. |
|
|
|
โดย: misspommy วันที่: 17 มิถุนายน 2552 เวลา:10:00:50 น. |
|
|
|
โดย: จ้าว..จอม วันที่: 17 มิถุนายน 2552 เวลา:10:42:53 น. |
|
|
|
โดย: pet.sp วันที่: 17 มิถุนายน 2552 เวลา:12:27:45 น. |
|
|
|
โดย: Azizan วันที่: 17 มิถุนายน 2552 เวลา:15:29:18 น. |
|
|
|
โดย: Ping (Ping_me ) วันที่: 17 มิถุนายน 2552 เวลา:17:46:59 น. |
|
|
|
โดย: dongdangka วันที่: 18 มิถุนายน 2552 เวลา:7:27:35 น. |
|
|
|
โดย: shasha_vip วันที่: 20 มิถุนายน 2552 เวลา:18:03:10 น. |
|
|
|
โดย: teawpretty วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:10:36:32 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|