|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
เมื่ออิชั้นโดน กระแทกตามกระแส
สองวันนี้ ได้ยินแต่ข่าวกระแทก(tag) บล๊อกดังพลั่กๆ อิชั้นก็ได้แต่ขำอ่านของคนโน้นคนนี้ ที่โดนกระแทก ดูดู๊ซิคะวันนี้พอโดนนู๋แอ๊ก (ปลาทอง9)เธอกระแทกเอามั่ง อิชั้นก็นั่งงงๆพักใหญ่ แหม ก็คนมีอายุนี่คะ พอโดนกระแทกก็ต้องนั่งงงเป็นอย่างแรกซิใช่ไม๊คะ แล้วก็ต้องนั่งคิดว่า เออ จะแฉเรื่องไรน๊า ที่มันเฉิ่มน้อยที่สุดอ่ะ แล้วต่อจากนั้นก็ต้องคิดอีกว่า เออ เราจะกระแทกใครต่อดีน๊า เป็นการเอาคืนไงคะ อ่ะ มาม๊ะ ตามมาค่ะ
1.คือเป็นคนที่ต้องใช้ช้อนกับส้อมที่มันเข้าชุดกัน ถ้าไม่เข้า เพราะเลือกไม่ได้ อย่างเช่นไปตามร้านข้าวแกงอะไรแบบเนี้ยะ จะรู้สึกอึดอัดมาก มื้อนั้นกินข้าวไม่อร่อยไปเลยค่ะ บรรดาเพื่อนๆและแฟนๆของอิชั้นนี่จะรู้เรื่องนี้ดีมากทีเดียว ขนาดว่าเวลานั่งโต๊ะทานอาหารที่ร้านข้าวแกง ระหว่างที่อิชั้นปากก็คุยๆ และตาก็มองพวกเค้าอยู่เนี่ยะ เค้าก็แกล้งส่งช้อนกับส้อมที่ไม่เข้าชุดกันมาให้ อิชั้นรับมาจับมือซ้ายมือขวา ก็รู้สึกได้ทันทีและก็ก้มมองเพื่อรีคอนเฟิร์ม หลังจากนั้นก็จะต้องขอเปลี่ยนกับเพื่อนในโต๊ะ ขออันที่มันเข้าชุดกัน สำหรับเพื่อนๆเค้าเห็นเป็นเรื่องตลกและไร้สาระมาก แต่สำหรับอิชั้น มันเป็นเรื่องใหญ่ ขนาดทำให้อาหารมื้อนั้นหมดความอร่อยไปได้เลยค่ะ
2. ตอนเด็กๆจำได้ว่า ชอบเรื่องค้าขายมาก ตอนร.ร.ปิดเทอม อายุประมาณสิบเอ็ดขวบ เห็นลูกข้างบ้านเค้าพับถุงกระดาษขายกัน อิชั้นก็เอามั่ง ไปซื้อแป้งมากวนทำแป้งเปียกเอง นั่งพับถุงด้วยความปราณีตบรรจงได้ครบร้อยใบ ก็เอาไปเคาะประตูแม่ค้าแถวบ้านคนนึงแกชื่อ ป้าทุม ว่าจะเอาถุงมาขาย ป้าทุมให้ร้อยละ หกสลึง อิชั้นในตอนนั้นมีความคิดว่า ถุงของเราพับได้สวยเริ่ดขนาดนี้ควรจะได้ราคาถึงสองบาท ก็ไม่ยอมขายซิคะ จะขายสองบาท ป้าทุมแกก็ไม่ยอมซื้อ อิชั้นเลยไม่ง้อค่ะ เอากระดาษหนังสือพิมพ์มาปูเป็นเสื่อ เอาถุงกระดาษที่พับได้ร้อยใบ วางบนกระดาษหนังสือพิมพ์น แล้วก็นั่งเอาพัดโบกไม่ให้แมลงวันมาตอม(ทำยังกะขายข้าวเหนียวมะม่วงเชียะ) มีแต่คนเดินผ่านไปผ่านมาก็หัวเราะที่เห็นอิชั้นเอาพัดโบกแมลงวัน นั่งจนบ่าย แม่มาตามให้กลับบ้าน และอิชั้นก็ต้องไปเคาะประตูบ้านป้าทุม ให้แกช่วยซื้อถุงไว้ในราคาหกสลึงตามเดิม....