Bloggang.com : weblog for you and your gang
sansook
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [
?
]
โค้ดนี้เป็นภาพพื้นหลังนำไปวางที่ช่อง Script Area ค่ะ https://youtu.be/K2vg5yDgVX4
Group Blog
สรุป พ.ร.บ.
ความรู้ทั่วไป
ทักทาย
นานาสาระ
วิเคราะห์นะจ๊ะ
ดูดวงกันเถอะ
เก็บมาฝาก
สรุปภาษาไทย
ความรักแม่เอ๊ย
แนวข้อสอบ
แบบทดสอบจิตวิทยา
แนวคิด และมุมมอง
เรื่องเล่า
เคล็ดลับความสวย
เรียงร้อยเรื่องราว
กฎหมายน่ารู้
งาน งาน งาน
รักษาสุขภาพกันเถอะ
เคล็ดลับดีๆ
สรุปแนวข้อสอบหลักสูตรประถมศึกษา
เชิญชวนสู่ธรรมมะ
ฮวงจุ้ยน่ารู้
เมื่อจิตนาการบังเกิด
อสูรพ่ายรัก
แนะนำผลงาน
เรือนรัก - นางรอ
เงาแปร
บรรยากาศสละคาน
คลังข้อสอบ
ดวงไฟในมือมาร
เหลี่ยมรักทรชน
ยั่วรักพยัคฆ์ร้าย
สามนารี
นิยายชุด ภารกิจรัก เรื่องเหนี่ยวหัวใจสุดไกปืน
เกี่ยวกับบริหารงานบุคคลท้องถิ่น
เล่ห์วิวาห์มาเฟีย
ละครเหนี่ยวหัวใจสุดไกปืน
ทวงใจสุดปลายฟ้า
อีบุคสุดแซ่บ
<<
กุมภาพันธ์ 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
22 กุมภาพันธ์ 2553
ตอนที่ 9 ปม
All Blogs
ตอนพิเศษ 2 ใต้เงารัก
ตอนพิเศษ 1 จุดกำเนิดเงา
ตอนที่ 38 อวสาน
ตอนที่ 37 ชัยชนะบทความเจ็บปวด
ตอนที่ 36 ความลับกับคำสารภาพ
ตอนที่ 35 ทางแก้
ตอนที่ 33 เงาแปร
ตอนที่ 32 ตัวแปร
ตอนที่ 30 พายุรัก
ตอนที่ 28 ความรักแลกความลับ
ตอนที่ 27 เข้าทาง
ตอนที่ 25 ลมหึงแบบไร้เหตุผล
ตอนที่ 23 บาดใจ
ตอนที่ 22 รักคือรุก
ตอนที่ 21 ความรักกับหน้าที่
ตอนที่ 20 หน้ากาก
ตอนที่ 19 แรงริษยา
ตอนที่ 18 รักที่มีตัวตน
ตอนที่ 17 บรรยากาศบนห้วงรัก
ตอนที่ 16 เปลวไฟในสายน้ำ
ตอนที่ 15 พ่ายรัก
ตอนที่ 14 หลุมพราง
ตอนที่ 13 ริษยา
ตอนที่ 12 สานสายใยสู่สัมพันธภาพ
ตอนที่ 11 ความวางใจก่อเกิดไอรัก
ตอนที่ 9 ปม
ตอนที่ 8 สายใยบางๆ
ตอนที่ 7 เหนือกว่า
ตอนที่ 6 รอยอดีต
ตอนที่ 5 แรกพบ
ตอนที่ 4 สัมผัสแรก
ตอนที่ 3 บททดสอบ
ตอนที่ 2 บังเอิญ
ตอนที่ 1 ตัวเลือก
Friends' blogs
sansook
Chulapinan
baby_15
ไร่ปลายตะวัน
lovers
ge-or-ge
โมกสีเงิน
tingnoy
พลังชีวิต
Mr.Terran
hangclub
nirin_18
คนผ่านทางมาเจอ
patra_vet
ซ่อนรอยยิ้ม
นิยายฝันหวาน
ป้ามด
รำเพย
นิชนันท์
วัตตรา
Insignia_Museum
Baan_Bualoy
ooseabubbleoo
literature
bigger
ใยไหมเจ้าค่ะ
super novel
นัทธ์
Webmaster - BlogGang
[Add sansook's blog to your web]
Links
BlogGang.com
ตอนที่ 9 ปม
รพิชานั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่กับกองเอกสารที่วางเกลื่อนอยู่บนโต๊ะมานับชั่วโมง ใบหน้านวลเนียนดูเคร่งขรึมจนคนที่นั่งดูรายการโทรทัศน์อยู่อีกด้านเอียงคอมองอย่างสงสัยว่าคุณหมอคนสวยกำลังหนักใจกับเรื่องอะไรในเอกสารปึกใหญ่ที่กองอยู่บนโต๊ะไม้ขัดเงาตัวหรูที่ตั้งอยู่ข้างหน้าต่าง
พิณมีอะไรหรือเปล่าสีหน้าไม่ค่อยดีเลย
วีนาหันไปถามก่อนจะหยิบรีโมทฯ กดปิดโทรทัศน์
ก็ประวัติของคุณจีรัชญ์น่ะซี
ประวัติเค้าเป็นยังไงเหรอ?
