เกริ่นก่อนนะครับ ผมเจอเหตุการณ์ทำนองนี้มาบ่อยมาก ผมไม่ดูหนังผี ไม่มีความคิดเรื่องผีสางในหัว ไม่ดูหนังฆาตกรรม ดูการ์ตูน หนังต่อสู้ครายเครียด และเล่นเกมส์Moba ซึ่งแน่นอนผมไม่เคยฝันเรื่องผีสางไรเลย เพราะผมไม่มีความคิดแนวนี้เลย #ที่สำคัญมันชอบเกิดเวลาผมอยู่บ้านคนเดียวหรือนอนคนเดียวเท่านั้น  ลองค้นหาใน google เกี่ยวกับสภาวะนี้ก็มีการอธิบายว่าสมองตื่น ร่างกายไม่ตื่นบ้างละ ใหนจะว่าฟุ้งซ่านไปเองบ้างละ แล้วใหนจะSleep paralysis ผมอยากจะกล่าวเลยว่ามันอาจจะใช้เหตุผลนี้ได้แค่คนบางคนเท่านั้น!!!

ผมจะเล่าย่อๆในเหตุการณ์ที่ผมเคยเจอหลักๆ ก่อนจะเข้าเรื่องวันนี้ที่พึ่งโดนมาโดยหมาดๆ 

#เหตุการณ์แรกที่ขนลุกที่สุดคือ ตอนอยู่มหาลัยปี 1 มานอนเล่นหอเพื่อน(หอเพื่อนผมเล็กมากมีแค่เตียงประตูอยู่ห่างจากเตียงเพียงเอื้อมมื) สักพักเพื่อนออกไปข้างนอกผมดูทีวีอยู่ที่ห้องคนเดียวปิดประตูมิดชิดสักพักก็ง่วงนอนแบบไม่รู้ว่าง่วงได้ไงพึ่งจะบ่ายโมง เหมือนมีลมเย็นๆพัดบรรยากาศเป็นใจแบบเห้ยน่านอนวะ(คือเปิดพัดลมนะครับแต่ลมเย็นๆที่ว่าคือผมจะอธิบายยังไงดีมันเย็นแบบชวนนอนมาก) ผมเลยเอ้อนอนก็นอนวะ(พูดแบบอุทานเบาๆ) สักพักก็หลับไปก่อนนะนอนผมตั้งนาฬิกาปลุกไว้กันพลาดหลับยาวไม่ได้ไปเรียนเพราะมีเรียนต่อตอนบ่าย สักพักนาฬิกาปลุก กริ้งๆๆๆๆ ผมลืมตาตื่นมากดปิดเพื่อที่จะตื่นไปอาบน้ำเตรียมตัว แต่ยังรู้สึกง่วงมากแบบอยากนอนต่อเลยหลับตาแปปนึงน่าแปลกที่ผมแทบจะหลับไปทันทีที่หลับตาผมเลยรีบตื่นแล้วพึมพำกับตัวเองว่าเห้ยเดี๋ยวไปเรียนนะ แต่ก็อีก30นาทีก็เลยตั้งนาฬิกาปลุกอีก15นาทีต่อมาแล้วหลับตาด้วยความขี้เกียจอยากนอนต่อแล้วก็พูดขำขำเบาๆว่าถ้ามีเพลงก็คงจะดี ไม่น่าเชื่อทุกอย่างเหมือนสั่งได้มีเพลงแว่วอยู่ข้างหูเหมือนเปิดจากโทรศัพท์ ทั้งที่โทรศัพท์ผมไม่มีเพลงนั้นอยู่ขอไม่เอ่ยว่าเพลงอะไรเพราะไม่แน่ใจ แต่ฟังแล้วเคลิ้มมากจนหลับไป 15นาทีต่อมา กริ้งๆ นาฬิกาปลุกอีกรอบรอบนี้คิดเลยเอ้ยยังไงกุก็จะตื่นไปเรียน เท่านั้นแหละครับคอเหมือนโดนล็อคผมพยายามลุกจนคอเคล็ดไปหมดตอนแรกผมไม่กลัวอะไรนะเพราะผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นจนสักพักอ้าว ขยับอะไรไม่ได้เลยแขนขาโดนตรึงในสภาพที่ผมนอนผมจำได้ว่าเป็นกากบาทคือมือยกขึ้นและขาฉีกออกสักพักผมก็ขยับคอได้เพียงแค่อย่างเดียวเลยมองไปรอบๆก็ไม่มีอะไรจนประทั่งผมสังเกตุเห็นเงาสีดำที่เตียงโผล่มาจากใต้เตียงเป็นมือครับผมเลยมองไปที่ท้องของผมปรากฏว่าเห้ย มือนั่นมันกดท้องเราอยู่ๆ เท่านั่นแหละผมร้องลั่นด้วยความตกใจว่า ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยผมที แต่ไม่มีเสียงออกมาผมมองกลับไปหามือสีดำนั่นก็ยังอยู่ๆผมขาดสติมากทุรนทุรายดิ้นอยู่จนเหงื่อแตก แล้วผมก็นึกได้ว่ามีคนเคยบอกให้ท่องนะโม 3 จบ เวลาเจอเหตุการณ์แนวนี้ ผมเลยท่องนะโมครับท่องไปเสียงสั่นไปไม่น่าเชื่อร่างกายค่อยๆคลายๆ ผมนี่รีบก้าวจากเตียงไปที่ประตูแล้วเปิดออกมานอนหน้าห้องแบบเหนื่อยมากเพราะใช้แรงทั้งหมดที่มี สุดท้ายผมก็เล่าให้เพื่อนและพ่อแม่ฟังแต่เพราะไม่มีใครเคยเจอเหตุการณ์นี้ผมเลยไม่พูดไรต่อ

