|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ข้อควรรู้ อันตรายที่มากับหน้าฝน
ช่วงฤดูฝนอย่างนี้ ไม่ว่าจะไปที่ไหน ก็หนีไม่พ้นพื้นที่เปียกเฉอะแฉะไปหมด บางที่ยังมีน้ำท่วมขังเดินทางเข้าออกลำบาก ไม่เพียงแต่จะทำให้รองเท้า ถุงเท้าหรือเสื้อผ้าที่ใส่เท่านั้น ที่ต้องเปียกชื้นไปด้วย แต่ที่สำคัญน้ำท่วมขังเหล่านั้นล้วนแล้วแต่สกปรก นำมาซึ่งสารพัดปัญหาเกี่ยวกับโรคผิวหนัง สำหรับโรคผิวหนังที่สามารถพบได้บ่อยในพื้นที่น้ำท่วมขัง ได้แก่ โรคน้ำกัดเท้า หรือการติดเชื้อราที่เท้า ซึ่งมีลักษณะเป็นผื่นเปียกยุ่ยสีขาวที่ง่ามนิ้วเท้า บางครั้งมีการติดเชื้อแบคทีเรียแทรกซ้อน ทำให้เป็นผื่นแดงและมีน้ำเหลืองไหล โรคติดเชื้อราที่ขาหนีบ หรือที่ชาวบ้านเรียกว่าสังคัง มักเกิดจากการเป็นเชื้อราที่เท้า แล้วเวลาสวมกางเกงในจะนำเชื้อราที่เท้าไปสัมผัสขาหนีบ โรคเท้าเหม็น เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียกรัมบวก จะเห็นเป็นรูพรุนเล็กๆ ที่เท้า บางครั้งเห็นเป็นแอ่งเว้าแหว่งตื้นๆ ที่ฝ่าเท้า มีน้ำเหลืองซึม และเท้ามีกลิ่นเหม็นมาก เวลาถอดถุงเท้า นอกจากได้กลิ่นเหม็นแล้ว ยังรู้สึกว่าถุงเท้าติดกับฝ่าเท้า ซึ่งแบคทีเรียบางตัว เช่น Aeromonas hydrophila อาจทำให้เกิดการอักเสบลุกลามทั้งเท้าและขาจนถึงขั้นเสียชีวิตได้
นอกจากนี้ การเดินย่ำพื้นที่ที่มีน้ำเฉอะแฉะ ยังเสี่ยงต่อการติดโรคอีกหลายชนิด อาทิ โรคพยาธิ ที่พบได้บ่อยคือโรคพยาธิปากขอ ซึ่งทำให้เกิดโรคโลหิตจาง โรคฉี่หนู มีอาการเป็นไข้ ตัวเหลือง ตาเหลือง ถ่ายปัสสาวะเป็นเลือดและถึงแก่กรรม ทั้งนี้ยังเสี่ยงต่ออันตรายที่อาจจะได้รับ อาทิ ถูกแมลงสัตว์กัดต่อย เช่น งู แมงป่อง ตะขาบ เป็นต้น สำหรับคนชอบเที่ยวทะเล ช่วงหน้าฝนยังเสี่ยงต่ออันตรายจากการเล่นน้ำทะเลอีกด้วย โดยเฉพาะอันตรายจากการถูกแมงกะพรุนไฟ เพราะมักมีชุกชุมในท้องทะเลทุกแห่งของไทย โดยเฉพาะหลังมีพายุฝนฟ้าคะนอง แผลจากการถูกแมงกะพรุนไฟรักษายากมาก และมักทิ้งแผลเป็นไว้ตลอดชีวิต ซึ่งหากถูกแมงกะพรุนไฟต้องรีบขึ้นจากน้ำ เพราะอาจแพ้พิษถึงขั้นจมน้ำตายได้ และห้ามใช้น้ำจืดหรือแอลกอฮอล์ราดแผลเพราะกระเปราะพิษจะยิ่งแตก อาจใช้น้ำทะเลล้างแผล แล้วใช้บัตรแข็งขูดกระเปราะพิษออกแล้วรีบไปพบแพทย์