นางแบบสาวลุกจากโซฟาเดินตรงเข้าไปหยิบแฟ้มเอกสารเล็กๆ สีดำที่วางอยู่กลางโต๊ะขึ้นมาดู หญิงสาวมองแฟ้มเอกสารที่อยู่ในมือแล้วกวาดตามองไปรอบๆ โต๊ะ...
พิณอย่าบอกนะว่าไอ้สี่ห้าแฟ้มที่เกลื่อนอยู่บนโต๊ะเนี่ยเป็นประวัติของคุณจีรัชญ์ทั้งหมด
ก็ใช่น่ะซี คุณจีรัณแยกผลการตรวจและขั้นตอนในการรักษาของแพทย์แต่ละคนไว้คนละแฟ้ม เท่าที่อ่านจากผลการวินิจฉัยของแพทย์แต่ละคนเราว่ามันดูแปลกๆ นะนา
แปลกยังไง?
แปลกตรงที่ไม่มีแพทย์คนไหนสรุปอาการป่วยของคุณจีรัชญ์ไว้ จากบันทึกหมอทุกคนระบุแค่ว่าคนไข้ไม่ค่อยให้ความร่วมมือเท่าที่ควร และจากการสังเกตอาการก็ไม่มีอะไรผิดปกติทั้งสิ้น
รพิชายื่นบันทึกของหมอคนก่อนๆ ให้พร้อมกับครุ่นคิด
ถ้าบทสรุปของหมอคนก่อนๆ เป็นแบบนี้เราว่าบางทีคุณจีรัณอะไรนั่นอาจกำลังคิดทำอะไรกับน้องชายตัวเองก็ได้
ทำไมนาคิดแบบนั้นล่ะ ดูนาจะอคติกับคุณจีรัณจังไปเคืองอะไรเขาหรือเปล่าฮึ
เราไม่ได้อคตินะพิณแต่มันตงิดๆ น่ะพิณก็เห็นไม่ใช่เหรอว่าบทสรุปของหมอคนอื่นๆ เค้าระบุชัดเจนออกขนาดนั้นว่าคุณจีรัชญ์เค้าปกติดี คนปกติอยู่ดีๆ ดันไปพาจิตแพทย์มารักษาทำแบบนี้ถ้าคุณจีรัชญ์ไม่บ้าก็จริงๆ ก็คงเป็นแผนอันแยบยลของอีกคนแล้วล่ะ ตอนเช้าเราได้ยินเค้าพูดว่าคุณจีรัชญ์เป็นเจ้าของไร่บางทีเค้าอาจจะกำลังคิดกำจัดน้องชายตัวเองก็ได้
วีนาตอบแบบไม่เสียเวลาคิด ถึงจะรู้สึกหวิวใจแปลกๆ และรู้สึกเสียดายหากจีรัณเป็นคนเจ้าเล่ห์เพทุบายจนอาจสร้างเรื่องเลวร้ายขึ้นมา แม้จะรู้สึกพึงใจแต่เธอก็ไม่อยากปล่อยใจไปกับความรู้สึกในเบื้องลึกที่กำลังอ่อนไหวจนน่าหวาดหวั่น
มองโลกในแง่ร้ายมากไปหรือเปล่านา
รพิชากลั้นยิ้มไว้แทบไม่อยู่เมื่อได้ฟังคำสันนิษฐานจากเพื่อน
เราบอกแล้วไงว่าเราไม่ไว้ใจคุณจีรัณเราว่าผู้ชายคนนี้ไม่น่าไว้วางใจ เวลาอยู่ใกล้ๆ เรารู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง
วีนาบอกไปตามความรู้สึก
งั้นต่อไปนาก็อย่าไปอยู่ใกล้เค้าซิถ้ารู้สึกไม่ดีก็ถอยห่างออกมา
รพิชาไม่กล้าบอกออกไปว่าจีรัณมีอำนาจเหนือจิตใจคนอื่น เพราะเกรงว่าวีณาจะตระหนกจนใจฝ่อ
พิณว่าเค้าแปลกไหมล่ะ
ก็เปล่านิ เอางี้ถ้านารู้สึกเหมือนใจไม่อยู่กัเนื้อกับตัวก็ลองตั้งสมาธิปล่อยใจให้จดจ่ออยู่กับความรู้สึกของตัวเองไม่ต้องไปสนใจกับความรู้สึกอื่นที่กำลังแทรกเข้ามา
