Bloggang.com : jenifaae : สภากาแฟ

สภากาแฟ

สมศักดิ์ – ทำไมเรื่องไม่จบที่บอกว่า เปรมอยู่เบื้องหลังปฏิวัติ ทักษิณพลาดคำเดียว ที่ตอนนั้นมาขอให้พลเอกสนธิ เป็น ผบทบ.ทักษิณก็กำลังจะพิจารณาอยู่ เค้าส่งคนมาบอกทักษิณ ทักษิณบอกว่า “เมืองไทยมีนายกฯคนเดียว” จุดนี้แหละ

กรณ์ – ไอ่คำว่า “มือที่มองไม่เห็น” มันก็เลยเกิดขึ้น ทักษิณเนี่ย เสียที่ปาก ปากไว สร้างศัตรูรอบตัวไปหมด ปัญหาภาคใต้ก็เป็นเพราะปากแก แต่แกก็ไม่ค่อยยอมรับ

สมศักดิ์ – คนมันมาจุดนี้แล้ว มันจะเมาอำนาจ พี่กรณ์ดูสิ.ตอนนั้นเป็นนายกฯ บอกปล่อยหมาให้มากัดชาวนา เค้าเคยขอโทษซักคำมั๊ย?...ก็ไม่มีเลย บอกว่า “เรื่องอะไรผมจะขอโทษ”

กรณ์ – ไอ่คำว่า “ขอโทษ” มันไม่ต้องมารับผิด มาอะไร มันเป็นมารยาท เป็นความรู้สึก

สมศักดิ์ – ถามว่า ทักษิณเลวมั๊ย? ผมบอก “เลว” แต่ถามว่า “แล้วคนอื่นหละ?” มันไม่ได้ผิดกันเท่าไหร่หรอก

กรณ์ – ต้องถามว่า “ใครดีมั่ง?” หายากเหลือเกิน

สมศักดิ์ – อย่างที่อาจารย์มาเสนอ 30-70 หนะ แล้วจะมั่นใจได้ยังงัย อย่างอ.สุขุม นวลสกุล บอก.จะแน่ใจได้งัย 70 เนี่ย ยิ่งซื้อง่ายใหญ่เข้าไปในสภาหนะ 70 ก็คือว่า พวกนี้มันจะไปสร้างอิทธิพล มันจะ nominate พี่คิดหรอว่า เกษตรกรแท้ๆ จะมีโอกาสขึ้นมาเป็นตัวแทนของเกษตรกร ไม่มีทางหรอก

กรณ์ – อย่างน้อยมันก็ดีกว่า ดีกว่าการโดยตรง การที่ตัวแทนเลือกตัวแทนขึ้นมา

สมศักดิ์ – อันนั้นคือระบบคอมมิวนิสต์ ผมคุยกับดอกเตอร์ต่างประเทศคนนึง เค้าบอกว่า บ้านเราไม่ได้เป็นประชาธิปไตยหรอก

กรณ์ – จะเอาคอมมิวนิสต์เป็นตัววัดก็ไม่ถูก มันก็ดีคนละอย่าง บางอย่างประชาธิปไตยก็ไม่ดีเหมือนกัน

สมศักดิ์ – แต่ว่าหัวใจของประชาธิปไตย หัวใจเลยนะ ไม่ใช่เป็นส่วนหนึ่งนะ ทุกวันนี้บิดเบือนว่าเป็นส่วนหนึ่ง หัวใจก็คือ การเลือกตั้ง ผมจะยกตัวอย่างใกล้ๆนี้ เร็วๆนี้ โรงถลุงเหล็กที่บางสะพาน อีกกลุ่มหนึ่งก็อนุรักษ์สิ่งแวดล้อม อีกกลุ่มหนึ่ง ก็จะให้สร้างโรงงาน จะได้เจริญ ก็ตีกันทุกวันนี้

นรินทร์ – อยากได้ข้อมูลจริงๆมั๊ย?? ต้องชวนพี่ต้อยมา เพราะแกเป็นคนทำคดีนี้ แกมีข้อมูลลึกมากเลย พี่ต้อย ภาณุพันธ์ ศาลปกครองหนะ

กรณ์ – เค้ายังอยู่ปกครองกลางหรอ?

นรินทร์ – ไม่หรอก แกเป็นคนทำคดีนี้เองเลย เป็นผู้พิพากษาฝ่ายแถลงคดี

สมศักดิ์ – คือมันจะต้องมีเส้นมาขีดหนะ ว่าห้ามล้ำเส้น ถ้าล้ำมาก็ผิด ถ้ายังอยู่ในเส้น ไม่ผิด แต่ในความรู้สึกจิตใจหนะ ทุกวันนี้กลายเป็นว่า กูล้ำเส้นก็ไม่ผิด ไอ่ฝั่งนั้น กูก็ไม่ผิด สังคมมันเป็นอย่างนี้ ทำไมกูใช้สิทธิ์ของกู แล้วคนอื่นอีกหละ?

นรินทร์ – ผลประโยชน์มันเยอะงัยพี่ เพราะว่าอิทธิพลของสหวิริยามันมาก ตอนนี้เหล็กทำกำไรมหาศาลเลย จาก 10 เปอร์เซนต์เป็น 1000 เปอร์เซนต์หนะ

สมศักดิ์ - ตอนนี้จีนติดต่อผ่านผม มีแร่เหล็กมั๊ย ซื้อหมด

กรณ์ – อ้าว..แล้วเมืองจีนไม่มีหรอ?

สมศักดิ์ – มันมี แต่มันไม่พอ

นรินทร์ – เพราะมันขยายอุตสาหกรรมมากเลย

สมศักดิ์ – จีนฮ๊อตๆตอนนี้ ก็น้ำมัน ปุ๋ย นี่ผมก็ติดต่อขายปุ๋ยให้จีนอยู่

กรณ์ – ปุ๋ยเคมีเนี่ยหรอ?

สมศักดิ์ – ยูเรีย ตอนผมกลับขึ้นมาเนี่ย ผมมีโอกาสได้คุยกับคนใกล้ชิดเค้า (ฟังไม่ถนัดเหมือนรัฐมนตรีสมศักดิ์) เค้าบอก จะไปซื้อปุ๋ยที่ยูเครน แล้วก็บินไป ตั้งแต่ก่อนบินไป ผมบอกก่อนเลยนะว่ ปุ๋ยไม่ใช่ซื้อง่ายๆ เพราะมันเป็นธุรกิจของมาเฟีย แต่ก็ไม่เป็นไร คุณเป็นรัฐมนตรี เสียเงิน เสียค่าเครื่องบินได้ไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่เสียชื่อสิ ทุกวันนี้ไม่มีทางได้เลย ขนาดพม่านั่งต่อ LC 4-5 ครั้งนะ ยังไมได้ปุ๋ยเลย ตังถ่วย (เขียนไม่ถูก) บินไปพบปูติน ปูตินรับปากว่าจะให้ จนถึงวันนี้ ยังไม่ได้เลย

กรณ์ – ซื้อปุ๋ยเนี่ยนะ..ซื้อปุ๋ยไม่ได้หรอ? ทำไมหยั่งงั้น?

นรินทร์ – มันไม่พอ

สมศักดิ์ – ไม่ใช่ไม่พอ มันพอ แต่มันอยู่ในมือของมาเฟีย โดยเฉพาะมาเฟียไอ้กันเนี่ยแหละ

กรณ์ – ไอ่กันเข้าไปเทคโอเวอร์หมดทุกเรื่อง

สมศักดิ์ – ผมบอกผมมีปุ๋ยอยู่เท่านี้ คนฟังตาลุกเลย แต่ผมบอก เดี๋ยว คุณฟังก่อน ผมว่าศักยภาพของคนไทย ไม่มีปัญญาที่จะซื้อปุ๋ย

กรณ์ – เอ๊ะ..ทำไมการจะไปซื้อมันถึงยากเย็นนัก?

