BlogGang.com : : สามปอยหลวง : ปางหลัง : เพชรน้ำค้าง

ปางหลัง : เพชรน้ำค้าง

เรื่อง : ปางหลัง
ผู้ขียน : เพชรน้ำค้าง
สำนักพิมพ์ : ศิลปาบรรณาคาร
ปีที่พิมพ์ : 2535
สองเล่มจบ

เห็นชื่อ ปางหลัง ครั้งแรก ทำให้อดไปนึกถึงนวนิยายแนวภพชาติ ย้อนยุค หรือไม่ก็เป็นการเดินทางข้ามกาลเวลา อย่างนวนิยายในแนวนี้หลายเรื่อง แต่เมื่อดูจากชื่อผู้เขียน เพชรน้ำค้าง หรือ ม.มธุการี แล้ว ก็คิดว่า น่าจะมีอะไรที่ซ่อนอยู่ในชื่อเรื่อง ชวนฝัน เรื่องนี้ไม่น้อยเลยทีเดียว

และก็พบว่า ปางหลัง เป็นทั้งนวนิยายรัก คอมเมดีหรรษา ที่ผสมผสาน เรื่องราวความเชื่อเกี่ยวกับชาติภพของตัวละคร และยังโยงไปยังประวัติศาสตร์สมัยสงครามโลก ที่มีฮิตเลอร์ มาเกี่ยวข้องอีกด้วย!
++++++++++++++++++
เมธาวรวินท์ ราชเรืองระบือฤทธิ์ เป็นชายหนุ่มผู้มีชาติตระกูลเก่าแก่ จากจังหวัดเชียงใหม่ คนในครอบครัวของเขา ค่อนข้างยึดมั่นกับขนบธรรมเนียม ประเพณีความเชื่อของตัวเอง และด้วยความเป็นครอบครัวใหญ่ เมื่อนพดล น้องชายของพ่อเมธาวรวินท์ เกิดไปแต่งงานกับสตรีสาวต่างชาติ จึงถูกขับออกจากกองมรดก แม้ว่า ภายหลัง เขาจะหย่าขาดจากภรรยา และเดินทางกลับมาทำงานเป็นนักข่าวอยู่เมืองไทย ก็ยังถือว่าเป็นแกะดำของครอบครัวอยู่ดี

เมธาวรวินท์ เองก็เช่นกัน เขาเป็นลูกคนสุดท้องในจำนวนห้าคน ของ บดีวรพันธ์ และ กนกนัครา เมื่อไปเรียนต่อที่เยอรมัน ก็เริ่มต้นแหกคอกครั้งแรกด้วยการเลือกเรียนวิชา นักสืบ! และจากนั้น ก็ยังแอบคบหากับ สาวต่างชาติ ที่เป็นชาวยิว ชื่อ วีร่า โดยไม่ได้บอกความจริงให้กับคนที่บ้านรับรู้

เมื่อชายหนุ่มกลับมาเมืองไทย เขาจึงปฏิเสธที่จะดำเนินธุรกิจของครอบครัว แต่ต้องการเปิดสำนักงานนักสืบ ขึ้นเอง จึงไปอาศัยอยู่กับ เวทย์ เพื่อนสนิท ที่เรียนจบวิศวะมา แต่ด้วยนิสัยเจ้าระเบียบรักความสะอาด ทำให้ เขากับเวทย์ ซึ่งเป็นหนุ่มเจ้าสำราญ และชอบจัดปาร์ตี้ขึ้นที่ห้องทุกวัน ทำให้ เมธาฯ ทนอยู่ด้วยไม่ได้

