No matter what,I'll be with you... No matter how, i will be loving you...
Group Blog
ordinary days
vacation
writing and reading
love and learn
<<
สิงหาคม 2549
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
10 สิงหาคม 2549
เรื่องมันน่าคิดตาม
All Blogs
ดึกแล้ว!!!!!!!!!!
เปลี่ยนวัน เปลี่ยนเดือนแต่ปีเดิม
1-2 call Idea show case - งานอุดมศิลป์ของคนมีไอเดีย
My Samurai นายตัวแสบ
ทางเดินของชีวิต
Build the house: Build the hope: Build the future
I wanna go back home!
แจวมาแจวจ้ำจึกน้ำนิ่งไหลลึกนึกถึงคนแจว...
สิ่งดีดีในวันร้าย-ร้าย
สีสันของการเดินทาง
ถึงสุดที่รักที่รักสุดๆ
Enchanted with McDreamy :)
2008 Agenda for my life
รับลมหนาวที่เชียงใหม่
เมื่อหญิงร้ายและชายโง่
bad day ก็แค่วันแย่ๆอีกวันของชีวิต
Hua Hin Hansa
crying out loud
9 days @ Shanghai
วิธีการหมัก TAG
Save The Global Tropical Paradise
"ยังจำไว้"
สวนของพ่อ (King Rama 9 Garden)
มีความสุขในทุกๆวัน
เสน่ห์เมืองร้อน ตอนตลาดนัดจตุจักร
Hello World!!!
วันหยุด!!!!
เฮฮามหาบัณฑิต
หวานใจ WEDDING DAY
ดับกระหายไม่คลายร้อน
ONE SWEAT DAY TRIP @ KOH KRET
ดอกไม้ในทุ่งนา
ระยะห่างระหว่างเรานั้นเท่าไหน?
Born to Love You
ลุกชายตาโตชวนลงอ่าง ^_________^
วันร้อนๆอีก 1 วัน
ขอให้รักจงเจริญ
วันหยุด... กับทุ่งดอกทานตะวันจิ๋ว
ไม่มีสัญญาไม่มีอะไร ไม่อยากผูกมัดกัน...
1 litre of tears
...
เรื่องรักของเรา
ทางไหนดีนะ?
พระจันทร์เที่ยงคืน
เป็นไทแก่ตัว
Indy Book Film Music Art Festival 4
หนาวเนื้อห่มอะไรถึงจะหายหนาว
breathless
ตัวของเรานั้นเท่าไหร่?
My secrets
จังหวะของย่างก้าว
ตะรุเตาร้อนๆค่า
เขาคิชฌกูฏ
Phuket round 1
ปรี๊ด....
"แค่เสียการทรงตัวและหัวใจ"
เมื่อรักไม่ช่วยอะไร
ลมหนาวแรกของปี
แม่เก้าอี้
สมการหัวใจ
ฟ้าจ๋าฟ้า
ง. งูใจกล้า
คนเก่ง
CSI
If you have one day left, what would you do?
หย่อมความขี้เกียจกำลังแรงพัดปกคลุมชีวิต
tanks and troops
อีกหนึ่งวันดีดีที่อยากเล่า
How to make our love grow
ยาสีฟัน
เรื่องมันน่าคิดตาม
Dives for fun : fun dives
It's always the same
7-07-06 good time - sweet memories
เดินทาง
ด้วยมือและแรงใจของหลายๆคน
Love is all around
สิมิลัน
เขาตาปู and เขาพิงกัน
Dear hLin
Little place in our childhood
ความฝันเก่าเก็บ
คู่มือเลี้ยงแม่ให้ถูกต้อง
มหาลัย มหาหลอก เด็กชายบ้านนอก เด็กหญิงบ้านนา
Diver
ผ่านไปแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว
เหนื่อย
เพื่อนดีมีชัยไปกว่าครึ่ง
ขอโทษนะคะ
แด่ปา เพื่อนของฉัน
ใจเย็นและเฉื่อยชา
แมวโง่?
อารมณ์อยากเขียน
มุมส่วนตัว
the matador
ไร้สาระ
ชีวิตที่ปกติ
ดึกแล้ว
เมายา
รักให้เป็น
มองสิ่งต่างๆในมุมที่ดี
สะลึม สะลือ
วันนี้มันวันอะไรวะเนี่ย
น้ำตา น้ำตาล น้ำตื้น
ใกล้-ไกล หัวใจคงเดิม
เกมศูนย์ ถล่มทลายครับงานนี้
ถึงแก่อายุไข
ไปทางไหนดี?
Munich
a long long time
coming soon
แค่นี้ก็ดีเท่าไหร่
มาฆบูชา
เหตุผลของคนไม่หลายใจ
แค่เส้นทางที่ต้องผ่านไปให้ได้นะเพื่อนนะ
ทำบุญ เข้าวัด
ขี้เกียจ
Difficult time
เหนื่อยเป็นวุ้น
รถเมล์เมืองไทย
ล้น
กีฬา กีฬาเป็นยาวิเศษ...
