Group Blog All Blog
|
น้ำตกห้วยหลวง (1) ณ ดินแดนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (อีสานใต้) สวัสดีค่ะ สาวบ้านนอกฯ จะพาท่านผู้อ่านไปท่องเที่ยวตามธรรมชาติ (อีกแล้ว) ถึงแม้จุดมุ่งหมายสุดเขตแดนดินอีสานใต้ เป็นการเดินทางกลับบ้านนอกเพื่อไปเยี่ยมแม่พี่ ๆ หลาน ๆ ฉันออกเดินทางโดยรถยนต์จากขอนแก่นไปถึงอุบลราชธานี ผ่านจังหวัดมหาสารคาม ร้อยเอ็ด ยโสธร ใช้เวลา 5 ชั่วโมง (ค่าโดยสารรถยนต์ ป.2 179 บาท) ถึงสถานีขนส่งอุบลราชธานีโดยสวัสดีแต่ไม่มีภาพ ครั้งนี้ฉันไม่มีกล้องไปด้วย (คืนนี้นอนพักที่บ้านพี่สะใภ้ อ.วารินชำราบ) อาทิตย์แจ่มกับหัวใจใสใส 4 สาวน้อยสองร้อยกิโลกรัม (เรียงตามอายุ ฉัน เจี๊ยบ แอน พัช) เตรียมอุปกรณ์ยังชีพ คือ กระติบข้าวเหนียวขนาดย่อม พร้อมอาหารมื้อกลางวัน 2-3 อย่าง ที่สามารถประทังชีวิตของสาว ๆ ให้มีพลังในการเดินทางท่องเที่ยวในครั้งนี้ ก่อนออกเดินทางแวะเติมพลังงานให้กับรถยนต์ เจี๊ยบ (หลานสาว) ทำหน้าที่เป็นพนักงานขับรถ ฉันมีหน้าที่นั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋อเป็นตุ๊กตาข้างคนขับ น้องแอนและน้องพัช นั่งเบาะหลังอย่างสบายกาย รถยนต์วิ่งไปตามทางผ่านอำเภอเดชอุดม อำเภอนาจะหลวย สู่ถนนทางหลวงชนบท อบ.4029 ด้วยความคาดหวังว่าถนนสายนี้ จะย่นระยะทางสั้นที่สุด ผิดคาด เจี๊ยบเธอร้องกรี๊ดทุก ๆ 10 กม. เพราะล้อรถตกร่องหลุมอุกาบาทสม่ำเสมอ ถ้าตกหลุมรักละก็ ฉันคิดว่าเธอจะไม่บ่นสักคำเดียว พวกเรามาถึงเขต อช.ภูจองนายอย เมื่อเวลาผ่านไป 2 ชั่วโมง ใช้เวลามากกว่าที่คะเนไว้ ขณะรอเจี๊ยบเจรจากับเจ้าหน้าที่ตรวจคนข้ามแดน เอ้ย! ด่านจ่ายค่าธรรมเนียม ฉันมีข้อมูลให้อ่านเล็กน้อย (ข้อมูลอ้างอิงจากแผ่นพับ) อุทยานแห่งชาติภูจอง-นายอย ตั้งอยู่ในท้องที่อำเภอบุณฑริก อำเภอนาจะหลวย และอำเภอน้ำยืน จังหวัดอุบลราชธานี มีอาณาเขตติดต่อกับประเทศลาวและประเทศกัมพูชา พื้นที่ป่าอยู่ในส่วนหนึ่งของเทือกเขาพนมดงรัก ประกอบด้วยภูเขาภูเล็กภูน้อยมากมาย เช่น ภูจองนายอย ภูจองน้ำซับ ภูจอง ภูจันทร์แดง ภูพลาญสูง ภูพลาญยาว เป็นต้น มีสภาพป่าสมบูรณ์ สภาพธรรมชาติที่สวยงาม และมีสัตว์ป่าชุกชุม มีเนื้อที่ประมาณ 428,750 