ในที่สุด เขาจึงตัดสินใจ ประกาศรับสมัคร หารูมเมท เพศหญิง ที่คิดว่า น่าจะมีความเป็นระเบียบเรียบร้อย พอ ๆกับนิสัยของเขา โดยไม่คิดว่า รูมเมทสาว ที่เขาตกปากรับหล่อนเข้ามาอาศัยอยู่ร่วมด้วยก็คือ สาวน้อย อุรัจฉทา อทินนาทานา ที่มีนิสัยเหมือนผู้ชายทุกอย่าง รวมถึงความซกมกและทิ้งข้าวของเรี่ยราดอีกต่างหาก!
++++++++++++++++++++
แอ้หรือ อุรัจฉทา อาศัยอยู่กับ เนตรแก้ว เพื่อนสาว แต่ด้วยนิสัยต่างกัน ทำให้หล่อนคิดว่า น่าจะหารูมเมทผู้ชายสักคน อยู่ด้วย น่าจะมีนิสัยคล้ายๆกับหล่อนเสียมากกว่า เพราะเนตรแก้ว นิสัยเจ้าระเบียบจุกจิก ขี้บ่นเสียเหลือเกิน แต่กลายเป็นว่า ผู้ชายที่เป็นรูมแมท คนนี้ กลับนิสัยเจ้าระเบียบเสียยิ่งกว่า เนตรแก้วอีก!

แต่เมื่อ ต่างก็ตัดสินใจลงเรือลำเดียวกันแล้ว ก็จำต้องฝืนทนอยู่ด้วยกันไปก่อน เพื่อไม่ให้เสียฟอร์มที่ ย้ายออกมาจากหอพักของเพื่อน ในระหว่างนั้นเอง ที่ทำให้เขากับแอ้ มีโอกาสได้เห็นด้านดีของกันและกันด้วย ไม่ว่าจะเป็นนิสัยใจคอที่เอื้อเฟื้อ เห็นใจ กัน จนเมธาวรวินท์ คิดว่า ความรู้สึกเช่นนั้น มันคือ ความสัมพันธ์ของความเป็นเพื่อน ไม่ใช่คนรัก!
++++++++++++++++++++
ในเวลาเดียวกัน แอ้ ซึ่งจบโบราณคดี และกำลังหางานทำอยู่ ก็มีโอกาสรู้จักกับ มิสเตอร์โดโนแวน ชายชาวอังกฤษ ผู้เกษียณมาใช้ชีวิตอย่างสมถะที่เมืองไทย เขามีความสนใจเรื่องชาติภพ และการเกิดใหม่ และกำลังเขียนหนังสือเกี่ยวกับ ความมหัศจรรย์ของชีวิต ทำให้หล่อนมาช่วยเขาพิมพ์ตำราเหล่านี้ ด้วยความสนิทสนม

“เราอาจรู้ชาติก่อนของเราจากความฝัน เพราะแท้จริง ความฝันไม่ใช่อะไรอื่นนอกจากโรงเก็บความทรงจำของเราจากอดีต บ่อยครั้งที่มันมาในรูปของความฝัน... ความฝันไม่ใช่สิ่งที่ควรจะมองผ่าน มันเป็นความจริง ตามแบบฟอร์มของมัน ในทุกความฝันที่เหมือนหนังยาว และตัวเรามีบทบาทในนั้น บางทีเป็นหญิง บางทีเป็นชาย นั่นคือชีวิตของเราที่เคยผ่านมาแล้วหลายชาติ เพียงแต่เราไม่ยอมจดจำความฝันของเราเท่านั้นเอง และปล่อยให้มันผ่านไปจากความสนใจอย่างน่าเสียดาย”

และอุรัจฉทา เองก็ฝันประหลาดเกิดขึ้นบ่อยครั้ง เหมือนว่าหล่อนเป็นผู้หญิงในอีกยุคสมัยหนึ่ง ท่ามกลางเหตุการณ์สงคราม และมีชื่อว่าอีวา!