รพิชาแนะนำไปตามหลักจิตวิทยาที่เคยร่ำเรียนมา
เราไม่ได้เรียนทางจิตวิทยามาเราจะหลีกเลี่ยงได้ยังไง อีกอย่างเราก็คนห่างวัดให้นั่งสมาธิกำหนดจิตให้ว่างอะไรแบบนั้นไม่ถนัดจริงๆ นางแบบสาวขมวดคิ้วน้อยๆ ก่อนจะเอ่ยออกไปอย่างกังวล
ตอนที่ ผอ. บอกให้เรามาทำงานนี้ท่านพูดถึงงานวิจัยของเรา บางทีคุณจีรัชญ์อาจมีความผิดปกติที่อยู่ภายในจิตใต้สำนึกก็ได้ เราอยากลองคุยกับคุณจีรัชญ์แล้วสังเกตดูว่าเค้าป่วยจริงๆ หรือว่าเป็นอย่างที่นาคิด
จะไปยังไงล่ะ พิณก็เห็นนี่ว่าคุณจีรัชญ์อะไรนั่นโบกมืออยู่ไหวๆ ว่าห้ามหมอโรคจิตเข้าใกล้ในรัศมี 100 เมตร
ก็เพราะเป็นแบบนั้นน่ะซีเราถึงต้องรบกวนมนต์เสน่ห์อันร้ายกาจของนางแบบชื่อดังอย่างนา
รพิชายิ้มแฉ่งออกมาเมื่อเห็นสีหน้าผงะน้อยๆ ของนางแบบสาว
พิณอย่าบอกนะว่าจะให้เราไปเคาะห้องเรียกคุณจีรัชญ์ออกมาตอนนี้ โหย..สามทุ่มครึ่งแล้วเราไม่เสี่ยงแน่
เราก็ไม่ได้จะให้นาไปลากคุณจีรัชญ์มาตอนนี้ซักหน่อย
เฮ้อ! ค่อยยังชั่ว เราไม่ได้กลัวหรอกนะถ้าจะให้ไปลากคุณจีรัชญ์อะไรนั่น แต่พอคิดว่าจะต้องเจอมันใจหวิวๆ ยังไงก็ไม่รู้ บอกก็บอกเถอะพบเจอนายแบบหน้าตาหล่อเหลามาก็เยอะแต่ก็ไม่เร้าใจเท่าคนนี้เลยนะพิณ ผู้ชายอะไรหล่อล่ำน่าดูชม สงสัยเพราะเป็นหนุ่มชาวไร่แหงๆ เลยโอ๊ย...พูดแล้วหัวใจกระตุกชะมัด
วีนาทีท่าโล่งอกโล่งใจแล้วสาธยายถึงความรู้สึกที่อยู่เบื้องลึกออกมา
ว๊าย ยัยนาหล่อนพูดอะไรแบบนั้นฮึ
รพิชายกมือขึ้นทาบกับอกที่อยู่ๆ เพื่อนสนิทก็โพล่งความรู้สึกอันล่อแหลมออกมา
จะตกใจทำไมเราก็แค่รู้สึกดีๆ กับคุณจีรัชญ์ ก็แค่ชอบธรรมดาๆ ไม่เห็นจะผิดแปลกอะไร
เรานึกว่านาชอบคุณจีรัณซะอีกเห็นเหนียมเหลือเกินเวลาที่อยู่ใกล้ๆ
ก็บอกแล้วไงว่าเรารู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง คนถูกย้อนหลบตาไม่กล้าโพล่งความรู้สึกลึกๆ ออกไป
ที่เป็นแบบนั้นสงสัยจะแอบปิ๊งเค้าล่ะซี ใจถึงลอยละล่องไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
รพิชาได้ทีรีบดักทางแล้วหัวเราะออกมาดังๆ เมื่อเห็นแก้มนวลๆ ของเพื่อนรักเปลี่ยนเป็นสีตำลึงสุก พอเพื่อนพูดแทงใจจนหาทางไปไม่ได้วีนาจึงรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติแล้วพูดกลบเกลื่อนขึ้นทันที...