สมศักดิ์ – ก่อนที่คุณจะซื้อเนี่ยนะ คุณต้องเป็นคนส่ง Letter of Intend แล้วก็ส่งใบจากธนาคารเพื่อเป็นการยืนยันว่าลูกค้ารายนี้มีปัญญาที่จะจ่ายเงินได้ นี่คือขั้นแรกเท่านั้น แล้วก็แบงค์ที่ยืนยันต้องเป็น 1 ใน 50 ของโลก ถามว่า คนไทยที่ไปเปิดบัญชี 1 ใน 50 ของโลกมีมั๊ย? ไม่มีหรอก อย่างดี กรุงเทพ ไทยพาณิชย์ กสิกร พวกนี้ตกร้อย 200 กว่าทั้งนั้น ขั้นแรกยังไมได้แล้ว จะไปซื้อกับเค้าได้ยังงัย

กรณ์ – เอ..แปลกนะ

นรินทร์ – มันผูกขาดนี่งัย พวกปั่นราคาน้ำมัน ปั่นราคาข้าว

กรณ์ – นับวันมันจะยิ่งตึงเรื่อยๆ ภาวะเศรษฐกิจโลกเรา

สมศักดิ์ – ปุ๋ยเนี่ย ตอนนี้ 300 เหรียญรวมค่าขนส่งแล้ว ตอนที่เค้าบอกว่า รัฐบาลไทยจะไปขอซื้อน้ำมันถูกจากรัสเซีย เพื่อนผมชื่อสุทธิชัย บอกว่า ไมได้หรอก ปตท.พูดออกมาแล้วว่าเพราะค่าขนส่งมาแล้วไม่คุ้ม เราก็เลยชี้ให้เห็นเลยว่า พวกปตท.หนะ มันมีผลประโยชน์อยู่กับสิ่งที่มันซื้ออยู่ทุกวันนี้ พวกผู้ใหญ่สบายกันน่าดู พวกกองสลาก หน่วยงานราชการสบายกันมาก

กรณ์ – พวกนี้เค้ารู้พวกกลไกเศรษฐกิจโลก ตลาดโลกกันเยอะ อย่างระดับเราไม่ค่อยรู้หรอก

สมศักดิ์ – ก็ใช่งัย มันถึงปั่นกันได้งัย บิดเบือนทั้งนั้นแหละ ข้อมูลพวกนั้น

นรินทร์ – แล้วตอนนี้เค้ามีมหาบัวเป็นแบ็คให้เค้าอยู่งัย

กรณ์ – นี่น่ามาเขียนลงใน “สนามหลวง” นะเนี่ย จะลงเป็นตอนๆไป

สมศักดิ์ – ข้อมูลแบบนี้บางทีพอเราไปพูด เค้าจะหาว่าเราบ้า อย่างที่ผมเล่าเรื่อง world program หนะ เง็กเซียนฮ่องเต้ยังทำไม่ได้เลย แต่พอพ้นจากนั้นซัก 2-3 เดือน เค้าพูดเลยว่า ที่คุณพูดมันจริง

กรณ์ – คือต้องเขียนเหมือนกับเป็นการสนทนาหนะ แบบสมมุติตัวละครมา

สมศักดิ์ – พี่กรณ์รู้มั๊ยว่า ภาวะโลกร้อนเนี่ย ทุกวันนี้เราถูกโลกมันหลอกเรา ประเทศที่เจริญแล้วหลอก มันหลอกไปทั้งโลกแหละ ก็คือว่ามันต้องมีผลประโยชน์ เอาอย่างหยาบๆเลย ก็คือเปลี่ยนเทคโนโลยี จะได้ประหยัดพลังงานขึ้น แต่ได้ค่าเทคโนโลยีไปเท่าไหร่ ประเทศผู้ผลิตหนะ อันนี้คือเห็นชัดๆเลย อย่างที่ 2 พยายามพูดถึง คาร์บอนเครดิต ผมเคยเจาะเข้าไปถึง vice president ของมันเลย บอกว่า ผมจะขอสปอนเซอร์เรื่อง คาร์บอนเครดิต แต่ก่อนที่ผมจะ present เนี่ย ผมจะถามก่อนว่า ผมจะปลูกป่าในพม่า 2 แสนเอเคอร์ เค้าก็บอกไม่ได้ เพราะถูกเอ็มบาโก้ (อันนี้เอ๋ไม่ทราบ) ผมก็ทิ้งช่วงไว้ซัก 2-3 เดือน ผมก็กลับไปใหม่ ผมบอกว่า ผมเปลี่ยนแล้ว ผมจะไปปลูกป่าในเขมร 2 แสนเอเคอร์ มันไม่ตอบ เพราะองค์การสหประชาชาติก็คือ มาเฟีย เงินคาร์บอนเครดิตเข้ามานะ เค้าให้มา แต่บ้านเราไม่มี เงินไปตกอยู่ 2 ประเทศในเอเชีย คือ อินเดีย กับออสเตรเลีย ทั้งๆที่อินเดีย ไม่ได้เป็นอะไรเลย แม้กระทั่ง G8 แต่เงินไปตกอยู่กับอินเดีย อินเดียหนะ present เก่ง เราถูกกลไกของโลกชักใยเราอยู่

กรณ์ – หลายเรื่องนะ หลายเรื่อง เรื่องอิทธิพล มาเฟียเนี่ย

นรินทร์ – ข้อมูลทุกอย่างจะรวมอยู่ใน “สนามหลวง”

กรณ์ – เราพยายามทำให้เหมือนกับการสนทนา

สมศักดิ์ – พี่กรณ์เคยได้ยินเรื่อง “นายทุนฮ่องกง” มั๊ย? ที่เป็นคนรวยมากในฮ่องกง สร้างมหาวิทยาลัยในซัวเถา คนเดียวที่ให้เงินสมัยที่เปิดประเทศใหม่ๆ “ลีคาชิง” (ไม่แน่ใจ) คนนี้รวยมาก เค้าทำกิจการมาประมาณ 50 ปี พอลูกเค้าเริ่มรับกิจการ ในวงการธุรกิจเค้าบอกว่า ลูกเค้าหนะเก่งกว่าพ่ออีก ใน 4 ปี หาเงินมากกว่าหลายเท่าของพ่อ

นรินทร์ – แล้วมันได้มาจากไหนหละ?

กรณ์ – ได้มาจากพ่อ ก็มาจากมรดกของพ่อ

สมศักดิ์ – ไม่ใช่ ได้มาจาก world program

กรณ์ – มันเป็นอะไรที่เราไม่รู้เลยนะ มันแฝงอยู่ทั่วโลก

สมศักดิ์ – ผมคุยกับนักธุรกิจทั่วไป เค้าลือกันไปหมด

กรณ์ – แล้วใครเป็นเจ้าของ world program หละ?

สมศักดิ์ – มันมีอยู่ 8 บริษัท JP Morgan เป็นหนึ่งในนั้นด้วย

นรินทร์ – ใครเป็นคนติดต่อกับอ.ธเนศ หละ?

กรณ์ – ติดต่อไม่ได้เลย แต่ส่วนใหญ่จะเป็นต้อย

นรินทร์ – เมื่อก่อนนี้ จะเป็นพี่ต้อย ผมติดต่อแก 3 ปีแล้ว ไม่ได้เลย

กรณ์ – แกไปอยู่ต่างประเทศรึป่าว?

นรินทร์ – ไม่ใช่ แกอยู่จุฬาเนี่ยแหละ แกจะมีข้อมูลพวกนี้เยอะ

กรณ์ – ชวนแกมานั่งคุยด้วยกันสิ

นรินทร์ – บอกพี่ต้อยให้ติดต่อแกหน่อย เพราะว่าผมโทรไป แกไม่เคยเข้าคณะเลยนะ ฝากอะไรก็ไม่ได้ ขอเบอร์มือถือ เค้าก็ไม่ให้ ถ้าแกมานั่งคุยนะ ข้อมูลพวกนี้แกจะมีเพียบเลย

กรณ์ – เป็นข้อมูลที่มีประโยชน์ และเป็นข้อมูลเชิงลึก ทำให้รู้ทันโลก

นรินทร์ – พยายามให้พี่ต้อยนัดแกให้ได้ จะได้คุยกัน พอพี่ธงชัยจัดไปอยุธยา จะได้ชวนแกไปด้วย ไปคุยไปอะไรกัน

กรณ์ – ก็ต้องติดต่อให้ได้ก่อน

นรินทร์ – ต้องได้คุยเป็นการส่วนตัวกับแกก่อน

สมศักดิ์ – เรื่องแบบนี้นะ อย่าได้เข้ามาประเทศไทยเลย ตอบคำถามไม่ทันเลย

กรณ์ – มันต้องโอนเงินแบงค์ต่อแบงค์อยู่แล้วใช่มั๊ย?

สมศักดิ์ – ผมเปิดบัญชีฮ่องกง สิงคโปร์ แล้วบินไปเอา

กรณ์ – อืม ก็อย่างนี้อ่ะนะ พวกนี้ต้องการเงินเข้าประเทศอยู่แล้ว มาเฟียอะไรไม่สนใจหรอก

สมศักดิ์ – ผมถึงบอกงัย ถ้าทักษิณเค้า declare เค้าตาย เงิน 7 หมื่นกว่าล้านเค้ายังมีอยู่อีก 2 ก้อน

นรินทร์ – แต่ผมไม่เชื่อ เพราะตอนนี้จะซื้อนักฟุตบอลก็ยังไม่กล้าซิ้อ ดูอย่างรัสเซียเจ้าของสโมสรเชลซี มีเงินก็ซื้อเอาซื้อเอา

สมศักดิ์ – บางครั้งวัตถุประสงค์มันไม่เหมือนกัน ทักษิณไม่ได้ซื้อทีมฟุตบอล เพราะบ้าฟุตบอล แต่ทักษิณบ้าทีมฟุตบอล เพื่อเป็น PR แค่นั้นเอง ให้มันพอสมควรก็พอ

กรณ์ – มันก็ต้องการแค่นั้นแหละ

สมศักดิ์ – จุดประสงค์มันไม่เหมือนกัน

กรณ์ – ประเทศไทยยุคนี้ มันมีอะไรเกิดขึ้นแบบที่ไม่เคยเกิดในประเทศไทยมาก่อน

สมศักดิ์ – ก่อนผมมานี้ ก็มีคนมา approach ผม ประเภทเป็น junk mail เข้ามา ประเภทที่บอกว่า เค้ามีพ่อ หรือบรรพบุรุษ แล้วก็มีเงิน อยากจะโอนมาให้เราช่วย ถ้าเราเชื้อนะ พวกนี้มันพิสูจน์ให้เราเห็นเลยว่า เรื่องที่มันพูดหนะเรื่องจริง มันเก่งขนาดนั้น มันจะพาเราไปแบงค์ที่มันอ้างเลย เข้าไปคุยกับผู้จัดการแบงค์เลย ถ้าเรายอมควัก deposit จ่ายไป เป็นเปอเซนต์ก็พอ แล้วพอเราเข้าไปอีกที ไอ่ผู้จัดการคนนั้น มันไปไหนแล้วก็ไม่รู้

กรณ์ – แสดงว่าเปิดเมลประจำหละสิ แต่ web site ไม่ค่อยเปิด?