....
Renew all
Be myself ...
beyond the line
I was in the mode of blue
พิซซ่า ขนมปังกระเทียม
วันเกิดฉัน
ความรักและหัวใจ
จดหมายจากเพื่อน
New year , no party
Narnia
The Pool
เพื่อนจะแต่งงาน?
เพื่อนเก่าในปัจจุบัน
The Greatest Victory
ใกล้เข้ามาทุกที ทุกที
ทำไมผู้หญิงถึงไม่ชอบผู้ชายดี ๆ
ที่รักของฉัน
"มนุษย์เรานี้หนา น่ารังเกียจ"
When we were young...
~เจ้าตัวยุ่ง ...จอมป่วน -_-"
Only for you va..~
**ของเล่นของใคร**
-_-" ว้าวุ่น
~~BuRi TaRa~~
เรื่องเล่าจากบ้าน (นอก)
มรสุม...
Nothing is easy...
work hard...start lazy
สิงห์มือซ้าย
ชีวิตในวันธรรมดา
เรื่องมันน่าคิดตาม
วันนี้หลังจากอดตาหลับขับตานอนเพื่อปั่นงานให้เสร็จตามกำหนดมาหลายวัน จนมองกระจกนึกว่าเป็นผีตาโบ๋มาหลอกหลอน
วันนี้งานเสร็จแล้วค่ะ พร้อมกับสุขภาพกลายเป็นทุกขภาพไปเลย เหนื่อยและไม่มีสมาธิพอจะทำอะไรหลายๆอย่างให้ดี ก็ได้อ่านเมลล์จากเพื่อนคนหนึ่ง รู้สึกดีและอยากบอกต่อ
: มาสาย-กลับดึก โดย วินทร์ เลียววาริณ.
วันแรกที่เข้าเรียนในคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ผมพบเรื่องอัศจรรย์อย่างหนึ่งเมื่อรุ่นพี่บางคนบอกว่า
"การอดนอนเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการเรียนในคณะนี้"
วันสุดท้ายในคณะนี้ ผมพบว่าตั้งแต่เรียนมาห้าปี ไม่เคยต้องอดนอนเลย
ยกเว้นเมื่อต้องทำงานกลุ่ม ทั้งนี้มิใช่เพราะผมทำงานเร็วกว่าคนอื่น แต่เพราะผมไม่เชื่อในทัศนคตินั้น จึงพยายามพิสูจน์ว่ามันไม่จริง และพบว่า การวางแผนที่ดีแก้ปัญหาได้ทั้งหมดแม้แต่การสร้างสรรค์งานศิลปะ
ที่น่าขันก็คือ น้อยคนที่อดนอนได้คะแนนดี
ผมเป็นมนุษย์เงินเดือนมานานร่วมสามสิบปี ห้าปีในนั้นผมทำงานในต่างประเทศ เมื่อกลับมาเมืองไทย ผมพบเรื่องอัศจรรย์อีกเรื่องหนึ่งนั่นคือหลายคนมองการก้าวเท้าออกจากสำนักงานตรงเวลาเป็นเรื่องประหลาดที่สุดในโลก
(มิพักเอ่ยถึงการออกก่อนเวลาเมื่องานเสร็จแล้ว)
ผมรู้ความจริงภายหลังว่า
คนจำนวนมากไม่ยอมออกจากสำนักงานตรงเวลา เพื่อแสดงให้เจ้านายเห็นว่าตนเองขยันขันแข็ง ยิ่งอยู่ดึก ยิ่งเป็นพนักงานตัวอย่าง เสียสละเพื่อองค์กร น่ายกย่องชมเชย บ่อยครั้งมีผลถึงการได้รับโบนัสตอนท้ายปี เนื่องจากเจ้านายมักเห็นหน้าเห็นตาใครคนนั้น หลังเวลาเลิกงานแล้วเสมอ
หากไม่เคยทำงานในต่างประเทศมาก่อน ผมอาจเข้าร่วมวงไพบูลย์ "มาสายกลับดึก"ด้วย
แต่หลายปีในชีวิตการทำงานในประเทศที่มีประสิทธิภาพในการจัดการที่สุด
ทำให้เห็นค่าเวลาทุกนาทีในชีวิต
ผมกลับมองว่าคนที่อยู่ดึกเป็นประจำคือพวกไร้ประสิทธิภาพ ไม่สามารถทำงานให้เสร็จทันเวลา
จึงต้องอยู่ดึก ยิ่งทำงานมากชั่วโมงยิ่งแสดงถึงการทำงานโดยไม่มีการวางแผน
ไม่มองภาพรวม
ลองคิดดู การอยู่ดึกเพื่อทำงานพิเศษหนึ่งคืนหมายถึงค่าไฟฟ้าที่เพิ่มขึ้น เครื่องปรับอากาศทำงานมากขึ้น ค่าทะนุบำรุงสูงขึ้น ผลกระทบต่อคนทำงานคือพักผ่อนน้อยกว่าที่ควรเป็น ยิ่งอยู่ดึก ประสิทธิภาพของงานในวันถัดไปยิ่งตกต่ำลง
มือกระบี่ชั้นหนึ่งในแผ่นดินมองท่วงทีของศัตรูอย่างระวัง ตวัดกระบี่ในมือเพียงฉับเดียวก็เข่นฆ่าฝ่ายตรงข้าม
