7 มิ.ย.นี้ ที่บริษัทเราจะมีงานใหญ่เกิดขึ้นอีกอ่ะ.....
พรุ่งนี้เข้า set up งานกันอ่ะ...รร.Amari....
วันนี้เข้าออฟฟิศ อีก 3 นาที 8.30 น.
เรานึกว่าเราจะไปสายซ้าแล้ว!อ่ะ.....

เหมียวโทรถามว่าเราอยู่ไหน เราบอกว่าอยู่ด้านล่าง
วันนี้มีประชุมนะพี่.....
เหมียวนี่เองอ่ะโทรหาเราวันน้น..
แต่แบตเราดันหมดซ้า...
เจส่ง clip ให้อีก..แปลกอ่ะ ขยันส่งให้เราซ้าจริงๆ.....
ประชุมใหญ่ เรื่อง งานใหญ่.....สรุปกำหนดการจัดงาน
การทำงานแต่ละฝ่าย....การเตรียมเซ็ทอัพงาน..
นั่งกะพี่มาโนช เก้าอี้ไม่พออ่ะ..เมื่อยเลยกู เหน็บกิน...
น้ำผึ้ง ณัฐริกา เป็นพิธีกรอ่ะ.......
แนะนำ Product ใหม่ต่างๆ ของ xxx แล้วก็ xxx ด้วย...
เดินแบบจาก เหล่านายแบบ นางแบบ...
แต่ยังไงพรุ่งนี้ก็ต้องเข้าออฟฟิศก่อนอ่ะ เพราะพี่ตู่กะเฮีย
จะคุยกะเราและพี่อ๋อ เรื่องบัญชีลูกหนี้อ่ะ...........
เขียนแปลนงาน แล้วก็เบิกของ....


(ช่วงบ่าย คุณจอยโทรถาม ทำไมเราเบิกของเยอะ...
ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรอ่ะ..เดี๋ยวถ้าxxx ยอดตกนะ...
เราจะแจงให้รู้ว่า เวลาไป account ใหญ่ๆอ่ะ..
ถ้าทิ้งของตัวอย่างให้เขาไว้ใช้ ทิ้งไว้ไ มันก็ดีหลายๆอย่าง
หิ้วกลับออกมา เรามองว่า มันน่าเกลียดอ่ะ....
ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรครับ คุณจอย....
ขยันโทรจี้เราจังเลยน้อ.....)
ใกล้เที่ยงรีบซิ่งไปราม 2 ลืมเช็คจนได้...
ต้องกลับเข้ามาอีกรอบ...คุยกะจัดซื้อ ออเดอร์โอเค
ไปการเงิน ตัวเลขบนเช็คผิด.....
อ้าว! คุณจอยเคยขอเบอร์จากเรา...
บัญชีทั้ง 2 ฝ่าย เขาจะโทรคุยกัน...เราก็ไม่รู้เรื่องอ่ะ..
การเงินให้กลับไปแก้ตัวเลขใหม่ เพราะไม่ได้หัก 3%
คุยๆๆๆกะคุณผึ้ง จัดซื้อ....สรุปคือ รับไว้ได้ เขาคุยให้
เดี๋ยวให้บัญชีเรากะของเขาคุยกันอีกรอบ...
รับไว้ แล้วคืนส่วนต่าง...เฮ้อ!...เกือบท้อใจ ถอดใจ
อีกแล้วสิเรา...แต่ยังไงก็ต้องโดนมองแน่ๆ ได้ Order มา
ไม่เยอะเท่าไหร่เอง.....
เราจะไม่ซีเรียสกะเรื่องงานมากแล้วอ่ะ..
จะพยายามคิดเสมอ ว่ามันคือความท้าทายของเรา
คนที่ไม่เคยรับรู้งานทางด้านการเป็น Sale Excutive
จากเจ้าหน้าที่ขาย มาเปลี่ยนบทบาทเป้นอีกแบบหนึ่ง
Marjin คืออารายก็ไม่รู้จัก....
ทักษะการพูด(ตอแหล)ก็ไม่เคย....
ได้แต่เงียบเป็นอย่างเดียวอ่ะ...
คิดไว้อย่างเดียวดีกว่า.......
คือ ความท้าทาย ประสบการณ์ชีวิต............
เมื่อสักครู่แมวเหมียวโทรมาบอกว่า...
พรุ่งนี้ มีประชุม 10 โมงอีก เกี่ยวกับงานวันที่ 7 มิ.ย
จะประชุมอะไรกันนักหนาว้า.......

เมื่อวานนี้เชี้ยโจ๊กโทรหาเรา ....
แต่เราไปคืนหนังกลับมาถึงบ้านก็โทรกลับหามัน...
เรื่องเจ๊กุ๊กเขาอ่ะ เจ๊แกโทรไปหาไอ้โจ๊กมัน....คุยกัน
เรางงและไม่ชอบใจเลยอ่ะ เรื่องเขากะแม่เรา...
ทำไมเจ๊แกต้องให้ไอ้โจ๊กมันรับรู้ด้วย......
มันเกี่ยวอะไรกะเราว้า
ไอ้โจ๊ก บอกว่า เจ๊แกคงอยากคุยกะมึง..
มึงไม่รับโทรจากแก...รับๆเถอะแล้วก็คุยกะแกบ้าง
คุยกะแก แล้วให้เราไปคุยกะแม่เราต่ออีกทอดหนึ่งเหรอ
เบื่ออ่ะ ทำไม ไม่โทรคุยกะแม่เราโดยตรงอ่ะ เท่านี้ก็จบ....
เราไม่รับรู้อะไรๆเกี่ยวกับเรื่องแม่และเจ๊แกอ่ะ...
ทำไมต้องขยายความซ้ายืดยาวด้วยอ่ะ...