ให้กำลังใจเจ้าของบล๊อคด้วยการให้ "ทิป" ด้วยนะครับ
เพื่อเป็นกำลังใจนักเขียนและเจ้าของบล๊อค

มือเรียวพยายามเอื้อมมือเพื่อหยิบเถาวัลย์ชนิดหนึ่งที่อยู่เหนือศีรษะขึ้นไปร่างบอบบางภายใต้เสื้อคลุมสีกระสอบยาวรุ่มร่ามแถมยังมีตะกร้าใส่สมุนไพรอีกนานาชนิดสะพายอยู่ด้านหลังแม้ว่าร่างกายจะบอบบางอย่างเห็นได้ชัดทว่าความพยายามนั้นเต็มเปี่ยมที่จะเอาในสิ่งที่ปรารถนา

“อังค์เนส! เจ้าอยู่ไหน! อังค์เนส”

“ว๊าย”

ร่างเล็กภายใต้เสื้อคลุมสีกระสอบมอมแมมกรีดร้องอย่างตกใจจนเสียการทรงตัวหงายหลังลงโชคดีที่ชายหนุ่มร่างบึกบึนกระโจนเข้ามารับไว้ได้ทันเวลาก่อนที่ร่างเล็กจะตกจากต้นไม้

“เจ้าทำอะไรของเจ้า” น้ำเสียงทุ้มต่ำตวาดด้วยเสียงอันดังจนคนตัวเล็กสะดุ้งแต่เมื่อทรงตัวยืนได้เองก็สะบัดหน้าหนีทันที

“ก็เพราะท่านนั้นแหละพี่ดังชี!ที่ทำให้ข้าตกต้นไม้อย่างนี้”

เสียงหวานใสราวนกน้อยจากสวรรค์ เอ่ยอย่างกระเง้า กระงอด เธอก้มหน้าก้มตาเก็บสมุนไพรที่หล่นจากตะกร้าหลังของตนเอง

“อีกนิดเดียวข้าก็เอื้อมถึงอยู่แล้ว”

“เจ้าจะเอาอะไร” ดังชีผ่อนเสียงลง กี่ปีแล้วที่เขาเฝ้ามองเด็กหญิงเล็กๆเติบโตเป็นสาวงามดุจดอกบัวแห่งลำน้ำไนล์ เขาไม่อาจโกรธทุกการกระทำที่แสนใสบริสุทธิ์ของเธอได้เลยสักนิด“ข้าจะเอาเถาวัลย์นั่น” นิ้วเรียวชี้ไปที่เถาวัลย์เหนือศีรษะขึ้นไป

“เจ้าคงไม่คิดว่ามันเป็นยาหรอกใช่ไหม” ดังชีเลิกคิ้วอย่างฉงน

“เป็นอย่างที่ท่านคิด” อังค์เนสยิ้มรับ“เพียงแต่ข้ายังไม่ได้ลองทดสอบดูเท่านั้น”

“เจ้าคงไม่เอาตนเองเป็นหนูลองยาหรอกนะ”

ดังชีหลิวตามองอย่างรู้ทันก่อนที่จะกระโดดตัวลอยปีนป่ายต้นไม้ใหญ่แล้วไปนั่งบนกิ่งไม้ด้านบน

“ช่างเป็นพี่ชายที่รู้ใจน้องสาวดีเหลือเกิน” หญิงสาวพูดประชด

“ชิ้นไหนเล่าที่เจ้าต้องการ”

“ซ้ายมือพี่ไงละ”

ดังชีหัวเราะร่าคว้าเถาวัลย์ที่อังค์เนสต้องการได้แล้วก็ปีนป่ายลงมาอย่างรวดเร็วผิดกับหญิงสาวที่ต้องเขย่งตัวพยายามปีนป่ายเท่าไหร่ก็ไม่สำเร็จชายหนุ่มฉวยตะกร้าสมุนไพรของหญิงสาวมาถือเอง

