ปีที่แล้ว ฉันทำงานเป็นล่าม ในงานแสดงออกผลไม้ไทยที่ศูนย์นิทรรศนการแห่งหนึ่ง ที่นครเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก ประเทศรัสเซียค่ะ

ครั้งนั้นเป็นครั้งแรกที่ฉันไปร่วมงานนิทรรศนการ แล้วก็สามารถคาดเดาว่าอาจจะมีปัญหาบ้างอย่าง แต่ฉันไม่เคยคิดว่าจะพบปัญหามากมายขนาดนั้นค่ะ

แล้วปัญหาสำคัญที่สุดที่เราเจอกันก็คือ เราไม่สามารถรับผลไม้ได้ เพราะว่าสินค้ายังไม่ผ่านพิธีการศุลกากรค่ะ ในวันถัดไปต้องเปิดการแสดงออกแต่ผลไม้ทั้งสดและแห้งยังอยู่ที่สนามบินค่ะ แล้วเราต้องทำอะไรบ้างค่ะ? ฉันพาทีมคนไทยไปซื้อผลไม้ที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตฟุ่มเฟือยแห่งหนึ่ง (เพราะว่าผลไม้ไทยไม่มีขายที่ร้านธรรมดาๆ ค่ะ) แต่ว่าทันทีที่คนไทยได้เห็นผลไม้ที่ขายที่นั้น พวกเขาบอกว่า ไม่สามารถแสดงออกผลไม้ที่ยังไม่สุกและมีขนาดเล็กนั้นค่ะ เราตัดสินใจว่า การนั่งเฉยๆ รอผลไม้จากสนามบินมา อาจจะดีกว่าการแสดงออกผลไม้น่าอายจากซุปเปอร์มาร์เก็ตค่ะ

สองวันเรานั่งที่บูธแต่งด้วยโปสเตอร์ผลไม้ไม่มีอะไรให้แสดงออก ในสองวันนั้นฉันมีธุระแต่น้อย เช่น รับนามบัตรของบริษัทรัสเซียต่างๆ ให้ทีมไทย และพาลุงคนไทยชิมกาแฟหรือน้ำชาที่บูธใกล้ชิด เป็นต้น นอกจากนี้ทุกชั่วโมงฉันโทรไปหานายอเล็กซานเดอร์ ผู้รับผิดชอบในการผ่านพิธีการศุลกากร เพื่อได้รับคำตอบเหมือนเดิมว่า "ยังไม่เสร็จครับ" ไอ้อเล็กซานเดอร์นี้ปรากฏเป็นคนที่โกหกตลอดเวลาเลย ในที่สุดผู้นำทีมไทยตัดสินใจสั่งผลไม้มาจากกรุงมอสโกให้แสดงที่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์กค่ะ

ตอนเช้าวันที่สาม ผลไม้จากกรุงมอสโกมาแล้ว มีมะม่วงสองชนิดคือน้ำดอกไม้และมหาชานก มะพร้าว มังคุด สัปปะรด แก้วมังกร และ เสาวรส ค่ะ ภายหลังเราได้รับผลไม้แล้ว บูธของเราได้ทันทีกลายเป็นบูธที่นิยมมากที่สุด คนไทยให้คนรัสเซียชิมผลไม้แต่ละชนิด แล้วฉันอธิบายเกี่ยวกับคุณภาพของผลไม้ไทยให้คนรัสเซียฟังค่ะ

สนุกเลย วันที่สาม แต่เมื่อเรามีอะไรให้แสดงออกได้ เราตกเป็นเหยื่อของ babushka (ผู้หญิงรัสเซียเก่าแก่) มาที่ศูนย์นิทรรศนการโดยมีกระเป๋าใบใหญ่ๆ มาด้วยค่ะ ไอ้babushkas พวกนั้น เดินไปเดินมาตามทั้งบริเวณงานแสดงและหาอะไรๆ ให้ขโมยไปค่ะ ถ้าเจ้าของบูธใดบูธหนึ่งยุ่งกับลูกค้าคนธรรมดา แล้วก็มี babushka ที่มาเอาอะไรจากบูธของเขาใส่กระเป๋ามันเสียไป เมื่อเห็นเหตุการณ์เช่นนี้ คนไทยฉงนมากๆ ไม่รู้จะทำอะไรบ้าง แล้วมาบอกฉันค่ะ ตั้งแต่นั้นมาฉันต้องปฏิบัติหน้าที่รักษาความปลอดภัยอีกด้วยนะคะ

ในที่สุดการแสดงจบค่ะ ผลไม้ที่เหลืออยู่ หลังจากลุงไปให้กับเจ้าของบูธอื่นๆ เราเอาผลไม้นั้นไปบริจาควัดไทยที่มีอยู่ชานเมืองเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กค่ะ

การแสดงออกครั้งนั้น เป็นประสบการที่ดี และเพิ่มความมั่นใจในตนเองด้วยค่ะ ฉันยินดีมากๆ ที่ได้โอกาสทำงานกับคนไทยพวกนั้นค่ะ เพราะเขาเป็นคนใจดี เราคุยกัน ถ่ายรูปกัน และกินอาหารไทยด้วยกันตรงที่บูธนั้นเลย ก่อนบอกลาก่อนให้พวกเขา ฉันเอาตุ๊กตาแม่ลูกดกชุดที่มี ๖ ตัว และให้พวกเขาห้าคนเอาคนละตัว ตัวที่ ๖ ที่เหลือเป็นตัวสุดเล็กค่ะ ฉันจะเก็บไว้มัน ใครจะรู้ เราทั้งหกคนสามารถเจอกันอีกครั้งหนึ่งก็ได้นะคะ