พฤษภาคม 2550

 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
23
26
27
28
29
30
31
 
 
25 พฤษภาคม 2550
All Blog
เกาะเสม็ด (2)
วันเดินทาง (12 พ.ค.2549)

ฉันนั่งรถไฟฟ้า BTS จากหมอชิต มาลงที่สถานี “เอกมัย” มีเก้าอี้ดนตรีให้นั่งแบบลุกเสียม้า เพราะมีนักศึกษาสะพายเป้มากันเป็นกองทัพ นั่งรอพี่ดวง ประมาณ 30 นาที
(( รวบรัดตัดตอนระหว่างเดินทาง ))


กิจกรรมสนุก ๆ 3 วัน 2 คืน บนเกาะเสม็ด ขอเหล้ามา มะช่าย!
ขอเล่าให้อ่านกันเล่น ๆ ดังเช่นนี้

นั่งเรือมาถึง "เกาะเสม็ด" ช่วงบ่ายอ่อน ๆ นัดให้ญาติมารับที่ท่าเรือ เก็บเป้ไว้ที่บ้านพัก นั่งรถจักรยานยนต์ (อัดสาม) ดันด้นไปตามทางที่ลาดชัน ถนนเป็นหลุม-เป็นบ่อ ขับหลบไป-หลบมาน่าเวียนหัว จากหาดทรายแก้ว มาถึงฝั่งอ่าวไผ่ ทักทายญาติ-พี่-น้องและหลาน ที่คลานเล่นทราย พวกเราดีใจที่ได้พบหน้ากัน

บ่าย 4 โมงเย็น ลงเล่นน้ำกับพี่ดวง, น้องเจมส์ (หลานสาว)
ทะเลสวย น้ำใส ทรายขาวละเอียด

พี่ดวงนอนอาบแดด ให้พวกเราฝั่งทรายกลบ เป็นนางเงือกแสนสวย ........

ฉันได้เรียนรู้วิถีชีวิตของ "ชาวเกาะ" ที่ใช้ชีวิตนอนกลางดิน-กินกลางทราย (จริง ๆ นะ) ทุกคนอยู่แบบพึงพา-อาศัยปากจัด-กัดจิก-ตีนถีบ-มือลูบคลำ (อันหลังนี่ช๊อบ ชอบ)

หน้าที่ของผู้ชาย (ครอบครัวญาติ) พ่อกับลูกชาย ตื่นแต่เช้าตรู่ ไปขุดหลุมทราย ปักร่ม กางเก้าอี้ชายหาด วางโต๊ะ หลังจากนั้น เดินเร่ขายผ้าคลุมไหล่ ตลอดทั้งวัน (รายได้ดีน่ะ)

ช่วงสาย ๆ น้าสาว, พี่สาว, น้องสาว, หลานสาว เตรียมอุปกรณ์ทำมาหารายได้และหากิน (กล่องอาหารเช้า+กลางวัน) พร้อมหน้า-พร้อมตาที่หน้าหาด ผูกเปลญวนใต้ต้นฝ้ายทะเล มีต้นหูกวางและต้นมะพร้าว อยู่ด้านหน้าบังกะโลนากะ ภาพมุมนี้ดูไม่ค่อยสวยงามเท่าไร (มีท่อระบายน้ำเสีย)

พี่ดวง มีความคิดเจ๋ง ปรับปรุงพื้นที่ใช้สอยโลเกชั่นให้ดูดีกว่าเดิม ยกระดับ-ปรับทราย-ให้ดูสวยงาม สะอาดตา-น่ามอง โดยทำราวตากผ้า สำหรับปูนอน (นวด) ให้ลูกค้า (ฝรั่งและนักท่องเที่ยวต่างชาติ) คนไทยไม่ชอบนวด แต่ชอบนาบ เอิ๊ก ๆ)

คำพูดที่จะได้ยิน คือ Do U want massage? ตลอดเวลาที่นักท่องเที่ยวเดินผ่าน บริเวณหน้าชายหาดที่นอนอาบแดด และอีกประโยค DO U want chair? (30 บาท/ตัว/วัน) เป็นการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ แบบกล้วย ๆ เข้าใจง่าย ๆ ทุกวันนี้ รายได้ดีมาก ถ้ามนุษยสัมพันธ์เป็นเลิศ
ถ้า.....มนุษยสืบพันธุ์ดี รายได้อาจสูงเป็น 10 เท่า (ว่างั้นน่ะ)


หลานสาว 2 คน ตัวดำเมี๊ยม ผิวเกลี้ยงเกลาเงางาม เวลาเธอยิ้มเห็นฟันข๊าว ขาว มีการจัดแบ่งรายได้กันชัดเจนมาก
"น้องเจมส์" มีรายได้จากการเช่าเก้าอี้ชายหาด
"น้องจูน" มีรายได้จากเช่าห่วงยาง ( 50 บาท/อัน/วัน)

วันนั้น มีนักท่องเที่ยวเช่าห่วงยาง...ไปเล่นซะไกลตา แล้วไม่เอามาส่งคืน พวกเราต้องเดินตามหาจนสุดปลายหาดทีเดียว (ไป-กลับเกือบ 2 กม.) เพราะห่วงยางซื้อมา (มือ 2) ราคา 200 -300 บาท ต้องตามให้ได้คืนมาไม่งั้นจะถูกเปลี่ยนเจ้าของทันที