เช่นเดียวกับ ที่ เมธาวรวินท์ ก็มีความรู้สึกประหลาด เกี่ยวกับการได้อ่านประวัติของฮิตเลอร์ เขาเองก็ฝันประหลาดเช่นเดียวกัน เหมือนกับว่าได้เข้าไปอยู่ในเหตุการณ์ในสมัยสงครามโลก และรับรู้ถึงด้านมุมต่างๆของผู้นำเผด็จการคนนั้น โดยมี มิสเตอร์โดโนแวน คอยให้คำปรึกษา
+++++++++++++++++++++
ในเวลาต่อมา วีร่า คนรักของ เมธาวรวินท์ ก็ติดต่อมา เพื่อว่าจ้างให้เขาทำการสืบหา นายพลฮอฟฟ์มาน อดีตมือขวาของฮิตเลอร์ ที่หนีออกนอกประเทศ และต่อมาก็มีสายข่าวรายงานว่า นายพลผู้นั้น ได้มากบดานอยู่ที่เมืองไทย!

นี่คือภารกิจแรกของงานนักสืบของเขา ด้วยค่าจ้างนับเจ็ดหลัก ทำให้ เมธาวรวินท์ ไม่อาจปฏิเสธ เขาได้ข้อมูลจาก อานพดลซึ่ง เป็นนักข่าว จนพบว่า มีชายสูงสัย ชาวเยอรมัน ท่าทางแปลกประหลาด อาศัยอยู่ในอพาร์ทเมนต์แห่งหนึ่ง และนั่นเองที่ทำให้ เมธาวรวินท์ ต้องจับมือกับ แอ้ เพื่อจ้างให้หล่อนเป็นผู้ช่วยนักสืบ เข้าไปสืบหาเบาะแส ของ ชายเยอรมันผู้นั้น

เรื่องราวอลวนอลเวง ระหว่างสองหนุ่มสาว ที่มีเรื่องราวความฝัน แต่ปางหลังเข้ามาเกี่ยวข้อง และการสืบหา นายพลฮอฟแมนน์ เต็มไปด้วยเรื่องราว ที่พาผู้อ่านให้ ซึมลึกไปกับการปรับตัวและความเข้าใจระหว่างกัน จากความไม่ชอบหน้า ไม่ถูกชะตาในตอนแรกของ เมธาฯ และอุรัจฉทา เป็นการเรียนรู้ตัวตนของแต่ละฝ่าย แม้ว่าต่างจะไม่ยอมรับว่า มันคือความรัก เป็นเพียงมิตรภาพของคำว่าเพื่อนสนิทเท่านั้น

ตราบจนการมาถึง ของ วีร่า นั่นเอง ที่ทำให้ เมธาวรวินท์ รู้หัวใจของตัวเอง!
+++++++++++++++++++++
วีร่าได้เปิดเผยตัวตนแท้จริงของหล่อนออกมา หล่อนหึงหวงเขากับ อุรัจฉทา ในขณะที่แอ้เองก็เป็นฝ่ายยอมถอยห่างออกมาเสียเอง ทว่า เมธาวรวินท์ กลับรู้สึกว่า เขาไม่ต้องการให้เป็นเช่นนั้น เขาต้องการให้หล่อนเป็นรูมเมทของเขาเหมือนเดิม...

มิตรภาพบริสุทธิ์ระหว่างเขากับแอ้ เป็นเรื่องระหว่างเพื่อนกับเพื่อน เป็นสิ่งสวยงาม ไม่ใช่สิ่งที่เขาจะต้องไปโพนทะนาให้ใครเชื่อหรือฟัง เขาบอกวีร่า เพราะคิดว่า วีร่าเป็นใครบางคนในชีวิตของเขา เป็นคนที่เขาแชร์ชีวิตด้วยในวันหน้า แต่วีร่ากลับไม่เชื่อ

ความสำคัญของวีร่าลดระดับไปในนาทีนี้ เมื่อเขามองเห็นหล่อนในแง่มุมใหม่ มุมนั้นเขาไม่เคยมอง เพราะไม่เคยมีเหตุการณ์นี้ขึ้น มันเป็นมุมที่เว้าแหว่ง ไม่สวยงาม เป็นมุมที่เขาไม่อาจยอมรับ

