ผมรู้จัก ผญ คนหนึ่งเธอยังเรียนหนังสืออยู่ ส่วนผมทำงานแล้ว อายุห่างกัน 3 ปีคับ

เธอเรียน ม.5 ส่วนผมเป็นนายสิบ เจอกันตอนผมได้ไปลงพื้นที่ ที่บ้านเขา เราคุยกันแค่สองอาทิตย์ และก็คบกัน (เร็วไหม?)

ส่วนตัวเป็นคนที่แบบ มีแฟนก็อยากจะพาไปนั้นไปนี่ กินข้าวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน ซื้อของให้กัน คือชอบโมเมนต์แบบนี้คับมันดูเหมือนแฟนกันดี

ทำให้ทุกครั้งที่ผมไม่ว่าจะเข้าเวร หรือออกเวรแล้ว ก็จะซื้อขนมบ้าง นม แซนวิชบ้าง ติดไม้ติดมือไปฝากเขา

แต่ไอ่ปัญหาเจ้ากรรมก็คือ ทุกครั้งที่จะเอาไปให้หรือนัดเจอกันหรือไม่ว่าจะคุยกัน เธอจะไม่ค่อยเห็นด้วยกับการกระทำของผมสักเท่าไหร่

เพราะเหตุที่ว่า อำเภอที่ผมและแฟนผมอยู่ มันเป็นสังคมเล็ก แฟนผมเกิดที่นี้ แต่ผมคนที่อื่น ผมก็เข้าใจดี

ครั้งหนึ่ง แฟนเคยบอกว่าเบื่อที่ต้องถูกคนอื่นมองไม่ดี เพราะชาวบ้านเขาชอบนินทากัน แต่ผมก็คิดว่าเราก็ไม่ใช่คนไม่ดีอะไรขนาดนั้นทำงานก็ทำแล้วไม่น่าจะดูผิดนะ แต่สุดท้ายก็เข้าใจเขาและสังคมของเธอ เลยจำใจ ยกเลิกโมเมนต์ที่ฝันไว้ อดเลยคับ 

ด้วยความที่เธอเป็นเด็ก ผมก็รู้ดีแต่ยังดื้อดึงรัก ทั้งๆที่รู้ว่าผลจะเป็นไง เธอชอบเอารูปเสื้อผ้าบ้างร้องเท้าบ้างของที่เธออยากได้

มาให้ผมดูผมก็ดูๆ ในความคิดผมคือ(อยากได้ใช่ไหม?) ก็เคยซื้อ กางเกงให้ตัวนึงนะ เสื้อตัวนึง ตอนนี้เหมือนเธอจะให้มาดูรองเท้าผมก็ดูๆ ก็ไม่ได้ตกลงอะไร ช่วงนี้เธอก็เก็บเงินจะซื้อโทรศัพท์ใหม่ผมก็เห็นด้วยเพราะรุ่นที่ใช้อยู่มันเสียแล้ว แต่ประเด็นคือเรื่องราคาด้วยความที่เธอยังเรียนส่วนผมทำงาน มีหรือจะให้เขาจ่ายฝ่ายเดียว T T ผช ไม่ออกเงินดูหน้าเกลียดไหมเนี่ย สุดท้ายเรื่องโทรศัพท์ก็ยังอยู่ในช่วงเก็บเงิน

จนวันนี้ความชัดเจนเรื่องความรักมันก็ไม่ค่อยมี เวลาบอกคิดถึงเธอก็หราา ใช่หรา บอกรักเธอก็ใช่เค้าหรอออ อีกสองวันจะได้เจอละนะ เธอก็ ไม่อ่ะไม่อยากเจอ เบื่อๆ ...... คือเข้าใจคับว่าพูดเล่น แต่บางครั้งผมก็ไม่มีเวลามานั่งเล่นด้วยตลอด ผมต้องทำงานคิดถึงคือคิดถึงจริงๆ รักคือรักจริงๆ แต่รู้สึกเหมือนเขาเอาคำเหล่านี้ไปเตะเล่น เคยถามนะรักมากไหม รักจริงๆ หรอ ก็อย่างที่รู้กัน รักมาก รักจริงๆค่ะ 

ความคิดผมตอนนี้ผมต้องซื้อของให้ก่อนไหม ถึงจะได้ยินคำว่ารักจากปากเธอ จากใจเธอจริงๆ เพราะทุกครั้งที่ซื้อให้เธอก็จะมีความสุขกับมัน รักตัวนะรักมาก และแล้วปัญหาก็เกิดขึ้นเมื่อเธอเอารูปรองเท้าคอนเวิสมาให้ดูและบอกว่า ถ้าซื้อให้จะหอมแก้มสิบที (เข้าใจครับว่าหยอกเล่น) แต่ด้วยกรรเก่าที่ทำกันมาผมก็พยายามคิดว่าคงหยอกเล่น แต่สุดท้ายก็คิดมากอยู่ดี ก็ถามต่อว่าถ้าไม่ซื้อให้หล่ะ ก็ไม่หอม .... เอ้า ไม่อยากคิดมากนะแต่ที่ผ่านมาเหมือนจะเป็นอย่างงั้นจริงๆ จนเราทะเลาะกัน และก็มีประโยคหนึ่ง ที่ว่า หนูไม่ใช่อะไรมากเป็นคนรักแฟนแบบชิวๆ ไม่ต้องมาตามใจหนู อยากได้จะเก็บตังเองไม่ได้บอกว่าจะให้ซื้อให้ บลาๆ ยาวไป 

ผมก็เลยสงสัยตอนนี้สิ่งที่ผมคิดคือ เขาเป็นเด็กยังคงมีความสุขกับชีวิตตอนนี้(ชิวๆ) อยากได้นั้นได้นี่ตามประสาเด็ก ยังคงไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมทำให้ และให้ความสำคัญใช่ไหมคับ? สุดท้ายนี่ ช่วยบอกหน่อยครับ ว่าคำว่าคบแบบสบายๆไม่อะไรมาก ชิวๆ คือคำพูดของคนที่มีความสุขในปัจจุบันอยู่แล้วแต่หาแฟนมาเพื่ออุดรอยรั่วในคำว่าเหงา ใช่ไหมครับ???