#เหตุการณ์ที่2 เจอที่บ้านตัวเองเลยรอบนี้เป็นกลางคืนบ้านผมจะมีหิ้งพระและเจ้าที่อยู่ในบ้านหันหน้าไปทางหน้าบ้านครับเมื่อก่อนผมไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เลยตอนอยู่บ้าน จนกระทั่งเราต่อเติมบ้านครับผมเลยแยกมานอนห้องรับแขกแทนห้องรับแขกพึ่งต่อเติมมาจากหลังบ้านพูดง่ายๆเจ้าที่และหิ้งพระอยู่หน้าบ้านหันออกหน้าบ้าน ส่วนที่ที่ผมนอนนี่ไม่มีอะไรเลยเพราะอยู่หลังบ้านต่อเติมมาอีกทีนึง ผมนอนห้องรับแขกโดยปูแค่ผ้ารองแล้วนอนคืนนั้นทุกอย่างปกติผมก็นอนของผมอยู่ประจำแต่วันนั้นก็ได้เจอเหตุการณ์ขนหัวลุกอีกครั้ง ผมตื่นขึ้นพลิกตัวตอนประมาณตี2เพราะผมนอนตะแคงข้างหันหลังออกทางประตูหลัง รู้สึกไม่สบายตัวเลยพลิกตัวหันหน้าเข้าหาประตูหลังแทนโดยวางเก้าอี้ไม้ยาวไว้ตึวนึงหางตาผมได้เห็นเงาสีดำกลมๆเหมือนหัวคนเลยหันไปดู แม่เจ้าเงาประหลาดนั่นเหมือนคนมากแต่แปลกที่ไม่มีเส้นผมและเป็นสีดำทั้งหมดนั่งอยู่บนเก้าไม้ริมสุดตรงกับปลายเท้าผมพอดีผมเลยคิดระหว่างที่มองอยู่ว่ายิ้มไม่ใช่คนแน่ๆ พ่อแม่น้องนอนอยู่ฝั่งหน้าบ้านเรานอนอยู่นี่คนเดียวผมเลยนิ่งเสียเพื่อไม่ให้มันรู้ตัว ระหว่างที่ผมกระพริบตาเพื่อจะมองให้ชัดมันก็หายไปผมหันไปข้างหลังเพราะกลัวว่าจะมีอะไรโผล่มาก็ไม่มีพอหันหน้ากลับมา เห้ย!มันมานอนท่าเดียวกับผมเลยตัวสีดำไม่มีผมผมเลยตกใจมากแต่คิดว่าภาพหลอนเลยเอามือขวาพยายามเข้าใกล้ทีละนิดเพื่อจะแตะตัวมันแล้วมันก็ยิ้มฟันขาวมากเหมือนมนุษย์เลยเท่าัน้นแหละผมจึงรีบเอามือออกห่างทีละนิดแล้วมันก็พุ่งมากัดมือขวาผม ผมเจ็บมากจำได้ความรู้สึกนั้นผมเจ็บเหมือนโดนคนใช้ฟันกัดมือผมเลย ผมเลยอ้าาา แม่พ่อช่วยลูกด้วย แต่เสียงไม่มีเลยแม้แต่นิดเดียวมันอยู่ในคอ ผมเลยจะลุกขึ้นหนีแต่ไม่ได้ผมขยับไม่ได้ท่านอนผมคือนอนจ้องหน้ามันอยู่ในท่าตะแคงผมหันคอไปด้านหลังสุดแรงที่ผมจะทำได้เพื่อไม่ให้เห็นมันแล้วก็ร้องเรียกคนในบ้านแต่ไม่มีใครได้ยินผมนึกได้เรื่องท่องนะโม เลยรีบท่องท่องแล้วท่องออกจนคลายระหว่างนั้นผมไม่หันกลับไปด้านหน้าเลยพอขาเริ่มหายชาผมจึงรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งแบบไม่คิดชีวิตจนไปถึงห้องของพ่อและแม่นอนอยู่และนอนลงบนพื้นแบบหมดแรงและกลัวสุดขีด

