กุมภาพันธ์ 2562

 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
21
22
23
24
25
26
27
28
 
 
วางใจเถอะ ข้าไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น บทที่ 5. คนอะไรชื่ออืออา




ความเจ็บปวดแล่นไปทั่วร่างปลุกให้คนที่หมดสติตื่นขึ้นมาอีกครั้งประสาทหูได้ยินเสียงผู้คนพูดคุยกันอยู่ไม่ไกลนัก กลิ่นอาหารหอมกรุ่นลอยคลุ้งในอากาศ ดวงที่ปิดสนิทมาหลายวันก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้น สิ่งแรกที่เขาเห็นดวงตากลมของเด็กหญิงตัวเล็กที่โน้มหน้าจ้องมองคนที่นอนอยู่

“พี่สาว!”

เสียงแหลมเล็กของเด็กน้อยดังขึ้นจนคนนอนต้องหลับตาไปอีกครั้ง รู้สึกเหมือนคนวิ่งออกไปและครู่ต่อมาเสียงหวานใสดังขึ้นแทนที่

“เหมยลี่ อย่าเสียดังแล้วก็อย่าวิ่งด้วย ท่านพ่อยังนอนอยู่”

“แต่คนผู้นี้ลืมตาแล้ว”

“ลืมตาแล้ว?”

คนที่นอนอยู่ในห้องพยายามอีกคราในการลืมตาขึ้น คราวนี้สิ่งที่ปรากฏเบื้องหน้าคือใบหน้าอ่อนเยาว์ของเด็กสาวมีเหงื่อเกาะพราวดวงตาดำดุจนิลกระจ่างสุกใสจ้องมองริมฝีปากบางคลี่ยิ้มกว้างเป็นรอยยิ้มที่ชวนให้คนเห็นสบายตายิ่ง

“ฟื้นแล้วรึ”

‘ฟื้น’

ซุนเว่ยหมิน ทบทวนสิ่งที่ได้ยิน ที่นี่ที่ใดกัน เขาขยับปากจะส่งเสียงถาม แต่กลับมีเสียงครางครือในลำคอ เขาพยายามขยับตัวแต่ทำไม่ได้ สิ่งที่ทำได้คือเบิกตากว้าง และกลอกตาไปมามองสิ่งที่อยู่รอบข้างกาย

‘เกิดอะไรขึ้นไฉนจึงขยับตัวไม่ได้เช่นนี้’

ชายหนุ่มถามตัวเองกลอกตาลงมองท่อนแขนคล้ายบังคับให้มันขยับ แต่กลับทำไม่ได้รู้สึกเพียงมีแค่ปลายนิ้วกระดิกอย่างยากลำบาก จนเหงื่อไหล่ท่วมใบหน้า

เหมยซิงเห็นใบหน้าที่มีเหงื่อผุดขึ้นมาซ้ำดวงตายังดูเคร่งเครียดผสานความตกใจนางใช้ปลายแขนเสื้อซับเหงื่อให้เขาก่อนมองตามสายตาคู่นั่นที่มองแขนของตน เห็นเพียงปลายนิ้วที่กระดิกขึ้นลงเหมือนเคาะพื้นอยู่ นางจึงเลื่อนมือจากใบหน้าของเขาไปจับที่แขนแทน

“ขยับได้หรือไม่” เสียงหวานถามอย่างกังวล แต่กลับได้ยินเพียงเสียงครางครือในคอนางก็หันไปสบตากับเขาแล้วขมวดคิ้วยุ่ง

‘หรือบาดเจ็บจนเป็นอัมพาตไปนะ’

เหมยซิงถามตัวเองแล้วพิจารณาจากท่าทางของเขา นางลองยกแขนของเขาขึ้นและปล่อยลงท่อนแขนทิ้งตัวลงราวกับกิ่งไม้ร่วง นางสบตากับดวงตาที่มีแววตื่นตระหนกคู่นั้นแล้วหันไปบอกน้อง ๆที่รุมล้อมอยู่ให้ถอยห่างออกไปข้างนอกก่อน เมื่อในห้องโกโรโกโสไม่มีใครแล้ว นางจึงสูดลมหายใจลึกแล้วส่งยิ้มให้กำลังใจเขา

“ที่นี่ไม่ผู้อื่นแล้วเจ้าตั้งใจฟังข้าดี ๆ นะ” นางชี้นิ้วที่หน้าตัวเองประกอบคำพูด “เจ้าได้ยินที่ข้าพูดหรือไม่ถ้าเข้าใจสิ่งที่หรือได้ยิน เจ้าพยักหน้าหนึ่งครั้งนะ”

แม้คำพูดของนางจะฟังขัดหูแต่ซุนเว่ยหมินจำเป็นต้องทำตาม เขาฝืนพยักหน้าได้หนึ่งครั้งก็เหงื่อซึมออกมาอีกระลอก

“ดี” นางพยักหน้ารับ “คราวนี้ลองเปล่งเสียงซิ อา....”