ไร่ หรือ 686 ตารางกิโลเมตร กองอุทยานแห่งชาติ กรมป่าไม้ ได้นำเสนอคณะกรรมการอุทยานแห่งชาติ ซึ่งได้มีมติการประชุมครั้งที่ 3/2527 เมื่อวันที่ 12 กันยายน 2527 เห็นชอบให้กำหนดพื้นที่ป่าดังกล่าวเป็นอุทยานแห่งชาติ โดยได้มีพระราชกฤษฎีกา กำหนดบริเวณที่ดินป่าภูจอง-นายอยในท้องที่ตำบลห้วยข่า อำเภอบุณฑริก ตำบลนาจะหลวย อำเภอนาจะหลวย และตำบลโดมประดิษฐ์ อำเภอน้ำยืน จังหวัดอุบลราชธานี ให้เป็นอุทยานแห่งชาติ ซึ่งประกาศไว้ในราชกิจจานุเบกษา เล่ม 104 ตอนที่ 103 ลงวันที่ 1 มิถุนายน 2530 เป็นอุทยานแห่งชาติลำดับที่ 53 ของประเทศ ด้วยหน้าตาที่บ่งบอกถึงสัญชาติ-เชื้อชาติไทยและรูปพรรณสัญฐาน ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ไม่มีสิ่งใดต้องห้ามสำหรับการนำเข้าสู่เขตอุทยานแห่งชาติภูจอง-นายอย ท่านผู้อ่านที่รัก เดินตามพวกเรามา ณ บัดนี้ เมื่อมาถึงถิ่นต้องทักทายเจ้าหน้าที่บริเวณจุดบริการข้อมูล ฉันบอกให้น้องพัช จดข้อมูลย่อ ๆ ลงสมุดบันทึกเล่มสีฟ้า น้ำตกห้วยหลวง อยู่ในพื้นที่อุทยานแห่งชาติภูจอง-นายอย มีสภาพเป็นภูเขา สูงจากระดับน้ำทะเล ระหว่าง 300-700 เมตร สภาพป่าจะเป็นป่าเต็งรัง ป่าเบญจพรรณและป่าดิบแล้ง มีสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญ คือ น้ำตกห้วยหลวง แก่งสนสามพันปี แก่งกะเลา และจุดชมวิวสุดแผ่นดิน มีป้ายบอก 350 เมตร ถึง น้ำตกห้วยหลวง ขับรถยนต์ไปตามเส้นทางที่ลาดชันเล็กน้อยถึงปานกลาง ก่อนถึงศูนย์บริการข้อมูลนักท่องเที่ยว จะพบ ศาลปู่เตว ตั้งอยู่ฝั่งซ้ายมือของถนน (น้ำตกถ้ำบักเตว เป็นชื่อเดิมก่อนจะเปลี่ยนเป็น น้ำตกห้วยหลวง) ฉันสั่งการหลาน ๆ เตรียมอุปกรณ์ในการเล่นน้ำและอาหารมื้อกลางวัน ช่วยกันหิ้วทั้ง 2 มือ แล้วมุ่งหน้าไปยังทางเดิน สังเกตเห็นเจ้าหน้าที่หนุ่มหน้าเข้มยืนตรงกลางอาคาร และจ้องมองสาว ๆ ด้วยแววตาแห่งความงงงัน สาวสวยจึงเชิดหน้าแบบฉบับที่มั่นใจในตนเอง ขณะพวกเรากำลังก้าวเท้าขึ้นบันได น้องครับ ห้ามนำอาหารลงไปด้านล่างของน้ำตกนะครับ ถ้ายังไม่ทาน มีศาลาพักทานอาหารอยู่ด้านโน้นครับ พร้อมทั้งชี้นิ้วไปฝั่งตรงข้าม 4 สาวมองหน้ากันเลิ่กลั่ก เจ้าหน้าที่รู้ได้ยังไงว่า พวกเราจะนำอาหารลงไปข้างล่างด้วย