พี่น้อง 2 สาว (ลูกพี่-ลูกน้อง) มีรายได้จากการ "นวด" 300 บาท/คน/ชั่วโมง ทุกคนต้องปฏิบัติตามกฎกติกาของชมรม "นวด" อย่างเคร่งครัด (ไม่งั้นโดนฟ้องในสภา "นวด" มีบทลงโทษโดย "พักงาน" หรือไม่ต่อใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ) รายละเอียดเยอะม๊ากกก เล่าให้อ่านไม่หมดนะ

ท่องเที่ยวทริปนี้ พี่ดวงเป็นขวัญใจของเด็ก ๆ พี่จูดี้และหมาชายหาด เธอชวนกันเล่นน้ำ หลังจากพระอาทิตย์ตกน้ำทะเล (ฝั่งอ่าวพร้าวไปแย้ว) พากันเต้นระบำ-ดำผุด-ดำว่าย-ท้าทายแสงจันทร์มั๊กม๊ากกกก
พระจันทร์ ทนการยั่วยวนไม่ไหว ต้องโผล่มาทักทายด้วยแสงเรื่อเรืองผ่องอำไพ
สาวฯ นอนผงาบ ๆ (เป็นปลาพะยูนเกยตื้น) บนชายหาด เพราะเล่นน้ำตั้งแต่บ่าย รู้สึกเหนื่อยและหนาวนิดหน่อย

ขอบอกว่า สิ่งที่เล่ามาทั้งหมดเป็นความจริง แม้จะบรรยายรายละเอียดไม่ครบ-สมบูรณ์ เพราะบางเหตุการณ์ มันล่อแหลมต่อการนำเสนอในที่สาธารณะ (ว่าไปนู้น อิอิ)
(ถ้ามีกล้องไปด้วย รับรองได้เห็นภาพสาวสวย ใส่ทูพีชแน่นอน ขอบอกค๊า)

ปล. ข้อมูลที่นำเสนอได้ผ่านการตรวจสอบจากหน่วยงาน FBI และองค์การ NASA

ห้ามลอกเลียนแบบโดยไม่ได้รับอนุญาต

จะถูกดำเนินการตามกฎของข้าพเจ้า เอิ๊ก ๆ



Create Date : 25 พฤษภาคม 2550
Last Update : 9 พฤศจิกายน 2551 9:03:05 น.
Counter : 1923 Pageviews.

3 comments
  
ม่ายมีรูปให้ดูเหรอคะ คิดถึงเกาะเสม็ดอ่ะ
โดย: smo วันที่: 25 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:27:51 น.
  
เราไปมา 2 ครั้งแล้ว อชบมากมาย ไปตอนมีซึนามิพอดีเลยค่ะ ตอนแรกว่าจะไป ภูเก็ต ดีนะไม่ไป มาอยู่เสม็ดซะ
โดย: phoobabe วันที่: 27 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:38:58 น.
  
สวัสดีค่ะ สาวบ้านนอก

ยานา..เข้ามาเขียนตรงนี้ น่าจะสะดวกกว่านะคะ..
เพราะที่นี่คือ บ้านของสาวขอนแก่น..เอ.ว่าแต่ว่าจะยินดีต้อนรับหรือเปล่าหนา...

ยานา ป่วยเป็นมะเร็งมา 3 ปีกว่าได้แล้วค่ะ..ยังต้องคอยเช็คร่างกายตลอดเวลา จริงๆแล้วเบื่อและเซ็งมากเลยค่ะ
บางครั้งท้อแท้ และอยากตายไปเสียให้มันพ้นๆโลกนี้เสียที..มันบอกไม่ถูกค่ะ..

แต่ก็พยายามไม่คิดถึงมัน ปกติทุกวันนี้ ถ้าไม่บอกใคร ก็ไม่มีคนรู้หรอกค่ะ ว่าป่วย..บางทีบอกแล้วเขาก็ยังไม่อยากเชื่อว่าเป็นจริงหรือเปล่า..เพราะดูจากภายนอกทุกอย่างปกติดีค่ะ..

จากบล็อกของคุณโดม ได้กำลังใจจากใครต่อใครเยอะมาก..ขอบคุณในน้ำใจของทุกคน..ซาบซึ้งจนเล่าต่อไม่ได้เลย..เอาไว้ตั้งสติดีๆก่อน ว่าจะเข้าไปเล่าต่อค่ะ..

ยานายินดีที่ได้รู้จัก คุณ สาวบ้านนอก นะคะ รู้แล้วว่าบ้าน
อยู่ตรงนี้ และจะแวะเข้ามาหาบ่อยๆ

ว่าแต่ว่า เจ้าของบ้านต้องอยู่เฝ้าบ้านนะคะ..
โดย: ยานา IP: 61.7.173.152 วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:7:47:58 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น
Location :
ศรีสะเกษ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ลูกคนสุดท้องน้องสาวคนเล็ก
เด็ก ๆ ชอบเอาตัวไปปลายนา
เอาขาไปวิ่งเล่นที่ทุ่งหญ้า
โตเป็นสาว..ชอบอยู่บ้านนอก
อนาคต..ได้ไปที่ชอบ..ที่ชอบ
อะคึ่ ๆ


Friends Blog
[Add สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น's blog to your weblog]