แป่วววว  เลยเลิกอาชีพพับถุงกระดาษตั้งแต่วันนั้น แหม ป้าทุมนะ ป้าทุม ถ้าวันนั้นช่วยซื้อไว้ตะแรกในราคาสองบาทเป็นกำลังใจ ป่านนี้อาชีพพับถุงกระดาษของอิชั้นคงยังเจริญก้าวหน้ามาจนทุกวันนี้แน่เลย
3. เรื่องที่สามนี่ เป็นเรื่องตอนเข้าไปทำงานกราวน์ที่ดอนเมืองเป็นช่วงที่เทอร์มินัลสองเพิ่งจะสร้างเสร็จใหม่ๆ และวันนั้นอิชั้นก็เพิ่งใช้ วอล์คกี้ฯเป็นครั้งแรกในชีวิต ระหว่างที่เดินจากเทอร์มินัลหนึ่งไปสอง อิชั้นก็ได้ยินเสียงจาก วอฯ จับใจความไม่ได้ว่าอะไร แต่เหมือนเรียกชื่อที่ลงท้ายด้วยสระอา เพราะแถวนั้นเสียงดังมาก อิชั้นก็นึกในใจว่า ในออฟฟิซเรา ก็มีเราคนเดียะนี่หว่า ที่ชื่อลงท้ายด้วยสระอา (ดวงตา) ก็รีบยกวอมาตอบค่ะ ว่า ว่าไงคะ คุณ......(นายสถานี)............เงียบค่ะ ไม่มีเสียงตอบ......อีกสองนาทีต่อมา อิชั้นก็ได้ยินเสียงเรียกจากวออีกว่า แอร์ลังกา....แอร์ลังกา เพล้งงงงงง หน้าแตก หมอไม่รับเย็บเลยค่ะ อิชั้นมาทราบทีหลังว่า วอในแอร์พอร์ทน่ะ มันได้ยินกันหมด ธ่อ อิชั้นก็นึกว่า เป็น วอ ของแควนแต๊ด คนเดียว ธ่อ ๆ วันนั้นไม่รู้มีกี่คนที่หัวเราะจนตกเก้าอี้อ่ะ ฮือๆๆ
4. คืออิชั้นและซะมีเนี่ยะ จะเป็นคู่ที่คุยบลัฟกันตลอดเวลา วันนึงขณะที่ซะมีเค้ากำลังขับรถอยู่ อิชั้นก็ไม่รู้คุยอะไรให้เธอฟัง และก็มีการบลัฟปิดท้ายด้วยความภาคภูมิใจว่า Im worthless คุณซะมีเธอก็หันมามองแล้วตอบด้วยหน้ายิ้มๆว่า I agree แล้วก็ขับรถต่อไปตามปกติ อิชั้นก็เลยฉุกคิดว่า เอ...ผิดปกติ ...วันนี้ทำไมเห็นด้วยกะตรูง่ายจังฟระ....ก็เลยนึกทบทวนว่าพูดอะไรไป..... ว๊ายยยย ตาย...ตาย..... I meant Im priceless!!! ซะมีเธอก็หัวเราะกร๊ากเลยค่ะ และเรื่องนี้ก็เลยเป็นเรื่องเฮฮาประจำครอบครัวฝรั่งไปเลย