สมศักดิ์ – เวปผมก็เปิด

นรินทร์ – อย่าลืม “สนามหลวง”

สมศักดิ์ – มีคนเข้ามา approach ผม บอกว่ามันมีดอลลาร์ (เงินดำ)

กรณ์ – แบงค์ปลอมใช่มั๊ย?

สมศักดิ์ – ไม่ใช่พี่ ของแท้แต่เป็นสีดำ เค้าบอกว่าเงินพวกนี้จะเป็นเงินที่เค้าส่งไปให้พวก terrorist (ผู้ก่อการร้าย) คือไปล้มรัฐบาลของอีกฝ่าย พอไปถึงแล้ว เค้ามีวิธีทำเงินดำให้กลับมาสภาพเดิมได้ เค้าก็ถามผมว่า ผมทำได้มั๊ย? ผมบอก เอามาดู 10 ใบ เดี๋ยวผมจะไปหาดอกเตอร์ เค้าบอกทำได้เอาไปครึ่งหนึ่ง เค้าบอกเค้ามีอยู่ 3 กระเป๋า

กรณ์ – รู้สึกว่าเกมนี้มันจะเล่นอยู่แถวซอยนานานะ โดนไปหลายรายนะ แต่ก็ยังมีคนโดนหลอกอยู่เรื่อย

สมศักดิ์ – อาฟริกามันหลอกขายน้ำยาที่กัดสีออก

นรินทร์ – มันมีปรัชญาอยู่ 2 ตัว เท่าที่ผมฟังดูนะ อันแรก โลกนี้ไม่มีอะไรฟรี อีกอันนึงนะ คือ เราฟังข้อมูลข่าวสาร ฟังทุกวัน อ่านนสพ.ทีวี วิทยุ แกงค์ตกทอง มันเกิดมาตั้งแต่ผมยังไม่เกิดหนะ แล้ววิธีการตกทองแบบเดียวกันหมด แต่ก็ยังโดนหลอกกันได้ พวกที่ส่งเมลมาว่าเราได้รางวัลอะไรพวกนี้ ก็เป็นประเภทของแกงค์ตกทองเหมือนกัน มันมาจากกิเลสของมนุษย์หนะ แล้วไอ้คนที่ไม่เคยอ่าน ไม่เคยฟังวิทยุ มันต้องมี

กรณ์ – เหนือฟ้ายังมีฟ้า บางทีคิดว่าหลอก อาจจะเป็นของจริงก็ได้

นรินทร์ – ความโลภมันเกิดขึ้นได้ ถ้ายึดปรัชญาอันแรก “โลกนี้ไม่มีอะไรฟรี” ก็ตัดไปได้เลย อย่าไปสน มีแต่จะมาหลอกเรา ไม่มีใครจะมาให้เราหรอก

ธงชัย – คนที่ได้ผลประโยชน์เยอะ พวกนั้นก็คนมีเงินทั้งนั้นแหละ

กรณ์ – มันก็มีคนหลอกมาเรื่อยๆ ผมยังสงสัยนะ ไอ่ที่ว่ามีแกงค์เนี่ย ไปถามเรื่องโน้นเรื่องนี้เสร็จ เอามือไปแตะ พอแตะ ไอ่นั่นก็เบลอ งง สร้อยก็ถอดให้เค้าไปเลย มันเป็นเรื่องน่าศึกษานะมันอะไร? ใช้เวทมนตร์รึป่าว?

สมศักดิ์ – ผมยังเคยโดนเลยนะ ทำมาทัก จำเราได้ พอคุยไปเยอะแยะ มาบอก วันนี้วันเกิดหนู เฮียเลี้ยงข้าวหน่อย

กรณ์ – ก็ไม่ต้องพูดอะไรกันมากเลย ถ้าอยากกินข้าว ก็บอกให้พาไปกินข้าวซะเลย ไม่ต้องพูดเรื่องโน้น เรื่องนี้

นรินทร์ – เรื่องขอทานนี่ผมจำได้สมัยเรียน ร้านตรงท่าเรือที่เรากินข้าวกัน “จั๊ว” หนะ ไปกินข้าว เมื่อก่อนจะมีขอทานมาขอเงิน บอกไม่ได้กินข้าวมาหลายวันมั่ง จะเอาเงินไปซื้อข้าวให้ลูกกินมั่ง ก็มีคนให้เยอะ บอกเลย ถ้าหิว อยากกินอะไรสั่งมา นั่งกินด้วยกันเลย

สมศักดิ์ – เหมือนกันแหละ ที่ศุลกากรก็มีแบบนี้ เราก็จูงมือมันไปกินข้าวเลย

นรินทร์ – 10 รายมันจะกินจริงซักราย แล้วก็กินแบบซังกะตาย ไมได้หิวจริง

สมศักดิ์ – นี่ยังไม่เท่าไหร่ ธรรมศาสตร์ทึ่ตึกจะมีหญิงแก่ๆอยู่คนหนึ่ง อายุซัก 50-60 แล้วตอนนั้น เค้าจะเอาผ้าก๊อซพันขา มีเลือดอะไรออกมา แล้วก็บอกว่า ป้าจะกลับตจว.ยังไม่มีค่ารถเลย เราก็นึกว่าจริง วันนั้นก็ให้ไป 20 บาท วันหลังมาเจออีก กำลังขอคนอื่นอยู่ ผมเดินเข้าไปเลย บอก “อย่าไปให้ เค้าโกหก”

นรินทร์ – ตอนนี้ปุ๋ยก็ไปเรียนโรงเรียนนายอำเภอแล้วนะ เดี๋ยวก็ได้เป็นนายอำเภอไวๆนี้แหละ

ธงชัย – พอดีเป็นก็เกษียณพอดี

นรินทร์ – เค้าปั่นจักรยานไปทำงานวันละ20 กิโลนะ ที่โคราช ตอนนี้เจ๊น้อย ชุลีวรรณ ปีหน้าก็เป็นรองผู้ว่าฯ แล้ว ตอนนี้เป็นหัวหน้าสำนักงาน ที่อยู่ลำปาง เค้าไปรอบ 2 แล้ว รอบแรกเป็นซี 8 ตอนนี้ซี 9 ปีหน้าก็เป็นรองผู้ว่าฯแล้ว

สมศักดิ์ – เรื่องปุ๋ยเนี่ย 300 เหรียญเท่ากับ 9พันกว่าบาท แต่ตลาดขายอยู่ หมื่นเจ็ด หมื่นแปด ผมก็บอกเลยว่า เนื่องจากเราไม่มีศักยภาพ จำเป็นต้องไปซื้อจากมาเล ระบบ banking ของเราก็ไม่ดี ไม่พัฒนาสู่อินเตอร์ อย่างดอกเตอร์เนี่ย เค้าทำพวกแก็สโซฮอล์ลได้ ผมบอกว่า ถ้าจะทำจริงๆ อย่ามาทำเมืองไทย ให้ไปทำที่ปอยเปต วัตถุดิบก็ถูก ระเบียบบ้าบอก็ไม่มี ลองเปิดโรงงานเมืองไทย กว่าจะขอใบอนุญาตเป็น 10 ใบไมได้ เดินเข้าเดินออกกันทุกวัน เดี๋ยวหน่วยโน้นมาดู เดี๋ยวหน่วยนี้มาเยี่ยม ไม่ต้องทำอะไรแล้ว เนี่ยแหละ ระบบราชการไทย