แนวทางป้องกัน ควรหลีกเลี่ยงโรคติดเชื้อที่อาจถ่ายทอดจากการเดินย่ำน้ำสกปรก ดังนี้ 1. สวมรองเท้าบู๊ตกันน้ำให้มิดชิด 2. ถ้าจำเป็นต้องใส่ถุงเท้าไปทำงาน ไม่ควรเลือกถุงเท้าที่หนาและคับเกินไป 3. ล้างเท้าด้วยสบู่และน้ำเปล่าจนสะอาดและซับแห้งทุกครั้งที่เดินย่ำน้ำ 4. หากอยู่ในเวลาพักผ่อน ควรสวมรองเท้าแตะเพื่อให้เท้าแห้งจะลดการติดเชื้อราของเท้า 5. ไม่ควรนุ่งกางเกงที่หนา (เช่น กางเกงยีนส์) เพราะจะชื้นแฉะง่ายและเกิดการลุกลามของเชื้อราที่เท้ามายังขาหนีบเกิดเป็นโรคสังคังขึ้น โรคเชื้อราที่เท้านั้นพบบ่อยในผู้ที่ต้องใส่ถุงเท้าประจำ เช่น นักกีฬา นักเรียน พนักงานในออฟฟิศ อยู่กับบ้านก็ควรใส่รองเท้าแตะสักนิด เท้าจะได้แห้งบ้าง นอกจากนี้ กางเกงยีนส์ยังทำให้เกิดความอับชื้นและเกิดกลิ่นเหม็นของอวัยวะสืบพันธุ์ได้ เพราะตำแหน่งนี้มีต่อมเหงื่อที่ทำให้เกิดกลิ่นตัวเช่นเดียวกับที่รักแร้ นอกจากนี้อากาศชื้นแฉะก็ยังพบเกลื้อนได้บ่อยด้วย เห็นเป็นวงกลมเล็กๆ มีสีขาวจางๆ สีชมพูหรือออกสีน้ำตาล มักเป็นที่หน้าอกหรือหลังส่วนบน เชื้อเกลื้อนนี้แม้จะไม่ทำอันตรายร้ายแรง อาจเพียงทำให้คัน แต่ก็ดูไม่สวยงาม เสียบุคลิกภาพ ปัญหาสุขภาพผิวหนังอีกอย่างที่พบได้บ่อยในหน้าฝน คือ กลิ่นตัว เพราะหน้าฝนบ้านเราอากาศก็ทั้งร้อนทั้งอบอ้าว ซักเสื้อผ้าผึ่งแดดก็ไม่ค่อยแห้งสนิท ถ้าไม่ระวังสุขอนามัยให้ดีไปไหนก็คงจะส่งกลิ่นไปทั่ว ถ้าจำเป็นก็ต้องใช้ผลิตภัณฑ์ลดเหงื่อและดับกลิ่นตัว หากจะทายาลดเหงื่อบริเวณรักแร้ ต้องระวังว่าเสื้อผ้าอาจเกิดรอยด่างเป็นดวงขาวที่รักแร้ด้วย ดังนั้นจึงต้องรอจนยาแห้งสนิทแล้วจึงค่อยสวมเสื้อ หรืออาจเลี่ยงมาทายาลดเหงื่อก่อนนอนก็ได้ สารส้มซึ่งใช้กันมานาน ก็ใช้ลดเหงื่อดับกลิ่นตัวได้ชะงัดนัก ทารักแร้เวลาอาบน้ำได้เลย เสื้อผ้าที่สวมใส่ ก็มีส่วนช่วยลดการเกิดกลิ่นตัวได้ เสื้อผ้าที่ทำจากเส้นใยธรรมชาติ เช่น ผ้าฝ้าย ผ้าลินิน ทำให้เหงื่อระเหยได้ง่าย จึงไม่ค่อยมีกลิ่นตัว แต่ถ้าใช้เสื้อผ้าเส้นใยสังเคราะห์เหงื่อจะไม่ค่อยระเหย ทำให้เกิดกลิ่นตัวมาก ควรสวมเสื้อผ้าที่หลวม โดยเฉพาะบริเวณรักแร้ เพื่อให้อากาศถ่ายเทและเหงื่อระเหย ออกไป
อ้างอิงข้อมูล -//www.elib-online.com/doctors50/skin_skin003.html -www.teenee.com -//www.kkw.ac.th/stuweb/6_1/20/page2.htm
Create Date : 25 กันยายน 2550 |
|
1 comments |
Last Update : 25 กันยายน 2550 13:57:44 น. |
Counter : 654 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: yyswim 22 ตุลาคม 2550 19:57:11 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เป็นข้อมูลที่ครบถ้วนสาระทีเดียวครับ
ผมเองเป็นคนเท้าบางคนหนึ่ง ไม่ค่อยยินยอมให้เท้าตัวเองสกปรกหากไม่จำเป็น
เลยไม่ค่อยกล้าเที่ยวป่า นอนเต๊นท์ เหมือนคนอื่น ตอนบวชซิ ค่อนข้างจะทรมานจิตใจ เพราะไม่ค่อยอยากเดินเท้าเปล่า และหลวงพี่ก็มีสายเดินบิณ แถวตลาดสดด้วย โห ใจแทบรุ่มร้อน