ทั้งที่อุปกรณ์ทุกอย่าง เอาใส่ในกระเป๋าเรียบร้อยมิดชิด ถ้าไม่มีการตรวจค้น อ้อ! เจอสิ่งของต้องห้ามแล้ว มันคือ กระติบใส่ข้าวเหนียว ขนาดย่อมใบนี้นี่เอง แหม! ทำเอาเสียหน้าลาวหมดเลย พวกเราไม่เคยมาเที่ยวน้ำตกห้วยหลวงมาก่อน จึงไม่รู้ว่ามีข้อห้ามนำอาหารลงไปที่บริเวณน้ำตก ยกเว้นเสื้อผ้าและอุปกรณ์ถ่ายภาพ ที่เจ้าหน้าที่อนุญาตให้นำติดตัวไปด้วยเท่านั้น เมื่อเกิดปัญหา พวกเราจึงระดมสมองช่วยกันคิดแก้ไข เพื่อไม่ให้สิ่งของต้องห้ามนี้ เป็นที่ขวางหูขวางตาขวางอารมณ์ จึงตกลงกันว่าจะกินให้หมด ก่อนที่จะท่องเที่ยวด้วยความสบายใจ ถึงแม้จะเป็นการเพิ่มน้ำหนักตัวภายในพริบตา จึงหาที่นั่งกินอาหารก่อนเที่ยง 1 ชั่วโมง สาว ๆ อายกันไหมเมื่อตะกี้นะ ฉันถามหลาน ๆ ขณะปั้นข้าวเหนียวเอาเข้าปาก อายค่ะ แต่เจ้าหน้าที่คงจำหน้าพวกเราได้แค่วันนี้แหล่ะ น้องแอนพูดพลางหยิบไส้กรอกหมู ฝีมือของย่าที่ย่างทำให้พวกเรากิน ใช่ ๆ เพราะอีกนานกว่าจะได้มาเที่ยวน้ำตกแบบนี้ เจ้าหน้าที่คงลืมหน้าตาอย่างพวกเราแล้วนะ น้องเจี๊ยบเห็นด้วยกับน้องแอน น้องพัชเป็นน้องเล็กสุด เธอกินอย่างเดียวไม่แสดงความคิดเห็นใด ๆ อีกเหตุผลหนึ่งเธอหิวมาก เพราะมื้อเช้ายังไม่กินข้าวพร้อมพี่ ๆ อาจเป็นเพราะความตื่นเต้นที่จะได้มาเที่ยวน้ำตก อาการแบบนี้ฉันเคยเป็น เวลาไปออกนอกพื้นที่ไกลบ้าน รู้สึกเบิกบานใจมาก แทบจะอิ่มทิพย์จนลืมหิว ถ้าได้เที่ยวเล่นกับธรรมชาติ เมื่อท้องอิ่มพวกเราจึงเปลี่ยนแผน ขอหลบหน้าเสร่อ ๆ เข้าไปในป่าเพื่อค้นหา แก่งสนสามพันปี แล้วจะย้อนกลับมาล้างอาย เอ้ย! ล้างหน้าล้างตาเล่นน้ำตกเป็นจุดสุดท้าย มีป้ายลูกศรบอกทางไป แก่งสนสามพันปี กับ แก่งกะเลา ชี้ไปทิศเดียวกัน โดยไม่บอกระยะทางความยาวของเส้นทางเดินป่า พวกเราอยากรู้นะ แต่ไม่ง้อเจ้าหน้าที่และไม่คิดจะถามใครด้วย ขอเดินหน้าเข้าป่าแบบไม่มีข้อมูล มันรู้สึกตื่นเต้นดีนะ 8 เท้า เยื้องย่างตามเส้นทางเดิน แม้ดวงตะวันจะส่องลงตรงกลางกระหม่อม แต่บรรยากาศร่มรื่นเย็นสบาย มีร่มเงาจากต้นไม้ใหญ่ปกคลุม ป่าเบญจพรรณจะมีต้นไม้หลากหลายชนิด ฉันรู้จักชื่อต้นไม้ในป่าไม่กี่ชนิด บางต้นลืมชื่อไปแล้ว เนื่องจากนานเกือบปีจึงจะมีโอกาสได้เที่ยวป่า