นรินทร์ – ตอนนี้ผมมีปุ๋ยขี้ค้างคาวอยู่นะ

สมศักดิ์ – ผมก็มี พวกนี้มีเยอะ ผมไปขออ.ย.นะ เอาน้ำยาของดอกเตอร์นะ น้ำยานี้เหมือนครอบจักรวาลเลยนะ ฆ่าเชื้อโรค ฆ่าแบคทีเรีย แต่ตอนที่ผมเอาเข้ามา ผมต้องการเอามาฆ่า H5N1 แต่ขนาดไปถึงสุดารัตน์แล้วนะ สุดารัตน์ก็เรียกนักวิชาการเกษตรมา เค้าก็บอกว่า ตัวนี้ดี อีก 3 วันจะให้คำตอบ สุดารัตน์ก็ไม่รู้เรื่อง พวกนี้ก็รายงาน

นรินทร์ – สุดารัตน์หนะตัวแสบเลย

สมศักดิ์ – รู้ แต่บางทีก็ยังมีอะไรที่เค้ามองไม่เห็น ผมไปขอ อ.ย.นะ ของผมนี่คุณภาพเพียบเลยนะ แต่ก็ไม่ได้ เขียนฉลากก็ไม่ได้ เขียนได้ตามกฎกระทรวงเท่านั้น ออกมาเป็นน้ำยาถูพื้นเลย แต่ก็ไม่ยอมให้ผม ผมต้องไปขอว่าได้เคยทดลองกับหนู และมี material standard data sheet หาให้หมด จนผ่าน ใบอนุญาตออก แต่มันไม่ยอมให้ผม มันบอกว่า คุณยังไม่มีโรงงานเลย คุณต้องตั้งโรงงานก่อน

กรณ์ – เงื่อนไขเยอะเหลือเกิน

สมศักดิ์ – ผมบอกว่า ในกฎหมายไม่ได้บอกนะว่า ผมต้องตั้งโรงงานก่อน สมัยก่อนเป็นอย่างนั้น แต่ตอนหลังเค้าแก้ว่า ไม่จำเป็นต้องมีโรงงานก่อน ใบอนุญาตออกให้ได้ มาถามผมว่า แล้วคุณจะเอาไปทำไม ผมก็บอกว่า ในเมื่อได้แล้ว ผมจะเอาไปแขวนกำแพง ซุกใต้ที่นอนมันก็เรื่องของผมนะ ไม่จำเป็นต้องถามว่าได้แล้วจะเอาไปทำอะไร

กรณ์ – ใครถาม?

สมศักดิ์ – เจ้าหน้าที่ถาม ตัว raw material ตัวนี้มันไม่รู้จักนะ มีคนนี้ที่รู้จัก ใน list ของกระทรวงสาธารณสุขไม่มี แต่ไอ่คนนี้มันรู้ มันก็คิดว่ามันได้ ดึงโน่น ดึงนี่ พอขั้นตอนสุดท้าย ก็อ้าง ผอ.ไปนอกมั่งอะไรมั่ง ผมโทรไปหาผอ.เลย ผอ.บอก..คุณมาเลย มาเอาเลย ผมไปถึง มันต้องเอาให้ผม ไอ่เจ้าหน้าที่คนนั้น ร้องไห้จมูกบวมเลย

กรณ์ – เจ้าหน้าที่ในหน่วยงานต่างๆ แย่มาก สังคมเรามันถึงได้ล้าหลังในหลายๆเรื่อง

สมศักดิ์ – แต่ถ้าเป็น drug list ทะเบียนยาของอเมริกันนะ เข้ามาถึง มันขึ้นทะเบียนให้ทันทีเลย

กรณ์ – มันมีสมาคมทดลองอะไรหนะสิ

สมศักดิ์ – ถูกต้อง แต่ถ้าของประเทศอื่น ไม่ได้ จะมีแต่พวกประเทศมหาอำนาจหนะ ของผมมาจากรัสเซียหนะ ผมรู้จักดอกเตอร์เนี่ย คนนี้เก่ง แล้วน้ำยาตัวนี้ สารพัดเลยนะ ใน EU เนี่ย มันไม่ให้ใช้คลอรีนในน้ำประปา ให้ใช้ตัวนี้แทน

กรณ์ – ใช้ผสมในน้ำประปาได้? ใช้กินได้?

สมศักดิ์ – ใช่ และต้นทุนถูกกว่าด้วย แต่เพื่อนบอก อย่าไปยุ่งกับพวกการประปา มันบอกว่า เค้ากินข้าวกันอยู่ มันไปแย่งจานข้าวได้ยังงัย เค้าก็รู้ว่าตื้นลึกหนาบางมันเป็นยังงัย พี่ชายไปหาหมอ หมอให้ยามา แต่ผมบอกพี่ชายให้เอาน้ำยานี้เช็ดแผล ตัวนี้อ่ะนะ อาบน้ำหมาไม่มีกลิ่น
พรรคพวกเราอายุก็มากขึ้นแล้วนะ ถ้าใครเป็นโรคหัวใจ ผมมีหมอดี อยู่แถวลาดปลาเค้า หมอเค้าจะไล่เลือด เอาค้อนยางเคาะๆ

กรณ์ – แล้วรู้ได้อย่างไรว่าไล่ได้หละ?

สมศักดิ์ – ผมให้ลองไป 3 คนแล้ว หาย ไม่ต้องผ่า คนแรกไม่ต้องเล่า เค้าบอกเลยว่า เค้ากล้าประกาศว่า เค้าหายจากโรคหัวใจ 100 % พอวันอาทิตย์ไปที่สวน ขึ้นต้นไม้ ปักกิ่งไม้เอง

กรณ์ – แล้วทำไมไม่เผยแพร่?

เอ๋ – เป็นหมอจีนหรอคะ?

สมศักดิ์ – หมอไทย ผมเขียนแล้วเซฟไว้ใน thumbdrive แล้ว

กรณ์ – เอามาสิ จะได้เป็นข่าวเผยแพร่

สมศักดิ์ – แล้วเค้าออกช่อง 5 แล้ว รายการ “สยามวันนี้” แล้วคนที่ 2 คือ ไอ้เล็ก เพื่อนผมหนะ ขับรถไปหาหมอ ไปถึงโรงพยาบาล ลงจากรถไม่ได้ จอดอยู่นั่นแหละ ต้องเอารถมาเข็น นอน ICU 3 คืน พอออกจากห้อง ICU มันรีบโทรหาผม บอกว่า แย่แล้ว หมอบอกพรุ่งนี้ฉีดสีเลย ผมบอกเลยว่า มึงเช็คเอาท์เลย แต่หมอไม่ยอม แต่ไม่ใช่หมออยากได้ตังค์นะ แต่หมอว่ามันอันตราย หมอมั่นใจว่าต้องทำ หมอทำมา 3พันกว่ารายแล้ว แต่จริงๆเพื่อนมันก็ไม่เชื่อนะ แต่มันก็เช็คเอาท์ เพราะมันไม่อยากผ่า ผมถามว่า คนที่ผ่าตัดโรคหัวใจหนะ มีกี่คนที่กลับมาปกติมั่ง ซึ่งไม่มี ทุกคนกลับมา ก็เดินกระเสาะกระแสะ จากที่เราเห็นมา เคาะครั้งแรกนะ วันแรกเลย

กรณ์ – เคาะอย่างเดียวเนี่ยนะ?

สมศักดิ์ – ใช่ เคาะเช้า บ่ายเดินปร๋อเลย ค่าใช้จ่ายก็ถูกมาก เราแค่โทรไปหาเค้าก่อน ไม่ต้องรอนานมาก เนี่ย วันนี้เจ๊ทีไปเมืองจีนกับผมหนะ เค้าจะไปเวียดนาม ผมก็ถามว่าแล้วเจ๊ไปได้หรอ? เพราะขาเค้าเดินไม่ได้ พลิกยังงัยไม่รู้ ไปหาหมอ กินยาก็ยังไม่หาย พรุ่งนี้ก็คงหายไม่ทัน ผมเลยบอก ให้โทรไปถามก่อนว่า บวมๆเคาะได้มั๊ย? เค้าบอก ให้มาเลยบ่ายโมง ตะกี้ตอนเย็นโทรไป เจ๊บอก เดินได้แล้วหวะ เขียวไปหมดแล้ว ใช้ค้อนยางเคาะ
ไมเกรนนะ เป็นมา 20 กว่าปี เคาะปุ๊บ หายเลย เส้นเลือดขอด หมอฝรั่งรักษาไม่ได้ นี่เค้ารักษาได้ จนขาสวยเลย เบาหวาน ความดันนะ เคาะเดี๋ยวนั้น หายเดี๋ยวนั้นเลยนะ

นรินทร์ – พรุ่งนี้ผมไปเลย เป็นหลายโรค

สมศักดิ์ – คนที่ 3 ที่ผมแนะนำ วันนั้นไปเช็คที่โรงพยาบาลกรมชล ไม่มีเครื่องมือ ก็ไปที่โรงพยาบาลโรคปอด เค้าบอกลิ้นหัวใจตีบ ไม่ผ่าอยู่ได้ 2 ปี แต่ถ้าผ่า อยู่ได้ปีครึ่ง ผมบอกตี๋ เชื่อผมซักครั้งเถอะ ผมบอกเค้ามา 3-4 ปีแล้ว เค้าไม่เคยเชื่อ ผมก็บอก เชื่อผมซักครั้ง เค้าคอยผมที่คาฟูร์ เค้าไม่ยอมไปต่อ เค้าไม่ค่อยเชื่อ แต่เค้าเดินแบบไม่ไหวแล้ว 70 กว่าแล้วหละ เดิน 5 ก้าวแล้วก็หอบที ผมบอกเลยว่า ภายใน 2 ชม.หายใจสะดวก หูเค้าตึงด้วย พอเคาะเสร็จ เค้าเอาเครื่องช่วยฟังออก และบอกได้ยินดีกว่าเครื่องช่วยฟังอีก เพราะเลือดมันมาเลี้ยงประสาทส่วนที่เสียไป พอเคาะเสร็จ ก็บอกให้ลองเดินดู ตอนไปต้องเหมือนหิ้วปีกไป แต่เคาะเสร็จ ยกขาเดินเองได้เลย

เอ๋ – แล้วต้องทำนานแค่ไหนคะ?