“....อ..อา...”

“ดี” นางยิ้มให้เขาเป็นของรางวัล “ข้าชื่อเหมยซิงเจ้าลองพูดชื่อตัวเองซิ”

“....อือ...อา...”

‘คนอะไรชื่ออืออา’

นางขมวดคิ้วแต่ส่งยิ้มให้แต่เห็นเขาพยายามเปล่งเสียงหลายครั้งก็ยังเป็นเสียงอือ ๆ อา ๆ อยู่นางเลยเดาว่าเขาพูดได้แค่นี้ คงมิใช่ชื่อจริงของเขาหรอก

“เอาเถอะ เจ้าเพิ่งฟื้นค่อย ๆสภาพร่างกายอาจจะยังปรับตัวไม่ได้” นางไม่อยากให้คนป่วยต้องวิตกกังวลจนเกินไปนัก“หิวน้ำหรือไม่ เจ้าหลับไปสามวันสามคืนเชียว ตื่นมาคงจะหิวแล้วซินะ”

ได้ยินคำว่าหิวร่างกายก็เหมือนจะส่งสัญญาณออกไปว่าหิว ซุนเว่ยหมินที่ไม่เคยรู้จักคำว่าอดยากเวลานี้ต้องการทั้งน้ำอาหาร และคนปรนนิบัติรับใช้อย่างยิ่ง

“คงจะหิวจริง ๆ ดียิ่งนัก” แสดงว่าร่างกายกำลังปรับฟื้นตัวเอง เหมยซิงพึมพำบอกตัวเองแล้วประคองร่างที่อ่อนปวกเปียกขึ้นจากที่นอนเก่าๆ จะให้เขานั่งแต่หลังงองุ้มเหมือนคนไม่มีแรงจะทรงตัวให้หลังตั้งตรงได้ เหมยซิงเห็นเขานั่งได้โดยไม่ล้มแล้วจึงเอี้ยวตัวไปรินน้ำแล้วจ่อที่ปากของเขา แต่มือสองข้างไม่สามารถยกขึ้นรับถ้วยน้ำได้มันทิ้งลงข้างตัวอย่างสงบนิ่ง มีเพียงแววตาของเขาที่แสดงความรู้สึกผิดออกมา

“ไม่เป็นไร ข้าจะป้อนให้ เจ้าค่อยๆ ดื่ม ใช่...แบบนี้แหละ ช้า ๆ นะ”

นางประคองถ้วยน้ำให้เขาได้ดื่มทีละนิด เพราะความกระหายทำให้อีกฝ่ายสำลักแต่นางไม่สนใจว่าเขาจะสำลักน้ำลายเปื้อนเปรอะตัวนาง

“บ้านของข้าอยู่ตีนเขาห่างไกลจากหมู่บ้านสักหน่อย ในบ้านของเรามีพ่อบุญธรรมกับน้องชายสามคน และน้องสาวคนเล็กชื่อเหมยลี่เจ้าพบนางแล้ว”

นางพูดพลางรินน้ำอีกชามแล้วค่อย ๆป้อนให้เขาอย่างใจเย็นอาศัยว่าตัวเองเคยทำงานพิเศษดูแลผู้ป่วยติดเตียงเมื่อโลกโน้นนางจึงไม่รู้สึกรังเกียจสิ่งที่เขาทำ เพราะเขาไม่ได้ตั้งใจและยังดูเศร้าหมองที่ตนเองไม่อาจทำอะไรได้

เหมยซิงยิ้มให้ราวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องปกติธรรมดานางนึกถึงเมื่อครั้งที่ยังเป็น ‘พันดาว’ เพราะความจนและแม่ไม่ได้ส่งเสียค่าเลี้ยงดูให้ นางจึงทำงานพิเศษสารพัด เพื่อนบ้านมีคุณตาที่เป็นผู้ป่วยติดเตียง ลูกหลานคอยดูแลจ้างพยาบาลประจำแต่อย่างไรไม่รู้ ลูกหลานดูแลกันเอง ตอนนั้นนางอยู่ใกล้ ๆ รั้วบ้านติดกัน แรก ๆก็แค่ถูกเพื่อนบ้านไหว้วานซื้อของใช้เล็ก ๆ น้อย ๆ จนบ่อยๆเข้าก็ให้นางมาช่วยดูแลเป็นบางช่วงเวลาที่คนในบ้านออกไปธุระนอกบ้าน นางจึงได้เรียนรู้การดูแลผู้ป่วยติดเตียงไปด้วยแม้จะไม่ได้เรียนกับทางโรงเรียนโดยตรงแต่ก็ได้เรียนกับผู้ชำนาญที่ทำให้นางดูแลคนเจ็บป่วยที่ช่วยตัวเองไม่ได้