ถ้ามีวันว่างและเพื่อนพร้อมเดินทางไปด้วยกัน 2 คนขึ้นไป ฉันจะชวนเข้าป่าหาฟืน เอ้ย! ท่องเที่ยวป่าในเขตอุทยานฯ ทันที แบบไม่คิดหน้าคิดหลัง น้องแอนถือขาตั้งกล้องและขอเดินนำหน้า ด้วยเหตุผลแบบแอ๊บแบ๊วมาก ถ้าจะให้ปลอดภัยจากสัตว์เลื้อยคลาน ต้องเดินนำหน้า เพราะทากจะยังไม่ได้กลิ่นสาบคนแรก น้าน! ใครแนะนำเธอมาก็ไม่รู้ มันน่าภูมิใจที่กล้าเดินนำหน้านะเนี่ย! (ใช่ว่ากล้าหาญ) น้องพัชถูกใช้แรงงานมากกว่าใคร คือ ต้องสะพายกระเป๋ากับถือขวดน้ำขนาด 1 ลิตร ฉันอาวุโสที่สุดจึงทำตัวให้เบา รับผิดชอบเพียงสมุดบันทึกส่วนตัว ไม่แปลกที่ใครถือกล้องถ่ายรูปต้องเดินรั้งท้ายเสมอ น้องเจี๊ยบเธอขอสวยเป็นคนสุดท้าย ด้วยความเพลิดเพลินในการได้เดินท่องป่าที่เงียบสงบ จะได้ยินเสียงลมพัด เสียงนกป่า เสียงน้ำไหลในลำธาร ผีเสื้อกางปีกงามบินฉวัดเฉวียงร่อนไปมาหลายสิบตัวผ่านหน้าพวกเรา ฉันไม่สามารถอธิบายเสียงของน้ำตกให้ผู้อ่านรับรู้ เหมือนกับที่ฉันได้ยินขณะนี้ เสียงสายน้ำไหลผ่านชั้นโขดหินต่างระดับ เพิ่มคลื่นความถี่ของเดซิเบลขึ้นเรื่อย ๆ แม้จะยังไม่เห็นลำธารน้ำแบบเต็มตาก็ตาม แต่รับรู้ได้ถึงความเชี่ยวกรากของกระแสน้ำ ที่ไหลอย่างสม่ำเสมอในปลายฤดูฝนเช่นนี้ ในมุมมอง 10 ตารางเมตร ฉันไม่เห็นนักท่องเที่ยวกลุ่มอื่น แต่ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวในความวังเวงของป่า เพราะพวกเรามองหน้ากันเองยังน่ากลัวกว่า อะคึ่ ๆ          ปล.โปรดตามตูด เอ้ย! ติดตามภาคสองต่อไปนะคะ
:::แล้วจะคอยตาม "ตูด" ตอนต่อไปอย่างใกล้ชิด ว้าว... เหม็น ใกล้เกินไปหรือเปล่าเนี่ย:::
โดย: โฟล์คเหน่อ
 วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:17:12:59 น. เจี๊ยบเธอร้องกรี๊ดทุก ๆ 10 กม.
เพราะล้อรถตกร่องหลุมอุกาบาทสม่ำเสมอ ถ้าตกหลุมรักละก็ ฉันคิดว่าเธอจะไม่บ่นสักคำเดียว  แหม! ทำเอาเสียหน้าลาวหมดเลย555+  โดย: นางน่อยน้อย
วันที่: 27 ตุลาคม 2550 เวลา:8:03:36 น....แวะมาทักทายค่ะพี่นาง.... ....พึ่งลงจากดอยอินทนนท์........ ....พึ่งกลับจาก บางกอก...และ พึ่งตื่นนอน....555 โดย: บุ๋มบิ๋ม น่ารัก IP: 203.150.105.141 วันที่: 27 ตุลาคม 2550 เวลา:20:04:52 น.