แต่จะว่าไปคุณจีรัณเค้าก็เท่ดีนะตัวสูงสมาร์ทหน้าตาก็คมออกไปทางลูกครึ่งด้วย โอ๊ย! ถ้าสองคนนี่มาจีบ เราคงเลือกไม่ถูกเลยล่ะพิณ
แม่นางวันทองอะไรกันมาอยู่บ้านเค้าไม่ถึงสองวันก็จะพาลเป็นนางพญาเทครัวแล้วหรือไง
ก็แหมเราแค่พูดเล่นๆ คิดเป็นจริงเป็นจังไปได้ แต่พูดจริงๆ นะถ้าให้เราเลือกเราก็เลือกไม่ถูกจริงๆ นั่นแหละถึงคุณจีรัณจะหล่อแต่ก็หล่อแบบมีเงื่อนงำเพราะเราไม่รู้ว่าเค้าคิดร้ายกับน้องตัวเองหรือเปล่า ส่วนคุณจีรัชญ์ถึงจะคมเข้มแมนแอนด์แฮนซั่มแต่ลึกๆ เกิดเป็นโรคจิตขึ้นมา บรื๋อ...ไม่อยากจะคิด
วีนาลอยหน้าลอยตาสันนิษฐานไปตามเรื่องตามราว
ถ้าอยากรู้ก็ต้องช่วยกันหาข้อเท็จจริง
รพิชาได้ทีรีบดึงเพื่อนให้เข้ามาเดินในเส้นทางของตัวเอง
ได้ทีรีบต้อนเชียวนะแม่หมอโรคจิต พิณเราถามจริงๆ เถอะพิณไม่รู้สึกปิ๊งๆ ปั๊งๆ กับสองหนุ่มบ้างเลยเหรอ
เราเป็นหมอหน้าที่เราคือมารักษาคนป่วยให้หาย
โธ่! คุณหมอขาเรื่องรักษาก็รักษาไปซีใจคอจะไม่คิดมีแฟนอีกเลยหรือยังไง เอ...หรือว่าจะรอแต่พี่หมอคนเดียว
วีนาหรี่ตาเย้าแหย่
พูดอะไรแบบนั้นนาก็รู้ว่าเรากับพี่หมอเป็นได้อย่างมากก็แค่เพื่อนร่วมงาน
นางแบบสาวที่กำลังทำหน้าทะเล้นเปลี่ยนเป็นหมองลงแทบจะทันทีเมื่อความคึกคะนองของตนกำลังไปสะกิดแผลใจของเพื่อนรัก วีณาถึงกับหน้าถอดสีเมื่อเห็นรอยรอยยิ้มเจื่อนๆ ผุดออกมาจากริมฝีปากของรพิชา
พิณเราขอโทษ
นาไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อยจะมาขอโทษทำไม
เราไม่ควรพูดถึงพี่หมออีก วีนาบอกเสียงอ่อยๆ
การที่เราจะเอ่ยถึงคนรู้จักบ้างมันก็ไม่เห็นจะเป็นเรื่องผิดอะไรนี่นา อย่างคิดมากสิ
ถึงแม้คำพูดของวีนาจะแทงใจจนรู้สึกปวดแปลบ แต่เธอก็ต้องปล่อยความรู้สึกย่ำแย่ที่คอยรบกวนจิตใจให้ผ่อนเบาแล้วปล่อยให้ปมปัญหาเหล่านั้นเลือนหายไปกับกาลเวลาที่หมุนไป
พิณทำเหมือนไม่แคร์อะไรเลย
แล้วนาคิดว่าเราจะต้องแคร์อะไรล่ะ
รพิชาเลิกคิ้วน้อยๆ ท่าทางไม่ได้ใส่ใจนัก
พิณก็รู้ว่าพี่หมอเจอปัญหาอะไรอยู่ พิณจะหันหลังให้กับความรักครั้งนี้จริงๆ เหรอ
ปัญหาของพี่หมอก็คือบททดสอบเราไม่ได้หันหลังให้ความรัก เราแค่ถอยออกมาอยู่กับตัวเองและเราก็มีความสุขดีที่ได้มีชีวิตที่เป็นของเรา
เราเชื่อว่าพี่หมอรักพิณมาก ทำไมพิณไม่ลองให้โอกาสกับตัวเองแล้วก็...