สมศักดิ์ – ไม่นานหรอก โรคหัวใจนี่ก็สุดยอดแล้ว 2-3 ครั้ง แต่ความดัน เคาะเดี๋ยวนั้น หายเดี๋ยวนั้น ทำไมรู้มั๊ย? ไปถึงเค้าจะวัดความดันให้คุณก่อนเลย หมอโรงพยาบาลวัดข้างเดียว แต่เค้าวัด 2 ข้าง เพราะบอกว่า มันไม่แน่นอน มันจะไม่เท่ากัน แต่เค้าสามารถทำให้เท่ากันได้ เหมือนกับรินน้ำ 2 แก้วให้มันเท่ากัน

นรินทร์ – แต่โรคผมไม่หาย โรคดันทุรัง ไม่หาย

สมศักดิ์ – เบาหวานหนะ ไม่ต้องไปอดน้ำตาล หมอบอกน้ำตาลเป็นโทษ ถึงห้ามกิน แต่เวลาคนไข้น็อค ก็ต้องให้น้ำตาล (อินซูลิน) จริงๆแล้ว น้ำตาลไม่ได้เป็นตัวให้โทษ จริงๆมันมาจากร่างกายเราเอง

นรินทร์ – ไม่ใช่พี่เฮง คนที่พูดก็พูดไม่ถูกทั้งหมด มาบอกว่า น้ำตาลไม่เป็นโทษ เอาเป็นว่าอะไรที่มากไป น้อยไป เป็นโทษทั้งหมด เราต้องกินให้พอดี ให้เหมาะสมกับร่างกาย

สมศักดิ์ – แต่วิธีของหมอฝรั่งก็คือ กินให้น้อยที่สุด

นรินทร์ – แทนที่จะอธิบายว่า คุณต้องกินปริมาณอย่าให้เกินนี้ๆนะ

สมศักดิ์ – ต้นเหตุมันไม่ได้อยู่ที่กินน้ำตาล ต้นเหตุมันอยู่ที่ตับอ่อน เพราะตับอ่อนมันเสื่อม คุณต้องหาวิธีที่จะทำให้ตับอ่อนมันปกติ

ธงชัย – แต่ปัจจุบัน อาหารการกินมันมีส่วนผสมของสารเคมีเยอะ ถ้าน้ำตาล ผลไม้ ไม่มีปัญหาเท่าไหร่

สมศักดิ์ – เป็นเบาหวาน พอเป็นที กินลูกอมเม็ดนึง สดชื่นเลย แต่ถ้าไม่มี น็อคเลย

กรณ์ – ทีนี้ตับอ่อนรักษายังงัยหละ?

สมศักดิ์ – ก็เค้าไล่เลือดไปเลี้ยงที่ตับอ่อน

กรณ์ – นี่มันเป็นศาสตร์ลี้ลับนะ มีกรรมวิธีที่ไม่มีใครเข้าใจ

สมศักดิ์ – คนไข้มักถามว่า ไปเรียนมาจากไหน? หมอแกจะตอบว่า ผมค้นพบด้วยตัวเอง

กรณ์ – แปลกนะ น่าเอาประวัติ เอาเรื่องราวมาลง

สมศักดิ์ – ผมเขียนเป็นภาษาอังกฤษไว้แล้ว

กรณ์ – แล้วมีรูปมั๊ย?

สมศักดิ์ – ไม่ได้เอามา แต่ผมแนะนำให้หาใครไปทดลองกับตัวเองก่อนได้เลย

กรณ์ – เรื่องแบบนี้น่าเผยแพร่ เรื่องลี้ลับ

สมศักดิ์ – คนเรามักถูกโรคสมัยใหม่สั่งให้คิดเอาไว้ เป็นกรอบ อย่างพอถามว่า หมอคนนี้จบจากไหน? คนพวกนั้น จะเปรียบเทียบทันทีเลยว่า หมอจากโรงพยาบาลเค้าจบตั้งสูง หมอคนนี้เก่งมาจากไหน? เพราะอย่างนี้ทำให้เราไม่ไปลองดู

กรณ์ – ขาดความเชื่อ ความศรัทธางัย คนเราไปศรัทธาตรงที่มีประกาศนียบัตร

สมศักดิ์ – เค้าไปที่ท่ามะกา เฮียจิวแกอัมพฤตหนะ ถือไม้เท้า เคาะจนหาย ต่อมาเจ้าของโรงงานวุ้นเส้นตราสิงโตเหยียบลูกโลก ไปเคาะมั่งแล้วหาย เค้าเปิดห้องให้เลย บอกท่ามะกา มีใครป่วย มาให้รักษาได้เลย

กรณ์ – แต่วิธีการแบบนี้ วงการแพทย์ไม่รับรอง

สมศักดิ์ – เค้าไปที่กระทรวงสาธารณสุข ท้าเลย ให้ดูคนไข้เป็น 2 กลุ่ม ดูว่าใครหายเร็วกว่ากัน? แต่พวกกระทรวงก็ไม่กล้าหรอก

มันมีสิทธิ์กลับมาเป็นอีก เราก็ต้องดูแลตัวเอง คุมอาหาร เพราะว่าร่างกายเรามันก็ต้องมีเสื่อมมีอะไร แต่ว่าคิดดู ถ้าหัวใจ แล้วเราไม่ต้องผ่าหนะ มันดีแล้ว ทั้งเรื่องเซฟเงินก็อีกเรื่อง ครั้งนึงก็ 5 แสนกว่าบาท แต่สำคัญคือ คุณไม่กลายเป็นคนไม่สมประกอบ อีกคนแกเป็นรองประธานออมสิน ผมก็แนะนำไป เคาะแล้วหาย แล้วก็ไปเข้าโรงพยาบาลวิชัยยุทธ แกก็ให้ผมเรียกหมอไปเคาะที่โรงพยาบาล ก็ดีขึ้น แต่คนเรามันฉลาด แล้วก็โลภ น้องเมียคนนี้เค้าเป็นหมอ เค้าบอกว่า ตอนนี้ร่างกายยังแข็งแรง จะให้เปลี่ยนลี้นหัวใจ เพราะถ้าพี่ไม่ทำ ไปไหนคนเดียวลำบาก คนนี้ก็ตัดสินใจทำ อีกอย่างมีประกันด้วย ผมก็พยายามบอกเค้าไม่ให้ทำ แต่เค้าก็ตัดสินใจแล้ว ปัจจุบันนี้ 8-9 เดือนแล้ว เดี๋ยวนี้ไปไหนคนเดียวไม่ได้

กรณ์ – แล้วเค้าไม่ต้องกินยา เคาะอย่างเดียวหรอ?

สมศักดิ์ – ไม่กินยา ไม่ฉีดยาเลย เค้าจะนัดอาทิตย์นึงมาที ค่าใช้จ่าย 500-1000 บาท ถูกกว่านวดอีก ถ้าหัวใจ เค้าจะคิดพันนึง แต่ถ้าเจ็บโน่น เจ็บนี่ เรื่องเล็ก เก๊าท์ เค้าก็บอกเรื่องเล็ก เค้าบอกไม่เป็นเก๊าท์ทำให้เป็นได้ ถ้าเป็น ทำให้หายได้
ถ้าไม่เชื่อ ก็น่าจะไปลองดูก็ดี คุณมีแต่เท่าทุนกับกำไร มันไม่เสียอะไร อย่างเจ๊เนี่ย เค้าไปนวด นวดมาไม่เคยหายเลย

กรณ์ – แต่ส่วนใหญ่หายหมดใช่มั๊ย?

สมศักดิ์ – หายหมด อย่างแฟนผม ไอ่อ้อหนะ มันนั่งส้วมไม่ได้เลยนะ เป็นเหมือนเส้นยึด

ธงชัย – พอแก่ตัวแล้ว ประสิทธิภาพของกล้ามเนื้อ ของเส้นมันลดไปเยอะ

สมศักดิ์ – อ้อไปเจออีกคนนึง เค้าไปขายของที่แบงค์ คนนี้ก็ไปเคาะเหมือนกัน เค้าก็ปวดหลังเหมือนกัน เลยลองไปเคาะดู เคาะไป 3 ครั้ง หายเลย

กรณ์ – แปลกนะ วิธีการรักษาโรค

สมศักดิ์ – เลือดมันไม่เดิน

กรณ์ – เราเคาะเองได้มั๊ย?