ดีจังเลย ตะวันออกไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลยครับพี่นาง
 โดย: ตะวันออกไม่แพ้
วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:11:21:56 น.จะตามตูดไปต่อค่ะ แต่อย่าเดินเร็วนักซี
.....ขำๆกระติ๊บน้อย ทำเสียหน้า..คริคริ  โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน
วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:11:55:07 น.ภาระกิจนี้เน้นข้าวเหนียว ข้าจะคอยระวังภัยให้นะแม่นาง เที่ยวให้สนุกนะ บนพุ่มไม้ด้านสิบนาฬิกา เคลียร์!
 ระวังเหยียบมดดานสิบสองนาฬิกา จึ๋ย....  โดย: ตาพรานบุญ IP: 124.157.176.195 วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:13:32:11 น.
อ่ะมาต่อเร้ววๆๆๆ ... รออยู่นะเนี่ย เคยไปเช่นกัน นต.สวยมั่กๆ
โดย: -*-Superbaker
วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:14:44:30 น.หวัดดีค่ะ
พักร้อนไปเที่ยวนี่เอง...ท่าทางสนุกสนาน คนโสดก็งี้แหละ ไปไหนก็ม่วน เติมพลังแล้ว กลับมาสู้งานใหม่ กับเงินเดือนใหม่เนาะ พวกเรามนุษย์พันธุ์ใหม่ ความฝันถูกบั่นทอน เสรีถูกผ่าครึ่ง เอ๊! บ่นไรเนี่ย เข้ามาเยี่ยม มาตรวจตราว่าคนบ้านนี้ทำการบ้านครูปลายวา ณ ปลายฟ้ารึยัง สะดืออีสานบ้านโน้นเขาทำแล้วนะ ส่งต่อแล้วด้วย.. (ไม่รู้จะถูกโวยหรือเปล่า เสียวๆอยู่นะ จึ๋ยย!!) ส่งต่อแล้วก็โล่งใจ โปร่งจิต แล้วนา... อาทิตย์หน้าบินด้วยรถ เติมน้ำมันใจไปไกลบ้าน ฝากดูแลด้วยน้าาา...  โดย: นกแสงตะวัน
วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:15:40:53 น.พี่สาวฯ.. นกรีบ วิ่ง ๆๆๆๆๆ ตามไปเที่ยวด้วยคนนะคะ อิอิ....อ่ะนะ....อาทิตย์แจ่มกับหัวใจใสใส.....น่ารักจัง โดย: น้องนก (Nok_Noah
) วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:11:00:32 น.กลอนท่านข้าก็ต่อไม่ถูก ต้องให้คนข้างบนนั่นต่อให้ซะแล้ว (ข้าวเหนียวสัญจรคราวหน้าที่ใดเอ่ย)
 โดย: พราน IP: 222.123.138.205 วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:21:03:02 น.
เวบแต่ละเวบแหมดูหนัก
เปิดแต่ละทีมักต้องรอหลาย เพราะเขามีข้อมูลมากมาย กว่าจะเข้าได้เราต้องทน เวบนี้ก็ไม่เบาเอาภาพล่อ แต่ดูแล้วใจฝ่อสับสน ตัวหนังสืออยู่แห่งแกล้งให้จน เดาด้นเอาเองที่ใดกัน น่าจะบรรยายทีละภาพ แต่ก็รู้ก็ทราบอยู่แล้วนั้น จะเอาเวลาไหนว่างมาสร้างทัน เลยต้องเอาแบบหั่น ๆ ใส่หม้อรวม... ฮ่า เชิญรับประทานค่า หนูยกมาเสิร์ฟแล้ว ขาดเกลือ ขาดน้ำตาล ขาดพริก ขาดผัก ขาดอะไรเชิญหยิบใส่จานบริการตัวเองนะจ๊ะ แม่ค้า เอ๊ย แม่ครัว เจ้าของ ผู้ปรุง (จะเอาชื่อไหนดี) ไม่ว่างค้า.... ฮ่าเอิ๊ก ๆ ๆ ๆ โดย: ลุงบูลย์ IP: 125.27.232.197 วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:9:19:15 น.