5. อิชั้นเนี่ยะ เป็นคนชอบหลงทางไงคะ ไม่เคยจำอะไรได้เล้ยยย ตอนทำงานที่คราวน์น่ะ ลูกค้าชอบถามทางเรื่อยเลย แหมจะบอกว่าไม่รู้ก็เสียฟอร์มใช่ไม๊คะ ก็ชี้ส่งไปเรื่อย เวลากลับมาเล่าให้ซะมีฟังทีไร เค้าก็ว่าทุกทีว่า ถ้าไม่รู้ทำไมไม่บอกว่าไม่รู้ ทำไปซี้ซั้วไปชี้ส่งเดช ไม่ดีเลย อิชั้นก็บอกว่า แหม หน้าตาก็แก่ปานนี้แล้ว ลูกค้าก็คิดว่าคงต้องทำงานมานานแล้ว ถ้าบอกไม่รู้ก็ดูแปลกๆใช่ไม๊ ก็ชี้ไปเลยดิ่ เด๋วเค้าก็ต้องหาเจอเองแระ แฮ่ะๆ มีอยู่วันนึง ลูกค้าฝรั่งผู้ชายเล่นไพ่อยู่ที่โต๊ะแล้วปวดชิ้งฉ่องขึ้นมา เค้าบอกว่า เดี๋ยวชั้นมานะ ห้องน้ำอยู่ที่ไหน อิชั้นก็มองซ้ายมองขวาใกล้ๆไม่เห็น แต่จำได้ว่าสุดทางซ้ายมือโน้นนน.....มีอยู่ที่นึง ก็เลยบอกเค้าให้ไปที่โน่น ลูกค้าหายไปซะประมาณสิบห้านาที อิชั้นก็นึกว่าเค้าไม่มาแล้ว แต่เค้าเดินกลับมานั่งค่ะ พร้อมกับบ่นว่า โห...ตา ยูรู้ไม๊ว่า ชั้นเกือบจะต้องเรียกแท๊กซี่กลับมาแล้ว ทำไมยูไม่บอกว่าห้องน้ำอยู่ด้านหลังยูก็มี แฮ่ะๆ ก็อิชั้นไม่มีตาหลังนี่ค๊า 
เอาละ แฉไปห้าแระ ทีนี้ก็ถึงตาอิชั้นกระแทกคนอื่นมั่งดิ่ ที่จริงอ่ะ อยากจะแทกเจ๊โจ้จัง คนนี้มีเยอะ เรื่องแบบเนี้ยะ แต่ไม่รู้เค้าจะเข้าบล๊อกเค้าเป็นป่ะ เอาเป็นว่ารอดตัวไปละกัน เอาคนอื่นแทนละกันนะ
รายชื่อผู้โชคดีคือ
1. นู๋ *ProuD*
2. นางกอแบกเป้
3.พิพพ์
4. พี่เจี้ยว
5. Tinglish
  
| Create Date : 11 มกราคม 2550 |
| Last Update : 12 มกราคม 2550 0:14:19 น. |
|
27 comments
|
| Counter : 1376 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: JewNid   วันที่: 12 มกราคม 2550 เวลา:2:58:01 น. |
|
|
|
| โดย: Picike วันที่: 12 มกราคม 2550 เวลา:3:25:38 น. |
|
|
|
| โดย: Tinglish วันที่: 12 มกราคม 2550 เวลา:7:15:40 น. |
|
|
|
| โดย: P.Ta วันที่: 12 มกราคม 2550 เวลา:9:54:38 น. |
|
|
|
| โดย: JewNid วันที่: 12 มกราคม 2550 เวลา:10:36:13 น. |
|
|
|
| โดย: คนทับแก้ว วันที่: 12 มกราคม 2550 เวลา:12:40:56 น. |
|
|
|
| โดย: Petit Patty วันที่: 12 มกราคม 2550 เวลา:15:04:29 น. |
|
|
|
| โดย: ตะเกียงแก้ว วันที่: 12 มกราคม 2550 เวลา:15:31:39 น. |
|
|
|
| โดย: นู๋ส้มจุก วันที่: 12 มกราคม 2550 เวลา:16:52:20 น. |
|
|
|
| โดย: madam_ozzy วันที่: 12 มกราคม 2550 เวลา:16:58:31 น. |
|
|
|