มือกระบี่ชั้นรองต้องประกระบี่ดังโคร้งเคร้งนานนับชั่วโมง ราวกับอยากบอกโลกว่า ข้าก็ใช้กระบี่นะโว้ย
โลกรับรู้ แต่คมกระบี่ก็บิ่น ต้องเสียเวลาลับกระบี่อีกหลายวัน
ง
านดีอย่างเดียวไม่พอ ต้องตรงเวลาด้วย งานดีไม่มีทางเกิดขึ้นตามยถากรรม หรืออารมณ์ขึ้นลงไปจนถึงความหนาแน่นรัดกุมของกฎเกณฑ์ "ตอกบัตร"
ปริมาณเวลาในการทำงานชิ้นหนึ่งไม่ได้เป็นสัดส่วนกับคุณภาพของผลงานเสมอไปบ่อยครั้งเป็นปฏิภาคกัน
หลายครั้งงานที่ให้เวลาน้อย กลับออกมาดีกว่างานที่ให้เวลามาก คนเก่งจริงไม่เรื่องมาก คนฉลาดจริงไม่มากเรื่อง
ทำงานเสร็จแล้วก็เลิก ไม่ต้องรอเทวดาบนสวรรค์วิมานมารับรู้ เพราะถึงเวลานั้นเทวดาก็กลับบ้านไปแล้ว
วินทร์ เลียววาริณ
----------------------------------------------------------
อ่านแล้วรู้สึกยังไงคะ ชอบประโยคที่ว่า
งานที่ดีไม่ได้ขึ้นตามยถากรรม
ตอนนี้ต้องทำงานดีดีอีกหลายอย่าง จึงต้องดูแลสุขภาพกายและจิตใจให้ดี ไม่อย่างงั้นงานต้องออกมาตามยถากรรมแน่นอน
Create Date : 10 สิงหาคม 2549
Last Update : 10 สิงหาคม 2549 15:58:43 น.
7 comments
Counter : 537 Pageviews.
Share
Tweet
เป็นบทความที่ได้รับบ่อยทางฟอร์เวิร์ดเมล์ คงเพราะตรงใจหลายๆ คนนะคะ
โดย:
rebel
วันที่: 10 สิงหาคม 2549 เวลา:18:55:52 น.
บ้านเรามองอีกอย่าง เมืองนอกก็มองอีกอย่าง
เรื่องดีมองเป็นเรื่องแย่
และเรื่องแย่มองเป็นเรื่องดีไป ...
คงเพราะมุมมองต่างกัน มันก็เลยเป็นอย่างที่หนังสือเค้า
ว่าเอาไว้นี่ล่ะค่ะ
โดย:
JewNid
วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:13:03:36 น.
นั่นจิเน๊อะ ทำดีไม่ได้ดีมีถมไป เอ๊ยยย
มันเกี่ยวกันป่าวเนี่ยย
ดูแลสุขภาพน๊า อย่าโหมงานหนักมาก^^
...
โดย: ขอบคุณที่รักกัน (
blueberry_cpie
) วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:17:06:42 น.
เห็นด้วยอย่างที่สุดค่ะ (แต่ทำตามไม่ค่อยได้หรอก -"-)
โดย:
สายลมโชยเอื่อย
วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:7:38:39 น.
ตรงใจจริงๆ.....
แวะมาทักทายค่า
โดย:
อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ
วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:10:53:35 น.
โดย: aggressive red rabbit (
aggressive red rabbit
) วันที่: 18 สิงหาคม 2549 เวลา:12:52:42 น.
เชื่อนะว่าเรื่องนี้เป็นจริง
แต่ว่า..บางทีเวลา 8 ชั่วโมงกับปริมาณงานที่มีอยู่
ถึงจะจัดแบ่งเวลาอย่างดี ก็ไม่พอหรอก
มาทำงานที่นี่แหละ ถึงเข้าใจ..
โดย: aggressive red rabbit (
aggressive red rabbit
) วันที่: 18 สิงหาคม 2549 เวลา:12:55:28 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
salami girl
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
รำเพย
blueberry_cpie
ป้าหนอน
kaman
สายลมโชยเอื่อย
JewNid
p_tham
อินทรีทองคำ
aggressive red rabbit
yusaku
scubalove
VA_Dolphin
wayo
++แขวน++
Beebie
Webmaster - Bloggang
[Add salami girl's blog to your web]
Links
BhuMiSo
Bloggang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.