สมศักดิ์ – แต่เราไม่รู้หลักหนะ เคาะบางทีเลือดไปอั้นนะ บวมเลย

กรณ์ – แล้วเค้าสอนหรอ?

สมศักดิ์ – เค้าบอกสอนลำบาก จริงๆเค้าจะสอนให้ผม ทุกวันนี้เค้าพยายามสอนให้ลูกเค้า แต่ลูกเค้าไม่มีเวลา จริงๆเค้าก็รับปากจะสอนให้ผมตั้งนานแล้ว

นรินทร์ – ถ้าลูกเค้าไม่รับ วิชาก็หมดไปสิ

สมศักดิ์ – ที่เค้าไม่อยากสอนทั่วไป เพราะกลัวว่า คนอื่นเอาไปทำแล้วไม่ได้ดี จะเสียชื้อ

กรณ์ – มันต้องฝึกจิตรึป่าว?

สมศักดิ์ – ไม่เกี่ยวเลย วิทยาศาสตร์ล้วนๆ สูงสุดคืนสู่สามัญ

กรณ์ – แล้วเบาหวานไปเกี่ยวยังงัย? หรือเพราะตับอ่อนไม่แข็งแรง ก็เลยเคาะเพื่อให้เลือดมาเลี้ยงที่ตับอ่อน และให้แข็งแรงขึ้นอ่ะเนอะ

สมศักดิ์ – อันนี้ผมมองไม่เห็น แต่ที่มองเห็น คนเป็นเบาหวาน ขานะดำเลย พอเคาะซักประเดี๋ยว เนื้อกลายเป็นเนื้อแดงเลย เรียกเลือดมาเลี้ยงงัย มีลูกหลานเป็นหมอ แต่รักษาไม่หาย มาหายจากเค้า มีคนนึงผมแนะนำไป เวลากินน้ำแข็งกินอะไร มันจะจี๊ดที่สมองเลย ครอบครัวเค้ามีหมอ 14 คน ลูกชายเค้าเป็นผอ.อยู่ศิริราช น้องชายเค้าเป็นหมอฟัน จะบอกให้ถอนฟันให้ บอกไม่ใช่เป็นที่ฟัน มันเป็นที่เส้นประสาท เจ็บก็กินยา กินจนลูกชายที่เป็นผอ.ศิริราชห้ามกิน เค้าบอก ไม่ให้กูกิน กูก็ตายสิ ผมแนะนำไปเคาะ หาย

กรณ์ – แล้วลูกที่เป็นหมอไม่เชื่อหรอ? ในเมื่อมันทำให้พ่อเค้าหาย

สมศักดิ์ – ไม่เชื่อหรอก ไม่สนใจ

กรณ์ – แปลกนะ คือหายแล้วก็แล้วกันไป แต่ไม่เชื่อ โลกาภิวัฒน์..โลกาพินาศ มันจะมีอยู่บทนึงนะ บทสายธารแห่งจิตนิยม

สมศักดิ์ – ใครเข่าเสื่อม ที่ต้องไปเปลี่ยนเข่านะ เรียกมาเลย พอเคาะเสร็จก็เดินได้ปกติ

กรณ์ – มันน่าจะเป็นคอร์สพิเศษมากกว่า อย่างนี้ต้องเอาเรื่องราวมาลงแล้ว

สมศักดิ์ – ไปเอาวีซีดีมาลงก็ได้

กรณ์ – เอามาลงใน “โลกาภิวัฒน์ โลกาพินาศ”

สมศักดิ์ – วันที่ไปถ่าย เค้าก็กลัวว่าหมอจะมีหน้าม้ามา เค้าก็ส่งน้องชายเค้าไปก่อน ปรากฏว่าน้องชายเค้าหาย

ธงชัย – ประเภทความชุ่ยของหมอ ศิริราชเนี่ยแหละ ไปตรวจร่างกาย พอตรวจอุจจาระเห็นมีค่าสูงกว่าเกณฑ์หน่อย หมอก็เลย ตรวจวันอังคาร วันพุธเย็น ไข้ขึ้นหนาวสุดขั้วหัวใจเลย ทนไม่ได้ ก็กลับไปศิริราช เค้าบอกติดเชื้อแล้ว ติดเชื้อในกระแสเลือด อยู่ที่นั่น 7 วัน ปรากฎว่า เชื้อตัวนั้นเป็นเชื้อที่แรงมาก ดื้อยาสุดๆ แล้วเป็นเชื้อที่เกิดขึ้นในโรงพยาบาล เป็นเชื้อโรงเรียนแพทย์ โรงพยาบาลธรรมดายังไม่มีเลยนะ หมอมันประมาท ตอนตรวจร่างกายไม่เตรียมความพร้อมให้ดีพอ และสำคัญ คือไม่ให้เราเตรียมร่างกายให้เพียงพอด้วย หมอคนอื่น เค้าไม่บอกว่าคนนี้ชุ่ยนะ แต่เค้าบอกว่า ถ้าเป็นเค้า เค้าจะให้เตรียมร่างกาย 5-7 วัน กินยาฆ่าเชื้อ ก่อนที่จะมาตรวจ ตอนที่ตรวจ เค้าต้องเอาท่อใส่ไปในทวารหนัก เตรียมทุกอย่างแล้ว กำลังจะสอดท่อ มีโทรศัพท์เข้ามา เค้ารับโทรศัพท์ก่อน คุยเรื่องไม่เป็นเรื่องด้วย คุยตั้งเกือบ 15 นาที

สมศักดิ์ – ไอ่อ้อเค้าไปผ่าซีสต์ที่โรงพยาบาลวิภาวดี หมอบอกให้มาเลย อาจจะเป็นเนื้อร้าย ถ้าให้ดี ตัดทิ้งทั้งนมเลย หมอบอก จองห้องเรียบร้อยแล้ว แต่อ้อเค้าก็ไม่แน่ใจ เค้าก็เลยไปรพ.จุฬา ไปเจออาจารย์หมอ หมอบอกมันมีอะไรที่ไหน ผู้หญิงพอเวลามีประจำเดือน มันก็แข็งอยู่แล้ว เกือบจะโดนตัดไปแล้ว หมอปัจจุบันเราไม่ได้ดูถูกเค้าหรอกนะ แต่เราต้องไปหลายๆที่ ให้เค้าวินิจฉัย อย่างน้อย 3 ที่ หมอเดี๋ยวนี้ก็เหมือนช่างหนะ และสิ่งที่หมอเรียนคือ operate เครื่อง อ่านเครื่องว่าค่าออกมาแบบนี้ คืออะไร เป็น machine operator เค้าไปเชื่อเครื่อง ถามว่า เครื่องมีผิดพลาดมั๊ย? เอาความรู้ทั้งหมดมาพึ่งกับเครื่อง เพราะเค้าถูกครอบงำโดยวัตถุนิยม อย่างหมอที่ไปเรียนอเมริกา ลองเอาเครื่องเยอรมันมา ก็ operate ไม่เป็น พอทำไม่เป็น บอกเครื่องไม่ดี เพราะตอนนี้มันเป็นธุรกิจไปหมด

ธงชัย – ที่ผมเป็นนี้ เหมือนเป็นคนไข้หนักเลยนะ สายระโยงระยางเต็มไปหมด 7 วันไม่หาย ผมต้องออกไปรักษาตัวที่นนทเวชอีก 2 เดือน แล้วเค้าไม่มาเยี่ยมเลยนะ หมอทุกคนรู้หมด หมอนนทเวชเห็นเชื้อนี้ตกใจเลยนะ ต้องเรียกหมอศิริราชที่เก่งเรื่องนี้ไปโดยเฉพาะ เค้าเป็นระดับอาจารย์ เก่งสุดแล้ว แต่เค้าไม่ได้ออกเวร รักษาคนไข้ทั่วไป พอเค้ามาตรวจดู เค้าก็บอกรู้แล้ว แต่เดี๋ยวจะกลับไปดูประวัติของเราที่ศิริราชที่รักษา 7 วันด้วย หมอคนนี้ดีมาก แล้วเค้าก็บอกว่าคุณต้องรักษาด้วยยาตัวนี้ตัวเดียวเท่านั้น ยาสั่งจากนอก ต้องฉีด 7 เข็มๆละ 2300 บาท

สมศักดิ์ – เชื่อพวกนี้มันมีอยู่แล้ว แต่มันยังรักษาไม่ได้

กรณ์ - จริงๆแล้ว มันหลุดมาจากหมอเลยเนอะ

ธงชัย – จากหมอเลย จากความชุ่ย และเราโชคไม่ดีมาเจอเข้า

สมศักดิ์ – อ้อเค้าจะปลูกผัก อย่างตะไคร้ เก็บตำลึงข้างบ้านมาแกงให้เรากิน

กรณ์ – ดีเลย ประหยัดไปเยอะ

สมศักดิ์ – โรคความดันที่ว่ากินยาลดความดัน หมอเค้าจะบอกไม่ให้กิน เพราะยาลดความดันมันจะไปกดประสาทให้งง แล้วก็นอนลูกเดียว ถ้าสูงๆเค้าสามารถเคาะให้เหมือนปกติ ถ้าไปหานะ หยุดกินยาแล้วไปหาเลย จะได้เห็นดำเห็นแดง

กรณ์ – แล้วหมอเค้าบันทึกและเขียนเป็นตำรารึป่าว?