| โดย: Raa aaR IP: 83.92.175.67 วันที่: 12 มกราคม 2550 เวลา:22:47:50 น. |
|
|
|
| โดย: เด็กแมว (UStogetheR ) วันที่: 13 มกราคม 2550 เวลา:3:53:03 น. |
|
|
|
| โดย: YGHarding (YGHarding ) วันที่: 13 มกราคม 2550 เวลา:11:51:02 น. |
|
|
|
| โดย: P.Ta วันที่: 13 มกราคม 2550 เวลา:13:23:27 น. |
|
|
|
| โดย: P.Ta วันที่: 13 มกราคม 2550 เวลา:13:43:59 น. |
|
|
|
| โดย: P.Ta วันที่: 13 มกราคม 2550 เวลา:13:52:43 น. |
|
|
|
| โดย: ตะเกียงแก้ว วันที่: 13 มกราคม 2550 เวลา:19:31:41 น. |
|
|
|
| โดย: ลุงกล้วย วันที่: 14 มกราคม 2550 เวลา:3:58:59 น. |
|
|
|
| โดย: STAR ALONE (STAR ALONE ) วันที่: 14 มกราคม 2550 เวลา:19:57:27 น. |
|
|
|
| โดย: P.Ta วันที่: 14 มกราคม 2550 เวลา:22:11:21 น. |
|
|
|
| โดย: จันทร์สวย วันที่: 15 มกราคม 2550 เวลา:2:26:43 น. |
|
|
|
| โดย: shnkitty วันที่: 15 มกราคม 2550 เวลา:5:35:35 น. |
|
|
|
| โดย: P.Ta วันที่: 15 มกราคม 2550 เวลา:11:53:29 น. |
|
|
|
| โดย: ปลาทอง9 วันที่: 15 มกราคม 2550 เวลา:17:29:42 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เลยเลิกอาชีพพับถุงกระดาษตั้งแต่วันนั้น แหม ป้าทุมนะ ป้าทุม ถ้าวันนั้นช่วยซื้อไว้ตะแรกในราคาสองบาทเป็นกำลังใจ ป่านนี้อาชีพพับถุงกระดาษของอิชั้นคงยังเจริญก้าวหน้ามาจนทุกวันนี้แน่เลย
จะบอกให้ว่า เวลาถูกแถกหลายทีอ่ะทำไง...... 
)
มาอ่านแบบโจ่งแจ้งแบบนี้ พี่ก็อายแย่ซิค๊า
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ห้าข้อของพี่ตานี่เรียกเสียงฮาได้พอควรคะ ..แต่ว่าเรื่องช้อนกะส้อมเข้าคู่กันนี่หนูก็เป็นค่า ... คือ แบบว่าไงดีหนอ ถ้ามันไม่เข้าคู่กันเหมือนกับข้าวมันจะไม่อร่อยเลยอ่ะคะ แบบนี้เรียกว่าจิตเล็กๆ ได้หรือเปล่าค่ะ ถ้าใช่แอบยอมรับเลยคะ
เรื่องบลัฟกับคุณซะมี ฮ่า ฮ่า นึกว่ามาเหนือเมฆ แต่ว่าดันเจอเหนือเมฆกว่าซะงั้น .. เลยกลายเป็นเรื่องขำขันกันเลย หนหน้าเอาใหม่คะ ยังมีโอกาสทำคะแนนอีกเยอะเลย
สำหรับแถกห้าข้อของนิด พี่ตาเข้าบล็อกนิดอีกที ดูด้านขวามือนะค่ะพี่ ตรงบล็อกล่าสุดอ่ะค่ะ ... "เมื่อฉันถูก tag"ค่ะ