#เหตุการณ์สุดท้าย ที่พึ่งเจอวันนี้เมื่อกี้คือผมอยู่บ้านเมื่อคืนผมนอน4ทุ่มและตื่น10โมงเช้า ราวๆ 12 ชม. ผมนอนหลับเต็มอิ่มแบบไม่ต้องถามผมไม่มีอาการใดใดที่จะบอกว่าวันนี้ผมจะง่วง ผมนั่งเล่นเกมอยู่จนกระทั่งแม่ออกไปข้างนอกประมาณบ่าย2 ผมเริ่มง่วงแบบบอกไม่ถูกร่างกายอ่อนล้าทั่งที่เห้ยกูพึ่งจะตื่นตอน10โมงนะแต่สุดท้ายผมก็ฝืนไม่ไหวต้องไปนอนล้มฟุบอยู่บนเตียงไม่น่าเชื่อผมหลับแบบไม่ต้องพึ่งอะไรทั้งสิ้นแทบจะหลับไปเลยผมไม่แน่ใจว่าหลับไปนานเท่าไร(น่าจะ40นาที)ผมฝันและตื่นขึ้น(ผมจำความฝันไม่ได้) จำได้ว่าง่วงมากอยากนอนต่อแต่ผมจำได้ว่ามีเกมที่ผมอยากดูผมจะหลับยาวไม่ได้เลยคิดจะตื่นเท่าน้นแหละร่างกายมันขยับไม่ได้อีกแล้วผมแทบจะรู้ทันทีว่ายิ้มมาอีกแล้วผมเลยหันหาเพราะอวัยวะส่วนเดียวที่ขยับได้คือหัวและแล้วผมก็เจอเห็นเต็มๆผู้หญิงมองผมด้วยสายตาที่อาฆาตมาก ผมเลยปิดตาแต่รอบนี้ที่น่ากลัวสุดขีดคือผมปิดตาได้ไม่สนิทเหมือนมีอะไรตรึงไว้ผมเห็นใบหน้าผู้หญิงคนนั้นชัดเจนเพราะตาผมปิดไม่ได้ผมเลยกรอกลูกตาไปทางอื่นแล้วรีบท่อง พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ ข้าแด่พระผู้เป็นเจ้าโปรดคุ้มครองลูกด้วยเถิด แล้วผมก็เปิดตาภาพผู้หญิงหายไปและผมขยับได้รีบวิ่งออกมา 

ผมอยากรู้จริงๆมีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มั้ยแล้วคุณคิดว่ามันเป็นอาการเกี่ยวกับอะไรหรือใครมีความรู้ช่วยอธิบายผมทีเถอะผมแค่งงว่ามันเกิดอะไรขึ้น