สมศักดิ์ – เค้าพยายามจะเขียน แต่มันไม่ใช่เรื่องของวิชาการหนะ คือเค้าไม่สามารถพูดออกมาเป็นวิชาการได้

กรณ์ – ก็คำพูดของเค้าหนะแหละ ว่าเค้าทำอะไร มาจากสมมติฐานอะไร ให้พูดแบบชาวบ้านเนี่ยแหละ

สมศักดิ์ – ผมยังบอกเลยผมจะแปลเป็นภาษาอังกฤษให้

กรณ์ – เอาสิ แล้วเอามาลงใน “สนามหลวง” มันอยู่ในหมวด “ภูมิปัญญาตะวันออก” ไอ่ “ภูมิปัญญาตะวันตก” เนี่ยมันเป็นวิทยาศาสตร์ มันต้องวิเคราะห์วิจัย มีเครื่องไม้ เครื่องมือ นี่ไม่ต้อง ธรรมชาติล้วนๆเลย

นรินทร์ – แล้วหมออายุเยอะรึยัง? ปกติเค้าทำงานอะไร?

สมศักดิ์ – 68 แต่ยังแข็งแรงนะ สมัยก่อนเค้าเป็นเกษตรกร ตอนนี้เค้าทำแบบนี้อย่างเดียว

นรินทร์ – ที่เราจะไปเที่ยวกันนี่ ชวนเค้าไปได้มั๊ย?

สมศักดิ์ – เค้าไม่ไปหรอก

นรินทร์ – เราอาจจะขอความรู้จากเค้า

สมศักดิ์ – คนที่รู้สึกได้ คือหัวจะโล่งเลย

กรณ์ – แล้วพวกต้อหิน เคาะหายมั๊ย?

สมศักดิ์ – ต้อไม่หาย แต่เค้าบอกว่า พวกไปทำเลสิกหนะ พอมัน expire ประมาณ 10 ปี ก็มีมาหาเค้าเยอะแล้ว อย่าไปทำเลยเลสิก เพราะว่าทำแล้วมันยิงเส้นเลือดฝอยไปตั้งเท่าไหร่ เค้าบอกมันจะตาบอดเอา แต่เค้าจะเคาะให้ คือเอาเลือดมาเลี้ยงตา มีผู้หญิงคนนึงไปหา เค้าก็วิเคราะห์ดู คือใส่เสื้อชั้นในที่เป็นแบบมีโครงเหล็กดันทรง ทำให้เลือดลมเดินไม่สะดวก เพื่อนอีกคนไปโรงพยาบาล หมอทุกคนก็บอกว่าเป็นโรคกระเพาะ บอกมีก้อนเนื้อมั่ง พอมาหาเค้า เค้าก็เคาะไล่ให้ ซึ่งเค้าก็เชื่อว่าคงจะเกี่ยวกับกระเพราะแหละ เพราะว่าลมมันดัน ซักพักนึง เค้าบอกว่าเจอแล้วๆ มันอยู่ตรงนี้ หมอถาม เคยไปทำอะไรมา? เค้าก็บอกไม่มี แต่พอมานึกๆ คิดได้ว่า 20 กว่าปีแล้ว เค้าตกกราบเรือ ไปครูดกับเรือ พอเค้าเคาะตรงนั้น 2-3 ครั้ง พอตรงนั้นหาย ตรงท้องหายเลย มันเป็นต้นเหตุ

อย่างผมประสบกับตัวเอง แต่ไม่เกี่ยวกับหมอนะ ผมเป็นโรคคัน หมอบอกรักษาไม่ได้ ต้องกินยาแก้แพ้ไปตลอดชีวิต เวลามันคันขึ้นมา เกาตัวแดงไปหมด มันอึดอัด ผมเลยต้มน้ำขิงกิน ด้วยความบังเอิญกินแล้ว มันรักษาสะเก็ดเงินได้ น้ำขิงเนี่ยแหละ มันมีคุณสมบัติในการฆ่าแบคทีเรียด้วย คือสะเก็ดเงินไม่ได้เกิดจากภายนอกนะ เกิดจากภายใน คือตับของเรามันไม่สามารถกรองเชื้อตัวนี้ได้ เป็นภูมิแพ้อย่างหนึ่ง พอคันที ก็กินยาแก้แพ้ที ยิ่งกินเบียร์ กินเหล้าไปนะ ขี้นเห่อเลย แต่ผมหายแล้ว ขิงเนี่ยแหละ ผมแนะนำไปหลายคนแล้ว

นรินทร์ – ไมได้หายเพราะกินมังสวิรัติหรอ?

สมศักดิ์ – ไม้ๆๆ คนที่ไม่กินมังสวิรัติหนะแหละที่ผมแนะนำ ตัวที่หนักที่สุดที่ทำให้เป็นคือเบียร์ ไวน์ แล้วก็เหล้า พวกของหมักดองอะไรพวกนี้ ไม่ได้หมายความว่า กินไม่ได้ กินได้ แต่พวกนี้จะทำให้เป็น ถ้ากิน ก็กินให้มันน้อยหน่อย คนที่ผมแนะนำบอก กินยามา 20 กว่าปีไม่หาย พอกินที่ผมแนะนำ หายคันเลย แล้วให้กืนอีกประมาณ 2 เดือน

กรณ์ – สะเก็ดเงินนี่ ผิวมันจะมันเลยใช่มั๊ย?

สมศักดิ์ – ไม่ใช่ ผิวมันจะมัน และแข็งเหมือนผิวตาย แต่มันไม่ลอก หรือลอกแต่ก็ขึ้นมาใหม่ตรงนั้นอีก ผิวตรงนั้นจะแข็งเหมือนเป็นไตๆ

กรณ์ – พอกินขิงปั๊บ มันก็ระบายลม

สมศักดิ์ – มันไปฆ่าแบคทีเรียมั๊ง ผิวที่แห้งนั้นก็หายเลย แต่หมอที่เกษตรที่ผมไปเจอ เค้าเขียนหนังสือเลยนะ เค้าให้ผมไปอ่าน เค้าบอกไม่หาย แต่ผมหาย ผมเป็นอยู่เกือบ 10 ปีมั๊ง ซื้อยาหลอดนิดเดียว ร้อยกว่าบาทๆ

กรณ์ – คิดแล้วทุกวันนี้ โลกทั้งโลกสูญเสียเงินทองไปกับยาฝรั่ง ซึ่งบางทีมันไมได้แก้ที่เหตุของโรคเลยนะ

สมศักดิ์ – แล้วไอ่ยาสารพัดประโยชน์ของผมหนะ เวลาพออายุมาก เล็บเท้ามันจะเป็นเชื้อรา มันจะกินไปจนกุดเลย ใช้แล้วหาย เป็นยาฆ่าเชื้อจากรัสเซีย

นรินทร์ – มันเป็นสเปรย์หรอพี่?

สมศักดิ์ – มันเป็นน้ำ เราก็ใส่ foggy ฉีดเอาสิ

นรินทร์ – เดี๋ยวงวดหน้าเอาทดลองหน่อย

สมศํกดิ์ – ไม่ต้องทดลองหรอก ถ้าจะเอาก็จ่ายเงินผม
เพื่อนบอก เอาไป กูขายให้มึง แต่การที่จะสั่ง raw material ตัวนี้เข้ามา สั่งทีเป็นตู้นึงเลย เกือบ 10 ล้านบาท

กรณ์ – ตู้เดียวเนี่ยอ่ะนะ?

สมศักดิ์ – ตู้เดียวเนี่ยแหละ แล้วเราจะไปสั่งได้งัย ตู้นึง 40กว่าล้านบาท เออ.ถ้ามันขายแค่ 40-50 โลก็ว่าไปอย่าง

นรินทร์ – แล้วพี่เอามาทอลองได้ยังงัย?