วีนาถึงกับค้างคำพูดไว้แค่นั้นเมื่อมองเห็นสีหน้าเย็นชาของคุณหมอคนสวย รพิชาเป็นคนใจแข็งเด็ดเดี่ยวข้อนี้เพื่อนสนิทที่คบหากันมาหลายปีอย่างเธอรู้อยู่แก่ใจดี แต่การที่เพื่อนรักจะวางเฉยกับปัญหาที่เผชิญมันออกจะดูเย็นชาเกินไปสำหรับการปล่อยคนรักที่กำลังจะหมั้นในอีกไม่กี่เดือนให้แก้ปัญหารักไม่ลงตัวโดยลำพัง
โอกาสเรามีให้ตัวเองเสมอนาไม่ต้องห่วงหรอก ว่าแต่เราแล้วนาล่ะไม่คิดเปิดโอกาสให้ใครๆ มาขายขนมจีบบ้างเลยหรือ
อย่าวกมาหาเราซี เรื่องหัวใจพิณไม่ต้องห่วงหรอกเราเบื่ออยู่คนเดียวเมื่อไหร่รับรองผู้ชายมายืนให้เลือกกันเป็นพรวน เราเป็นห่วงพิณไม่อยากให้ปล่อยเวลาดีๆ ให้ผ่านเลยเดี๋ยวจะมานั่งเสียใจทีหลังซะเปล่าๆ จริงๆ ปัญญาที่พี่หมอกับพิณเจอมันก็ไม่ได้หนักหนาถึงขั้นต้องแยกทาง พิณทำไมไม่อยู่ช่วยพี่หมอแล้วเรียกร้องสิ่งที่มันควรเป็นของพิณคืนมาล่ะ
สิ่งที่ควรเป็นของเราคืออิสระไง นาไม่ดีใจเหรอที่เรามีชีวิตเป็นของตัวเองและอยู่กับความสุขที่เราเลือก
รพิชาเงยหน้ามองเพื่อนแล้วผุดรอยยิ้มสดใสออกมา
พิณจ๋า เรารู้ว่าพิณไม่ได้มีความสุข เดี๋ยวนี้เวลาเดินเร็วจะตายไปเวลามันก็เหมือนสายน้ำนั่นแหละที่ไม่มีวันไหลย้อนกลับถ้าพิณจะปล่อยให้มันผ่านไปมันก็จะผ่านไปไม่หวนกลับมาเราแค่ไม่อยากให้พิณเสียใจทีหลัง
วีนาเอื้อมมือไปจับมือของเพื่อนรักแล้วบีบกระชับอย่างห่วงใย
ขอบคุณนะที่ห่วงเรานาดีกับเราเสมอ เราไม่เป็นไรจริงๆ ถึงแม้เวลามันเป็นดังสายน้ำที่ไม่ไหลย้อนกลับเราก็ไม่เสียใจหรอก เพราะปัญหาก็เช่นกันเมื่อเกิดขึ้นมันก็ผ่านไป ทุกปัญหาอยู่ที่ตัวเราทั้งนั้นว่าจะจับยึดเพื่อสร้างภาระให้กับความรู้สึกหรือว่าจะปล่อยผ่านเพื่อความสบายใจ ในชีวิตคนเราถึงแม้จะมีปัญหาเกิดขึ้นซ้ำๆ ซากๆ แต่หากความเป็นจริงปัญหาเหล่านั้นย่อมแตกต่างกันปัญหาเกิดขึ้นเพื่อทดสอบจิตใจและสติปัญญานั่นเพราะปัญหาทุกอย่างย่อมมีทางออกของมันเสมอปล่อยมันไปเถอะ
เรานับถือใจพิณจริงๆ บอกตรงๆ นะถ้าเราเจอเหตุการณ์แบบนี้สติคงแตกไปเลยล่ะ
เราก็ใช่ว่าจะเข้มแข็งอะไร แต่ช่างมันเถอะทางเลือกของใครก็ของมัน
วีนาจ้องหน้าเพื่อนรักตาเขม็ง นี่กระมังคือความแตกต่างที่ใครๆ ต่างขอกว่ารพิชานั้นแตกต่างจากเธอโดยสิ้นเชิง บุคลิกภายนอกของคนเราไม่สามารถบ่งบอกได้เลยว่าตัวตนข้างในแท้จริงแล้วเป็นดังภาพที่เห็นหรือไม่ สิ่งที่ทำให้เห็นตัวตนที่แท้จริงของแต่ละคนอยู่ที่จิตใจและความรู้สึกนึกคิดต่างหาก