“กลับเข้าบ้านเถิดท่านปู่เลจูต้องการพบเจ้านานแล้ว” ดังชีบอกจุดหมายที่มาตามหาเธอ

“ได้เวลาแล้วเหรอพี่ดังชี” หญิงสาวเงยหน้ามองฟ้าที่เริ่มเปลี่ยนสีตามกาลเวลา

“ต้องรอให้ฟ้าไร้แสงก่อนหรือไร” เขาถอนหายใจ

หากใครต้องการพบ ‘อังค์เนส’ ก็ไม่ยากนัก เพียงแต่หญิงสาวมักอยู่ในที่ที่ไม่มีใครอยากมาเท่าไหร่นักเมื่อใดก็ตามที่อังค์เนสเข้าหาป่าหาสมุนไพรเธอมักหายไปเป็นวันๆบางค่ำคืนก็ค้างในป่าราวกับเป็นบ้านเกิด แม้ว่าที่นี่จะอุดมไปด้วยพืชสมุนไพรที่สามารถนำไปทำเป็นยารักษาโรคได้สารพัดทว่าที่นี่ก็ชุมไปด้วยงูพิษร้ายกาจมากมายและนี่เองที่ทำให้ใครต่อใครไม่กล้าที่แถบนี้นัก

“ข้าก็บอกท่านปู่เลจูแล้วนี่ วันนี้ข้ามาหาสมุนไพร”อังค์เนสขยับผ้าคลุมกายให้เรียบร้อยผมยาวของเธอถูกถักเปียเก็บอย่างมิดชิด

“คราวหน้าคราวหลังหากเจ้าจะมาเช่นนี้อีกต้องให้พี่มาด้วย”เขาบ่นเหมือนดุแต่น้ำเสียงแสนห่วงใย ตลอดเวลาสิบกว่าปีที่ดังชีเฝ้าทะนุถนอมอังค์เนสยิ่งกว่าไข่ในหินตั้งแต่ครั้งแรกที่อังค์เนสปรากฎต่อหน้าเขาแม้ว่าขณะนั้นเขาจะเป็นเพียงเด็กชายวัยสิบขวบเท่านั้นมันไม่ใช่เพียงคำมั่นสัญญากับมารดาของอังค์เนสเท่านั้นหรอกที่ว่าเขาจะต้องดูแลปกป้องอังค์เนสยิ่งดวงใจ

แต่ความน่ารักสดใสดุจดวงตะวันฉายแสงยามเช้าของอังค์เนสเองที่ทำให้จิตใจของเขาอยู่ร่ำร้องหาเพียงเธอแม้เขาจะรู้ดีว่าความผูกพันที่มามาเนิ่นนานกว่าสิบปีนี้ในสายตาของเด็กหญิงตัวน้อยที่เขาเคยโอบอุ้มนั้นมองเขาเป็นเพียงพี่ชายเท่านั้นแต่เขาก็เชื่อว่าวันหนึ่งเมื่อหญิงสาวรู้จักความรักเมื่อนั้นเธอจะเปิดใจรับเขาอย่างไร้เงื่อนไข

“อาจจะเป็นเรื่องข่าวโรคระบาดที่เมืองซัคคารา” อังค์เนสเดาขณะที่เท้าเล็กๆ ก้าวตามร่างบึกบึน

“เจ้าก็รู้เรื่องนั้นรึ” ดังชีมีร่างกายสูงใหญ่กว่าอังค์เนสหลายเท่านักเขาต้องก้าวให้สั้นและช้าลงเพื่อที่หญิงสาวข้างๆ จะได้เดินตามเขาทัน “สมกับหมอวิเศษรู้ไปหมดทุกเรื่อง”

“ข้ามิได้รู้ทุกเรื่องเสียหน่อย” อังค์เนสแลบลิ้นใส่“ท่านปู่เลจูต่างหากที่เป็นหมอวิเศษ มิใช่ข้าหรอกพี่ดังชีก็อย่าพูดเล่นไปเดี๋ยวคนอื่นจะมองข้าไม่ดี”

