ตอนนี้เรากับแฟนคบกันมาเกือบปี แล้วเค้าค่อนข้างมีปัญหาด้านการเงิน คือมีหนี้ที่ต้องชำระต่อเดือน มากกว่ารายได้ต่อเดือน

จึงอยากแก้ปัญหาโดยการไปเรียนและสอบ License เพื่อให้ได้เงินเดือนเยอะขึ้น ซึ่งต้องอ่านหนังสือและต้องใช้เงินประมาณ1ล้านบาท

แต่เค้าไม่มีเงิน เราจึงให้เงิน1ล้านบาท ซึ่งเป็นเงินเก็บทั้งหมดที่เรามี  และก็ไม่ได้บอกใคร เพราะเราคิดว่าอยากช่วยเหลือแฟน ในวันที่เค้าลำบาก

เพื่ออนาคตของเค้าเอง

แต่แล้ว ความเครียดจากการอ่านหนังสือ ก็ทำให้เค้าเปลี่ยนไป

เค้าเริ่มหงุดหงิดบ่อยและใช้คำหยาบคายด่าเรา ซึ่งเราค่อนข้างรับไม่ได้ เพราะปกติเราไม่ใช้คำหยาบคาย ยิ่งกับคนรักยิ่งไม่โอเค

เราเคยขอร้องไปแล้วหลายครั้ง เค้าก็ยังไม่ต้องการปรับปรุงตัวใดๆ กลับจะโทษว่าเป็นความผิดของเราทุกอย่างไป

แล้วถ้าเรางอล เค้าก็จะพูดว่า เราเป็นตัวถ่วงเค้า ทำให้เค้าอ่านหนังสือไม่ได้

เรามีหน้าที่เข้าใจเค้า ดูแลเค้าทุกเรื่อง ดูแลเรื่องซื้อตั๋วเครื่องบิน ดูแลเรื่องวีซ่า ขับรถไปรับไปส่งเค้า ล้างรถ เก็บขยะที่เค้าทิ้ง

รองรับอารมเค้าและไม่มีสิทธิบ่นใดๆ เพราะถ้าบ่น เราก็จะเป็นตัวถ่วงเค้า ทำให้เค้าอ่านหนังสือไม่ได้

เราไม่รู้ว่าเรางี่เง่ารึเปล่าที่คิดแบบนี้

เรารู้สึกว่า สงสารตัวเอง กับสิ่งที่ต้องเจอ ต้องยอมเค้าทุกอย่าง อะไรที่เราไม่ชอบ ที่ขอร้องให้เปลี่ยน เค้าก็ทำเหมือนเดิม

ความประทับใจในผู้ชายคนนี้ที่เรารัก ค่อยๆหายไป เค้าเป็นคนที่มีความตั้งใจ มีความคิด ไม่ยอมแพ้ มันเป็นสิ่งที่เราชอบ

แต่ตอนนี้ เค้าแบบ อ้วนมาก แล้วยังกินเยอะ กินน้ำหวาน กินขนม บอกว่าลดน้ำหนักแต่ผ่านมาสามเดือนน้ำหนักมีแต่ขึ้น คลอเลสเตอรอลสูงปรี้ด

อ่านหนังสือโอเค สลับกับนอน สลับกับเล่นเฟส แต่ไม่คุยกับแฟนเลย เพราะเสียเวลา

การรู้สึกน้อยใจอะไรพวกนี้ ในช่วงเวลาเครียดๆของเค้า มันผิดมั้ยคะ?

แต่มันก็รู้สึกจริงๆ บางทีก็แค่อยากให้เค้าแบ่งเวลาให้เป็น มีเวลาให้แฟนแค่ 5 นาที ก่อนนอนก็พอ 

อยากให้เค้ายอมรับในข้อเสียของตัวเอง เลิกอ้างเลิกแก้ตัว ตั้งใจที่จะปรับปรุง เพื่อไม่ทำให้คนรักเสียใจ

ที่อยากได้ก็มีแค่นั้นแหละ ต้องการกำลังใจอย่างแรงค่ะ