หญิงสาวเผลอยิ้มคนเดียวการเป็นคนจนนี่มันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนัก ความจนและการถูกมารดาทอดทิ้งเป็นสิ่งผลักดันให้นางไปข้างหน้า นางทำงานแทบทุกอย่างที่ทำได้ขอเป็นเพียงงานที่สุจริตไม่ผิดศีลธรรม และไม่กระทบเวลาเรียนนอกจากงานสตั๊นต์เกิร์ลแล้ว งานเกมโชว์หน้ากล้องหลายรายการนางก็ทำมาแล้ว

ซุนเว่ยหมินลอบสังเกตหญิงสาวตรงหน้ารูปร่างนางผอมบางยิ่งนัก นางรวบผมขึ้นง่าย ๆมีเพียงปิ่นไม้ธรรมดาปักเส้นผมสีดำของนาง เสื้อผ้าก็แสนเก่าเต็มไปด้วยรอยปะชุน แต่นางกลับยิ้มได้อย่างสดใสนางผละจากเขาไปครู่หนึ่งกลับมาพร้อมผ้าชุบน้ำเช็ดใบหน้าให้เขาเพราะเมื่อครู่รีบดื่มน้ำเร็วเกินไปจนสำลัก นางจึงจำเป็นต้องเช็ดลำคอและหน้าอกให้ เมื่อดวงตาที่เป็นสิ่งเดียวที่เคลื่อนไหวได้ก้มมองไปตามมือเรียวที่เคลื่อนไหวอยู่บนร่างกายเขา ชายหนุ่มถึงกับตัวเกร็งไปทันที

“เป็นอะไรไป เจ็บรึ” นางเอ่ยถามเมื่อรู้สึกได้ทันทีว่าเขาตัวเกร็งขึ้นมา “ไม่เป็นไรนะข้าจะทำเบา ๆ”

เขาไม่รู้สึกเจ็บแต่ที่ตระหนกตกใจเพราะเมื่อมองร่างกายส่วนที่นางเลื่อนเสื้อเนื้อหยาบออก ผิวกายของเขาควรไม่ขาวซีดเช่นนี้ ซ้ำยังมีปานอยู่ใต้ราวนมด้านซ้ายอีก

‘นี่ไม่ใช่ร่างกายของเขาร่างของเขาต้องกำยำแข็งแกร่งไม่ใช่ผอมบางเช่นนี้!’.

***************************




เรื่องราวระหว่างเทพมังกรดิน ‘ฮวงหลง’ และหญิงสาวเดินดิน ‘ซิ่นฮวา’
เมื่อโชคชะตาเล่นตลกให้หญิงสาวมองเห็น ‘เทพมังกรดิน’
และเขาต้องปรากฏกายทุกครั้งที่นางเรียกขานนามของเขา
ทำให้เทพเซียนชั้นฟ้ากลายเป็นพี่เลี้ยงของเด็กหญิงตัวน้อย
ทว่าสายตาของนางมีเพียงเขา
หลายร้อยปีผ่านมานางก็ยังเฝ้ามองเพียงชายผู้เดียว.





"ลิขิตรัก จอมใจพยัคฆ์" นิยายจีนย้อนยุคผลงานเล่มล่าสุดที่ติดอันดับหนังสือขายดีอย่างรวดเร็วของ “เพลงมีนา” งานเขียนชุดนี้เป็นงานเบาๆ สบายๆ ให้อ่านกันเพลินๆ รับอากาศร้อนของบ้านเรา
ในราคาพิเศษเพียง 89 บาทเท่านั้น
สนใจอ่านคลิ๊กได้เลยครับ






อีกหนึ่งนิยายแนวจีนย้อนยุคของ "เพลงมีนา" ที่อยากจะแนะนำคือเรื่อง
"ท่อนแขนมังกร" ซึ่งก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ติดอันดับหนังสือขายดีอย่างรวดเร็วจนมีเสียงเรียกร้องให้ทำเป็นหนังสือเล่ม
วันนี้เราลดราคาให้โหลดอ่านในราคา 199 บาท (มีจำนวน 699 หน้า)
สนใจอ่านคลิ๊กได้เลยครับ