นามองเรายังกับไม่เคยพบเคยเจอกันอย่างนั้นแหละ
คุณหมอสาวหัวเราะเบาๆ เมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อนรักดูฉงนฉงายจนน่าขัน
ก็ไม่เคยพบจริงๆ นั่นแหละคนอะไรโดนฉกคู่หมั้นไปต่อหน้าต่อตา ยังมาทำเฉยอีกแน่ะ
เรายังไม่ได้หมั้นกับพี่หมอ
รพิชาพูดดักคอ
เออๆ ว่าที่คู่หมั้นก็ได้ คบมาตั้งนานไม่รู้จริงๆ นะเนี่ยว่ามีเพื่อนเป็นน้ำแข็ง อาไร้คบกับแฟนมาตั้งสี่ห้าปีบทจะไม่เอาก็หันหลังชิ่งหนีมาเสียงอย่างนั้น
เราไม่ได้หนีหรอกเพียงแต่คิดว่าเราไม่ควรอยู่ตรงนั้น
ทำไมพิณไม่คิดบ้างล่ะว่าผู้หญิงอีกคนต่างหากที่ไม่ควรยืนอยู่ตรงที่ที่ควรเป็นของพิณ
วีนายังไม่ยอมลดละ
นาลองคิดดูอีกด้านซิ ว่าถ้านาเป็นผู้หญิงคนนั้นนาจะทำยังไงกับสถานการณ์นี้
รพิชายิ้มบางๆ เมื่อเห็นสีหน้ายุ่งยากใจของหญิงสาวอีกคน
สาธุ ลาออกจากหมอไปบวชซะไปเรารึก็เป็นห่วงยอกย้อนแบบนี้อยู่เป็นแม่ชีเฝ้าโรงพยาบาลบ้าไปเถอะย่ะ ไปดูหนังต่อดีกว่าหงุดหงิดชะมัด
พอเจอคำถามยอกย้อนของคุณหมอเข้าไปวีนาที่พยายามหาทางเชื่อมความสัมพันธ์ของเพื่อนให้คงเดิมถึงกับเป๋ไม่เป็นท่า ช่างย้อนมาได้ลองเธออยู่ในสถานการณ์ถูกทับจนท้องมีเหรอจะไม่เรียกร้องความยุติธรรมให้กับตัวเอง หมอพิณนะหมอพิณเล่นอัดคำถามจังๆ ลงมากลางแสกหน้าแบบนี้แล้วใครมันจะกล้าเชื่อมต่อ..
พอเห็นท่าสะบัดก้นเดินตุ๊บป่องๆ ของเพื่อนรักรพิชาก็อดขบขันไม่ได้ ถึงแม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าเพื่อนหวังดีแต่เธอก็ต้องชี้ให้วีนาเห็นถึงความเป็นจริง แต่ไหนแต่ไรวีนาก็เป็นแบบนี้เสมอมองทุกอย่างเป็นเรื่องสวยงามไปหมดขืนเธอเออออไปด้วยมีหวังแม่นางแบบตัวดีคงบุกไปที่โรงพยาบาลแล้วประกาศลั่นว่าฉันมาทวงว่าที่คู่หมั้นของเพื่อนคืนเป็นแน่แท้...คุณหมอสาวยิ้มน้อยๆ เมื่อเห็นใบหน้าสวยเฉียบหันมาแล้วย่นจมูกใส่ก่อนจะสะบัดไปจ้องหน้าจอโทรทัศน์ที่กำลังสว่างจ้า...
Create Date : 22 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 22 กุมภาพันธ์ 2553 15:06:45 น.
1 comments
Counter : 618 Pageviews.
Share
Tweet
สวัสดีค่ะ
เป็นเรื่องราว ที่ชวนอ่าน น่าติดตาม
อ่านสนุกค่ะ
โดย:
LoveTurJang
วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:29:13 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
เป็นเรื่องราว ที่ชวนอ่าน น่าติดตาม
อ่านสนุกค่ะ