สมศักดิ์ – ผมก็ต้องมีวิธีสิ

นรินทร์ – ไว้เรามาลงโฆษณา

สมศักดิ์ – ไม่ต้องโฆษณาเลย ใช้ดีจริงๆ ช่องทางขายเยอะไปหมดเลย

กรณ์ – มันดี แต่ไม่สามารถขายได้ถูกต้องตามกฏหมาย

สมศักดิ์ – ที่สำคัญคือ อย.วิธีการของผมต่อไปก็คือ ผมจะขายในวงการที่ไม่เกี่ยวกับมนุษย์ ไม่ต้องมี อย. ผมจะขายในวงการไม้ ไม้ถ้าตัดเอามาทิ้งเอาไว้ มันจะขึ้นราเลย ผมใช้ตัวนี้ตัวเดียวเท่านั้น สระว่ายน้ำด้วย ตอนนีมีตัวเดียวคือคลอรีน ซึ่งคนได้รับความเสียหายจากคลอรีนเนี่ยแหละ ผมแข็ง ตาแดง ผิวคล้ำง่าย แต่ตัวนี้ไม่เป็น และตัวนี้ใช้ในเครื่องมือแพทย์ ใช้คลอรีนในการล้างเครื่องมือแพทย์ในทุกวันนี้ แต่ตัวนี้ไม่กัด ไม่กัด ไม้ ยาง ปูน เซรามิค

กรณ์ – ส่วนผสมอะไรหละ?

สมศักดิ์ – มันเป็นด่างแบบเข้มข้นชนิดหนึ่ง

กรณ์ – เป็นสารที่สกัดจากธรรมชาติใช่มั๊ย? พวกสังเคราะห์หนะ

สมศักดิ์ – เค้าเรียกว่า “ไบโอเคมีคอล” ตรงไหนมีเชื้อรา ผมกำจัดหมดแหละ

กรณ์ – อย่างนี้น่าจะเผยแพร่นะ ต้องอาศัย direct sale

สมศักดิ์ – เชื้อราตรงขอบตู้เย็นที่ดำๆหนะ ผมไปหยอดไว้ เดี๋ยวก็หาย ตามห้องน้ำ ตามซอกประตู

กรณ์ – ไปขัดแล้วมันก็หายไปเลยใช่มั๊ย? แล้วมันจะไม่เป็นอีก?

สมศักดิ์ – เป็นสิ แต่มันฆ่าตรงนั้นก่อน

ธงชัย – พี่กรณ์มีรูปของ “แก่งกึ๊ด”มั๊ย? ที่เป็นน้ำพุ่งออกมาจากใต้ดินนะ

กรณ์ – มี ก็ที่ลงนั่นงัย ในหน้ารวมประวัติความเป็นมาของเมืองกึ๊ด มีแก่งกี๋ด แท่นดอกไม้ เวปนั้นเค้าทำวิจัยรวมเรื่องพวกนี้ไว้

ธงชัย – ตอนนี้อยู่ใต้น้ำแล้วใช่มั๊ย?

กรณ์ – ตอนนี้หรอ..ยังหนิ

ธงชัย – ที่เค้าสร้างเขื่อนใต้น้ำ

นรินทร์ – ตกลงสร้างแล้วหรอ?

กรณ์ – ยังไม่สร้างหนิ นั่นมันเขื่อนแม่งัด

ธงชัย – ถ้าสร้างแม่ตะมานก็ต้องอยู่ใต้น้ำด้วย

กรณ์ – เออ...แต่ตอนนี้ยัง โครงการนี้หลายสิบปี

สมศักดิ์ – พวกแม่กวง แม่งัดใช่มั๊ย?

นรินทร์ – แล้วเค้าไม่ทำแก่งกึ๊ดเป็นแหล่งท่องเที่ยวหรอ?

กรณ์ – เป็นแล้วงัย ลองไปเปิดเหอะ ในเวปไซต์มี

ธงชัย – ตอนสมัยผมไป สวยมาก แต่ตอนนั้นโอกาสเข้าไปน้อย เพราะมันต้องบุกป่าฝ่าดงเข้าไป เดี๋ยวนี้จะเปลี่ยนไปมากรึป่าว?

เอ๋ – พี่ไปครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่คะ?

ธงชัย – ไม่ได้ไปเลย

นรินทร์ – ประมาณปี 23-24

สมศักดิ์ – ไอ่มลหายไปเลยนะ?

กรณ์ – ยังอยู่ ติดต่อไม่ได้

สมศักดิ์ – วิมลนามสกุลอะไรนะ?

กรณ์ – ศกมณี ที่จำแม่น เพราะไปถามบุญเลิศมา เวป “สนามหลวง” ก็อยากทำเพื่อต่อยอดสิ่งที่เราทำตอนนั้น

H O M E

Create Date : 17 สิงหาคม 2551

Last Update : 17 สิงหาคม 2551 1:53:01 น.

2 comments

Counter : 2464 Pageviews.

เข้ามานั่งฟังอย่างตั้งใจ ขอบคุณที่นำมาฝาก

เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้น จ๊ะ

โดย: บ้าได้ถ้วย

วันที่: 17 สิงหาคม 2551 เวลา:7:02:06 น.

สาส์นแด่ ฯพณฯ ท่าน ส.ส. ภาคอีสานและรัฐบาลพรรคพลังประชาชน
มีความปรารถนาอย่างยิ่งที่จะให้ ส.ส.ภาคอีสานช่วยกันชักชวนนักธุรกิจในไทย/ต่างประเทศมาลงทุนหรือช่วยกันผลักดัน ให้รัฐบาลเกิดโครงการสร้างอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ในภาคอีสานตอนบนและตอนล่างครับ
จุดประสงค์เพื่อจะได้สร้างงาน สร้างคนให้กับพี่น้องคนอีสานและดึงคนภาคอีสานบ้านเฮาไม่ให้ไปทำงานในกรุงเทพและต่างแดน ทั้งยังเป็นการเสริมสภาพคล่อง กระจายรายได้ให้กับคนภาคอีสานบ้านเฮา พร้อมกันนี้ยังเป็นการส่งเสริมครอบครับให้อบอุ่น กล่าวคือ สมาชิกในครอบครัวอยู่พร้อมหน้ากัน ไม่มีคนใดคนหนึ่งพลัดพรากจากกันไปขายแรงในกรุงเทพฯ/ต่างแดนไกลโพ้น ทิ้งลูกเล็กเด็กแดงไว้กับคนแก่คนเฒ่าเลี้ยงหลาน เหลนไปตามลำพัง ภาพเก่าๆ สมัย 10 ปีก่อน คนแก่คนเฒ่าเลี้ยงหลาน เหลน เด็กเล็กๆอยู่ที่บ้านโทรมๆ พ่อกับแม่ไปขายแรงเลี้ยงชีพในกรุงเทพ/ต่างแดน โดยให้เหตุผลว่า “บ้านเฮาบ่มีงานเฮ็ด เฮาต้องออกไปรับจ้างเจ๊กเขา เอาเงินมาเลี้ยงลูก ส่งลูกเฮาเรียนสูงๆ”ภาพเก่าๆ เหตุผลเดิมๆ สมัย 10 ปีก่อน เป็นเช่นไรทุกวันนี้ยังเป็นเช่นนั้นครับ ในอนาคตอีก 10 ปีข้างหน้าคาดว่าเป็นเช่นเดิมอีก
ต้นเหตุมาจาก ส.ส. ภาคอีสานไม่มีพัฒนาการด้านมันสมอง ไม่มีความคิดริเริ่มสร้างงาน สร้างคน ในแถบภูมิภาคอีสานอันกันดารแห่งนี้ วันๆ มั่วแต่สอพลอนาย พลัดกันเลียริดสีดวงทวารให้นาย มั่วแต่เปล่งวาจาว่า “ได้ครับพี่ ดีครับนาย สบายครับผม เหมาะสมครับท่าน” ไปไหนมาไหนติดแต่ปลอกคอ ไร้จิตสำนึกต่อคะแนนเสียงของประชาชน ทั้งๆ ที่ตัวเองเป็น ส.ส. ได้เพราะประชาชนเลือกและเขาเลือกให้มาเป็นปากเสียงให้ ไม่ได้เลือกให้ไปเลียริดสีดวงทวารใครคนใดคนหนึ่ง นึกแล้วเสียดายคะแนนเสียงจัง
รัฐบาลพรรคพลังประชาชนหรือไทยรักไทยเช่นกัน น้อยนักที่จะคิดนโยบายสร้างงาน สร้างคน ให้กับคนแถบภูมิภาคอีสาน หมดจิตสำนึกต่อคะแนนเสียงของคนภาคอีสาน ทั้งๆที่ฐานเสียงจริงๆของพรรคพลังประชาชนหรือไทยรักไทยอยู่ที่ภาคอีสาน
ปรารถนายิ่งนัก ที่จะให้รัฐบาลพรรคพลังประชาชนมีจิตสำนึกต่อฐานเสียงจริงๆของท่าน คือ ขอวานละครับ อยากให้รัฐลงทุนเอง/ชักชวนนักลงทุนในไทยและต่างประเทศมาลงทุนทำอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ในภาคอีสาน ทั้งตอนบนทั้งตอนล่าง เพื่อให้พวกเขาเหล่านี้มีงานทำ มีรายได้เลี้ยงชีพและอยู่กับครอบครัว ไม่รำเค็ญเหมือนแต่ก่อน.

จาก.....คนบ้านเดียวกัน

โดย: พลาย IP: 202.28.52.3 วันที่: 30 ตุลาคม 2551 เวลา:16:33:33 น.