วีร่าพยายามเร่งรัดให้เขาแต่งงาน เปลี่ยนศาสนาไปอยู่กับหล่อนที่เยอรมัน และเมื่อถึงจุดที่เขาต้องสูญเสีย อุรัจฉทา ไป เมธาวรวินท์ ก็รู้สึกว่า หัวใจของเขา ไม่เหมือนเดิมเสียแล้ว
+++++++++++++++++++++
เรื่องราวในนวนิยาย “ปางหลัง” อาจจะผสมผสานทั้ง แนวคิดเรื่องภพชาติ ว่านางเอกคือ อีวา กลับชาติมาเกิดหรือไม่ และพระเอกคือฮิตเลอร์ในอดีตชาติ หรือเปล่า ซึ่งอาจจะไม่ได้เป็นข้อสรุปที่ชัดเจน รวมถึงพลอตการสืบหา ตัวนายพลเยอรมัน มือขวาของนายพลฮิตเลอร์คนนั้น ก็อาจจะเป็นเพียง ปมเล็กๆปมหนึ่ง ในเรื่องราวของนวนิยายรักเรื่องนี้

เมธาลุกไปเปิดหน้าต่าง อากาศยามเช้ากระจายตัวเข้ามาพร้อมกับกลิ่นหอมอ่อนของพันธุ์ไม้ดอกจากเทอเรซ พระอาทิตย์ดวงเก่าเริ่มฉายแสงให้กับวันใหม่ ชีวิตใหม่ ลมหายใจใหม่ๆ เมื่อวันวานมันตายไปแล้ว และเป็นแค่บทเรียนบทใหม่สำหรับการเรียนรู้ สิ่งที่ผ่านมาอันเป็นความผิดพลาดนานัปการ เป็นบทเรียนสำหรับคนรุ่นหลัง... เพื่อว่า มันจะไม่เกิดเหตุการณ์ชนิดนั้นขึ้นมาอีก

สำหรับในความคิดของผมแล้ว แก่นหลักสำคัญของ ปางหลัง ก็คือการได้อยู่กับปัจจุบันขณะ และล่วงรู้ถึงความรู้สึกที่แท้จริงของหัวใจ ดังเช่นที่ เมธาวรวินท์ และ อุรัจฉทา ได้ค้นพบในตอนท้ายของเรื่องนี้

มีความผูกพันที่นี่... กับหลายฝ่าย หลายคน มันอาจเนื่องมาแต่ปางก่อน สิ่งนั้นอยู่นอกเหนือความสามารถของเขาที่จะรู้ได้ เขารู้เพียงว่า ก้าวใหม่ที่จะก้าวไปด้วยกัน เป็นก้าวแห่งความรัก... ความเข้าใจ และการให้อภัยซึ่งกันและกัน มันจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีเพื่อการลงท้ายที่ดี เพื่อนำไปสู่การเริ่มต้นใหม่ๆ ที่ดีกว่าเดิม บนเส้นทางสายไม่รู้จบแห่งนี้ มันอาจเจือไว้ด้วยเสียหัวเราะและน้ำตาแห่งความขมขื่นทุกข์ทรมาน แต่ปราศจากความมืด เราก็ไม่อาจเรียนรู้จักความสว่าง ปราศจากความทุกข์ก็จะไม่มีความรักและความกรุณา
สำหรับครั้งนี้... เขาปรารถนาจะให้มันเป็นการลงท้ายที่ดีที่สุดสำหรับทุกคน...

Create Date : 10 มีนาคม 2567

Last Update : 10 มีนาคม 2567 9:56:49 น.

2 comments

Counter : 634 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณtanjira, คุณhaiku, คุณnewyorknurse

โดย: tanjira

วันที่: 10 มีนาคม 2567 เวลา:17:17:52 น.

คุณ tanjira : ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันครับ

โดย: สามปอยหลวง

วันที่: 11 มีนาคม 2567 เวลา:9:45:43 น.