หยื๋ยส์....
ตูดไม่เร้าใจเลยง่ะ... ชินตาแต่ตูดกระด้ง... แฟ่บๆแบบนี้เจ็บนะ...นั่งตักทีกระดูกทิ่มเราด้วย แล้วลุงบูลย์แกจะต้มอะไรน่ะ.... หั่นๆๆๆๆๆ...มีแต่เครื่องปรุง ต้มหมู ต้มไก่ ไม่มีเนื้อเลยเรอะ... ออกทริปกะลุงบูลย์ไม่เอาดีก่า....มีแต่พริกกะเกลือ เขาเปลี่ยนใจแล้วตัวเอง... เดินตามตูดตัวเองก็ด้าย.. อย่างน้อยในถุงเซเว่นก็มีอะไรอยู่บ้างล่ะน่า ดีกว่ากินพริกต้มเกลือของลุงบูลย์ โดย: ปลายแปรง
วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:02:36 น.บล็อกใครที่ไหนเล่า...จะเทียมเท่าบล็อกปลายแรง
หนุ่มสาว แก่เฒ่าแซง จะสู้แสร้งได้ฉันใด อยากปิดบล็อกทิ้ง.... ก็เกรงกริ่งเสียวไส้ เขาหาว่า.... ไม่มีน้ำยาใจ ก็เลยต้องทู่ซี้ไปแกน ๆ ข้างบนนินทายัยแปรง... ข้างล่าง สวีดัด สาวบ้านนอก ณ ข่อนแก๊น... เอ๊ะ มีเพลงไหมนี่ ได้ยินแว่ว ๆ อ้าว หายไปแล้ว สงสัย....หลอก หรือว่าสาวน่อยข่อนแก๊น หลอก ฮึย...(หนาว) อันหลังนี่น่ากัวกว่า เฮ้อ มื้อนี่ บ๊อเห็นไปเยี่ยมกันมั่งเลยนะ นี่ขนาดคนแก่ทนเหงาบ่ได้ ยังมาเที่ยวไล่จ๊อแจ๊ะสาว ๆ ตามเวบเลย(ไม่สาวไม่เจ๊าะ- แถมบางรายอาจจะเจ๊าไปแล้วก็ได้" ทำไงได้ แก่เลี้ยวยัง ป.ม. แปลว่า ไปไม่กลับ (แปลได้ไงหว่า) ไปดีกว่า เขาไม่คุ้ย เอ๊ย คุยกับเราแล้ว ฮ่า ๆ ๆ โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang
) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:19:40 น.สายัณห์สวัสดีมิตรรักนักเขียน (บล๊อก) ทุกท่านค่ะ
-------------------------------------------------- อ้ายโฟล์คเหน่อ -------น้องสาวฯ แวะไปที่บล๊อกพี่ท่าน แล้วได้กลิ่นตุ ๆ อะคึ่ ๆ หนูนีล (นางน่อยน้อย) -------น่ารักแบบหนูนีลนะ มาขำบ่อย ๆ นะจ๊ะ เอื้อย filmgus -------สาวโสด ๆ เที่ยวแบบนี้ก็หวั่นไหวนะค๊า แบบว่า..เหงาอะ หุ หุ คุณ kunchit --------เชิญชมทุกห้องในบล๊อกนี้ ด้วยความยินดีค่ะ บุ๋มบิ๋ม น่ารัก --------ลงจากดอย สนุกป่ะ นอนตื่นแล้ว หน้าตาแปรงฟันนะจ๊ะเด็กดี ด.ช.