อีกหนึ่งผลงานที่อยากแนะนำของ "เพลงมีนา" คือ
"บุปผาต้องมนตร์" เป็นนิยายภาคต่อของ "บุปผาร่ายรัก" ซึ่งเรื่องนี้ได้การันตีความแรง 5 วันกับยอด 110 โหลด จนติดอันดับหนังสือขายดีอีกหนึ่งเล่ม หากต้องการอ่านเล่มนี้ควรที่จะอ่านภาค 1 ก่อน (บุปผาร่ายรัก) ถึงจะรู้เนื้อเรื่องที่ผ่านมา
สนใจอ่านคลิ๊กได้เลยครับ




เชิญพบกับนิยายจีนย้อนยุค "บุปผาร่ายรัก" ภาคแรกของเรื่อง "บุปผาต้องมนต์" ซึ่งเล่มแรกนี้ก็การันตีความแรงติดอันดับหนังสือขายดีเพียงลงขายไม่กี่สัปดาห์
สนใจอ่านคลิ๊กได้เลยครับ





เชิญติดตามนิยายของ "เพลงมีนา" และของ "ผิงดาวสำนักพิมพ์"
วางใจเถอะ ข้าไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น
บุปผาร่ายรัก (นิยายจีนย้อนยุค) 18+

บุปผาต้องมนตร์ (ภาคต่อบุปผาร่ายรัก)

ท่อนแขนมังกร
ลิขิตรัก จอมใจพยัคฆ์

ประเภทนิยายซีรีย์

บ่วงรักเทพบุตรมาเฟีย (ชุดดวงใจมาเฟีย 18+)

เล่ห์วิวาห์เจ้าชายมาเฟีย (ชุดดวงใจมาเฟีย18+)
กับดักรักสุภาพบุรุษมาเฟีย (ชุดดวงใจมาเฟีย18+)
ปรารถนาแห่งฟาโรห์ (ชุดบัลลังก์ไอยคุปต์18+)
ไฟรักบัลลังก์ฟาโรห์ (ชุดบัลลังก์ไอยคุปต์18+)
ทาสรักลำน้ำไนล์ (ชุดบัลลังก์ไอยคุปต์18+)
ลิขิตรักในเพลิงทราย (ชุดเล่ห์รักในรอยทราย18+)
เล่ห์รักจรัสทราย (ชุดเล่ห์รักในรอยทราย18+)
เม็ดทรายใต้เรียวรุ้ง (ชุดเล่ห์รักในรอยทราย18+)
มนต์ทรายเสน่หา (ชุดเล่ห์รักในรอยทราย18+)

ประเภทนิยายทั่วไป 18+

เล่าเรื่องลับฉบับรักร้อน 18+

แผนลวงบ่วงเสน่หา 18+
ทรายพราวแสง 18+
หนี้รัก จอมพยศ 18+
เรือนกระดังงา 20+
สาปรักรัตติกาล 18+
กลลวงรักเจ้าชายเถื่อน 18+
ร้ายรักกลซาตาน 18+

ให้กำลังใจนักเขียนโปรดโหลดอ่านผลงานเล่มอื่นๆ ในรูปแบบ E-Books ได้นะครับ และขอเชิญติดตามผลงานของ เราได้ที่แฟนเพจสำนักพิมพ์ "ธารจันทร์สำนักพิมพ์" หรือ "ผิงดาวสำนักพิมพ์" หรือแฟนเพจของ "เพลงมีนา" ขอบคุณครับ.

อย่าลืมให้กำลังใจเจ้าของบล๊อคด้วยการให้ "ทิป" ด้วยนะครับ เพื่อให้กำลังใจนักเขียนและเจ้าของบล๊อค




Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2562
Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2562 5:46:55 น.
Counter : 818 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



งานเขียนทุกชิ้นที่ปรากฏในเวบไซด์แห่งนี้
เป็นลิขสิทธิ์ของเจ้าของบทประพันธ์นั้นๆ
(พรายมงคล,เพลงมีนา,แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า)
แต่เพียงผู้เดียว ห้ามกระทำการดัดแปลง
แก้ไขหรือแอบอ้างไปเป็นผลงานของตน
โดยไม่มีการอ้างถึงเจ้าของลิขสิทธิ์
หากผู้ใดมีความประสงค์จะนำข้อมูลดังกล่าว
ออกเผยแพร่ ตีพิมพ์ หรือ นำไปใช้เพื่อประโยชน์อื่นใด
โปรดติดต่อเจ้าของบทประพันธ์โดยตรง
noparut_h@hotmail.com
โทร.088-313-4475 / 086-228-4421
  •  Bloggang.com