Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2559
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
10 พฤศจิกายน 2559
 
All Blogs
 

เลยต้องเปลี่ยนใจตัวเอง



  เราอยากจะแชร์ประสบการณ์ (มันคือการระบายซะมากกว่า) ความรักที่มันจบไปแล้ว เผื่อมันจะสามารถเป็นข้อคิดให้ใครหลายๆ คนได้


เรื่องของเรามีอยู่ว่าเราคบกับแฟนมาตั้งแต่ม.5 เทอม 2 ซึ่งเป็นการเจอกันโดยบังเอิญและความสัมพันธ์ก็พัฒนาอย่างรวดเร็ว แรกๆ ก็หวานชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้เลยคะ ทั้งตัวของเค้าเองและเรา  เราเป็นเด็กเรียนสายสามัญแต่เค้าเป็นเด็กเรียนช่าง เค้าเป็นคนติดเพื่อนมาก เพื่อนมีปัญหาอะไรก็แค่ให้เอ่ยปากบอกเค้าก็ไปเร็วกว่า 4G ต่อให้ใครห้ามยังไงก็ไม่เคยจะฟัง พอเวลาผ่านไปเราคบกันได้ประมาณ 6 เดือน มีผู้หญิงคนนึงแอดเฟซบุ๊คเรามา เราเลยเข้าไปดูเพราะเราจะไม่รับแอดคนที่ไม่รู้จัก กลับเจอว่ารูปปกเฟซบุ๊คน้องคนนั้นเป็นรูปแฟนเรา ตอนนั้นความรู้สึกแรกคือ แบบหัวเสียมาก โทรไปด่าแฟนเลยคะ นางก็บอกว่าน้องเค้าชอบนางเฉยๆ ว่าจะบอกแล้วแต่กลัวเราไม่สบายใจ เราก็อือ ๆ ช่างมันเถอะ ใกล้จะสอบแล้วไม่อยากเครียด แต่เราก็เล่าเรื่องนี้ให้ญาติสนิทกันฟัง ผ่านไปสองวัน ญาติโทรมาบอกว่าเรียนพิเศษเสร็จเข้าไปหาเค้าที่บ้านหน่อย ใจเราก็คิดแล้วว่ามีอะไรแน่ ๆ เลย แต่ก็คุยอะไรกันไม่ได้มากเพราะเรียนพิเศษอยู่  พอกลับไปถึงบ้านก็ขับรถไปหาญาติที่บ้าน  เค้าก็บอกแฟนเราอะมีกิ๊กนะ เราก็เลยโทรไปหาแฟน นางบอกว่าไม่มีแล้วก็หัวเราะ ตอนนั้นเราสติแตกมากเลย ถ้าแฟนอยู่ใกล้ๆ คงกระโดดเตะยอดหน้ามันแน่ๆ  เราเลยทักไปหาเด็กผู้หญิงคนนั้น น้องเค้าบอกว่าน้องเค้าไม่ยอมเลิกกับแฟนเรา ยังไงก็จะเอาผู้ชายคนนี้ เราเลยโทรหาทั้งแฟนแล้วก็เด็กคนนั้น แล้วถามว่าตกลงจะเอายังไง แฟนเราบอกว่าไม่มันจะไม่เลิกกับเรา แล้วเราก็บอกว่า เลือกมาซะ มันก็บอกว่ามันเลือกเรา น้องเค้าก็เปิดศึกเลยจ้า ด่าทั้งเราด่าทั้งแฟน ญาติเราอายุเยอะกว่าเรา 3 ปี โดนเด็กม.2 ด่าซะถึงพ่อแม่ ถึงขั้นเกือบมีเรื่องมีราว น้องเค้าเลยบอกว่าจบก็ได้ หลังจากเคลียร์เรื่องนี้จบ แฟนเราก็โดนชุดใหญ่เลยคะ หลังจากนั้นหมดเลยความเชื่อใจคน ๆ นี้ แต่ยังคบต่อ เพราะรัก 