ตะวันออก --------อยู่กับที่นาน ๆ หัวใจเฉานะ ว่าง ๆ ออกไปผจญภัยกับเพื่อน ๆ ซิ จะได้พบกับความสนุก สุขใจนะจ๊ะ ยิปซีฯ ที่รัก (ของใคร ๆ) --------ขำกระติบข้าวเหนียวเค้าเหรอตัวเอง แค่บอกให้รู้ว่าเป็นลาวนะ หุ หุ ตาพรานบุญ ---------เคยกินข้าวจี่บ่ ปั่นข้าวเหนี่ยวเป็นก้อนกลม ๆ ทำแบน ๆ แล้วเอาเกลือป่นมาโรยนิด ๆ จากนั้นเอาไปย่างบนตะแกรงด้วยไฟอ่อน ๆ นั่งหน้าเตาตอนเช้า ๆ นะ อืม! Superbaker ---------ท่านท่องเที่ยวไปทั่วไทย ข้าฯ เจ้า จะตามตูด เอ้ย! ตามไปชมที่บ้านท่านเช่นกันนะ พี่นกแสงฯ จ๋า ---------อย่าลืม! ขนมของฝากจากภาคใต้นะจ๊ะ อะคึ่ ๆ น้องนกน้อยจ๊ะ ---------ทริปต่อไป พี่สาวฯ จะไปนอนหาว ดูดาวเดือน ณ อช.น้ำหนาว ไปด้วยกันป่ะ ลุงบูลย์จ่า ---------ทริปนี้ เขียนเล่าแบบรวบรัดตัดตอน เพราะใช้เวลาไม่นานค่ะ ไว้ภาคสอง จะพยายามให้ดีขึ้นค๊า ญ.ปลายแปลง ---------ตูดเราไม่เร้าใจเลยเหรอ งั้นตามชมภาคสองละกัน รับรองได้เจอตูดเด็ด ๆ เจอตูดเด็ก ๆ (แก้ผ้า) เล่นน้ำตก เหอะ ๆ ปล. โปรดติดตามภาคอภิหาร เอ้ย! ภาคสองเร็ว ๆ นี้ค่ะ โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น
วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:55:06 น.เปลี่ยนตูดหรือยัง.....
อยากเห็นตูดนู้ด...เร็วๆดิ... อยากดูหนังXXXXXX เอ....มันเกินไซค์ XL แล้วนี่หว่า นั่งดูที่บ้านก็แล้วกัน... บ้านเรานั่งห่อตัวเป็นหมีแพนด้าอยู่เนี่ย เย็นจะตาย... แมงขี้เกียจมันมาเยี่ยมหาหลายวันแล้ว ยังไปยอมไปไหนเลยเนี่ย โดย: ปลายแปรง
วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:06:44 น.สาวเอย...
หลับให้สบาย แต่ฉันมันผู้ชายกลางคืน ตีสองตีสามคงยังนั่ง บ้า อยู่ เพื่อพิทักษ์ความฝันของมวลมนุษย์ อาเมน  โดย: พราน IP: 117.47.200.157 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:21:12 น.
ทางเส้นนี้มันสุดยอดจริงๆแหละครับ
โดย: เด็กท้องที่ IP: 182.53.30.241 วันที่: 17 สิงหาคม 2554 เวลา:2:22:50 น.
|
สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]  เด็ก ๆ ชอบเอาตัวไปปลายนา เอาขาไปวิ่งเล่นที่ทุ่งหญ้า โตเป็นสาว..ชอบอยู่บ้านนอก อนาคต..ได้ไปที่ชอบ..ที่ชอบ อะคึ่ ๆ   Friends Blog
|
||||||||||||
คุ้นๆ เน๊อะจักบ้านไผค่ะ