“ความรู้ของท่านปู่เลจูก็ถ่ายทอดมาที่เจ้าจนหมดสิ้น แถมระยะหลังนี้เป็นเจ้าที่ทำการรักษาทั้งนั้นจนแทบจะไม่มีโรคใดที่เจ้ารักษาไม่ได้แม้กระทั้งงูพิษที่ร้ายกาจเจ้ายังสามารถถอนพิษงูได้”

“มันก็เป็นความรู้ของท่านปู่เลจูทั้งสิ้นเพียงแค่ข้าเป็นผู้นำมาใช้ประโยชน์เท่านั้น”

เท้าเล็กๆของอังค์เนสสะดุดก้อนหินเข้าให้จนมือเรียวต้องคว้าแขนใหญ่ของดังชีไว้เพื่อพยุงตัว หญิงสาวจึงคล้องแขนเขาแล้วเดินต่อไปโดยไม่รู้ว่าสิ่งที่ตนทำสร้างระลอกคลื่นความหวั่นไหวในใจดังชีมากเพียงใดเมื่อทั้งคู่ออกมาพ้นป่าก็มีอาชาสีน้ำตาลแดงตัวใหญ่ผูกไว้รอเจ้าของดังชีอุ้มร่างเล็กๆที่เบาดุจขนนกนั่งบนหลังม้าเรียบร้อยแล้วจึงเหยียบโกลนขึ้นบนหลังมาแล้วสั่งให้ม้าคู่ใจออกเดินทางกลับหมู่บ้าน

“เจ้าหัดจับบังเหียนซิอังค์เนส”

“พี่ดังชีก็รู้ว่าข้าไม่ชอบข้ามีพี่ดังชีคอยบังคับม้าแบบนี้ก็ดีแล้ว”

“ใครๆ ก็พากันขี่ม้าเป็นทั้งนั้น”

“ยกเว้นข้าไง” หญิงสาวหัวเราะคิกคัก…

ผลงานเล่มใหม่ของ "เพลงมีนา" ออกแล้ว เช่นเดิมเป็น "นิยายจีนย้อนยุค" เล่มนี้ไม่ยาวและไม่สั้นมากนักกับเรื่อง
"วางใจเถอะ ข้าไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น"
สนใจอ่านคลิ๊กได้เลยครับ

อีกหนึ่งนิยายแนวจีนย้อนยุคของ "เพลงมีนา" ที่อยากจะแนะนำคือเรื่อง
"ท่อนแขนมังกร" ซึ่งก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ติดอันดับหนังสือขายดีอย่างรวดเร็วจนมีเสียงเรียกร้องให้ทำเป็นหนังสือเล่ม
วันนี้เราลดราคาให้โหลดอ่านในราคา 199 บาท (มีจำนวน 699 หน้า)
สนใจอ่านคลิ๊กได้เลยครับ



อีกหนึ่งผลงานที่อยากแนะนำของ "เพลงมีนา" คือ "บุปผาต้องมนตร์" เป็นนิยายภาคต่อของ "บุปผาร่ายรัก" ซึ่งเรื่องนี้ได้การันตีความแรง 5 วันกับยอด 110 โหลด จนติดอันดับหนังสือขายดีอีกหนึ่งเล่ม หากต้องการอ่านเล่มนี้ควรที่จะอ่านภาค 1 ก่อน (บุปผาร่ายรัก) ถึงจะรู้เนื้อเรื่องที่ผ่านมา
สนใจอ่านคลิ๊กได้เลยครับ



เชิญพบกับนิยายจีนย้อนยุค "บุปผาร่ายรัก" ภาคแรกของเรื่อง "บุปผาต้องมนต์" ซึ่งเล่มแรกนี้ก็การันตีความแรงติดอันดับหนังสือขายดีเพียงลงขายไม่กี่สัปดาห์
สนใจอ่านคลิ๊กได้เลยครับ





เชิญติดตามนิยายของ "เพลงมีนา" และของ "ผิงดาวสำนักพิมพ์"