               แฟนเราเป็นพวกวัยรุ่นที่เล่นของไม่ดีซึ่งอันนี้เรารู้ดี (แต่ไม่ถึงกับเสพยานะ) และก็คิดว่าเราสามารถเปลี่นคนๆ นึง ที่เกเรได้เราเอาใจแลกใจเลยคะ ทุ่มทุกอย่าง ขอให้เลิกเล่นสิ่งที่มันไม่ดี เพราะถ้าวันนึงพ่อแม่เรารู้เข้าเค้าคงรับไม่ได้แน่ ๆ เค้าก็รับปากว่าจะเลิก ขอลดลงเรื่อย ๆ เราก็ยอมเพราะเข้าใจว่ามันจะให้เลิกขาดไม่ได้แต่เราก็ทนอยู่  พอเราจบม.6 เราก็อยากบอกพ่อกับแม่เพราะไม่อยากให้อยู่ในสายตาผู้ใหญ่  แต่เค้าไม่ยอมบอกว่ายังไม่อยากให้พ่อแม่เรารู้กลัวเค้ารับไม่ได้ ตอนนี้เค้ายังไม่พร้อมยังเลิกเรื่องพวกนี้ไม่ได้ เราก็อือ ๆ ไม่อยากพูดอะไรมาก คือเหนื่อยแล้วจริง ๆ (ลืมบอกไปว่าตั้งแต่ปิดเทอมตบอด 6 เดือน ไม่ได้เจอกันเลย แม้จะอยู้จังหวัดเดียวกัน เจอก็เจอแบบผ่าน ๆ 5 นาทีไรงี้)
               พอเปิดเทอมเราก็ขึ้นมาเรียนที่ต่างจังหวัดแต่ก็ติดต่อกันเหมือนเดิม มาเรียนที่นี่ได้ 2-3 เดือน ก็มีปัญหากันเรื่องผู้หญิงอีก แต่เราก็เฉยๆ เพราะมันเคยเกิดขึ้นแล้ว ความรู้สึกที่ให้ไปมันก็ไม่เท่าเมื่อก่อนแล้ว  เรื่องนี้ก็ผ่านไป แต่เวลาเรียนเรากับเค้าจะไม่ค่อยตรงกัน ตอนปี 1 เรามีเรียน 8 โมงเกือบทุกวัน แต่เค้าเรียน 10 โมงบ้าง บ่ายโมงบ้าง เค้าชอบไปเที่ยวกับเพื่อนๆ กลับมาตีช้าสุดตี 3 เกือบทุกวัน แล้วจะโทรมาชวนทะเลาะว่าเราไม่มีเวลาให้เค้าบ้างละ รีบนอนบ้างละ (คือตูเรียนเช้า) พอช่วงสอบเวลาเราก็ไม่ตรงกัน เราต้องอ่านหนังสือหนัก เพราะเราเรียนพวกกฎหมาย ช่วงนี้ทะเลาะกันหนักมาก แต่ก็ผ่านไปเพราะเราเฉย ๆ ใส่นาง 5555555555  
               มีวันนึงเรากลับบ้านกับพี่สาว (พี่ทำงานอยู่จังหวัดเดียวกันกับเรา) พี่ก็พูดว่าแฟนอะถ้ามันมีแล้วทำให้เราชีวิตแย่ก็อย่ามีเลย อายุก็ยังน้อยโอกาสพบคนที่ดียังมีอีกเยอะ เราก็ไม่ได้ตอบอะไรพี่ แต่ตลอดเวลาที่เดินทางก็คิดถึงพ่อกับแม่ตลอด และคำพูดของพี่วันนั้นทำให้เราคิดอะไรหลาย ๆ อย่างได้ (ต้องขอบคุณคำพูดพี่ในวันนั้น 55555555555 )
                พอกลับมาจากบ้านก็กลับมาเรียนตามปกติแต่เราก็เริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น  เพื่อนเราทั้งผู้หญิงผู้ชายก็บอกให้เลิก เพราะเห็นเราเสียใจหลายรอบแล้ว แรกๆ ก็รับปากพวกมันนะ หลังๆ พอรับปากเพื่อนผู้ชายบอก เออรับปากแล้วอย่ากลืนน้ำลายตัวเอง กูจะไม่พูดแล้ว ปลอบแล้วกูเหนื่อยใจ 55555555 (ใจร้ายจังวะ)  หลังจากเพื่อนพูดวันนั้นเราก็เริ่มห่างแฟน นางก็ไม่มีเวลาให้เพราะติดเพื่อน หลังจากนั้นเราเลยตัดสินใจบอกเลิก แต่นางไม่ยอม แต่เราก็พูดคำเดิม แล้วนางก็หายไป 2 เดือน ไม่เคยติดต่อกันอีกเลย จนวันนึงเค้าก็โทรมาบอกว่าสำนึกแล้วขาดเราไม่ได้ เราเลยถามว่าแล้ว หายไปไหนมาตลอด 2 เดือน เค้าก็บอกว่าเพิ่งคิดได้ว่ารักเรา (จุกมากคำนี้) แล้วเราก็ด่าไปเยอะเหมือนกันว่าตลอดเวลา 3 ปี เพิ่งมารู้วันนี้หรอ สิ่งที่กูให้ไปละ ทุ่มเททุกอย่างเพื่อคนๆ หนึ่ง คิดว่าจะเปลี่ยนสันดานมันได้ แต่เปล่าเลย หายไป 2 เดือน มันไม่นานไปหน่อยหรอ ตลอดที่คบกันมาไม่ว่าวันสำคัญอะไร ไม่เคยจำได้ คบกันมาก็เพิ่งเห็นดอกกุหลาบดอกหนึ่งที่ ไม่ได้ซื้อแต่คนอื่นแจก แล้วเอามาให้กู พูดว่ามันไม่มีอะไรจะให้เหมือนคนอื่นเค้าหรอก นางก็ได้แต่ขอโทษ ๆ บอกว่าขอโอกาส แต่สำหรับเรา คือเราให้โอกาสมาตลอด 3 ปี เราจึงตัดสินใจบล็อคเฟซนางไปและเลิกกันขาดเลย 
                สำหรับเราไม่เคยต้องการของแพงอะไรหรอกแค่อยากรู้ว่าเค้าใส่ใจเราบ้างมั้ย จำอะไรเกี่ยวกับเราได้บ้าง คบกันมา 3 ปี พ่อแม่ไม่เคยรู้ว่าแฟนเราเป็นใคร เพราะเค้าแค่อ้างว่าขอเปลี่ยนตัวเอง เค้าคิดแค่ว่าตรงนี้ยังมีคนที่รักเค้าและไม่เคยปล่อยเค้าไปไหนแม้ว่าจะเจออะไรมันเลยทำให้เราเป็นสิ่งที่โดนละเลย คำพูดพี่สาวในวันนั้นทำให้ชีวิตเราดีขึ้น อาจจะเหงา ๆ คิดถึงบ้าง แต่ก็มีเวลาดูแลตัวเองเยอะขึ้น ตัวเค้าไม่คิดที่จะรักตัวเองแล้วเค้าจะไปรักใครได้ ดูแลชีวิตตัวเองให้ดียังไม่ได้แล้วเค้าจะมาดูแลอะไรเราได้ การที่พยายามอะไรอยู่ฝ่ายเดียวใครที่เคยผ่านมาจะรู้มันเหนื่อยแค่ไหน อนาคตเราจะทิ้งไว้กับคนๆนึงที่ไม่เคยสนใจใยดีเราเลยไม่ดี  เราต้องเดินต่อไปเพื่อพ่อแม่และพี่สาวที่รักและทุ่มเททุกๆ อย่างเพื่อเรามาเสมอ และเรายังมีเพื่อนที่คนด่าคนว่าเป็นเดือดเป็นร้อนให้เราเสมอ ต่อให้เราจะไม่ฟัง ก็ยังอยู่ข้าง ๆ 
                ปล. แค่อยากจะฝากถึงน้อง ๆ ที่เห็นแฟนดีเป็นทุกอย่าง ลองหันกลับมามองคนในครอบครัวเพราะสุดท้ายแล้วคนที่บอกว่ารักเราที่สุดไม่ใช่คนที่รักเราที่สุด คนที่รักเราที่สุดคือคนที่อยู่ที่บ้างตะหากและถ้าเค้าคนนั้นไม่รู้จักคำว่าพอ แล้วควรจะบอกตัวเองว่าพอแล้วเดินออกมาจะดีกว่าเพราะมันไม่ใช่ทุกคนที่จะกลับตัวกลับใจได้ 






 

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2559
0 comments
Last Update : 10 พฤศจิกายน 2559 23:58:50 น.
Counter : 472 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


สมาชิกหมายเลข 2533784
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




Friends' blogs
[Add สมาชิกหมายเลข 2533784's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.